شبهه ي وقوع شيعه در سند روايات مهدي

برخي گمان کرده اند که احاديث مهدويت تماماً از جعل شيعه بوده يا لااقل در سلسله سندهايشان کساني وجود دارند که متهم به تشيع اند، لذا روايات مهدويت قابل قبول نيست....
«خلاصه ي مطلب اين که: معيار در قبول راوي عدالت و ضابط بودن است با قطع نظر از اين که عقيده او چيست، مگر آن که از اسلام خارج شده باشد. اين روش بسياري از علماي قديم و جديد است... آن گاه از علي بن مديني نقل مي کند که اگر روايات اهل کوفه به جهت تشيع ترک شود کتابها خراب خواهد شد يعني مذهب از هم خواهد پاشيد.»(1)
او نيز مي گويد: «از بحث سابق نتيجه گرفتيم که روايي که متهم به بدعت گذاري است اگر روشن شود به شهادت امامان جرح و تعديل که او ثقه و ضابط است، رواياتش بنابر قول ارجح قبول مي شود، ولي در عين حال مدار در روايات مهدي بر کساني که منسوب به تشيع اند نيست». يعني چه بسيار از کساني که هيچ نسبتي به تشيع ندارند ولي در عين حال اين گونه احاديث را نقل کرده اند.
او در آخر مي گويد: «تا اينجا به دست آمد که بيشتر روايات ثابت در امر مهدي در سندهايش شخص شيعي وجود ندارد، و رواياتي که اين چنين است غالباً شواهدي از طرق ديگر دارند، لذا شبهه از اين جهت زائل مي شود.»(2)

پي نوشت:

1- المهدي المنتظر في الاحاديث الصحيحه، ص380.
2- همان.

منبع: کتاب دفاع از مهدويت