مترجم: زهرا هدایت منش
منبع:راسخون
 

واکنش زنجیره‌ای پلیمر از- روشی ساده و سریع برای تهیه میلیونها نسخه از یک قطعه DNA – از هنگامیکه برای نخستین بار از طرف شرکت ستوس عرضه شد، در بسیاری از آزمایشگاههای تشخیص طبی، پزشکی قانونی، و انسان شناسی برای خود جایی باز‌کرده است.از PCR، که نام اختصاری این واکنش است، برای ابداع حساسترین آزمون شناسایی ویروس ایدز، «انگشت نگاری» DNA به عنوان مدرک در دادگاه جنایی، و کشف رمز ژنهای مومیایی‌هایی که هزاران سال قدمت دارند، استفاده شده است. اکنون شرکت ستوس قصد دارد برای آن بازار گسترده‌تری بگشاید: این شرکت ادعا میکند با کمک PCR دریاها، تولیدکنندگان عطرهای تقلبی، و آزمایشگاههای غیرمجاز دارویی، شناسایی شوند.
برتری مهم PCR دراین است که می‌توان به وسیله آن مقادیر زیادی DNA «هدف» را از مقدار اندکی که در نمونه‌ای وجود دارد، بدست آورد.اساس روش بدین ترتیب است که نمونه برای مدت کوتاهی حرارت داده می‌شود تا دو رشته مارپیچ مضاعف DNA از هم جدا شوند، و سپس از این دو رشته به عنوان الگویی برای ساختن دو مارپیچ مضاعف جدید استفاده می‌شود. گذشته از آجرهای ساختمانی DNA که باید به محیط واکنش اضافه شوند تا رشته‌های جدید را بسازند، دو ماده دیگر نیز باید به ماده افزود: یکی آنزیمDNA پلیمر از که در یاخته‌های زنده، آجرهای ساختمانی را کنار هم می‌چیند، و دیگری «چاشنی»- یعنی قطعه کوتاهی DNA صناعی که مکمل قسمت ابتدایی توالی هدف یا نزدیکی آن است. این چاشنی به قسمت مکمل خود بر یکی از رشته‌ها متصل می‌شود، و سپس DNA پلیمر از کار را از آنجا ادامه می‌دهد و نسخه کاملی از مارپیچ مضاعف اولیه می‌سازد. بدین ترتیب با گرم و خنک کردن متناوب نمونه، می توان 100 میلیارد نسخه را در مدت یک ساعت و نیم تهیه کرد. اما از طرف دیگر اگر چاشنی اشتباهی را به نمونه اضافه کنید، به ابتدای توالی موردنظر متصل نخواهد شد، و DNA پلیمر از نقطه‌ای برای شروع کار نخواهد داشت. درنتیجه هیچ نسخه‌ای به دست نخواهد آمد.