سوره ي توحيد جامع شئون الهيه:

و در حقيقت، نسبت حق تعالي است به آنچه ممکن است در قالب الفاظ و نسج عبارات وارد شود؛ چنانچه هو الله احد تمام حقايق صفات کمال است، و مشتمل بر جميع «صفات ثبوتيّه» است؛ و از «صمد» تا آخر سوره «صفات تنزيهيّه» و اشاره به سلب نقايص است.
و نيز در سوره ي شريفه اثبات خروج از حدين است که حدّ «تعطيل» و «تشبيه» است، که هر دو خروج از حد اعتدال و حقيقت توحيد است: آيه ي شريفه ي اول اشاره به نفي «تعطيل» و تتمه ي سوره اشاره به نفي «تشبيه» است؛ و نيز مشتمل است بر ذات من حيث هي و مقام «احديت» که تجلي به اسماء ذاتيه است، و مقام «واحديت» که تجلي به اسماء صفات است.
منبع:کتاب آداب باطني و اسرار معنوي نماز