پرسشهایی پیرامون سلاح امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)

پرسش: سلاح امام زمان عليه السلام هنگام ظهور چيست ؟
پاسخ: این كه سلاح حضرت و يارانش، هنگام ظهور چه خواهد بود، امري است كه حقيقت آن براي ما روشن و آشكار نيست؛ چرا كه ترسيم صحيح و دقيقي از آينده براي ما قابل تصور نيست. لذا تعيين و مشخص كردن نوع سلاح، امكان ندارد. البته در اين ميان چند نكته قابل دقت و تأمل است:
الف. رواياتي كه در آنها به «سيف، (شمشير)» اشاره شده، لزوماً به معناي آن نيست كه نوع سلاح حضرت، شمشير است؛ بلكه معناي اولي و درست آن، اين است كه قيام امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)مسلحانه است. اگر مراد روايات واقعاً «شمشير» باشد معناي آن اين است كه قيام مسلحانه، با شمشير خواهد بود. اين معناي دوم، البته محل ترديد است.
ب. هر چند در دوران حضرت، علم شكوفا مي‌شود و مردم به كمك آن، به درستي از مواهب الهي استفاده مي‌كنند، ولي اين شكوفايي، لزوماً به معناي تأييد و تكميل شكوفايي و پيشرفت صنعتي مردم در دوران غيبت نيست. به بيان ديگر، هر پيشرفتي قابل پذيرش و ادامه نيست، از جمله پيشرفت در صنايع جنگي كه روح حاكم بر آن، بر اساس تسلط بيشتر عده‌اي قليل بر منابع طبيعي و عمومي دنيا و استثمار آن به نفع خود است. طبيعي است اين پيشرفت، در نظام مهدوي ـ كه بر اساس صلح و عدالت است ـ جايي ندارد و حضرت نيز نيازي به استفاده از سلاح‌هاي مدرن و فوق مدرن ندارد.
ج. پيروزي در جنگ و غلبه بر دشمن، تنها با تكيه بر سلاح و ادوات جنگي نيست؛ بلكه درايت و فرماندهي درست نيز شرط است. امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)از درايت و فرماندهي خود كه از علم الهي سرچشمه گرفته است، بهره مي‌برد. علاوه بر آن كه حضرت، علاوه بر امداد‌هاي غيبي و ملائكه، مجهز به لشكر رعب است و خداوند، وحشتي در دل دشمنان او مي‌افكندكه توان درست فكر كردن و بهره‌بردن از تجهيزات را از دست مي‌دهند. پيامبر اسلام(ص)، نيز در جنگ‌هاي خود، مؤيد به اين ابزار‌ها بود(مانند جنگ بدر و احزاب) و بر دشمنان پيروز مي شدند .
پرسش: حضرت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)از چه سلاحهایی استفاده میکند؟ایا سلاح حضرت مخصوص است؟
پاسخ:
اين كه سلاح حضرت و يارانش، هنگام ظهور چه خواهد بود، امري است كه حقيقت آن براي ما روشن و آشكار نيست؛ چرا كه ترسيم صحيح و دقيقي از آينده براي ما قابل تصور نيست. لذا تعيين و مشخص كردن نوع سلاح، امكان ندارد. البته در اين ميان چند نكته قابل دقت و تأمل است:
الف. رواياتي كه در آنها به «سيف، (شمشير)» اشاره شده، لزوماً به معناي آن نيست كه نوع سلاح حضرت، شمشير است؛ بلكه معناي اولي و درست آن، اين است كه قيام امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف) مسلحانه است. اگر مراد روايات واقعاً «شمشير» باشد معناي آن اين است كه قيام مسلحانه، با شمشير خواهد بود. اين معناي دوم، البته محل ترديد است.
ب. هر چند در دوران حضرت، علم شكوفا مي‌شود و مردم به كمك آن، به درستي از مواهب الهي استفاده مي‌كنند، ولي اين شكوفايي، لزوماً به معناي تأييد و تكميل شكوفايي و پيشرفت صنعتي مردم در دوران غيبت نيست. به بيان ديگر، هر پيشرفتي قابل پذيرش و ادامه نيست، از جمله پيشرفت در صنايع جنگي كه روح حاكم بر آن، بر اساس تسلط بيشتر عده‌اي قليل بر منابع طبيعي و عمومي دنيا و استثمار آن به نفع خود است. طبيعي است اين پيشرفت، در نظام مهدوي ـ كه بر اساس صلح و عدالت است ـ جايي ندارد و حضرت نيز نيازي به استفاده از سلاح‌هاي مدرن و فوق مدرن ندارد.
ج. پيروزي در جنگ و غلبه بر دشمن، تنها با تكيه بر سلاح و ادوات جنگي نيست؛ بلكه درايت و فرماندهي درست نيز شرط است. امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)از درايت و فرماندهي خود كه از علم الهي سرچشمه گرفته است، بهره مي‌برد. علاوه بر آن كه حضرت، علاوه بر امداد‌هاي غيبي و ملائكه، مجهز به لشكر رعب است و خداوند، وحشتي در دل دشمنان او مي‌افكندكه توان درست فكر كردن و بهره‌بردن از تجهيزات را از دست مي‌دهند. پيامبر اسلام(ص)، نيز در جنگ‌هاي خود، مؤيد به اين ابزار‌ها بود(مانند جنگ بدر و احزاب) و بر دشمنان پيروز شد.
د. نوع حركت جنگي و ابزار‌ها، به گونه‌اي است كه فقط دشمنان نظامي را از پاي درمي‌آورد نه آن كه به مردم عادي آسيب برساند. به عبارت ديگر، عدالت رعايت شده و فقط كساني كه به جنگ برخاسته‌اند كشته مي‌شوند؛ نه اين كه خوب و بد و مردم غير نظامي نيز به قتل برسند؛ چنان كه در سلاح‌هاي متعارف امروزي، چنين است.
هـ . از روايات استفاده مي‌شود بين حضرت و دشمنان، جنگ و درگيري رخ مي‌دهد و طرفين كشته مي‌دهند؛ يعني، علاوه بر آن كه لشكريان دشمن تار و مار مي‌شوند، عده‌اي از ياران امام نيز به شهادت مي‌رسند. بنابراين، نوع سلاح‌ها بايد به گونه‌اي باشد كه براي طرفين، استفاده جنگي از آن امكان پذير باشد.
سخن آخر آنكه بررسي سلاح، از مسائل مهم مهدويت نيست و لذا دانستن آن اهميت چنداني ندارد و كنكاش در آن نيز نتيجه نمي‌دهد.
بي مناسبت نيست به برخي احتمالات اشاره كنيم:
1. حضرت با شمشير قيام مي‌كند، ولي با قدرت اعجاز بر دشمنان غلبه مي‌كند؛
2. حضرت با شمشير قيام مي‌كند، ولي با تسلط بر مراكز تصميم گيري و از كار انداختن وسايل آنان، بر دشمن غلبه مي‌كند؛
3. حضرت با شمشير قيام مي‌كند، ولي نوع شمشير، ويژه است به گونه‌اي كه اگر بر كوه بزند آن را متلاشي مي‌كند؛
4. پيروزي اصلي حضرت، بر اساس اقبال عمومي مردم و افتادن رعب در دل دشمنان است، به گونه‌اي كه نمي‌توانند از ابزار خود بهره ببرند؛
5. با توجه به جنگ‌ها و آشوب‌هاي قبل از ظهور اين سلاح‌هاي مدرن، نابود مي‌شود؛
6. با گسترش عقل و خرد آدميان، آنان خود، اين سلاح‌ها را كنار مي‌گذارند؛
7. حضرت، از همين سلاح‌هاي مدرن بهره مي‌برد؛
8. سلاح حضرت، مافوق اين سلاح‌ها است.
البته اينها فقط صرف احتمال است و نمي‌توان به آنها اطمينان كرد.
پرسش: آیا حدیثی در مورد از کار افتادن سلاح های کنونی در زمان ظهور وجود دارد ؟ در صورت بودن لطفا بیان کنید .
پاسخ: در پاسخ بايد دو نكته را يادآور شويم:
الف. چون زمان ظهور به هيچ وجه معلوم نيست، پس نمي‌توان گفت حضرت اكنون ظهور خواهد كرد تا بگوييم سلاح‌هاي كنوني از كار خواهد افتاد. واقعاً معلوم نيست حضرت در چه زماني و با چه شرايطي ظهور مي‌كند و در زمان ظهور وضع سلاح‌ها چگونه خواهد بود؟ آيا پيشرفته‌تر خواهد شد؟ آيا بشر به كمال رسيده و قبل از ظهور سلاح‌هاي خطرناك را منهدم خواهد كرد؟ آيا در اثر جنگ‌هاي قبل از ظهور تمام سلاح‌ها تمام خواهد شدو ... ؟
ب.چون در زمان صدور روايات، سلاحي جز سلاح سرد نبود، معنا نداشت كه ائمه(علیهم السلام)در اين مورد سخن بگويند يا پرسشي از آنها شود. بنابراين نمي‌تواند اصولاً چنين حديثي وجود داشته باشد. زيرا بزرگان ما به قدر فهم مردم با آنان سخن مي‌گفتند.
با توجه به دو نكته بالا، نبايد انتظار حديث صريحي را داشت. اما از بعضي از احاديث مي‌توان مطلبي را استفاده كرد، براي نمونه امام باقر(علیه السلام)مي‌فرمايد: «يسير رعب امامه شهراً و خلفه شهراً؛ ترس و رعب به فاصله يك ماه قبل و بعد از امام در حركت است»(بحار الانوار، ج52، ص343، ح91). يعني يك ماه قبل از اينكه امام وارد منطقه‌اي شود، ستمگران و سپاهيان شان را وحشت و ترس فرا مي‌گيرد. از طرفي شرط اوليه استفاده از توان و تجهيزات، داشتن روحيه و قدرت پر اقدام است. وقتي كسي بترسد، هيچ كاري نمي‌تواند انجام دهد. هم چنين امكان دارد سپاهيان دشمن وقتي كلام دلنشين امام را بشنوند، از فرماندهان ظالم خود سرپيچي كرده و از اين سلاح‌ها استفاده نكنند.
پرسش: تجهيزات نظامي حضرت در مقابل دشمنان چگونه خواهد بود؟
پاسخ: در رابطه با سلاح حضرت اظهار نظر قطعي نمي‌توان كرد. برخي معتقدند: شمشير حالتي نمادين دارد و بيانگر قيام مسلحانه حضرت است، طبق اين نظر سلاحي كه حضرت در قيام خود از آن استفاده مي‌كند، سلاح متعارف روز است. برخي ديگر بر اين باورند كه جنگ واقعاً با شمشير است. اينان براي تبيين چگونگي جنگ، احتمالاتي را مطرح كرده‌اند، براي مثال، عده‌اي سخن از استفاده از معجزه به ميان آورده‌اند و برخي ديگر گفته‌اند: بسياري از سربازان با شنيدن پيام حضرت، دست از جنگ برمي‌دارند و لذا عملا استفاده از بسياري از ابزار، امكان پذير خواهد بود، به هر حال آن چه مسلم است، اين كه سلاح حضرت و يارانش به گونه‌اي است كه فرد بي گناه كشته نمي‌شود.