مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
منبع:راسخون
 

لیمو در بسیاری از زمینه‌ها مورد استفاده قرار گرفته و حامی بزرگی برای سلامت انسان به شمار می‌رود. نگاهی به آن انداخته تا به دلیل این موضوع پی ببرید.
لیمو به عنوان یک ماده‌ی ضروری چندین غذا و نوشیدنی، در اغلب آشپزخانه‌های سراسر دنیا موجود می‌باشد. این میوه به قدری رایج و عادی شده است که معمولاً به آن فکر نکرده و یا حتی فراموش می‌کنیم که از چنین میوه‌ای استفاده کنیم. از آن در چای، کیک و همچنین جهت بهتر کردن طعم گوشت ماهی و هزاران غذای مختلف در سرتاسر دنیا استفاده می‌کنند. نیازی به ذکر این موضوع نیست که از آن در انواع دسر، نوشیدنی و یا بستنی خوشمزه استفاده می‌شود.
اهمیتی ندارد که لیمو به صورت داخلی و یا خارجی استفاده شود، و به این دلیل که سرشار از مواد مغذی بوده و نیز ویژگیهای تمیز کنندگی را در خود دارد از خواص بسیار مهمی برخوردار است. از زمانهای قدیم به ارزش آن پی برده شده است. این میوه نه تنها سرشار از ویتامین است بلکه عطر و طعم منحصر به فردی نیز دارد. همچنین در چای و یا ساخت مواد آرایشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانند هر میوه‌ و سبزی دیگر، لیمو نیز می‌تواند به دلیل خواص درمانی خود به عنوان دارو و درمان طبیعی در نظر گرفته شود.
گفته می‌شود که لیمو در ابتدا در هند، شمال برمه و همچنین چین کشت می‌شده است. مردم جنوب و جنوب غرب آسیا از خواص ضد عفونی کنندگی این میوه اطلاع داشته و به همین خاطر به عنوان پادزهر در برابر مسمومیت مورد استفاده قرار می‌دادند. در سال 700 پیش از میلاد این میوه همچنین به ایران، عراق و مصر وارد شد. درخت لیمو به عنوان وسیله‌ای تزئینی در باغهای اسلامی مورد استفاده قرار می‌گرفت. درخت لیمو برای نخستین بار در عصر امپراطوری روم باستان از مصر به ایتالیا برده شد. نخستین کشت آن در جنووا در اواسط قرن پانزدهم بود. دانه‌های آن از مکانی به مکان دیگر برده شده و در نتیجه به گسترش درخت لیمو در سرتاسر آن منطقه کمک کرد. چنانچه تا این حد اثرات مثبت بر روی سلامت کلی انسان نداشت، به این اندازه مورد توجه قرار نمی‌گرفت.
کالری موجود در لیمو کم بوده و از هیچ گونه کلسترولی برخوردار نیست. با این حال، نه تنها سرشار از ویتامینهای C و E، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، آهن است بلکه از پروتئین نیز برخوردار می‌باشد. ویتامین C موجود در این میوه‌ی زرد به راحتی توسط بدن انسان جذب شده و به همین دلیل کارشناسان مصرف روزانه‌ی آن به شکلهای مختلف را به ما توصیه می‌کنند. گرچه یک میوه‌ی کاملاً اسیدی است، اما در صورتی که در حد تعادل مصرف شود، می‌تواند به ما در خلاص شدن از شر مواد سمی کمک کرده و به سیال ساختن خون بیش از حد غلیظ کمک کند. خاصیت اسیدی لیمو به ما در کاهش اسیدیته معده کمک می‌کند.
هرچند این میوه برای افرادی که قصد کاهش وزن را دارند بسیار توصیه می‌شود اما، افراد مبتلا به زخم معده یا التهاب بیش از حد معده بایستی از مصرف آن خودداری کنند. لیمو باکتری کش خوبی بوده و برای قلب مفید است و دارای برخی اثرات ضد عفونی کنندگی، ادرار آوری، و ضد روماتیسمی بر روی بدن انسان می‌باشد. همچنین می‌تواند برای افرادی که دچار سرماخوردگی شده، افراد مبتلا به عفونت، تب، ضعف، تصلب شرایین، سینوزیت، تبخال و بسیاری از بیماریهای دیگر معجزه نماید.
افرادی که تمایل به سم زدایی از بدن خود را دارند می‌توانند آبِ لیمو را با آب و یا چای مخلوط کرده و با شکر و یا بدون شکر میل کنند. این نوشیدنی دارای اثر چندگانه بر روی بدن هم داخلی و هم خارجی است. لیمو به صورت کامل یک «بمب ویتامینه» حقیقی است که می‌تواند برعلیه چاقی و سلولیت مبارزه نماید. مصرف آبِ لیمو نیز برای افرادی توصیه می‌شود که دچار تورم زبان شده‌اند و یا کسانی که از آنژین صدری و التهاب حنجره رنج می‌برند.
صنعت آرایش و بهداشت نیز استفاده‌ی کاملی از این میوه‌ گرمسیری بسیار عالی می‌برد. در نتیجه لیمو در کمپرسها و ماسکهای زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آنجا که این میوه قابض است، می‌تواند به فرد در خلاص شدن از شر لک کمک کند. لیمو همچنین جهت تقویت مو و ناخنهایمان عالی است و نیز به ما کمک کرده صورتی براق و صاف داشته باشیم. به علاوه این میوه گرمسیری گفته می‌شود که جهت اثرات ضد پیری شگفت انگیز است به این دلیل که به ما در کاهش چین و چروک و سایر لکهای روی صورتمان کمک می‌کند.
چنانچه بخواهیم صورت خود را با آبِ لیمو تمیز کنیم، همچنین پیشنهاد می‌شود که کمی شکر را درون آن ریخته و سپس صورت و گردن خود را پاک کنید. لیمو نه تنها برای پوست مفید است بلکه برای دندانها نیز مفید می‌باشد. مشخص شده است که اثر سفید کنندگی داشته و همچنین می‌تواند ورم لثه را درمان ساخته و به فرد در رفع بوی بد دهان کمک کند. لیمو همچنین محصول التیام بخشی است که دارای پی هاش (PH) 2 تا 3 است و غیر از غذاها، لوازم آرایشی و دارویی همچنین به عنوان ماده‌ی تشکیل دهنده‌ی محصولات تمیزکننده‌ی منزل مانند مایع ظرفشویی، صابون وغیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.