نویسنده: بهزاد زمانی مقدم




 

 داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف

میازم:
سایکوز و سیفلیس

سوگرایی:
__

استعداد ابتلا به بیماری:
__

ارتباط با گرما و سرما:
__

محدوده‌ی عملکرد:

روان و ذهن، استخوانها، سیستم تناسلی و ادراری، سیستم عضلانی و عصبی.

ویژگیهای ساختاری:

حالت خاصی در این بیماران به عنوان ساختار وجود ندارد.

تصویر شخصیتی دارو:

به طور کلی برای دو دسته از افراد مورد مصرف دارد؛ دسته‌ی اول شدیداً احساسی و شاد هستند و به هر چیزی می‌خندند، کمتر به مسائل تحلیلی و ریاضیات می‌پردازند، گاهی در نیمه شب از خواب می‌پرند و احساس خروج روح از جسم دارند، سعی می‌کنند اندامشان را حرکت دهند اما موفق به حرکت آنها نمی‌شوند (کاتالپسی)، زمان برایش کُند می‌گذرد. دسته‌ی دوم آدمهای خیلی منطقی هستند و اصولاً شاد و آدمهایی همراه نیستند، احساس دائمی ترس از دیوانگی و عدم کنترل دارند، پر از نظریه‌های واهی و خارج از واقعیت هستند، افرادی با تمایلات زیاد سکسی، بسیار فراموشکار، پرحرف هستند و در صحبت کردن شاخه به شاخه می‌شوند. تغییر حالت شدید دارند؛ پر از شوخی و خنده و در حالت بعدی پر از ناله و گریه. دارای عوارص ادراری، عفونتهای مثانه و پیشابراه و کلیه. سوزش ادرار و تخلیه به شکل قطره قطره. ترس از باطل شدن دارویش دارد و دائم با پزشکش دارو را کنترل می‌کند.

عوارض بالینی:

کاتالپسی، هذیان، توهّم، صرع، گونوره، سردرد، مانیا(سرخوشی)، فلج، و مشکلات ادراری.

مدالیته‌ها:

تشدید:

هنگام صبح، با خوردن قهوه و مشروب، استعمال سیگار، خوابیدن به راست.

بهبود:

با هوای آزاد، آب سرد و استراحت.

ملاحظات:

- داروی خوبی برای پسرهایی که از خانواده‌های پولدار خود جدا شده و گروههایی (مانند هیپی‌ها) تشکیل می‌دهند.
- بسیار مفید در دندان قورچه و گونوره حاد.
- داروی خوبی برای افرادی که پس از مصرف انواع مخدر، دچار عوارض گیجی و منگی و پراکندگی شده‌اند.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان ‌هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات