مترجم: زهرا هدایت منش
منبع:راسخون
 

انواع دوربین عکاسی

ساده ترین نوع دوربین عکاسی که غالبا عکاسان نوپا از آن استفاده می کنند دارای کلیه قسمت هایی است که در بخش نخست مقاله به آنها اشاره کردیم، یعنی: عدسی، شاتر، منظره یاب و اهرم تعویض فیلم. بدنة دوربین های اولیه به شکل جعبه بود. امروزه از دوربین های کوچک جیبی با فیلم های کار تریج یا دیسک استفاده می شود. سرعت شاتر این دوربین ها 1 ثانیه و معمولا ثابت و غیر قابل تنظیم است: عدسی را نیز برای عکس برداری از موضوعاتی که در فاصله بیش از یک ونیم متری دوربین قراردارند، ثابت کرده اند. گاه محلی برای نصب فلاش نیزدرنظرگرفته شده است. با این دوربین ها فقط در نور روز و از موضوع های بی حرکت می شود عکس گرفت.

دوربین 35 میلیمتری

فیلم های دندانه دار (از همان نوع که در سینما از آن استفاده می شود)، در حلقه های 12 تا 26 تایی، با کادر 24 تا 36 میلی-متر، فیلح رایج دوربین های 35 میلی متری است. در مواردی کادر این دوربین ها 18در24 میلی متر است که به نیم کادر(half-frame) معروف است.
عدسی دوربین 35 میلیمتری، دارای دیافراگم قابل تغییر است. سرعت شاتر نیز معمولا بین یک ثانیه تا یک هزارم ثانیه تغییر می کند. عدسی نیز برای فواصل بی نهایت تا یک متری یا کمتر قابل میزان شدن است. در این دوربین ها اهرم یا موتوری فیلم را می چرخاند و عوض می کند. شاتر نیز با تعویض فیلم کوک می شود. هنگامی که فیلم به آخر می رسد دوباره فیلم را به داخل کاست جمع می کنند تا بتوان آن را در نور از دوربین خارج ساخت.
دوربین های 35 میلی متری معمولا دارای منظره یاب مستقیم هستند که غالبا با یک دستگاه فاصله یاب برای اندازه گیری فاصله همراه است. در انواع جدیدتر، دوربین دارای نورسنجی است که به دستگاه تنظیم سرعت شاتر متصل است. مدل های پیشرفته تر این دوربین، دارای عدسی های قابل تعویض و وسایل دیگر است. بسیاری از دوربین های 35 میلیمتری از نوع تک عدسی انعکاسی هستند...

دوربین های فوقالعاده کوچک

فیلم این نوع دوربین ها 16 یا 5/9 میلیمتری است که در کاست یا کارتریج مخصوص قرار دارند. اندازة کادر این نوع دوربین از 8 در 10 تا 13 در 17 میلیمتر تغییر می کند. برخی از این دوربین ها به کوچکی یک قوطی کبریت هستند و از آن ها می-شود برای عکاسی در امور جاسوسی استفاده کرد.

دوربین آتلیه

از دوربین آتیله در استودیوهای عکاسی استفاده می شود. فیلم این نوع دوربین از نوع فیلم تخت است (سابقا از شیشة حساس استفاده می شد). به اندازة کادر فیلم معمولا 10 در 5/12و20 در 25 سانتی متر است و خود فیلم به صورت تکی است. در قسمت پیشین، عدسی قابل تعویض همراه با شاتر و در بخش پسین یک شیشة مات برای رویت و میزان کردن تصویر ویک کاش برای نگه داشتن فیلم قرار دارد. این دو قسمت به طور مستقل و روی یک یا چند ریل حرکت می کنند و با یک فانوس به هم مرتبط هستند. هر یک از این دو قسمت را می شود به طور افقی یا عمودی حرکت داد ویا آن ها راحول محورهای افقی و عمودی چرخاند یا کج کرد. این خصوصیات گرچه به کار عکاس سرعت نمی دهند، اما کاروی را در امر میزان کردن تصویر (از نظر وضوح، فاصله و پرسپکتیو) آسان می کنند. دوربین های آتیله را همیشه روی پایه نصب می کنند.

دوربین عکاسی دستی با اندازة متوسط

فیلم این نوع دوربین ها یا تخت (5/2*5/3 تا 4/5 اینچ) یا رول یا فیلم 70 میلی متری است که در خشاب های قابل تعویض (magazine) قراردارد. هم چنین این دوربین ها عدسی های قابل تعویض دارند. دربرخی ازاین دوربین ها ازعدسی های واید استفاده می شود که علاوه بر آن، کادر تصویرشان نیز بزرگ است (مثلا 6 در 12 تا 6 در 17سانتی متر). این نوع دوربین در نیمه اول قرن حاضردربین عکاسان جراید طرفداران فراوان داشت. انواع قدیمی این دوربین مجهز به دوربین بودند. مدل های امروزی بدنه ای ثابت دارند و اجزای قابل تعویض در قسمت جلو و عقب دوربین نصب می شوند.

دوربین تاشو با فیلم رول

این نوع دوربین که اکنون نایاب است از نظر منظره یاب و شاترمانند دوربین 35 میلیمتری بود اما فانوسی داشت که وقتی از دوربین استفاده نمی شد عکاس می توانست آن را تا کند و درجیب بگذارد.
دوربین ها معمولأ از فیلم رول استفاده می شد. اندازة کادر تصویری آن ها 6 در 6 یا 6 در 9 یا 6 در 5/4 سانتی متر بود. در گذشته تعدادی ازدوربین های 35 میلیمتری نیزدارای فانوس بودند.

دوربین تک عدسی انعکاسی

شیشة مات پشت دوربین های آتلیه از سرعت کار عکاس می کاهد زیرا برای گرفتن عکس باید فیلم را جایگزین این صفحه کرد. دوربین های تک عدسی انعکاسی نیز دارای این صفحه هستند، اما در این دوربین ها فیلم همواره در سر جای خود قراردارد. آینه ای با زاویه 45 درجه، پرتوهای تشکیل دهنده تصویر را ازعدسی به روی شیشه مات که در بالای دوربین قرار دارد منعکس می کند. هنگام گرفتن عکس آینه از مسیر فیلم کنارمی رود و پس ازگرفتن عکس برای تنظیم دوباره به جای خود بازمی گردد. بنابراین در لحظة گرفتن عکس، تصویری که در روی شیشه مات تشکیل شده بود، به طور موقت نا پدید می شود. امروزه دوربین های تک عدسی انعکاسی عمومأ یا از نوع 35 میلی متری هستند یا مدت های پیشرفته دوربین های 120 رول. اکثر دوربین های 35 میلیمتری انعکاسی برای میزان کردن تصویر مجهز به منشور هستند. علاوه بر این دارای نور سنج داخلی، دستگاه الکترونیک برای نوردهی، عدسی های قابل تعویض و تجهیزات دیگرهستند. دوربین در واقع گاه تنها بخشی از یک مجموعه تجهیزات است. مدل های پیشرفته دوربینهای انعکاسی مجهز به فیلم رول با داشتن صفحه های میزان کردن عدسی و منظره یاب های قابل تعویض نمونه ی جدیدتری از مدل

های قبلی هستند.

دوربین جفت عدسی انعکاسی
دوربین های جفت عدسی انعکاسی در مقایسه با سایر دوربین ها به نسبت بزرگ هستند. این دوربین ها یک آینه ثابت دارند و صفحه ای در بالای آن نصب است. دو عدسی این دوربین با هم از یک صحنه تصویر می گیرند. یکی پرتوها را به فیلم و دیگری آن ها را به صفحه رویت منتقل می کند. در زمان عکس برداری، تصویر موضوع همواره روی شیشه مات قابل مشاهده است. با توجه به اختلاف محل دو عدسی دوربین دارای خطای اختلاف منظر(پارالکس) است.

طرز کار شاتر و دیافراگم

امروزه شاتر دوربین های عکاسی به طور عمده دو دسته است. شاتر تیغه ای و شاتر صفحه کانونی.

شاتر تیغه ای

شلتر تیغه ای یا دیافراگمی متشکل از تعدادی تیغه نازک است که در داخل یا بی فاصله در پشت عدسی قرار دارند. هنگام باز شدن شاتر، تیغه ها به طور همزمان کنار می روند تا پرتوهای تور پس از عبور از عدسی به فیلم برسند. این تیغه ها برای مدتی معین باز می مانند – این مدت را زمان نور دهی می گویند- سپس تیغه ها دوباره بسته می شوند. در گذشته این مدت زمان به طور مکانیکی تنظیم می شد و امروزه دوربین ها با بهره گیری از مدارهای الکتریکی و الکترونیک، زمان نوردهی را تنظیم می-کنند.

شاتر سطح کانونی

این نوع شاتر متشکل از دو پرده پارچه ای یا مجموعه ای از پرده های فلزی است که به توالی از جلوی فیلم عبور می کنند. با گذشتن اولین پرده، فیلم برای لحظه ای بدون حفاظ نور قرار می گیرد و پرده دوم بلافاصله آن را دوباره می پوشاند. دریچه ای که بین این دو پرده ایجاد می شود در واقع معین کننده مدت زمان ورود نور به داخل دوربین است. هرچه این دریچه باریکتر باشد مدت زمان ورود نور کمتر است. مدت زمان حرکت این دو پرده تقریبا در تمام دفعات گرفتن عکس یکسان است. برای ورود نور به مدت یک ثانیه یا بیشتر ویا یک هزارم تا یک چهار هزارم ثانیه تنظیم کرد.