دل به دل راه داره

تو که نیستی، زیر پاها له می شه
دلای مرمری شکسته مون
ما تو رو نشونه کردیم شب و روز
با اشاره های پینه و بسته مون
بیا و نذار توی این برهوت
رو گلوم رد عطش بیفته باز
چهره تو نشون مون بده، نذار
روی پوست آینه، خش بیفته باز
خیلیا به فکرتن، دوسِت دارن
از محبت اونا خبر داری
دل به دل راه داره، اینو می دونم
که تو هم به عاشقات نظر داری
اشک دوری از تو، دُر نجفه
پشت این پنجره های آهنی
بعضیا اسم تو رو حک می کنن
رو نگینای عقیقِ یمنی
«با یه گل، بهار نمی شه؟» کی می گه؟
به خدا با صبر و انتظار می شه
«گل نرگس» گُلیه که من می گم
با همین یه دونه گل، بهار می شه
لحظه ها رو ببرید کمی جلو
دیگه آینده رو حاشا نکنید
با شمام عقربه های بی رمق!
این قدر این پا و اون پا نکنید
منبع:انتظار نوجوان