شاعر: عبدالجبار کاکایی


ای سرو سبز پوش سبک‌بار
ای نخل زخم خوردۀ ایثار

نام تو هم‌ردیف ستاره است
یک آسمان تجلی و تکرار

دیشب تو را در آیینه دیدم
بر دوش صد هزار سپیدار

کاش آن‌گاه سوخته می‌شد
بر روی چشم‌های من اوار

شوقی تر ار تبار سحر بود
آن چشم آفتابی بیدار