مترجم: زهرا هدایت منش
منبع:راسخون
 

یک گزارش جدید حاکی است که تنها چند قطره آب قند بهتر و طولانی‌تر از پستانک کودکان را از گریه باز می‌دارد و آرام می‌کند. مولفان این مقاله همچنین دریافته‌اند که کمی آب قند می‌تواند از درد و گریۀ نوزادانی که تحت برخی اعمال پزشکی مانند خون گیری یا ختنه قرار گرفته‌اند بکاهد.
الیوت بلاس، روان‌شناس دانشگاه کورنل و سرپرست پژوهش می‌گوید:" واکنش بچه‌ها به اندکی قند شگفتی‌انگیز است."
بلاس و همکارانش به بررسی شیرخواران سالم 1 تا 3 روزه در محیط آرام بیمارستان پرداختند، آنان ابتدا گریۀ 16 نوزاد را ـ از آرام‌ترین ناله‌ها گرفته تا بلندترین فریادهاـ به مدت 5 دقیقه زیر نظر گرفتند، شیرخواران به طور متوسط 2 دقیقه گریه می‌کردند. سپس پژوهشگران 1/0 میلی لیتر (معادل تقریبا یک قطره اشک) محاول 14 درصد سوکروز را هر دقیقه یک بار به مدت 5 دقیقه از زریق نوک سرنگ به دهان بعضی از کودکان ریختند، و به بقیه به همین ترتیب آب معمولی دادند. محلول سوکروز گریه را قطع می‌کرد، و این اثر تا 5 دقیقه پا برجا بود درحالی که نوشیدن آب در کاهش گریه هیچ اثری نداشت.
در مطالعه‌ای دیگر، همان مقدار محلول 14 درصد سوکروز هر دقیقه یک بار به مدت 2، 6، یا 10 دقیقه، به گروه‌هایی متشکل از هشت نوزاد داده‌شد. گروه‌های دیگری نیز به مدت 2، 6، 10، یا 14 دقیقه پستانک به دهان گرفتند.
بازهم محلول قند گریه را حتی در گروه2 دقیقه‌ای تقریبا به‌طور کامل قطع کرد، و اثر آن تا 5دقیقه پس از پایان آزمایش ادامه داشت. اثر پستانک در کاهش گریه نسبتا کم‌تر بود، و یک تا دو دقیقه پس از گرفتن پستانک، گریه مجددا آغاز می‌شد.
در مطالعۀ سوم روشن شد که نوزادانی که محلول سوکروز را با پستانک می‌نوشیدند نسبت به شیرخوارانی که با پستانک به آنان آب داده می‌شد بسیار کم‌تر گریه می‌کردند.
به علاوه بلاس و همکارانش در گزارش دیگری ذکر کرده‌اند که مصرف آب قند، گریۀ پس از خون گیری (که مستلزم سوزن زدن به پاشنه است) و ختنه را به‌ طرز چشم گیری کاهش می‌دهد. پیش از شروع این اعمال، 2 میلی‌ایتر محلول 14 درصد سوکروز از راه دهان به کودکان 2 تا 3 روزه‌ای که در این مطالعه بررسی شدند داده‌شد.
بلاس می‌گوید: "بچه هایی که به آن‌ها سوکروز داده شده‌بود گریه می‌کردند، ولی گریه‌شان نصف آن‌هایی بود که آب معمولی نوشیده بودند."
این داده‌ها به همراه اطلاعاتی که در گذشته از تجربه‌های جانوری به ‌دست آمده‌اند حاکی از آن است که اثر سوکروز باید ناشی از فعال شدن مواد شبه تریاک درون مغز باشد، چون نالترکسون که مادۀ مسدود کنندۀ گیرنده‌های شبه تریاک بدن است، اثر آرام بخش سوکروز را سرکوب می‌کند. بلاس و همکارانش برای تایید این نظریه قصد دارند آزمایش سوکروز را به کودکانی که از مادران معتاد به هروئین متولد می‌شوند نیز انجام دهند. اگر این نطریه درست باشد، این شیرخواران مقاوم به مواد شبه تریاک باید کم‌تر تحت تاثیر آثار آرام بخش سوکروز قرارگیرند.
بلاس می‌گوید این یافته‌ها هنوز آغاز کار است، و نمی‌توان بر مبنای آن‌ها ادعا کرد که آب قند ممکن است به والدین مستأصل کمک کند تا کودک گریان خود را آرام کند. اما او و همکارانش قصد دارند به زودی واکنش شیرخواران تند مزاج را نیز به چند قطره محلول سوکروز بررسی کنند.