باكي ندارم كه ديگر هيچ آيه‎اي از قرآن را نشنوم

منبع: سایت اندیشه قم
رسول اكرم (ص) آيه 7 و 8 سوره زلزال را خواندند:
ترجمه: «پس هر آن كس كه اندكي كار نيك يا بد كند، نتيجه آن را مي‎بيند».
يك نفر عرب باديه نشين، سخت تحت تأثير قرار گرفت و عرض كرد:
اي رسول خدا «مِثْقالَ ذَرَّةٍ؟!» (يعني حتي كوچكترين عمل هم فراموش نمي‎شود؟).
پيامبر (ص) فرمود: آري!
باديه نشين فرياد برآورد: وا سواتاه «واي بر من در مورد آشكار شدن بدي» و گريه مي‎كرد.
رسول خدا (ص)‌ وقتي حال او را ديد فرمود: «اين باديه نشين كسي است كه دلش از ايمان خبر مي‎دهد و آميخته با ايمان است».
و وقتي صَعْصعَه، عموي فرزدق، اين دو آيه را شنيد، گفت:
«حسبي من القرآنِ ما سَمِعْتٌ لا اُبالي بعد هذِهِ الآيه اَنْ لا اسمَعَ من القرآنِ شيئاً».
ترجمه: «از قرآن همين آيه را كه شنيدم، براي من كافي است، و بعد از شنيدن اين آيه، باكي ندارم كه ديگر هيچ آيه‎اي از قرآن را نشنوم».