لبخند

معادل دیگر: تبسم
نوعی خنده کوچک که معادل آن در زبان لاتین Subridere، در فرانسه Sourire، در ایتالیایی Sorridere و در زبان سوئدی Smäskralta می‌باشد. در تمامی این موارد پیشوندهای Sor, Squ, Sub و Smä دلالت برتمایز این واژه با خنده دارد. درباره‌ی معادل انگلیسی این واژه، در انگلیسی میانه احتمالاً از زبان اسکندیناوی آمده و با واژه SMIRK مرتبط می‌باشد.
فرق لبخند با خنده آن است که فاقد حالت انفجاری است. لبخند، خاموش و مهار شده است. لبخندگویی حرف می‌زند اما نه با صدای بلند، لبخند در عین فصاحت، کم‌گوست. در لبخند ماهیت فیزیکی و پرقیل و قال خنده جای خود را به بازی ظریف‌تر حرکات چهره می‌دهد. در حین لبخند زدن، چروک افتادن صرف خطوط دور چشم و دهان، چهره را عمیق، نرم و گشاده می‌کند. لبخند موجب آرامش چهره می‌شود و دال بر گسستن در جریان معمول ممنوعیت‌های درونی ماست. لبخند گاهی جایگزین خنده است و گاهی نشانه آغاز یا پایان خنده.
یلسنر لبخند زدن را پانتومیم ذهن می‌نامد و منظور او این است که لبخند زدن مانند فکر کردن، باعث جدا شدن انسان از محیط بلافصل پیرامون و حتا بدن خویش می‌شود.
منبع مقاله :
اصلانی، محمدرضا؛ (1394)، فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز همراه با نمونه‌های متعدد برای مدخل‌ها، تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول.