چرا تولد حضرت مهدى ( عج ) تا زمان نزديك به ظهور تاخير نيفتاد ؟
چرا تولد حضرت مهدى ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) تا زمان نزديك به ظهور تاخير نيفتاد ؟
چرا تولد حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف)تا زمان نزديك به ظهور تاخير نيفتاد؟
پاسخ: عقيده به مهدويت و منجى جهانى در اسلام امرى مسلم است و در ديگر اديان هم وجود دارد. اما به چه دليل حضرت مهدى (ع) متولد شده اند و تولد آن حضرت تا زمان نزديك به ظهور تأخير نيفتاد؟
دليل عقلى و نقلى قطعى داريم بر اين كه حضرت مهدى (ع) قبل از شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسگرى (ع) متولد شده اند:
با توجه به سه مطلب ذيل عقل هر انسان منصفى حكم مى كند به اين كه امام زمان(ع) متولد شده و هم اكنون زنده هستند:
الف) در علم كلام به اثبات رسيده كه «هيچ گاه زمين نمى تواند از حجت الهى، خالى باشد». در روايات هم به اين مطلب تصريح شده است، در روايت است اگر زمين بدون امام باشد، فرو مى ريزد و نابود مى شود. (اصول كافى، ج ۱)
ب) در علم كلام ثابت شده است «كه امامان معصوم بعد از پيامبر(ص) دوازده نفر بيشتر نيستند و همگى از خاندان پيامبر (ص) مى باشند.» روايات هم در اين مورد فراوان است.
ج) يازدهمين امام معصوم حضرت امام حسن عسگرى (ع) در سال ۲۶۰ هجرى قمرى در شهر سامرا به شهادت رسيدند. اين از مسلمات تاريخ است.نتيجه اين سه مقدمه اين است كه حضرت مهدى (ع) قبل از شهادت امام حسن عسگرى (ع) تولد يافته و به مقام رفيع امامت رسيده اند، وگرنه زمين از حجت و امام خالى مى ماند.
الف) روايات: در روايات آمده است كه حضرت مهدى (ع)، نهمين فرزند امام حسين (ع) است. ششمين فرزند امام جعفر صادق (ع) است، پنجمين فرزندام موسى بن جعفر (ع) است، چهارمين فرزند امام رضا (ع) است، سومين فرزند امام محمد تقى (ع) است و فرزند امام حسن عسكرى (ع) است، مجموع اين روايات بيش از ۷۸۰ مورد است.از مجموع اين روايات استفاده مى شود كه حضرت مهدى (ع) متولد شده اند، زيرا حضرت امام حسن عسكرى(ع) در سال ۲۶۰ هجرى قمرى به شهادت رسيدند.
ب) نقل تاريخى: مورخان شيعه و سنى جريان تولد حضرت مهدى (ع) و زمان و مكان آن را ضبط كرده اند. مروج الذهب، (ج ،۴ ص ،۱۹۹ ينابيع الموده، ج ،۳ ص ۱۱۴).
ج) ملاقات حضرت: از زمان تولد حضرت مهدى (ع) تا اين زمان، افراد زيادى حضرت را ملاقات كرده اند. حكيمه خاتون- عمه امام حسن عسكرى (ع)- كه شب تولد حضرت در خانه امام حسن عسكرى(ع) بودند و جريان تولد را شاهد بودند. (ينابيع الموده، ج ،۳ ص ،۱۱۴ غيبت شيخ طوسى، ص ۱۴۱).
جمعى براى زيارت امام حسن عسكرى(ع) به سامرا رفتند، در طرف راست امام كودكى را مشاهده نمودند كه مانند ماه درخشان بود. پرسيدند: اين كيست؟ فرمود: «مهدى قائم آل محمد(ص) است». (الرام الناصب، ج ،۱ ص ۳۴۲).
در زمان غيبت هم افراد زيادى حضرت را ملاقات كرده اند، كه در خصوص ملاقات با حضرت كتاب هايى نوشته شده است، بنابراين حضرت متولد شده اند وگرنه ملاقات با ايشان معنا نخواهد داشت.
۱ـ آيا اكنون حضرت مهدى (ع) به زمان ظهورشان علم دارند؟ يعنى آيا از آغاز غيبت، حضرت مى دانستند چه زمانى ظهور خواهند فرمود؟
اين موضوع بين دانشمندان اسلامى مورد اختلاف است. برخى مى گويند حضرت به زمان ظهورشان علم ندارد و به نظر برخى ديگر با توجه به اين كه امام زمان (ع) داراى علم غيبى هستند و از آن چه واقع شده و مى شود و خواهد شد خبر دارند، پس مى توان گفت كه هم اكنون بلكه از آغاز غيبت، حضرت زمان ظهورشان را مى دانند.
بنابرآن چه در روايات آمده است، مى توان گفت: حضرت از سه راه به زمان ظهورشان علم پيدا مى كنند:
الف) از طريق الهام: از براهين و رواياتى كه در ابواب امامت وارد شده است، استفاده مى شود كه امامان معصوم (ع) با عالم غيب ارتباط دارند و هنگام ضرورت، حقايقى را دريافت مى كنند. در روايات آمده است: «امامان معصوم (ع) صداى فرشته را مى شنوند، اما خودش را مشاهده نمى كنند.» (اثبات الهداة، ج ،۶ ص ۴۳۷). بنابراين ممكن است خداوند متعال زمان ظهور را از طريق الهام به امام زمان (ع) بفهماند. از امام صادق (ع) نقل شده است كه مى فرمايند: «امامى از ما غايب مى شود، پس چون خداوند اراده كند كه او را آشكار و ظاهر گرداند اثرى در دل وى پديد مى آيد، سپس به اين گونه به امر پروردگار ظاهر مى گردد.» (اثبات الهداة، ج ،۶ ص ۳۶۴. مهدى موعود، ترجمه و نگارش على دوانى، ص ۲۶۲).
ب) از راه علايم و قرائن: ممكن است گفته شود: پيغمبر اكرم (ص) زمان ظهور را توسط ائمه اطهار (ع) به حضرت مهدى (ع) خبر داده است و اين از راه علايم و قراينى است كه پيغمبر (ص) فرمودند: «وقتى زمان ظهور مهدى فرا رسيد خداوند شمشير و پرچم آن جناب را به صدا درمى آورد، مى گويند: «اى دوست خدا به پا خيز و دشمنان خدا را به قتل رسان» (بحارالانوار، ج ،۵۲ ص ۳۱۱).
ج) از راه دستورالعمل معين شده براى امامان، در روايت آمده برنامه و دستورالعمل تمام امامان به صورت مهر شده از جانب خداوند بر پيغمبر نازل شد و پيامبر آن را به حضرت اميرالمؤمنين (ع) تحويل داد، حضرت على (ع) در موقع خلافت صحيفه خويش را گشود و بر طبق آن عمل نمود و بعداً آن را به امام حسن (ع) تحويل داد و به همين كيفيت، نوبت هر امامى كه مى رسيد، مهرنامه خويش را مى گشود و بر طبق آن عمل مى نمود، اكنون هم دستورالعمل امام زمان (ع) در دستش موجود است. (اصول كافى، ج ،۱ ص ۲۷۹).
منبع: روزنامه جوان الف
دليل عقلى و نقلى قطعى داريم بر اين كه حضرت مهدى (ع) قبل از شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسگرى (ع) متولد شده اند:
با توجه به سه مطلب ذيل عقل هر انسان منصفى حكم مى كند به اين كه امام زمان(ع) متولد شده و هم اكنون زنده هستند:
الف) در علم كلام به اثبات رسيده كه «هيچ گاه زمين نمى تواند از حجت الهى، خالى باشد». در روايات هم به اين مطلب تصريح شده است، در روايت است اگر زمين بدون امام باشد، فرو مى ريزد و نابود مى شود. (اصول كافى، ج ۱)
ب) در علم كلام ثابت شده است «كه امامان معصوم بعد از پيامبر(ص) دوازده نفر بيشتر نيستند و همگى از خاندان پيامبر (ص) مى باشند.» روايات هم در اين مورد فراوان است.
ج) يازدهمين امام معصوم حضرت امام حسن عسگرى (ع) در سال ۲۶۰ هجرى قمرى در شهر سامرا به شهادت رسيدند. اين از مسلمات تاريخ است.نتيجه اين سه مقدمه اين است كه حضرت مهدى (ع) قبل از شهادت امام حسن عسگرى (ع) تولد يافته و به مقام رفيع امامت رسيده اند، وگرنه زمين از حجت و امام خالى مى ماند.
الف) روايات: در روايات آمده است كه حضرت مهدى (ع)، نهمين فرزند امام حسين (ع) است. ششمين فرزند امام جعفر صادق (ع) است، پنجمين فرزندام موسى بن جعفر (ع) است، چهارمين فرزند امام رضا (ع) است، سومين فرزند امام محمد تقى (ع) است و فرزند امام حسن عسكرى (ع) است، مجموع اين روايات بيش از ۷۸۰ مورد است.از مجموع اين روايات استفاده مى شود كه حضرت مهدى (ع) متولد شده اند، زيرا حضرت امام حسن عسكرى(ع) در سال ۲۶۰ هجرى قمرى به شهادت رسيدند.
ب) نقل تاريخى: مورخان شيعه و سنى جريان تولد حضرت مهدى (ع) و زمان و مكان آن را ضبط كرده اند. مروج الذهب، (ج ،۴ ص ،۱۹۹ ينابيع الموده، ج ،۳ ص ۱۱۴).
ج) ملاقات حضرت: از زمان تولد حضرت مهدى (ع) تا اين زمان، افراد زيادى حضرت را ملاقات كرده اند. حكيمه خاتون- عمه امام حسن عسكرى (ع)- كه شب تولد حضرت در خانه امام حسن عسكرى(ع) بودند و جريان تولد را شاهد بودند. (ينابيع الموده، ج ،۳ ص ،۱۱۴ غيبت شيخ طوسى، ص ۱۴۱).
جمعى براى زيارت امام حسن عسكرى(ع) به سامرا رفتند، در طرف راست امام كودكى را مشاهده نمودند كه مانند ماه درخشان بود. پرسيدند: اين كيست؟ فرمود: «مهدى قائم آل محمد(ص) است». (الرام الناصب، ج ،۱ ص ۳۴۲).
در زمان غيبت هم افراد زيادى حضرت را ملاقات كرده اند، كه در خصوص ملاقات با حضرت كتاب هايى نوشته شده است، بنابراين حضرت متولد شده اند وگرنه ملاقات با ايشان معنا نخواهد داشت.
۱ـ آيا اكنون حضرت مهدى (ع) به زمان ظهورشان علم دارند؟ يعنى آيا از آغاز غيبت، حضرت مى دانستند چه زمانى ظهور خواهند فرمود؟
اين موضوع بين دانشمندان اسلامى مورد اختلاف است. برخى مى گويند حضرت به زمان ظهورشان علم ندارد و به نظر برخى ديگر با توجه به اين كه امام زمان (ع) داراى علم غيبى هستند و از آن چه واقع شده و مى شود و خواهد شد خبر دارند، پس مى توان گفت كه هم اكنون بلكه از آغاز غيبت، حضرت زمان ظهورشان را مى دانند.
بنابرآن چه در روايات آمده است، مى توان گفت: حضرت از سه راه به زمان ظهورشان علم پيدا مى كنند:
الف) از طريق الهام: از براهين و رواياتى كه در ابواب امامت وارد شده است، استفاده مى شود كه امامان معصوم (ع) با عالم غيب ارتباط دارند و هنگام ضرورت، حقايقى را دريافت مى كنند. در روايات آمده است: «امامان معصوم (ع) صداى فرشته را مى شنوند، اما خودش را مشاهده نمى كنند.» (اثبات الهداة، ج ،۶ ص ۴۳۷). بنابراين ممكن است خداوند متعال زمان ظهور را از طريق الهام به امام زمان (ع) بفهماند. از امام صادق (ع) نقل شده است كه مى فرمايند: «امامى از ما غايب مى شود، پس چون خداوند اراده كند كه او را آشكار و ظاهر گرداند اثرى در دل وى پديد مى آيد، سپس به اين گونه به امر پروردگار ظاهر مى گردد.» (اثبات الهداة، ج ،۶ ص ۳۶۴. مهدى موعود، ترجمه و نگارش على دوانى، ص ۲۶۲).
ب) از راه علايم و قرائن: ممكن است گفته شود: پيغمبر اكرم (ص) زمان ظهور را توسط ائمه اطهار (ع) به حضرت مهدى (ع) خبر داده است و اين از راه علايم و قراينى است كه پيغمبر (ص) فرمودند: «وقتى زمان ظهور مهدى فرا رسيد خداوند شمشير و پرچم آن جناب را به صدا درمى آورد، مى گويند: «اى دوست خدا به پا خيز و دشمنان خدا را به قتل رسان» (بحارالانوار، ج ،۵۲ ص ۳۱۱).
ج) از راه دستورالعمل معين شده براى امامان، در روايت آمده برنامه و دستورالعمل تمام امامان به صورت مهر شده از جانب خداوند بر پيغمبر نازل شد و پيامبر آن را به حضرت اميرالمؤمنين (ع) تحويل داد، حضرت على (ع) در موقع خلافت صحيفه خويش را گشود و بر طبق آن عمل نمود و بعداً آن را به امام حسن (ع) تحويل داد و به همين كيفيت، نوبت هر امامى كه مى رسيد، مهرنامه خويش را مى گشود و بر طبق آن عمل مى نمود، اكنون هم دستورالعمل امام زمان (ع) در دستش موجود است. (اصول كافى، ج ،۱ ص ۲۷۹).
منبع: روزنامه جوان الف
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}