تشيع و مشروطيت
کتابي به فارسي از دکتر عبدالهادي حائري که عنوان کامل آن تشيع و مشروطيت و نقش ايرانيان مقيم عراق است. اين کتاب به گفتهي مؤلف «نخستين بار در سال 1977 م / 1356 ش در ليدن هلند وسيله انتشاراتي بريل به
نويسنده: يوسفي اشکوري
تشيع و مشروطيت:
کتابي به فارسي از دکتر عبدالهادي حائري که عنوان کامل آن تشيع و مشروطيت و نقش ايرانيان مقيم عراق است. اين کتاب به گفتهي مؤلف «نخستين بار در سال 1977 م / 1356 ش در ليدن هلند وسيله انتشاراتي بريل به انگليسي چاپ و پخش گرديد» و سپس به وسيلهي مؤلف به فارسي ترجمه شد و با اضافات و اصلاحاتي در سال 1360 ش در تهران به وسيلهي انتشارات اميرکبير انتشار يافته است. کتاب، افزون بر چند مقدمه، داراي عناوين زير است: فصل نخست) ريشههاي فکري مشروطيت در ايران، فصل دوم) موضع رهبران مذهبي شيعه در برابر دستگاه سياست، فصل سوم) زندگينامهي نائيني: نقش رهبران مذهبي در سياست، فصل چهارم) ريشههاي فکري نوشتههاي سياسي نائيني، فصل پنجم) انواع حکومتها: استبدادي و مشروطه، فصل ششم) کار کرد نظام مشروطه و نتيجه. پس از آن سه پيوست آمده و در پايان نيز کتابنامه و مأخذ کتاب به زبانهاي مختلف و فهرست راهنما ضميمه شده است. در فصل اول اشارتي است به زندگي و افکار زمينهسازان فکري و اجتماعي مشروطيت مانند: ميرزا فتحعلي آخوندزاده (م 1227 ق)، مجدالملک (م 1224 ق)، سپهسالار (م 1242 ق)، مستشار الدوله (م 1313 ق)، ملکم خان (1249-1326 ق)، طالبوف (1250-1330 ق) و سيد جمالالدين اسدآبادي (1254-1315 ق). در فصل دوم، با اشارتي به برخي از انديشههاي سياسي رهبران مذهبي شيعي، از نيروهاي ضد رهبران مذهبي در چهار سدهي اخير مانند: اخباريها، جنبش فلسفي، شيخيها، آقاخانيه، بابيها و... سخن به ميان آمده و سپس از «نمايندگان آزاديگري اسلام» در ايران چون شيخ هادي نجم آبادي (1250-1320 ق)، اسدآبادي و سيد محمد طباطبايي (1257-1338 ق) و برخي از عالمان مشروطهخواه عراق بحث شده است. فصل سوم يکسره به زندگي نائيني به تفصيل اختصاص دارد. در فصل چهارم به ريشههاي فکر سياسي نائيني و اثرپذيريهايش از کساني چون عبدالرحمان کودکجا (1265-1320 ق) پرداخته شده است. در فصل بعد کتاب تنبيه الامه نائيني مورد تحليل و نقد قرار گرفته است. در فصل آخرين مشروطيت از لحاظ کارکردي مورد توجه واقع شده است. مؤلف در انگيزهي تأليف خود ميگويد: «هدف اصلي نويسنده در اين کتاب آن است که واکنش رهبران مذهبي را در برابر انقلاب مشروطيت، چه از نظر درگيري علمي و چه از حيث کمکهاي فکري آنان در انقلاب، در چارچوب فعاليتهاي مشروطهخواهي و نوشتههاي سياسي مرحوم ميرزا محمدحسين نائيني (1277-1355 ق) مورد بررسي و پژوهش قرار دهد... علماء دربارهي مشروطهگري چه گفتند؟ چگونه آنان کوشش کردند که مشروطيت را در کشور اسلامي ايران به عنوان يک رژيم مشروع و قانوني اعلام کنند؟ ما کوشش ميکنيم به اين پرسشها پاسخ دهيم. چون تفسير نائيني را بر مشروطيت از همهي نوشتههاي علمايء ديگر همزمان او در اين زمينه منظمتر و محکمتر يافتيم، در اين کتاب نقادانه و ويژهاي به انديشههاي سياسي او خواهيم داشت». اهم ويژگيهاي اين کتاب از اين قرار است: 1) تحقيق و تتبع وسيع، نويسنده تلاش گستردهاي به خرج داده تا از طريق تماس با افرادي مطلع و به ويژه معمر و گردآوري منابع فراوان و غالباً دست اول، مستند بنويسد و بي تحقيق و تفحص کافي سخن نگويد؛ 2) تحليل و نقد و بررسي؛ 3) بيطرفي علمي؛ 4) ايجاز، با اينکه حجم کتاب اندک نيست، اما با توجه به وسعت تحقيق، شيوهي گزيدهگويي رعايت شده است؛ 5) استواري نثر و شيوايي بيان.کتابنامه :
تشيع و مشروطيت (تهران، اميرکبير، 1360 ش).
منبع مقاله :
دائرةالمعارفتشيع، جلد 4، (1391)، تهران: مؤسسهي انتشارات حکمت، چاپ اول
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}