علائم و نشانه های اولیه ی دیابت که نمی توان از آن ها چشم پوشی کرد.

دیابت یک نوع بیماری مزمن بوده که می تواند پیشگیری شود، اما قابل درمان قطعی نیست. علائم اولیه ی این بیماری خفیف است، با این حال، هنگامی که بیماری شروع به پیشرفت می کند، در صورتی که درمان نشود، می تواند تهدید کننده ی زندگی باشد.
دیابت یک بیماری مزمن بوده که توسط افزایش قند خون مشخص می شود. دلیل این بیماری متابولیسم غیر طبیعی هورمون انسولین بوده که توسط سلول های پانکراس ترشح می شوند. انسولین فرایند سوخت و ساز قند در بدن را تنظیم می کند. انسولین سلول های بدن را به استفاده از گلوکز خون به عنوان منبع انرژی تشویق می کند. این عملکرد انسولین در بیماران دیابتی مختل شده است. از این رو، قند در خون باقی مانده و منجر به سطح بالای قند خون و علائم مربوط به آن می گردد.
انواع دیابت
براورد شده که حدود 3/8 درصد از مردم آمریکا مبتلا به دیابت هستند. در واقع، دیابت پس از سرطان و بیماری های قلبی سومین علت مرگ و میر می باشد. دیابت بسته به علت آن به سه نوع دیابت نوع 1، نوع 2 و دیابت بارداری طبقه بندی می شود. جهت به دست آوردن درک بهتر از سه نوع دیابت ذکر شده، توضیح مختصری از هر کدام ذکر می شود.
دیابت نوع 1
حدود 10 تا 15 درصد از بیماران دیابتی مبتلا به دیابت نوع 1 هستند. این نوع دیابت به دلیل آسیب سلول های بتا پانکراس ایجاد شده که منجر به تولید کم و یا بدون تولید انسولین می گردد. قبلا، تصور می شد که تنها کودکان به این نوع دیابت مبتلا می شوند، از این رو به عنوان دیابت دوره ی کودکی یا نوجوانی شناخته می شود. از آن جا که بیماری مبتلا به دیابت نوع 1 نیاز به تزریق روزانه ی انسولین دارد، بنابراین این نوع دیابت به عنوان دیابت وابسته به انسولین شناخته می شود.
دیابت نوع 2
بر عکس دیابت نوع 1، این نوع دیابت به عنوان دیابت مستقل از انسولین یا دیابت بزرگسالان شناخته می شود. رایج ترین نوع دیابت بوده که حدود 85 تا 90 درصد از همه ی موارد دیابت را به خود اختصاص داده است. در این نوع دیابت، یا سلول های بدن به درستی به انسولین واکنش نشان نمی دهند، و یا این که انسولین کافی تولید نمی شود. این نوع دیابت اغلب به دلیل چاقی و کم تحرکی اتفاق می افتد.
دیابت حاملگی
این شکل دیابت مشابه با دیابت نوع 2 می باشد، اما تنها در زنان باردار اتفاق می افتد. همچنین به عنوان عدم تحمل کربوهیدرات شناخته می شود، یا به واسطه ی تغییرات هورمونی و یا کمبود انسولین در دوران بارداری اتفاق می افتد. معمولا، سطح قند بعد از تولد نوزاد به حالت نرمال بر می گردد. در این مورد، احتمال ابتلاء مادر به دیابت نوع دو در مراحل بعدی زندگی وجود دارد.
علائم و نشانه های اولیه ی دیابت
تعداد کمی از علائم دیابت در مرحله ی اولیه ی این بیماری بروز می کند. ازا ین رو، حدود یک سوم افرادی که دیابتی هستند، از سطح بالای قند خون خود آگاه نیستند و هنگامی که علائم اولیه ی دیابت بروز کرد، اغلب این علائم را با سایر بیماری ها اشتباه می گیرند. اجازه بدهید برخی از علائم دیابت را بیان کنیم.
یکی از علائم شایع دیابت در مراحل اولیه ی دیابت نوع 1 و 2، ادرار مکرر می باشد. بعد از آن که گلوکز خون به بالای سطح نرمال افزایش یافت، تصفیه توسط کلیه ها به صورت ناقص صورت می گیرد. همچنین مانع جذب آب توسط کلیه ها شده و در نتیجه باعث افزایش ادرار می گردد.
به واسطه ی افزایش ادرار، بدن مایعات زیادی از دست می دهد. در نهایت، کم آبی اتفاق می افتد و همین امر باعث تشنگی مکرر در فرد بیمار می گردد. اگر بیشتر از حد معمول آب می نوشید و افزایش در میزان ادرار را مشاهده می کنید، مشکوک به ابتلا به یکی از انواع دیابت نوع 1 یا 2 می باشید.
یکی دیگر از علائم هشدار دهنده ی دیابت نوع 1 و 2 افزایش اشتها است. یکی از عملکردهای انسولین تحریک گرسنگی است. از آن جا که بدن شروع به ترشح انسولین بیشتر به منظور پایین آوردن سطح گلوکز در جریان خون می کند، گرسنگی نیز افزایش می یابد.
بیماری که مرحله ی پیش از دیابت قرار دارد از کاهش وزن غیر طبیعی رنج می برد. دلیل این موضوع به واسطه ی از دست دادن بیش از حد قند از طریق ادرار می باشد. بدن از پروتئین های عضلانی و چربی ها به عنوان منابع انرژی استفاده کرده و در نتیجه باعث کاهش وزن می گردد. این علائم در دیابت نوع 1 معمول می باشد.
در فرد مبتلا به پیش دیابت، قند بیش از حد در خون و نه در سلول ها یافت می شود. از آن جا که سلول های بدن منبع اصلی انرژی یعنی گلوکز خود را از دست می دهند، بیمار در اکثر زمان ها احساس خستگی می کند. در این مواقع توانایی فیزیکی بیمار پایین آمده و به راحتی دچار خستگی می گردد.
مشکل بینایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مشاهده می شود. افزایش سطح قند خون منجر به تغییر در شکل عدسی چشم می گردد. با گذشت زمان، این امر منجر به کاهش تمرکز و تار شدن دید در بیماران می گردد.
بیماران مبتلا به دیابت نوع دو از عفونت های پوستی و قارچی رنج می برند. عدم بررسی قند خون بالا منجر به آسیب به عصب ها شده و باعث بروز علائم بیماری های عصبی مانند بی حسی در اندام ها در فرد بیمار می گردد. علاوه بر این، زخم ها و بریدگی های موجود در اندام های دیابتی ها دیرتر درمان می گردد.
مشخص شده که سیستم ایمنی بیماران دیابتی در مقایسه با افراد سالم پایین تر می باشد. دلیل این امر ممکن است به واسطه ی وجود گلوکز بالا در خون بوده که مانع از عملکرد صحیح سلول های قرمز خون می گردد. بنابراین، مکانیزم دفاعی کلی بدن مختل شده و فرد مبتلا به عفونت های قارچی مکرر، عفونت پوستی همراه یا کاهش سرعت بهبود کبودی ها می شود. دیابت حاملگی دارای علائمی خاصی نیست و زنان حامله به ندرت احساس تشنگی و پرخوری می کنند.
در مواردی که هر کدام از علائم ذکر شده در بالا را احساس کردید، بهتر است جهت آزمایش قند خون به پزشک مراجعه کنید. جهت تشخیص بیماری به دنبال مشاوره گرفتن از یک پزشک متخصص باشید و جهت درمان سریعا اقدام کنید چون به تاخیر انداختن درمان دیابت باعث مزمن شدن بیماری می گردد. در این باره ممکن است دکتر توصیه هایی مانند تغییر در سبک زندگی و یا تغییر رژیم غذایی به منظور حفظ سطح قند خون در محدوده ی نرمال انجام دهد.
به خاطر داشته باشید که عدم درمان دیابت می تواند منجر به ایجاد مشکلات جدی برای سلامت مانند رتینوپاتی دیابتی که یک نوع بیماری چشمی است، نوروپاتی دیابتی که آسیب به عصب می باشد، بیماری کلیوی و نارسایی کلیه گردد. ناتوانی جنسی در مردان و خشکی واژن در زنان نیز در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دیده می شود. در زمان وقوع دیابت، همراه با تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی، سطح قند خون خود را نیز باید به صورت مرتب چک کنید.