لیست کاملی از عناصر مصنوعی ساخته ی دست بشر

عناصر مصنوعی، عناصر ساخت دست بشر هستند. آن ها در طبیعت رخ نمی دهند. به منظور یافتن بیشتر این عناصر مقاله ی زیر را بخوانید...
عناصر مصنوعی عناصر شیمیایی ناپایدار هستند و آن ها به طور طبیعی بر روی زمین یافت نمی شوند. این عناصر در آزمایشگاه سنتز شده اند. همه ی آن ها ناپایدار بوده و ماهیت رادیواکتیو دارند، که به این معنی است که آن ها از خود اشعه ساطع می کنند و باعث پوسیدگی عناصر دیگر می شوند. کشف آن ها به پر کردن شکاف های خالی در جدول تناوبی کمک کرد و آن ها سپس برای اهداف پژوهشی تولید شدند.

فهرستی از عناصر مصنوعی

118 عنصر در جدول تناوبی وجود دارد، از این ها 92 عنصر عنصر طبیعی هستند و بقیه عناصر مصنوعی می باشند. تکنتیوم (با عدد اتمی 43) اولین عنصر مصنوعی کشف شده می باشد، که شکاف مبهم بین عناصر، مولیبدن (جرم اتمی 42)، روتنیم (جرم اتمی 44) در جدول تناوبی را پر کرد. پرومتیوم (با عدد اتمی 61)، استاتین (با عدد اتمی 85)، فرانسیم (با عدد اتمی 87) و عناصر ترانس اورانیوم عناصر مصنوعی را تشکیل می دهند. عناصر ترانس اورانیوم آن دسته عناصر هستند که عدد اتمی آن ها بزرگتر از اورانیوم می باشد (جرم اتمی 92). در این جا فهرستی از همه ی عناصر مصنوعی را ذکر می کنیم.

عدد اتمی	نماد	نام لاتین عناصر
43	Tc	Technetium
61	Pm	Promethium
85	At	Astatine
87	Fr	Francium
93	Np	Neptunium
94	Pu	Plutonium
95	Am	Americium
96	Cm	Curium
97	Bk	Berkelium
98	Cf	Californium
99	Es	Einsteinium
100	Fm	Fermium
101	Md	Mendelevium
102	No	Nobelium
103	Lr	Lawrencium
104	Rf	Rutherfordium
105	Db	Dubnium
106	Sg	Seaborgium
107	Bh	Bohrium
108	Hs	Hassium
109	Mt	Meitnerium
110	Ds	Darmstadtium
111	Rg	Roentgenium
112	Cn	Copernicium
114	Uut	Ununtrium
115	Uup	Ununpentium
117	Uus	Ununseptium
118	Uuo	Ununoctium

تولید
عناصر سنتزی اولین بار در سال 1937 کشف شد و تکتنیوم اولین عنصری بود که سنتز شد. این عناصر توسط فرایند ادغام هسته ای تولید شد. راکتورهای هسته ای یا ذرات شتاب دهنده به منظور تولید این عناصر مورد استفاده قرار گرفت. در ذرات شتاب دهنده ، ذرات دو عنصر با یک سرعت بسیار بالا به همدیگر برخورد می کنند. همچنان که هسته ی دو عنصر با همدیگر ادغام می شود، عناصر بزرگتر تشکیل می شود. نوترون ها، ذرات آلفا، دوترون ها و غیره پرتابه ها نام دارند. هنگامی که آن ها بر روی یک عنصر سنگین پرتاب می شوند، یک عنصر جدید تشکیل می شود. تکنتیوم توسط بمباران دترون ها بر روی مولیبدن تولید شد. بعدا، کشف شد که اورانیوم می تواند توسط دترون ها به منظور تشکیل عناصر جدید پرتاب شود. اولین عنصر ترانس اورانیوم، نپتونیوم، با این فرایند تشکیل شد. 20 سال بعد دانشمندان عناصری از پلوتونیوم به لارنسیم تولید کردند (به لیست عناصر مصنوعی مراجعه کنید).
نامگذاری
آیوپاک (اتحادیه ی بین المللی شیمی محض و کاربردی)، تقریبا تمام عناصر مصنوعی را نامگذاری کرد. در حالی که برخی از آن ها نام خود را از محلی که کشف شده بودند، گرفتند (آمریکیوم، کالیفرنیوم)، اکثر این عناصر به نام دانشمندانی که آن ها را کشف کردند، نامگذاری شدند (انشتانیم، کوریم، مندلویم و غیره). برای نامگذاری هر عنصر، وجود آن باید توسط کاشف آن به اثبات برسد. عناصر با نام موقت به آن ها اشاره می شود، تا زمانی که آن ها رسماً نامگذاری شوند. عناصر یونین بیوم آناناکتیوم هنوز نام رسمی را دریافت نکرده اند، و بنابراین با نام موقت شناخته می شوند. عنصر کوریوم بعد از اینکه دانشمندی به نام پیر کوری و همسرش آن را کشف کردند، به نام پیر کوری نامگذاری شد. به طور مشابه، عنصر مندلویم، بعد از اینکه دیمیتری مندلیف کسی که چارچوب جدول تناوبی را ایجاد کرد، آن را کشف کرد، به نام او نامگذاری شد.

مصارف

تکنتیوم در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، در جایی که یک نقش مهم را در آزمایشات پزشکی که با استفاده از عناصر رادیو اکتیو انجام می شود، ایفاء می کند. این عنصر به عنوان یک کاتالیزگر در برخی واکنش های شیمیایی نیز استفاده می شود. پلوتونیوم به عنوان سوخت در بسیاری از راکتورهای هسته ای کاربرد دارد. بمب اتمی که در ناکازاکی در سال 1945 رها شد، پلوتونیوم نام داشت. آمریکیوم در آشکارسازهای دود مورد استفاده قرار گرفته است. کاربردهای بسیار کمی از عناصر مصنوعی وجود دارد و آن ها به طور کلی به منظور تولید عناصر جدید مورد استفاده قرار می گیرند. اکثر این عناصر تنها به منظور مطالعه ی خواص آن ها تولید می شوند.
کشف عناصر مصنوعی یک نقطه ی عطف در تاریخ عناصر شیمیایی می باشد. دکتر گلن سیبورگ و دکتر ادوین مک میلان جایزه ی نوبل شیمی را به دلیل کشف عناصر ترانس اورانیوم دریافت کردند.