جدا نگردم

شاعر: ژولیده نیشابوری

من آمدم دراین جا کز تو جدا نگردم

از غیر بگسلم دل گرد خطا نگردم

گسترده در مسیرم صد دام و دانه شیطان

دستم بگیر یارب تا مبتلا نگردم

کردی تو در تن من احرام پادشاهی

یا رب عناینتی کن کز تو گدا نگردم

خواندی مرا به سویت بهر طواف کویت

شاید ز آبرویت گرد ریا نگردم

من بیشم و کمم کن صافی چو زمزمم کن

حیوانم آدمم کن تا بینوا نگردم

سعی صفا و مروه دارد عجب صفایی

سعی‌ام بده که گرد آز و هوا نگردم

بیگانه کن ز خویشم فارغ ز نوش و نیشم

راهی بنه به پیشم تا بی خدا نگردم

از بحر رحمت خود یک جرعه‌ای بنوشان

تا تشنه در هوای  روز جرا نگردم

ژولیده‌ام که گویم ای قادر توانا

تا بی بده که دیگر گرد خطا نگردم