4 دی 1387 / 25 ذی الحجه 1429 / 24 دسامبر 2008

عالم مجاهد آيت الله حاج آقا نورالله نجفي اصفهاني با دسيسه رضاخان به قتل رسيد و به صف شهيدان راه خدا پيوست. آيت الله نجفي اصفهاني درنهضت مشروطيت نقش فعالي داشت و دركنار بزرگاني چون آيت الله مدرس رهبري مردم اصفهان را بعهده داشت. مهاجرت آيت الله نجفي اصفهاني ازاصفهان به قم مهمترين حركت زندگي سياسي ايشان بشمارمي‎رود. ايشان وعده‎اي ازعلما براي ابراز مخالفتشان با حكومت رضاخان و همچنين براي تحقيق بخشيدن به قوانين شرع اسلام اقدام به اين مهاجرت كردند. گفتني است كه رضاخان به علت تحت فشاربودن، رئيس دولت و وزيردربارش را براي مذاكره با علما به قم فرستاد و خواسته‎هاي آنان را پذيرفت.

ابوالقاسم قراگوزلو معروف به ناصرالملك، پس از تحصيلات مقدماتي، راهي انگلستان گرديد و در زمان ناصرالدين شاه، از نزديكان وي شد. او در زمان مظفرالدين شاه به وزارت ماليه دست يافت ولي كار مثبتي انجام نداد. وي مدتي نيز از طرف محمدعلي شاه به صدراعظمي رسيد ولي از آمدن به ايران خودداري نمود تا اين كه بر اثر معرفي اعضاي كابينه به صورت تلگرافي، اين دولت نيز با تشنّجاتي مواجه شد و شكست خورد. با روي كار آمدن احمد شاه قاجار،ناصرالملك پس از مرگ عضدالملك نايب السلطنه، به نيابت سلطنت انتخاب شد و همچنان با ارسال تلگراف، از اروپا دستورات خود را صادر مي‏كرد و به اداره امور كشور مي‏پرداخت. اين طرز حكومت، كشور را با مشكلات متعددي روبرو ساخت تا اين كه ناصرالملك را مجبور به سفر به ايران نمود. وي حكومت قانون و مشروطه را براي ايران زود مي‏دانست و از اين رو با مشروطه‏خواهان هماهنگي نكرد. با وجودي كه سال‏ها در انگلستان و فرانسه اقامت داشت، معذلك، روح ديكتاتوري در او به شدت ريشه دوانده بود. هنگامي كه به نيابت سلطنت رسيد، از انجام انتخابات طفره رفت و در مدت سه سال و نيم نيابت سلطنت او، ايران مجلس نداشت و مطبوعات به شدت در فشار و مضيقه بودند. او بعدها نيز بار ديگر براي گردش و تفريح راهي اروپا شد و امور سلطنت را با مكاتبه و تلگراف انجام مي‏داد. در اين هنگام تصميم به بركناري او گرفته شد ولي نه استعفا داد و نه به ايران آمد و تا روز آخر نيز حقوق خود را كامل وصول نمود. ناصرالملك علي رغم دارا بودن ثروت فراوان و نفوذ بسيار در ايران و انگلستان، هيچ گاه از نفوذش به نفع مملكتش استفاده نكرد و در دوران نيابت سلطنت و قبل از آن، كوچكترين آثار خيري از وي باقي نماند. سرانجام اين سياستمدار عياش در چهارم دي ماه 1306، پس از آن كه مدتي قبل به دعوت رضاخان پهلوي به ايران آمده بود، در تهران درگذشت.

استاد حسن پورصناعي كار هنري را از پنج سالگي در محضر پدرش مرحوم مشهدي عبدالخالق آغاز كرد و در زماني كوتاه، در زمره يكي از بهترين طراحان و نقشه‏پردازان درآمد. پرده‏ها، كتيبه‏ها، خيمه‏ها، سجاده‏ها و مجالس بسياري از استاد پورصناعي به جاي مانده است. آثار وي همواره، زينت‏بخش حسينيه‏ها، تكايا و اماكن مذهبي شهرهاي ايران بوده است. پس از پيروزي انقلاب اسلامي از وي دعوت شد تا در دانشگاه به تدريس عملي هنرش بپردازد. استاد پورصناعي به هنگام فوت 85 سال داشت.

ميرزا نظام الدّين دستغيب شيرازي ازشاعران پرآوازه شيرازي بدرود حيات گفت. وي ازخاندان سادات دستغيب شيرازي بود ازاين رو به نظام دستغيب شهرت يافت. اين شاعرهنرمند، درخوشنويسي و خطاطي نيزچيره دست و توانا بود و بويژه خط نستعليق را زيبا مي‎نوشت. ازنظام دستغيب ديوان شعري بجاي مانده كه بيشتراشعارش درقالب قصيده و درستايش ائمّه اطهار(ع) است.

حاج ملا هادي سبزواري عالم، حكيم و فيلسوف پرآوازه ايران بدرود حيات گفت. وي درپايان تحصيلات خود درخراسان بويژه درزادگاهش سبزوار به تدريس پرداخت. حاج ملاهادي سبزواري آرا و ديدگاههاي ارزنده‎اي دارد كه هنوزهم مورد توجه علماست. اين فيلسوف بلند پايه همچنين طبعي روان داشت و اشعارش حاوي نكات فلسفي و عرفاني ظريف است. « هِدايةُ المُستَرشِدين و حاشيه براَسفار» ازمشهورترين آثاراين فيلسوف ارزنده ايراني بشمارمي‎روند.

پس از آن كه امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) براي برآوردن حاجت خويش، سه روز روزه را نذر كرده بودند و نوبت به اداي آن رسيد، در سه روز متوالي مسكين و يتيم و اسيري به دَرِ خانه‏ي آن‏ها آمد و غذايى طلب كرد. آن بزرگواران نيز غذاي خود را به آن‏ها داده و خود با آب، افطار نمودند. اين خانواده‏ي كريم در مقابل اين عمل، هيچ جزايي را از افراد نخواستند و اجرِ خود را از خدا طلبيدند. در اين هنگام بود كه وحي بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و سوره‏ي دهر يا انسان در شأن امام علي(ع) و حضرت زهرا(س) نازل گرديد.

از سال 86 «روز خانواده و تكريم بازنشستگان» در تقويم رسمي كشور درج خواهد شد. علت انتخاب اين روز شأن نزول آيه «هل اتي» در سوره الانسان كه راجع به خانواده و استحكام پايه‌هاي آن است عنوان شده است. سوره هل اتي در روز 25 ذي الحجه در شان اهل بيت پيامبر (ص)نازل شد كه پس از سه روز روزه و انفاق افطار خود، از طرف خداوند اطعام شدند. اما در شوراي فرهنگ عمومي اتفاق نظر بر اين بود كه روز بازنشستگان با يك روز در تقويم رسمي كشور تلفيق شود كه بهترين روز براي اين منظور روز 25 ذي الحجه يعني روز خانواده بود. در دين مبين اسلام خانواده يكي از مهم ترين اركان جامعه محسوب مي گردد. پايبندي به خانواده و جلوگيري از بي‌بند وباري و همچنين ارتقاء جايگاه و تحكيم بنيان خانواده، از جمله مسائلي است كه به آن شفارش فراوان شده است. خانواده به عنوان کوچک ترین نهاد اجتماعی ، آسیب پذیرترین گروه در برابر آسیب های اجتماعی است به طوری که اکثر مشکلات و آسیب ها ابتدا در خانواده ها بروز پیدا می کند و در صورت عدم پیشگیری و برخورد نا صحیح با آنها ، به درون جامعه نیز رسوخ می کند و در این شرایط دشوار دیگر نمی توان به راحتی مشکلات و آسیب ها را کنترل کرد. بي شك با انجام فرامين ديني اسلام در مورد خانواده و درنظر گرفتن آنها مي توان تا حد زيادي زمينه سلامت خانوادگي و سعادت و جاودانگي را براي خويش فراهم سازيم.

پس از شورش مردم و قتل عثمان بن عفان خليفه‏ي سوم در 18 ذي‏حجه‏ي سال 35 ق، مردم از امام علي(ع) خواستند تا خلافت را بپذيرد. با وجود امتناع ايشان، پافشاري و اصرار مردم باعث شد تا آن حضرت، خلافت را قبول كنند. اما تلاش گسترده‏ي امام براي اجراي عدالت و حقيقت خواهي ايشان در دوره‏ي حكومت، باعث شد كه عده‏اي از صاحبان قدرت و ثروت به مخالفت با آن حضرت بپردازند و سه جنگ جمل، صفين و نهروان را به امام، تحميل نمايند.

ابوبكر محمد ابن سراج در كودكي به مجلس درس ابوالعباس مبرّد، نحوي معروف آن عصر راه يافت و با هوش‏ترين شاگرد او گرديد. پس از مرگ استاد به بررسي آراء و ارزيابي نظرها و گفته‏هاي علماي معروف اين علم پرداخت. ابن سراج در زمينه‏ي علوم قرآني، نويسندگي و شعر نيز مهارت بسيار داشت و درفن نويسندگي و شيوه‏ي نگارش از نثري فاخر برخوردار بود. ابن سراج در كتاب الاصول في النحو، كوشيده است تامسايل نحوي را با نظم و ترتيبي خاص گردآوري كند، به گونه‏اي كه مي‏توان هر موضوع را در بخش معيني يافت.

سيدناصر حسين هندي ملقب به "شمس العلماء" فرزند سيدحامدحسين، از بزرگان علماي هندوستان و مفتي و مرجع اهالي آن سامان، در نوزدهم جمادي الثاني سال 1284 ق به دنيا آمد. وي از محضر والد معظم و سيدمحمدعباس، تحصيل مراتب علمي نمود و در تمامي‏فضائل و كمالات نفسانيه يگانه بود. برادر وي "سيد ذاكر حسين" نيز از علماي نامدار هند است و بر "كتاب عَبَقات" پدر خود شرحي نوشته است. ديوانُ الخُطَب، ديوان الشّعر، المَواعظ، نَفَحاتُ الاَزهار في فَضايلُ الاَئِمَه الاَطهار(ع) از آثار اوست. سرانجام سيدناصر حسين، اين فقيه اصولي و محدث رجالي در 77 سالگي بدرود حيات گفت و به لقاء اللَّه رسيد.

آيت‏اللَّه شيخ محمد غروي فرزند علامه آيت‏اللَّه حاج شيخ محمد حسين مجتهد نطنزي كاشاني در سال 1313 ق در كاشان متولد شد. ايشان مقدمات و ادبيات را از محضر والد و مراجع عصر خود از جمله آيت‏اللَّه آخوند ملاحبيب‏اللَّه كاشاني فرا گرفت. آن گاه به نجف اشرف مهاجرت كرد و از محضر آيات عظام: ميرزا حسين نائيني، سيدابوالحسن اصفهاني و آقا ضياءالدين عراقي استفاده‏ي كامل نمود. آيت‏اللَّه غروي، تقريرات اساتيد را به رشته‏ي تحرير آورد و از آن بزرگواران به دريافت درجه‏ي اجتهاد نايل شد. اين فقيه بزرگوار سپس به وطن مراجعه كرد و در تهران اقامت گزيد. وي مجتهد جامع الشرايط، عالم به معقول و منقول و حاوي اصول و فروع بوده، اديبي كامل و از نوادر روزگار خويش به شمار مي‏رفت. دَرِ خانه‏ي آيت اللَّه غَرَوي بر روي همگان باز بود و محضري شيرين و منطقي داشت. ايشان داراي اشعاري در مَواعِظ و مَدايِح مي‏باشد و با منكرات با فداكاري مقابله مي‏كرد. آيت اللَّه غَرَوي سرانجام در 83 سالگي به ديدار معبود شتافت.

ژنرال گاردان افسرو سياستمدار فرانسوي پس از انعقاد قرارداد فين كن اشتاين به ايران آمد. اين قرارداد ميان ناپلئون فين كن اشتاين گاردان مأموريت يافت سپاه ايران را به سبك ارتش‎هاي اروپايي تعليم دهد، همچنين قرارشد دولت فرانسه اسلحه توپخانه و مهندسان نظامي به ايران اعزام دارد و قواي روسيه را نيز وادار به خروج ازمنطقه گرجستان كند.

"كريسمس"، جشني كه هر ساله نويد آغاز سال نوي ميلادي را به جهانيان مي‌دهد، يك جشن مذهبي براي مسيحيان است كه در طول تاريخ خود، دگرگوني‌هاي بسياري را تجربه كرده است. آنگونه كه از تاريخ بر مي‌آيد، كريسمس در قرن چهارم ميلادي كه امپراطوري روم (بيزانس) بطور رسمي آيين مسيحيت را پذيرفت، در دنياي غرب رايج شد و به مرور زمان، نشو و نما گرفت . مورخان مي‌گويند اين جشن گرچه متعلق به مسيحيان است اما در اصل از ايران باستان و آيين "مهر" (ميترائيسم) گرفته شده و به همين دليل، با دي و شب يلداي ايراني همزادي و اشتراكات فراوان دارد. آنان در اين زمينه به اختلاف نظرهاي موجود بر سر سالروز ولادت حضرت عيسي(ع) استناد مي‌كنند و مي‌گويند كه بحث ميان بزرگان عالم مسيحيت و تاريخ نگاران درباره روز ميلاد آن حضرت چنان زياد است كه نمي‌توان در اين باره، روزي را مشخص كرد.

آدام ميتسكيويچ شاعر و نويسنده بزرگ لهستاني در 24 دسامبر سال 1798م در لهستان به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات متوسطه، راهي دانشگاه شد و به تحصيل فلسفه پرداخت. اما ديري نپاييد كه فلسفه را رها كرد و به سراغ ادبيات و هنرهاي زيبا شتافت. ميتسكيويچ در 22 سالگي عالي‏ترين اثر دوران جوانيش با نام حماسه جوانان را منتشر كرد و به شهرت دست يافت. اين منظومه، نوعي شعر رمانتيك سياسي بود كه ميان مردم قرن نوزدهم لهستان بسيار مشهور گشت. اشعاري كه ميتسكيويچ در اين دوره مي‏ساخت، علي‏رغم توقيف شدن، در صدها نسخه خطّي، دست به دست مي‏گشت و همه جوانان آن‏ها را از حفظ مي‏خواندند. او در دوره‏اي مي‏زيست كه لهستان ميان روسيه، اتريش و پروس تقسيم شده بود و وي براي اتحاد مجدد كشورش، فعاليت مي‏كرد. به همين دليل در سال 1823م به جرم ترويج ميهن‏پرستي نامعقول از طرف دولت روسيه، به اين كشور تبعيد شد. ميتسكيويچ پس از 6 سال تبعيد از روسيه به فرانسه گريخت و به تدريس ادبيات پرداخت. اين درس‏ها اگر چه درباره ادبيات زبان‏هاي اسلاو بود، اما بر پايه ايمانِ مسيحيت قرار داشت. وي در تدريس خود مباني مذهبي و عرفاني و اصول تازه‏اي از ادبيات ديني را عرضه مي‏نمود. او در سال 1848م به اسلامبول رفت تا با تشكيل يك واحد نظامي لهستاني به جنگ با روسيه بپردازد، اما اجل مهلتش نداد و در 26 نوامبر 1855م در 57 سالگي در اين شهر درگذشت. وي تنها شاعر لهستاني است كه در كشورهاي اروپاي غربي شهرت يافته است. وي در منظومه‏هايى كه مي‏سرود، به هم‏ميهنان خود، رسالتي را كه درباره آزادي و عدالت اجتماعي داشتند، عرضه مي‏نمود. ميتسكيويچ، زندگي اجتماعي طبقات جامعه لهستان را به سبكي ساده و بي‏پيرايه تجزيه و تحليل مي‏نمود. شعارهايى هم‏چون "هدف همه، خوشبختي همه است" و نيز "اتحاد، قدرت مي‏بخشد" دعوتي بود كه از جوانان براي تحقق بخشيدن به آرزوي خود كه استقلال لهستان بود ارائه مي‏كرد. درباره وي گفته‏اند كه او از شاعران كم‏نظيري بود كه با حدّ اعلاي زيبايي و قدرت و غنا، روح ملتش را تجسم داده است. از آدام ميتسكيويچ آثاري برجاي مانده كه منظومه پان‏تادئوش، ملت لهستان و زائران و شامگاه نياكان از آن جمله‏اند.

هنري كاونْديش، فيزيك‏دان معروف انگليسي در 15 آوريل 1731م در شهر نيس فرانسه و در خانواده اشرافي انگليسي به دنيا آمد. وي در ابتدا در كمبريج انگلستان به تحصيل پرداخت ولي پس از چندي به پاريس رفت و در آن‏جا به تحصيل علوم فيزيك و رياضي مشغول شد. او تنها در جستجوي حقيقت بود و علي رغم داشتن ثروت هنگفت، سال‏ها براي رسيدن به هدف خود يعني علم، كوشيد. كاونديش در ابتدا درباره سوختن و احتراق يك جسم به آزمايش پرداخت و اين آزمايش‏ها منجر به كشف هيدروژن در سال‏هاي بعد گرديد. او هم‏چنين موفق شد از تركيب مقدار معيني اكسيژن و هيدروژن، يعني به نسبت دو حجم هيدروژن و يك حجم اكسيژن، آب تهيه كند. كاونديش ثابت كرد كه آب برخلاف عقيده عمومي، از دوعنصر گازي مجزا و بي‏بو تشكيل شده كه آن‏ها را اكسيژن و هيدروژن مي‏ناميم. 20 درصد هوايى كه تنفس مي‏كنيم اكسيژن است و مابقي آن گازهاي ديگري مثل ازت و هيدروژن و... مي‏باشد. كاونديش عنصر اَزُت را نيز كشف كرد، چون در موقع تركيب ازت با اكسيژن، به كمك جرقه الكتريكي، مقداري اسيد به وجود آمد كه علت تشكيل اسيد، وجود ازت در هوا بود، از اين روش بود كه بعدها كود شيميايى توليد گرديد. كاونديش هم‏چنين براي اندازه‏گيري وزن كره زمين آزمايش‏هايى را انجام داد كه طبق آن، هر متر مكعب از كره زمين 5480 كيلوگرم وزن دارد و عددي كه امروز مورد قبول است، با 20 كيلوگرم تفاوت، 5500 كيلوگرم مي‏باشد. وي آن‏گاه با عمل ضرب مختصري، وزن زمين را معين كرد. هنري كاونديش سرانجام در 24 دسامبر 1810م در 79 سالگي درگذشت. پس از مرگ كاونديش، قسمت اعظم دارايي‏هايش، بنا به وصيت خود او صرف ساختمان و تأسيس آزمايشگاه‏هاي معروف كاونديش گرديد.

كشور افريقايى ليبي با 1/757/000 كيلومتر مربع وسعت، در همسايگي كشورهاي سودان، چاد، تونس، نيجر، مصر و الجزاير و در جنوب درياي مديترانه واقع شده است. ليبي بيش از 5/5 ميليون نفر جمعيت دارد و داراي حكومت جمهوري سوسياليستي با يك مجلس قانون‏گزاري است. مردم آن تركيبي از نژادهاي بربر و عرب بوده و بيش از 97 درصد آنان مسلمان هستند و زبان رسمي آنان عربي مي‏باشد. كشور ليبي كه در گذشته به طرابْلِس مشهور بود در قرن شانزدهم ميلادي به تصرف ارتش عثماني درآمد. ليبي در آستانه جنگ جهاني اول مورد تهاجم ايتاليا واقع شد و به تصرف نيروهاي ايتاليايى درآمد. در اواسط جنگ جهاني دوم نيز نيروهاي انگلستان، فرانسه و ايتاليا به ليبي حمله و آن را اشغال كردند. با پايان جنگ و خروج نيروهاي اشغال‏گر بيگانه، مناطق تحت تصرف آن‏ها، در يك ديگر ادغام گرديد و به عنوان كشور ليبي موجوديت يافت. در 24 دسامبر 1951 سازمان ملل متحد با تصويب قطعنامه‏اي استقلال ليبي را اعلام كرد و محمد ادريس السَّنوسي به پادشاهي اين كشور برگزيده شد. (ر.ك: اول سپتامبر)

با پايان جنگ‏هاي داخلي امريكا موسوم به جنگ‏هاي انفصال كه به آزادي سياهان و لغو برده‏داري انجاميد، موج نفرت از سياهان در ايالات جنوبي بالا گرفت و باعث رشد تدريجي نهضت ضد سياهان گرديد. اين نهضت به صورت ضرب و جرحِ گاه و بيگاه سياهان، ترور آنان و تخريب خانه و كاشانه‏شان و سرقت اموال آنان و وارد آوردن انواع فشار و سختي عليه سياهان جلوه‏گر شد. درحالي كه تنها چند ماه از پايان جنگ ضد برده‏داري گذشته بود، در هر يك از ايالات جنوب امريكا، قوانين و مقررات دست و پاگيري عليه حقوق سياهان به تصويب رسيد و روال گذشته و تبعيضات قديمي به نحوي ديگر خود را نمايان ساخت. در 24 دسامبر سال 1865م سازمان تروريستي كوكْلوكْسْ كِلان توسط جمعي از نژادپرستان متعصب تروريست و با هدف نابودي و ارعاب سياه پوستان در جنوب امريكا تأسيس شد. اين سازمان به سرعت توسعه يافت و گروه گروه مردمي كه از برده‏داري محروم شده بودند به اين سازمان مخوف پيوسته و پس از مسلح شدن، به جان سياهان افتادند. فعاليت سازمان كوكلوكس كلان به معني حصار قبيله يا گروه دايره، در سال‏هاي 1866 تا 1869م بسيار وسيع و گسترده بود و هزاران سياه‏پوست امريكا به دست اعضاي اين فرقه به طرزي فجيع به قتل مي‏رسيدند. اعضاي كوكلوكس كلان، شب هنگام، ماسك سفيد مخصوصي بر چهره زده و لباس بلندي مانند كفن سفيد بر تن مي‏كردند و نوعي كلاه سفيد نوك تيز به سر مي‏گذاشتند. آنان هر شب كه دستور ترور و قتل داشتند، ابتدا مراسم مخصوصي را به جا مي‏آوردند. در اين مراسم آنان به دور يك صليب چوبي كه ارتفاع آن به بيش از سي متر مي‏رسيد حلقه مي‏زدند و شاهد سوختن آن مي‏شدند و با هم سرود مذهبي مي‏خواندند. هر شب كه مردم امريكا چنين مراسمي را نظاره مي‏كردند، فردايش شاهد چنين جسد سياه‏پوست در داخل جوي‏هاي آب، زير پل‏ها و يا در نقاطي دور از شهرها بودند. سازمان كوكلوكس كلان كه مخالف آزادي اجتماعي سياه‏پوستان امريكا بود، فعاليت‏هاي جنايت‏كارانه خود را براي قتل سياهان و ترور كساني كه موافق آزادي اجتماعي سياهان بودند، بار ديگر در شانزدهم اكتبر 1915م آغاز كرد. اين فعاليت‏ها در طي دهه‏هاي پس از آن با شدت و ضعف ادامه يافت اما در طول دهه 1960م، كارنامه خون‏باري از كوكلوكس كلان ارائه شد. از جمله كشتار شدگان اين گروه تروريستي، مالكوم ايكس، رهبر مسلمانان سياه‏پوست امريكا و مارتين لوتركينگ رهبر مسيحيان سياه‏پوست اين كشور در سال‏هاي 1965م و 1968م مي‏باشند كه از جمله برجسته‏ترين قربانيان اين گروه بودند. دولت‏هاي امريكا كه همگي بدون استثنا، سياست‏هايشان مبتني بر گرايش‏ها و تمايلات نژادپرستانه بوده و همواره سياهان را به ديده تحقير و نفرت مي‏نگرند، نه تنها از تاريخ تشكيل اين فرقه جنايت‏كار در قرن نوزدهم تاكنون حاضر نشده‏اند آن را كه هنوز دل به احياء برده‏داري بسته است، توقيف نمايند و باز، نه تنها هيچ يك از اعضاي اين سازمان تا به امروز مجازات نشده‏اند، بلكه گاه چهره‏هاي سرشناس اين تشكيلات، به عنوان مقامات دولتي در هيأت حاكمه امريكا، پست‏هاي مختلفي را نيز اشغال كرده‏اند. به طوري كه در سال 1924م در كنگره حزب دموكرات، از حدود 1000 نماينده، 343 نفر از اعضاي كوكلوكس كلان بودند. اكنون نيز سازمان مزبور كه از سوي اتحاديه‏هاي بزرگ مالي امريكا حمايت مي‏شود، به صورت يك تشكيلات رسمي مذهبي، داراي شعبه‏هايي در سراسر ايالات متحده‏است. اين در حالي است كه امريكا همواره از شعار دفاع از حقوق بشر دم مي‏زند و خود را مهد آزادي و برابري عنوان كرده است.