نوروز در اسطوره

اين پژوهش نوروز را در سه تصوير مورد بررسي قرار مي دهد.
هر يک از اين سه تصوير را مي توان از سه دريچه اسطوره تاريخ و آيين ها بررسي کرد که نگارنده چکيده وار آنها را نقل مي کند و تکيه بر تصوير سوم نوروز که تبلور بنيادهاي فرهنگ مدني است دارد.
نوروز جشن بازگشت به زندگي، دو اسطوره به پشتوانه دارد: اسطوره جشميد و اسطوره سياوش
1-اسطوره جمشيد
پيوند تنگاتنگ جمشيد و خورشيد و جشميد و نوروز در بنيانگذاري نوروز

به جمشيد بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند

چنين روز فرخ از آن روزگار
بمانده از آن خسروان يادگار

بيروني (1) : جمشيد بر سرير زرتشت و چون پرتو آفتاب بر تخت او تابيد چهره جشميد چون خورشيد مي درخشيد.مردم در آن روز دو خورشيد ديدند و آن را روز نو خواندند و جشن گرفتند.
بيروني (2) : مي گويند فرخنده ترين ساعات نوروز ساعت اي متعلق به خورشيد است و بامداد اين روز سپيده دم تا حدود امکان به افق نزديک است و با نگاه کردن به سپيده دم مردم بدان تبرک مي جويند زيرا که نام آن روز اورمزد است و آن نام خدا، آفريدگار، سازنده و پرورنده جهان و مردم است او که همت و احساسش قابل توصيف نيست .
نوروز نامه : سبب نام نهادن نوروز آن بوده است که افتاب را دو دور است و يکي آنکه سيصد و شصت و پنج وز و ربعي از شبانه روز به اول دقيقه حمل باز آيد ليک در سال بعد بدين دقيقه نيامد و چون جمشيد آن روز را درک کرد و به احتساب آورد نوروز نام نهادند و جشن گرفتند.
متن کتاب "  نوروز در اسطوره " 
/خ