تشخیص اسرائیلیات با عرضه‌ی حدیث بر قرآن

از آسیب‌های روایات تفسیری، وجود روایات اسرائیلی در لابه‌لای آنهاست. بیشترین روایات و اخبار یهود را «کعب الاحبار» یهودی وارد حوزه‌ی دین اسلام کرد. وی اهل یمن بود و در واقع سمت استادی ابوهریره را داشت. ابوریه می‌نویسد: «و قد استطاع هذا الیهودی ان یدسّ من الخرافات و الاوهام و الاکاذیب فی الدین ما امتلات به کتب التفسیر و الحدیث و التاریخ»: (1) این یهودی (کعب الاحبار) توانست خرافات، اوهام و اکاذیب بسیاری را وارد دین کند؛ تا جایی که کتاب‌های تفسیر، حدیث، تاریخ و ... سرشار از روایات او شد.
امامان معصوم (علیهم‌السلام) با این پدیده نیز به شدت برخورد می‌کردند. شخصی در محضر امام باقر (علیه‌السلام) گفت: کعب الاحبار می‌گوید: انّ الکعبة تسجد لبیت المقدّس فی کلّ غداة»: کعبه در هر صبح برای بیت المقدس سجده می‌کند. امام فرمود: «کذبتَ و کذب الأحبار معک»: تو و کعب الاحبار، هر دو دروغ می‌گویید، آن‌گاه با حالت خشمگین فرمود: «ما خلق الله عزّ و جلّ بقعة فی الأرض احبّ الیه منها»: (2) خداوند جایی از زمین را محبوب‌تر از کعبه نیافریده است.
همچنین است روایاتی که درباره‌ی برخی از افکار اسرائیلی است؛ همچون: آفرینش حوا از دنده‌ی چپ آدم (علیه السلام). (3)

پی‌نوشت‌ها:

1. محمود ابوریه؛ اضواء علی السنّة المحمدّیه؛ ص 164.
2. محمد کلینی؛ الکافی؛ ج 4، ص 239.
3. ر.ک: محمدبن مسعود عیاشی؛ تفسیر العیاشی؛ ج 1، ص 215. صدوق؛ علل الشرایع؛ ص 17-18.

منبع مقاله :
میرعرب، فرج الله؛ (1394)، علوم قرآن در احادیث اهل بیت (ع)، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول