18بهمن 1387 / 10 صفر المظفر 1430 / 6 فوریه 2009

عمليات والفجر مقدماتي با هدف دستيابي به شهر العماره عراق، از 18 بهمن سال 1361 آغاز شد و به مدت چهارماه به طول انجاميد. عمليات والفجر مقدماتي را بايد جنگ موانع ناميد. زيرا دشمن بعثي پس از دريافت ضربات متعدد در عمليات گذشته و وحشت از حملات گسترده ايران، به ايجاد بيش از پانزده نوع مانع در مقابل مواضع خود پرداخت. دشمن در اين منطقه نيز با اطلاع از موقعيت عمليات، نزديك به يك سال براي مستحكم كردن منطقه، فعاليت نمود. با اين حال، به رغم دژهاي دفاعي بسيار سنگين دشمن، رزمندگان اسلام موفق شدند تعداد زيادي از جنگ افزارهاي بعثيان را منهدم و چند پاسگاه عراقي و ايراني را آزاد سازند. اين علميات نشان داد كه دشمن از عمليات گذشته رزمندگان، تجربه‏ها كسب كرده و به تحكيم مواضع خود از راه ايجاد موانع مختلف پرداخته است. نتايج عمليات بزرگ والفجر مقدماتي عبارت بودند از: 120 نفر اسير، 4500 نفر كشته و زخمي؛ تامين بخشي از مرز جمهوري اسلامي ايران در شمال چزابه؛ و انهدام 80 دستگاه تانك و نفربر، 5 فروند هواپيما و 120 دستگاه خودرو.
عمليات محدود سپاه پاسداران انقلاب اسلامي برضد دشمن بعثي- صهيونيستي عراق درمنطقه سوسنگرد آغازشد. دراين عمليات نيروهاي اسلام ازچهارمحوربه دشمن يورش بردند و يك گردان مكانيزه دشمن را منهدم كردند.
درآخرين روزهاي حيات رژيم پهلوي و درحساس ترين لحظات فروپاشي رژيم طاغوت دولت جهانخواراِمريكا به منظورحفظ جان عوامل جاسوس و توطئه گرخويش درايران دستورخروج همه آنان را صادركرد. ژنرال هايزركه روزقبل ايران را ترك كرده بود پس ازورود به واشنگتن به ملاقات كارتررفت و نتايج جاسوسي‎هايش را دراختياراو گذاشت. همچنين درهمين روزصدها تن ازافسران و چند تن ازامراي ارتش كه سالهاي گذشته به علت مخالفت با شاه ازارتش اخراج شده بودند همبستگي خود را با امام امت و مردم انقلابي اعلام كردند و گروهي ازافسران مقيم بندرعباس نيزبافرستادن تلگرامهايي وفاداري خود را به حضرت امام خميني(ره) ابرازكردند.
سيدمحمدبن حسين، ملقب به هِبةُالدين معروف به حائري حسيني شهرستاني، در سال 1262 ش در سامرا متولد گرديد. وي پس از تحصيل علوم مقدماتي حوزه، از محضر استاداني چون آخوند خراساني، سيدكاظم يزدي و شيخ الشريعه اصفهاني كسب فيض نمود و به درجه اجتهاد نائل آمد. آيت اللَّه شهرستاني پس از استقلال عراق از سلطه انگليس، به وزارت معارف منصوب شد و به اصلاحات امور ديني و مذهبي و مراقبت در حفظ ديانت محصلين پرداخت و مدتي نيز رياست ديوان عالي آن كشور را به عهده داشت. ايشان مدتي عضو مجلس شوراي ملي عراق بود و پس از آن، تمامي اوقات خود را در تأليف كتاب و دفاع از اسلام در مقابل حملات قَلَمي معاندين مصروف داشت. آيت اللَّه شهرستاني جهت بيداري مسلمانان، با انديشمندان جهان اسلام ارتباط برقرار مي‏كرد و در پرورش روح اتحاد و بيداري مسلمين كوشش فراواني از خود نشان مي‏داد. از ايشان آثار ارزنده‏اي بر جاي مانده است كه فيض الباري، الشَّريعَةُ الطبيعَه و الدّلايل و المسائل از آن جمله‏اند. آيت اللَّه حائري شهرستاني سرانجام در 18 بهمن 1345 ش برابر با 26 شوال 1386 ق در 83 سالگي وفات يافت و در حرم مطهر كاظمين(ع) به خاك سپرده شد.
« ابوالفضل محمد بن عبدالله» ملقّب به« بَلعمي» وزيراسماعيل بن احمد ساماني درگذشت. او اهل بخارا بود و چون يكي ازاجدادش دربلعم آسياي صغيرمي زيست به بلعمي منسوب شد. پدرابوالفضل نيزبه دستوراسماعيل بن احمد ساماني به مقام وزارت رسيده بود. ابوالفضل بلعمي ازمحضرفضلاي مرو بهره برد و ازبسياري ازبزرگان حديث شنيد. او ازخردمنترين و دانشمند ترين وزيران دوران ساماني بود و تأليفاتي ارزشمند ازخود به يادگارگذاشته است. ترجمه تاريخ طبري ازكتابهاي ارزنده و مهم قرن 4هجري قمري به اين وزيرفرزانه منسوب است. بلعمي نه تنها خود طالب علم بود بلكه اديبان و دانشمندان را نيزمورد تكريم و احترام قرار مي داد. تاريخ بلعمي اثرديگرابوالفضل بلعمي است كه نثري ساده و روان دارد و نمودارشيوه و سبك نويسندگي درقرن4هجري قمري است. تاريخ بلعمي پس ازشاهنامه فردوسي قديمي ترين اثربجاي مانده ازمتون فارسي قرن4هجري قمري بشمارمي رود.
حاج ملا جعفراسترآبادي معروف به شريعتمداري تهراني ازبزرگان، فضلا و نويسندگان جهان تشيع درگذشت. حاج ملاجعفر بن ملاسيف الدين استرآبادي معروف به شريعتمدار تهراني از فقها و مجتهدين اماميه‏ي قرن سيزدهم هجري، صاحب تحقيقات و تاليفات متعدد، بسيار متقي و محتاط و پرهيزكار بود. بيشتر ايام جواني را به تحصيل علم و دانش سپري كرد و از محضر اساتيد برجسته‏ي زمان بهره برد. ملاجعفر شريعتمدار تهراني علاوه بر منصب قضاوت، در ادبيات عرب و سرودن شعر نيز مهارتي بسيار داشت اما شهرت او بيشتر به خاطر تاليفات متعدد وي در زمينه‏هاي فقه، اصول فقه، حكمت، كلام و اخلاق است. مهم‏ترين آثار به جا مانده از وي، كتب مصابيح در اصول فقه، الشَّارِعُ الكبير، سفينةُ النجاة و البراهينُ القاطِعَه در حكمت و كلام مي‏باشد. ملاجعفر شريعتمدار در 66 سالگي وفات يافت و بدن وي را در نجف اشرف، در كنار مزار علامه‏ي حلي به خاك سپردند.
ابوعُمَر مغازلي بوزجاني نيشابوري، حاسب و منجّم و مهندس بود. او هندسه را از يحيي الماوَرْدي و ابوالعلاء ابن كَرنيب فرا گرفت. هم چنين ابوالوفاء بوزجاني (كه تانژانت را از بررسي مسجد پيامبر اكرم(ص) اختراع كرد) برادرزاده‏ي اوست كه كسب فنون رياضي را از او آموخت.
آيت‏اللَّه سيدعبدالهادي شيرازي در كودكي پدر را از دست داد و تحت سرپرستي ميرزاي شيرازي كه از نزديكانش بود از همان ابتدا با مباني دين مبين اسلام آشنا شد. آيت اللَّه شيرازي پس از چندي درحوزه‏ي علميه‏ي نجف از محضر درس اساتيد برجسته‏اي همچون آخوند خراساني و علامه سيد محمدكاظم يزدي بهره جست و به مدارج عالي علمي و معنوي دست يافت. آيت اللَّه سيدعبدالهادي شيرازي مدت زيادي در راس اساتيد حوزه‏ي علميه‏ي نجف قرار داشت. از اين عالم والامقام مسلمان، علاوه بر چندين رساله در فروع و عبادات اسلامي، كتابي تحت عنوان دارالسَّلام به جاي مانده است.
گازكربنيك توسط ژوزف بلاك كشف شد. ژوزف بلاك شيميدان و فيزيكدان اسكاتلندي پس ازسالها تجربه و آزمايش گازكربنيك را ازتلكيس آهك با منيزيم بدست آورد. ژوزف بلاك در15نوامبرسال1728ميلادي متولد شد و تحصيلات خود را دردانشگاه ادينبورگ اسكاتلند به پايان رساند و سپس درهمان دانشگاه به مقام استادي رسيد؛ وفات وي را دراول ژوئن سال1799ميلادي ذكر كرده‎اند.
جزاير زِلاندِ نو در ششم فوريه سال 1642م به وسيله "آبل تاسمان" كاشف معروف هلندي كشف شد، ولي هلندي‏ها به علت دوري مسير، رغبتي به مهاجرت و سكونت در آن نشان ندادند. در سال 1769م كاشف و دريانورد معروف انگليسي به نام "جِيمزكوك" به اين سرزمين قدم نهاد و با گذشتن از تنگه ميان دو جزيره اصلي، آن را به نام خود، تنگه كوك ناميد. از اين زمان بود كه پاي ديگر انگليسي‏ها نيز به اين سرزمين باز شد و در سال 1841م، انگلستان رسماً زلاندنو را ضميمه قلمرو امپراتوري خود كرد. از اين تاريخ به بعد، سكنه بومي زلاندنو به مقاومت در برابر انگليسي‏ها پرداختند و جنگي سي ساله را با استعمارگران آغاز نمودند، تا اين كه انگلستان در سال 1907م به اين سرزمين استقلال اعطا كرد.
خانم آن ترز ماركيز دولامْبِر بانوي نويسنده فرانسوي در ششم فوريه 1647م به دنيا آمد. وي كه از چهره‏هاي برجسته ادبي در سده‏هاي 17 و 18 فرانسه به حساب مي‏آيد، يكي از بانيان اصلي محافل و كلوپ‏هاي ادبي نيز محسوب مي‏گردد. در اين مجالس عده زيادي از نويسندگان و هنرمندان اروپايي و به ويژه فرانسوي حضور مي‏يافتند ضمن آن كه خودِ خانم دولامبر نيز در ادبيات، صاحب ذوق بود و آثاري نيز به جاي گذاشته است. خانم ماركيز دولامبر سرانجام در 27 ژوئيه 1733م در 86 سالگي درگذشت.
سردترين نقطه كره زمين در ششم فوريه 1936م توسط يك هيأت علمي و پس از چهار سال تلاش و جستجو در نقاط سردسيرِ جهان، شناخته شد. اين گروه پس از تحقيقات بسيار، دريافتند كه سردترين ناحيه جهان، شهر ورخويانسك در منطقه سيبري واقع در شمال روسيه است. اين شهر تا پيش از فروپاشي شوروي و به ويژه در زمان تزارها تبعيدگاه محكومان سياسي اين كشور بود و داراي جمعيت بسيار كمي مي‏باشد. سرماي اين منطقه در زمستان به هفتاد درجه زير صفر مي‏رسد. لازم به ذكر است كه اين منطقه از مراكز داد و ستد خَز مي‏باشد و رشته كوه‏هاي ورخويانسك با ارتفاع 2500 متر داراي معادن زغال سنگ، نقره، قلع و روي است.
عبدالكريم ريفي، رئيس‏قبيله ريف و از امراي مسلمانان شمال افريقا در 28 ژانويه سال 1882م در مراكش به دنيا آمد. بي‏عدالتي و استعمار اسپانيا در اين كشور، وي را به قيام عليه اين دولت برانگيخت و به مدت 14 سال رهبري قيام سكنه ريف و مراكشيان عليه اسپانيا و فرانسه را به عهده داشت. عاقبت قواي متحد اسپانيا و فرانسه حلقه محاصره دريايى و زميني را بر او تنگ كردند. در اين حال، عبدالكريم از ملت‏ها و دولت‏هاي مسلمان تقاضاي ياري نمود ولي هيچ كمكي از آنان نرسيد و سرانجام در سال 1926م مغلوب شد و تسليم فرانسويان گرديد. وي پس از مدتي به فرانسه منتقل شد و از آن پس به مدت بيش از 35 سال در تبعيد به سر برد. عبدالكريم ريفي در اواخر عمر به كشورش بازگشت و سرانجام در ششم فوريه 1963م در 81 سالگي درگذشت.