انواع آزمایشات ایدز

 

27 ژوئن روز ملی آزمایش HIV می باشد. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا توصیه می کنند که افرادی که در معرض خطر ایدز هستند، باید سالانه تست HIV بدهند. در این جا برخی اطلاعات در رابطه با انواع مختلف آزمایشات HIV که برای تشخیص وجود ویروس نقص ایمنی انسان مورد استفاده قرار می گیرد، ارائه شده است. ویروس نقص ایمنی انسان یا HIV ویروسی است که باعث ایجاد سندرم نقص ایمنی اکتسابی یا همان ایدز می گردد. ایدز بیماری کشنده ای بوده که عوارض جانبی آن بر روی سیستم ایمنی بدن به خوبی شناخته شده است. در صورتی که شخص رابطه ی جنسی حفاظت شده ای با فرد آلوده نداشته باشد، در معرض این بیماری قرار می گیرد، این ویروس از طریق خون آلوده نیز انتقال می یابد. استفاده از سرنگ یا سوزن آلوده به این ویروس، یکی دیگر از عوامل انتقال ویروس ایدز می باشد. ایدز از طریق زن حامله به جنین منتقل می گردد. هنگامی که ویروس وارد بدن شد، سیستم ایمنی بدن را هدف گرفته و از این رو بدن فرد آلوده بسیار مستعد ابتلا به عفونت ها و بیماری ها می گردد. افرادی که احساس می کنند، ممکن است در معرض این ویروس قرار گرفته باشند، باید برای انجام تست ایدز اقدام کنند.
هنگامی که سلول های تخصص یافته و ساختارهای سیستم ایمنی این ویروس را شناسایی کرد، سیستم ایمنی با تولید آنتی بادی هایی به HIV پاسخ می دهند. تست HIV یک شخص آلوده تنها بعد از این که آنتی بادی ها در نمونه ی خون، مایع دهان یا ادرار تشخیص داده شدند، مثبت می باشد. زمان بین شروع عفونت و توسعه ی آنتی بادی ها به عنوان دوره ی پنجره شناخته می شود. بنابراین، نتیجه ی تست غربالگری وابسته به زمانی است که تست انجام شد. در صورتی که تست در طول دوره ی پنجره انجام شود، نتیجه می تواند منفی کاذب باشد. بنابراین، افرادی که در معرض ابتلا به ویروس ایدز هستند، باید این تست ها را به صورت منظم انجام دهند. این روزها، انواع مختلفی از آزمایشات HIV برای تشخیص این بیماری خطرناک مورد استفاده قرار می گیرد.

تست های تشخیصی برای HIV

تشخیص آنتی بادی های HIV یکی از شایع ترین روش های مورد استفاده برای تشخیص این بیماری می باشد. در حالی که نمونه های خون عمدتا برای آزمایش HIV مورد استفاده قرار می گیرند، نمونه های ادرار و مایع دهان نیز برای این هدف استفاده می شوند. با وجودی که کیت های تست خانگی HIV موجود است، همه ی این کیت ها توسط غذا و داروی آمریکا مورد تایید قرار نگرفته است. سیستم تست HIV خانگی توسط شرکت های بهداشتی، اقدام به تولید کیت های تست خانگی را کرده اند که مورد تایید غذا و داروی آمریکا می باشد. این کیت ها به کاربر اجازه ی جمع آوری نمونه های خون در خانه را می دهد. سپس نمونه ی خون می تواند برای انجام آزمایش به آزمایشگاه فرستاده شود. در این جا برخی اطلاعات در رابطه با تست های غربالگری را بیان می کنیم.
آزمایشات آنتی بادی: اکثر افراد آلوده به ایدز، آنتی بادی ها را در عرض سه ماه توسعه می دهند. با این حال، فرایند تغییرات سرمی ممکن است برای برخی از مردم طولانی تر باشد. بنابراین، آزمایشات آنتی بادی باید در فواصل منظم صورت پذیرد.
آنزیم ایمونواسی یا ارزیابی ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم، ارزیابی های مبتنی بر صفحه بوده که برای تشخیص آنتی بادی مورد استفاده قرار گرفته می شود. ارزیابی ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم یک تست غربالگری ویروس HIV بوده که ممکن است نمونه های خون، ادرار یا مایع دهان را مورد استفاده قرار دهد. در این آزمایش، آنتی ژن HIV بر روی صفحاتی پوشش داده می شوند. اگر سرم حاوی آنتی بادی های HIV باشد، این ها به آنتی ژن متصل می شوند. مرحله ی بعدی شامل شستن صفحه به منظور حذف ذراتی به غیر از آنتی بادی ها و آنتی ژن ها می باشد. یک آنتی بادی ثانویه که به آنزیم متصل شده، سپس به صفحه اضافه می شود. هنگامی که بستر افزوده شد، واکنش بین بستر و آنزیم اتفاق می افتد. در صورتی که سرم حاوی ویروس باشد، یک تغییر در رنگ مشاهده می شود. ایمونواسی در طول سال ها تکامل یافته است.

تست آنتی ژنp24

یک آنتی ژن به ماده ای گفته شده که با آنتی بادی واکنش داده و پاسخ سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند. پروتئین p24 یک پروتئین اصلی از ویروس نقص ایمنی انسان می باشد. هرچند تست های آنتی بادی بررای تشخیص این عفونت به طور معمول تری مورد استفاده قرار می گیرند، اما پزشکان ممکن است برخی مواقع تست آنتی ژن p24 را نیز سفارش کنند. در حالی که نتایج تست آنتی بادی می تواند نتایج درستی را تنها بعد از اینکه فرایند تغییر سرم کامل شد، ارائه دهد، اما تست آنتی ژن می تواند طی چند هفته ی اول ابتلاء به آلودگی انجام شود. سطوح آنتی ژن p24 در طول دو هفته بعد از این که فرد در معرض ویروس قرار گرفت، افزایش می یابد، و تنها در طول این زمان سرم بیمار می تواند برای بررسی سطوح آنتی ژن p24 مورد آزمایش قرار گیرد. این آزمایش شامل مخلوط آنتی بادی های مونوکلونال بوده که خاص این پروتئین در نمونه ی خون می باشد. اگر پروتئین p24 در خون موجود باشد، این پروتئین به آنتی بادی متصل می شود. افزودن آنتی بادی متصل به آنزیم به آنتی بادی های مونوکلونال باعث تغییر رنگ می گردند. به واسطه ی حساسیت پایین، این تست آنتی ژن به صورت موثر در نظر گرفته نمی شود.

تست PCR

PCR مخفف تست واکنش زنجیره ی پلیمراز می باشد که به عنوان تست بار ویروسی نیز شناخته شده و برای اندازه گیری میزان HIV در نمونه ی خون مورد استفاده قرار می گیرد. این تست به عنوانHIV NAAT نیز شناخته می شود. تست های تقویت نوکلئیک اسید هنگامی که برای تشخیص بیماری های انتقال یافته از طریق تماس جنسی مورد استفاده قرار می گیرد، موثرتر می باشد. بر خلاف تست های فوق الذکر که برای تست آنتی ژن ها یا آنتی بادی ها مورد استفاده قرار می گیرد، این تست برای تشخیص مواد ژنتیکی ویروس نقص اکتسابی انسان استفاده می شود. تست های تقویت DNA / RNA یا تست PCR کیفی ممکن است برای آزمایش نوزادان تازه متولد شده از زنان آلوده به ویروس HIV مورد استفاده قرار گیرد.
ایدز یک بیماری جدی و تهدید کننده ی زندگی بشر می باشد. از آن جا که این بیماری باعث ایجاد عفونت ها مکرر در بدن می شود، بنابراین دارای تاثیرات منفی بر کیفیت زندگی بیمار می باشد. بنابراین، به منظور جلوگیری از ابتلاء به این بیماری باید اقدامات احتیاطی لازم را انجام داد. افرادی که احساس می کنند در معرض خطر این بیماری قرار گرفته اند، باید تست های مربوطه را انجام دهند. در صورتی که تست مثبت بود، باید معاینات منظم در مورد بیمار صورت گرفته و دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک نیز به طور کامل اجرا شود.