نویسنده: بهزاد زمانی مقدم




 

داروهای هومیوپاتی/ داروهای پرمصرف

میازم:
__

سوگرایی:
__

استعداد ابتلا به بیماری:
__

ارتباط با گرما و سرما:
__

محدوده‌ی عملکرد:

اعضای گوارشی، پرده‌های مخاطی برونشیال و بافتهای لیفی.

ویژگیهای ساختاری:

ویژگیهای تشخیصی ساختاری ندارد.

تصویر شخصیتی دارو:

احساس کوفتگی انگار که استخوانهای بدن خرد شده است. سردرد احتقانی دوره‌ای در قاعده مغز هر سه یا هفت روز. سرفه پراکنده مزمن به همراه عطسه و آبریزش که با جمع کردن دست‌ها و زانوها بهتر می‌شود. درد در طرف راست سینه به هنگام تنفس عمیق. دردهای استخوانی با احساس شکستن آنها. دردهای روماتیسمی با تورم و برآمدگی مفاصل. سرمایی شدن هنگام صبحها و به دنبال آن عطش شدید ودرد استخوانها. دوره‌ای بودن عوارض (سه یا هفت روز). عطش شدید پیش و هنگام تب و پس از آن احساس لرز. استفراغ صفراوی. سرگیجه با احساس افتادن به طرف چپ. مناسب برای انواع تب نوبه، تأخیری و تب صفراوی. عطش سیری ناپذیر که از ترس ایجاد لرز، جرأت نوشیدن آب را ندارد.

عوارض بالینی:

تب صفراوی، دردهای استخوانی، سرفه، آنفلوانزا، تب نوبه، حساسیت، سردرد، روماتیسم.

مدالیته‌ها:

تشدید:

دوره‌ای و در هوای آزاد.

بهبود:

با صحبت کردن، جمع کردن دستها و زانوها، تعریق (البته بجز در مورد سردرد).

ملاحظات:

- در مورد نقرس و روماتیسم مزمن کمک زیادی می‌کند.
- در مورد دردهای استخوانی شایع (پشت، قفسه سینه، اندامها و به ویژه مچ‌ها) مفید است.
- در مورد آنفلوانزا به همراه تب یونجه بسیار خوب عمل می‌کند.
منبع مقاله :
زمانی مقدم، بهزاد؛ (1386)، راهنمای درمان ‌هامیوپاتیک، تهران: اطلاعات