مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
منبع:راسخون




 

راه‌هایی وجود دارد که می‌توان این عادت ناخوشایند یعنی جویدن ناخن را ترک کرد، خصوصاً برای کسانی که پوست اطراف ناخن‌های خود را می‌جوند. اجازه دهید یک بار برای همیشه نگاهی به چگونگی مقابله با آن بیاندازیم.
جویدن ناخن، که در پزشکی به آن ناخن خایی (onychophagia) گویند، یک مشکل کاهنده‌ی استرس بوده که معمولاً ریشه در سالهای نوجوانی فرد دارد. جویدن ناخن خواه به دلیل بی‌حوصلگی، استرس، اضطراب و یا هیجان باشد، به عنوان یک «عادت عصبی» نامگذاری می‌شود. حتی چیزهایی مانند دندان قروچه و دست کردن مداوم در بینی هنگامی که بزرگسالان متوجه‌‌ی انجام این کارها توسط کودکان خود می‌شوند، بایستی متوقف شوند.
جویدن ناخن لزوماً به عوامل بیولوژیکی و محیطی فرد ارتباط نمی‌یابد، بلکه به عنوان راهی برای آراستن خود به طور ناخودآگاه دیده می‌شود. اختلال بدشکلی بدن، اختلال وسواس جبری (OCD)، و آسیب به خود جبری (مانند کندن مو) برخی عوارض بوده که با جویدن ناخن مشترک می‌باشند. این عادت امکان دارد ارثی باشد، اما برای این مشکل راه حل‌هایی وجود دارد.

درمان‌های طبیعی

• ناخن‌ها را بایستی هر سه روز یکبار سوهان کشید.
• می‌توان از ناخن مصنوعی درست در بالای ناخن‌های طبیعی استفاده کرد.
• هنگامی که نیاز شدید به جویدن ناخن در شما ایجاد شده، جویدن آدامس می‌تواند به دور ساختن عمل جویدن ناخن کمک کند.
• محلولی بنام اینوزیتول که محلول در آب است، ترشح سروتونین را که معمولا برای افراد مبتلا به مشکلات OCD استفاده می‌شود، بالا می‌برد. با گذشت زمان، این راه می‌تواند مفید باشد.
• استفاده از محلول سفت کردن ناخن‌ها می‌تواند جویدن ناخن‌ها را سخت نماید.
• پوشیدن دستکش می‌تواند به کاهش تعداد انجام این عادت کمک کند.

روش‌های جایگزین

اگر هیچ راه طبیعی مثمر ثمر واقع نشد، آنگاه تنها گزینه کمک گرفتن از پزشک و انجام درمان شناختی است.

کنترل محرک

جلسه‌ای است که ویژگی‌های محیطی فرد را مورد بررسی قرار داده و به دنبال راهی بوده که از طریق آن مشکلاتی که منجر به این عادت شده‌‌اند، از میان برداشته شوند. هنگامی که تغییرات حاصل شد، و خلق و خوی بیمار تغییر کرد، از او خواسته می‌شود آگاهانه این عادت را ترک نماید. نکته‌ی حائز اهمیت در این درمان، بدست آوردن اطلاعاتی از سابقه‌ و زندگی بیمار به منظور کمک به او در ترک این عادت است.

آموزش معکوس ساختن عادت

این درمان شامل آرام و آسوده ساختن فرد با تمرینات خاص عضلانی برای کمک به روند ترک عادت است.

نظارت و کنترل خود

افراد را تحت نظارت قرار داده و گزارش و فهرستی از عادتهای روزمره‌ی او تهیه می‌شود. هنگامی که فرد را در خصوص نحوه‌ی گذراندن اوقات خود آگاه می‌سازند، نوعی درک از موقعیت در فرد ایجاد شده و احتمال وقوع این عادت در فرد کاهش می‌یابد.

پاسخ متقابل

به افرادی که به مدت طولانی از ناخن جویدن رنج می‌برند، روشهای جایگزینی به منظور مشغول نگاه داشتن دست خود ارائه می‌شود. آنها تشویق به یادگیری خیاطی، بافتنی و یا بازی با اسباب بازی به منظور پرت کردن حواس‌شان می‌شوند.