شکنجه و دموکراسى

نويسنده: على موسوى خلخالى
نگاهی به کتاب شکنجه و دموکراسی نوشته داریوش رجالی پژوهشگر ایرانی - آمریکایی
کتاب « شکنجه و دموکراسی » اثر داریوش رجالی، پژوهشگر ایرانی - آمریکایی و استاد دانشگاه علوم سیاسی دانشگاه رید در ایالات متحده آمریکا، که یکی از مهمترین متخصصان در امور شکنجه است، در ایالات متحده آمریکا منتشر شد.
داریوش رجالی در کتاب شکنجه و دموکراسی تلاش میکند درباره تاریخ شکنجه در جهان بویژه نقش آن در پیشبرد سیاستهای کشورهای مختف جهان در قرن نوزدهم به تفصیل توضیح دهد که در نهایت این موضوع را به شکنجه در زندانهای ابوغریب عراق بوسیله آمریکاییها به عنوان یکی از مهمترین شکنجه های سیاسی در دنیا متصل میکند.
وی هنگامی که به موضوع ابوغریب میرسد، به شدت از سیاستهای ایالات متحده آمریکا و بریتانیا انتقاد میکند زیرا به گفته وی آنها به بهانه دموکراسی به شکنجه مخالفان سیاسی میپردازند.
رجالی درباره نقش شکنجه در کشورهای مختلف توضیحات مفصلی درباره این شیوه سیاسی در کشورهای بریتانیا، فرانسه، اسپانیا و مستعمرات قدیم آنها، ویتنام، کشورهای عربی، دیگر کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین ارائه میدهد.
کتاب شکنجه و دموکراسی در سه بخش تاریخچه، تحلیل علوم اجتماعی و کتابی از حکمت سیاسی تقسیم میشود که هر کدام از آنها به بخشهای شکنجه و دموکراسی، مروری بر شکنجههای استالینیستها و نازیستها، تاریخ شکنجه با برق، دیگر روشهای شکنجه و سیاست و حافظه تقسیم میشود.
داریوش رجالی هدف از نوشتن کتاب را در پنج محور خلاصه میکند. نخست، ارائه تاریخ شکنجه در کشورهای مختلف جهان در قرن گذشته میلادی و ابزارهای مورد استفاده و فلسفههای فکری پشتیبان آنها.
دوم، طرح این پرسش که چه ظن و گمانهایی در پس شکنجه کردن افراد وجود دارد و چگونه میشود که آن را به مفاهیم بیربطی چون دموکراسی و رقابت بینالمللی ربط میدهند. سوم توجیه مناظره علنی درباره این موضوع. چهارم، طعنهای بر کسانی که از موضوع شکنجه دفاع میکنند و پنجم ارائه منابع و اسناد معتبر به سازمانهای حقوق بشر، دولتها و سیاستمداران و سیاستپیشهگان برای مبارزه با ابزار شکنجه در پیشبرد اهداف شوم یک گروه خاص سیاسی.
کتاب ترور و دموکراسی از جمله کتابهای سیاسی علمی در زمینه شکنجه است که در ایالات متحده آمریکا با استقبال خوب پژوهشگران علوم سیاسی رو به رو شده است. کتابی که به گفته رئیس دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه رید به تمام دانشجویان و دانشپژوهان علوم سیاسی توصیه می­شود.