5 بهمن 1387 / 27 محرم الحرام 1430 / 24 ژانویه 2009

پس ازانتشارخبرعزيمت امام خميني(ره) به ايران شاپوربختياركه بازگشت ايشان را به منزله مرگ دولت خود مي‎ديد دست به نوعي مقاومت بي اثرزد و فرودگاههاي كشوررا به بهانه نقص فني مسدود كرد اما مردم با اجتماع دراطراف فرودگاه به اعتراض خود ادامه دادند تا اينكه خبربه تعويق افتادن مسافرت حضرت امام اعلام شد. حضرت امام دراين باره دراعلاميه‎اي فرمودند: «ازاين كه ايادي اجانب، فرودگاههاي سراسرايران را به روي من بسته‎اند بناچارتصميم گرفتم كه روزيكشنبه29صفربه كشوربرگردم و چون سربازي دركنارشما به مبارزه عليه استعمارو استبداد تا پيروزي نهايي ادامه دهم». درپي آن كميته استقبال ازحضرت امام خميني(ره)ازمردم درخواست كرد كه دربرابرتأخيرورود حضرت امام آرامش خود را حفظ كنند.
نخستين انتخابات رياست جمهوري دركشورمان برگزارشد. به دنبال استعفاي دولت موقت به دليل تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران توسط دانشجويان پيرو خط امام، شوراي انقلاب به دستور حضرت امام خميني(ره)، مديريت اجرايي كشور را برعهده گرفت و پس از چندي اولين انتخابات رياست جمهوري در پنجم بهمن 1358 ش برگزار گرديد. در اين انتخابات ابوالحسن بني صدر كه پس از اقامت پانزده ساله در فرانسه به ايران بازگشته و با تظاهر به وفاداري به انقلاب، نظام، مردم و رهبري توانسته بود به پست‏هاي حساسي دست يابد با كسب 76 درصد آرا به رياست جمهوري برگزيده شد. عناوين اولين رييس جمهور ايران و فرمانده كل نيروهاي مسلح و... سبب شد كه به زودي هويت اصلي خود را نشان داده و با تكيه بر قدرتي كه از مردم براي خدمت به آنان به دست آورده بود، خود را محور نظام ناميده و به سركوبي و وارد آوردن اتهام به مخالفانش مشغول گردد. اين روند، مخالفت نيروهاي انقلابي و ارزشي نظام را برانگيخت و پس از مدتي و علي‏رغم آغاز جنگ تحميلي، اين كشمكش‏ها حتي با وساطت حضرت امام نيز پايان نيافت. طرفداران بني صدر در اين مدت بارها جوّ اغتشاش و نا امني را در كشور به راه انداخته و سعي در خارج كردن مخالفان از صحنه و كسب قدرت بيشتر بودند. همسويي و همكاري بني صدر با گروه منافقين موسوم به سازمان مجاهدين خلق، دامن زدن به تشنجات و درگيري‏ها در كشور، كوتاهي در دفاع از مرزهاي ايران و عدم ممانعت از تجاوز رژيم بعث عراق در جريان جنگ تحميلي، در نهايت باعث شد تا طرح عدم كفايت سياسي بني صدر در مجلس شوراي اسلامي مورد بحث قرار گرفته و به تصويب رسد. اين در حالي بود كه حضرت امام، در بيستم خرداد 1360، وي را از فرماندهي كل قوا كه از جانب ولي فقيه به رييس جمهور تفويض شده بود، خلع نمودند. سرانجام و با رأي عدم كفايت سياسي بني صدر در مجلس، حضرت امام، اين عنصر توطئه‏گر و فريب‏كار را در اول تيرماه 1360 از رياست جمهوري عزل كردند. از اين زمان اتحاد بيشتر بني‏صدر و گروه منافقين باعث به شهادت رساندن تعداد زيادي از مسؤولان عالي‏رتبه نظام گرديد، تا اين كه وي به همراه سركرده مجاهدين خلق در هفتم مرداد 1360 با چهره‏اي مبدل و زنانه از كشور گريخت و مقيم فرانسه شد. پس از فرار مفتضحانه بني صدر، مردم انقلابي و مسلمان ايران با حضور در پاي صندوق‏هاي رأي، برادر محمد علي رجايي را با آراء قاطع خود به رياست جمهوري انتخاب كرده و بر حضور خود فروختگان و خودباختگان در مسؤوليت‏هاي بالاي نظام خاتمه دادند.
آيت‏اللَّه ميرزاجمال‏الدين كرباسي (كلباسي) فرزند آيت اللَّه ميرزا ابوالمعالي كلباسي در خاندان علم و تقوا در اصفهان به دنيا آمد. وي در ابتدا مقدمات و سطح را نزد پدر فاضلش به اتمام رساند و سپس براي ادامه تحصيل عازم نجف اشرف گرديد. ميرزا جمال‏الدين در نجف از محضر عالمان نامداري همچون آخوند خراساني بهره برد و پس از ساليان دراز اقامت در آن حوزه و كسب مدارج عالي علمي، به اصفهان بازگشت. ايشان سپس حلقه درس خود را تشكيل داد و محضرش، مركز اجتماع فضلا و ارباب فضل و دانش گرديد. زندگي آيت اللَّه كرباسي در كمال قناعت و سادگي و زهد سپري شد و به تعلقات دنيوي اسير نگرديد. از ايشان آثاري بر جاي مانده كه تلخيصُ الهيئه در علم نجوم و كتابي در اصول فقه از آن جمله است. ميرزا جمال‏الدين كلباسي سرانجام در پنجم بهمن 1310 ش برابر با 17 رمضان 1350 ق در اصفهان وفات يافت و در تخت فولاد مدفون شد.
با وجود اين كه عوامل رژيم شاه، اجتماع بيش از دو نفر را در اكثر شهرهاي ايران منع كرده بودند، قشرهاي مختلف مردم، بدون اعتنا به هشدارهاي حكومت نظامي، به راه‏پيمايي و تظاهرات عليه رژيم ادامه دادند و مزدوران شاه، علي رغم توسل به شديدترين شيوه‏هاي سركوب، موفق به كنترل مردم نشدند. در اين ميان برخوردهاي خشونت‏آميز مأموران حكومتي با مردم، منجر به شهادت تعداد زيادي از مردم در شهرهاي مختلف كشور شد.
آيت‏اللَّه ملاعبداللَّه مدرس گُرجي در سال 1274 ش در كردستان به دنيا آمد. پس از اتمام مقدمات در زادگاه خود از محضر ملاعبدالعظيم مجتهد و چند تن از علماي كردستان استفاده كرد و اجازه اجتهاد گرفت. او تا پايان عمر مرتباً به تدريس و تحشيه، تأليف، مطالعه و يادداشت نكات علمي و ادبي و نيز ارشاد و امامت مردم سنندج مشغول بود. ملاعبداللَّه مدرس در تمام رشته‏هاي علمي و ادبي و ديني از قبيل صرف، نحو، منطق، كلام، تفسير و حديث متبحّر بود و آن‏ها را تدريس مي‏كرد. كشف الغوايه، حساب و جبر، تَحقيقُ النَّسخ و... از تأليفات ايشان است. اين عالم رباني سرانجام در 89 سالگي در سنندج درگذشت.
لشكر شام به سر كردگي« حصين بن نمير» وارد شهر مكه شد. اين لشكر قبل از ورود به اين شهر مقدس در كوههاي اطراف آن كه مشرف به خانه ها و مسجد الحرام بوداجتماع كرد وبا تعبيه وسايل جنگي در اين روز به شهر حمله كردند بر اثر اين حملات بنا ي خانه مقدس كعبه دچار آتش سوزي شد و خسارتهاي در خور توجهي به آن واردآمد ، ودر همين اثنا با انتشار خبر مرگ يزيد ، ابن نمير جنگ را رها كرد و به جانب شام بازگشت . هدف اصلي يزيد از اين حمله سركوبي ابن زبير و ديگر كساني بودكه به بيعت با او حاضر نشدند.
« آيت الله حاج مولا علي كني» از فقيهان و مجتهدان بزرگ شيعه در تهران در گذشت .اين عالم برجستهه بيشتر مراتب علمي و دانش ديني خود را نزد شيخ مرتضي انصاري كسب كرد ودر پي سالها تحقيق و مطالعه جدي و عميق در حوزه عراق بدرجه اجتهاد رسيد . آيت الله كني از روحانيون پر نفوذ بود و شاها ن قاجار بويژه ناصرالدين شاه از او هراس بسيار داشتند . وي در كنار آيت الله ميرزاي شيرازي مجاهد بزرگ كه زعامت ورهبري شيعيان رادر سامراءبه عهده داشت سرپرست شيعيان تهران را نيز به عهده دار بود . كتب توضيح المقال در علم رجال رسائلي را در طهارت ، شهادت، قضا ، عبادت، و تحقيقاتي در مسايل فقهي از آثار آيت الله كني است.
از علماي مسلمان اندلس و لغت‏شناسي بزرگ به شمار مي‏رفت. وي قوه‏ي حافظه‏اي قوي داشت و همانند پدرش از نعمت بينايي محروم بود.
نادرقلي افشار كه بر اثر رشادت‏هاي خود در يكي از مناطق خراسان به قدرت رسيده بود، پس از حمله‏ي افغان‏ها به اصفهان، به ياري شاه طهماسب صفوي رفت و افغان‏ها را شكست داد. سپس سفيري به دولت عثماني فرستاد و تخليه‏ي نواحي اشغالي آذربايجان را خواستار شد. عثمانيان اهميتي به سفيرِ نادر نداده و در اشغال آذربايجان اصرار داشتند. بنابراين نادر به كمك قبيله‏ي خود در 27 محرم 1143 ق وارد تبريز گرديد و آن جا را به تصرف خود درآورد.
نخستين چاه نفت به منظور استخراج نفت حفر شد و بدين ترتيب اولين بار در تاريخ صنايع نفت جهان، اقدام به استخراج اين ماده حياتي شد اين چاه را ادرين لورنتين دريك حفر كرد وي مدت يك سال براي حفاري اين چاه كاركرد اين چاه كه در ايلت پنسيلوانياي آمريكا حفر شد در دويست و سي متري به نفت رسيد گفتني است كه دكل و ديگر آلات و ادوات مربوط به حفاري اين چاه هنوز به منزله نمادي ازپيرايش صنعت نفت در جهان محفوظ مانده است.
نخستين بار در تاريخ كشور روماني در منطقه اصلي اين كشور يعني ايالات مولداوي و والاكيا با يكديگر متحد شدند و به اين ترتيب هسته مركزي كشور روماني بوجود آمد در سال 1859 ميلادي ، الكساندرا كوزا به حكومت اين دو ايالت منصوب شد سرانجام پس از اتحاد اين دو ايالت كشور روماني در شرق اروپا شكل گرفت و بصورت سرزمين واحد در آمد.
جنگ‏هاي بين انگلستان و هلند، پس از سال‏ها رقابت و بحران در روابط دو كشور، در نيمه قرن شانزدهم آغاز شد كه چندين مرحله به طول انجاميد و هربار پس از شكست يكي از طرفين، قرارداد صلحي به امضا رسيد. يكي از اين جنگ‏ها در سال 1664م روي داد كه در آن، نيروهاي انگليسي به متصرفات افريقايى هلند حمله كردند و در سال بعد، رسماً به اين كشور، اعلان جنگ دادند. در اين ميان، وقوع بيماري طاعون و آتش‏سوزي‏هاي بزرگ در انگلستان باعث شد تا اين كشور درخواست صلح نمايد. در نتيجه در 24 ژانويه 1667م قرارداد صلحي ميان كشورهاي انگلستان، هلند، فرانسه و دانمارك در منطقه بردا واقع در جنوب غربي هلند به امضا رسيد كه بر اساس آن، هلند كه توانايى حفظ مستعمرات خود را در قاره تازه كشف شده امريكا نداشت، آنها را به انگليس واگذار كرد. مهم‏ترين منطقه‏اي كه به موجب معاهده "بردا" به انگليس واگذار شد، ايالت فعلي نيويورك درشرق امريكا بود. انگلستان در ازاي سرزمين‏هايي كه از هلند دريافت كرد، منطقه سورينام يا گويان در امريكاي جنوبي را به اين كشور استعماري، واگذار نمود و در قوانين تجاري انگليس، تعديلاتي به نفع هلند صورت پذيرفت.
سِر وينستون لئونارد اسپنسِر چرچيل سياست‏مدار معروف و نخست‏وزير انگلستان در دوران جنگ جهاني دوم، در 30 نوامبر سال 1874م در لندن به دنيا آمد و پس از پايان تحصيلات خود وارد ارتش گرديد. او در سال 1901م از سوي محافظه كاران به نمايندگي مجلس انگلستان انتخاب شد و در 1905م، دبير دولت انگليس و مستعمرات اين كشور گرديد. چرچيل بعدها به عنوان نماينده پارلمان از سوي ليبرال‏ها وارد مجلس شد و سپس به سمت رئيس دفتر برنامه‏ريزي تجاري و نيز به عنوان وزير كشور و اولين لُرد درياداري مشغول به كار گرديد. وي در اين پست به اصلاحات وسيعي در امور درياداري انگلستان دست زد، ولي به واسطه بعضي اتهامات در مورد سهل‏انگاري در جنگ جهاني اول استعفا كرد. چرچيل در سال 1917م به كابينه فرا خوانده شد و در اواسط دهه 1920م بار ديگر به مجلس انگلستان راه يافت. وي از سال 1930 تا 1939م فاقد پست دولتي بود و توجه خود را تنها به سياست خارجي معطوف كرد. چرچيل در خلال سال‏هاي جنگ جهاني دوم، ابتدا به درياسالاري و سپس در 10 مه 1940م، به نخست‏وزيري دولت ائتلافي انگلستان رسيد. وي در جريان جنگ جهاني دوم توانست انگلستان را از يك سو به اروپاي غربي و از جانب ديگر به امريكا نزديك سازد. چرچيل كه در تيره روزترين مقاطع تاريخ حيات انگلستان رهبر اين كشور بود، با شكست محافظه‏كاران، به حزب ليبرال كه به رهبري وي در جنگ جهاني خوشبين بودند پيوست و از جانب آنان وارد مجلس شد و پست نخست‏وزيري را بار ديگر به دست گرفت. با وجود اين، در نخستين انتخابات عمومي انگلستان كه پس از شكست آلمان برگزار شد. اكثريت مردم انگلستان به چرچيل راي ندادند و او در حالي كه به همراه سران متفقين، در كنفرانس پوتسدام حضور داشت، علي‏رغم همه خدماتي كه در زمان جنگ به ملت انگليس كرده بود، از كار كنار رفت. چرچيل يكبار ديگر در سال 1951م و به دنبال ملي شدن صنعت نفت ايران، به نخست‏وزيري رسيد. او با طرح سرنگوني حكومت دكتر مصدق و جلب حمايت امريكاييان براي اجراي اين نقشه، توانست حكومت حزب متبوعش، يعني حزب محافظه‏كار را براي مدتي طولاني در انگلستان تثبيت سازد. چرچيل در ده سال باقي‏مانده عمر بيشتر به كار نويسندگي و نقاشي اشتغال داشت و خاطرات دوران جنگ را به نگارش درآورد. وي سرانجام در 24 ژانويه سال 1965 در 91 سالگي درگذشت. چرچيل را بايد از معماران اصلي سياست بين‏المللي انگلستان در يك قرن اخير دانست.