خداحافظی با سری محبوب Metal Gear Solid

حرف زدن و خواندن در مورد چنین بازی ای شاید كار بیهوده‌ای باشد. كوجیما و گروه حرفه‌ایش نشان داده اند كه یك بازی نسل جدید چه تعریفی دارد و آنها با دیگر بازی سازان دنیا چند سالی فاصله دارند.

از روند بازی شروع می‌كنیم. متال گیر 4 بالاخره گیم پلی خودش را متحول كرد. حالا دیگر برای چریك بازی و مخفی كاری باید خیلی زخمت بكشید. البته بازی طوری است كه بدون این كارها و با زدن به دل دشمن هم قابل تمام كردن است. یكی از اولین تغییراتی كه در بازی می بینید، اضافه شدن سیستم امتیازی دربین است. سلاح‌ها و آیتم‌های جمع آوری شده از سربازها در طول بازی تبدیل به امتیاز می‌شوند و می توانید آنها را پیش دربین ببرید كه یك دلال اسلحه حرفه ایست و می تواند سلاح‌های شما را آپگرید كند.

كنترل بسیار دقیق تر و ظریف تر از قبل است اما كماكان مشكلات قدیمی سری متال گیر وجود دارند. مشكلاتی از این دست كه خیلی وقت‌ها اسنیك مخصوصا برای حركات (CQC) كاری را كه شما می خواهید انجام نمی دهد.
كنترل مارك 2 هم خیلی بهتر از اسنیك نیست اما واقعا در بعضی جاها به كارتان می آید. برای انجام هدف‌ها تقریبا هر كاری كه دوست داشته باشید می توانید انجام دهید. اگر شما هم از طرفداران قدیمی متال گیر باشید و مثل من در اولین دور بازی فقط دوست دارید ببینید داستان چه می‌شود احتمالا بار اول بازی را به صورت كاملا اكشن تمام كرده اید! اكشن‌ها خیلی بهتر از قبل هستند. سلاح‌ها خوش دست تر شده اند و به لطف وجود نشانگر برای هدف‌گیری، مانند بازی‌های قبل مشكل زیادی برای نشانه گیری ندارید.
متال‌گیر4 بسیار بزرگ تر و وسیع تر از قسمت‌های قبل است. دیگر محدود به یك منطقه نشده‌اید. نقشه‌های بازی چند برابر متال‌گیر3 هستند اما در عوض از میزان جزئیات در آن‌ها كاسته شده است. صحنه‌های اكشنی كه شامل نشستن روی یك وسیله نقلیه و شلیك با سلاح آن هستند در متال گیر 4 زیاد تكرار شده اند كه كاملا شما را یادCall of Duty می‌اندازند. در مورد مبارزه با غول آخرها هم حرفی نمی توان زد. كسانی كه اهل متال گیر باشند می دانند غول آخرها چه نقش مهمی را در گیم پلی متال گیر ایفا می‌كنند.

از نظر گرافیكی باز هم متال گیر 4 نشان داد كه می تواند قدرت‌های نهفته كنسول‌های سونی را به رخ بكشد.
شاید لازم نباشد زیاد در مورد گرافیك صحبت كنیم زیرا آنقدر تریلرها و دموهای داخل بازی متال گیر4 زیاد هستند كه بعید است هیچ بازی كننده ای پیدا بشود كه یكی از آنها را ندید باشد. سیستم استتار به لطف لباس جدید اسنیك بسیار كارآمد است و باز هم گوشه ای قابلیت‌های گرافیكی موتور پایه بازی را نشان می دهد.
نمی‌شود متال گیر را جدا از داستانش نقد كرد. وقتی هم داستان این بازی را وارد صحبت كنیم، همه موارد بالا فراموش می‌شوند! داستان سالید اسنیك پایان باشكوهی دارد. البته این پایان تا حدودی قابل پیش بینی بود اما انصافا بهتر از این نمی شد یك شخصیت معروف مانند اسنیك را بازنشسته كرد.

از نظر پیچیدگی، سناریوی متال گیر 4 به شماره دوم شباهت دارد. بار اولی كه میان پرده‌های طولانی متال گیر 4 را نگاه می‌كنید، بیشتر مبهوت گرافیك و كارگردانی صحنه‌ها می‌شوید تا دیالوگ‌ها. كارگردانی سینمایی این میان پرده‌ها از قبل هم بهتر شده اند و در این شماره زیاده گویی‌های نویسنده‌ها را جبران كرده اند. اما باز هم صحنه‌های بسیار طولانی و حوصله سربر زیاد می‌بینید.
وقتی آخرین مبارزه بازی تمام شد، می توانید دسته پلی‌استیشن 3 را زمین بگذارید و با خیال راحت میان پرده ای به اندازه یك فیلم سینمایی ببینید! سكانس نیم ساعته پایانی بازی در قبرستان آنقدر كش دار و اغراق شده است كه به نظر می رسد سازنده‌ها دلشان نمی‌آمده از آن دل بكنند. امیدواریم كه كوجیما این بار به حرفش پایبند باشد و دیگر به سراغ متال گیر نرود. وقت آن رسیده كه كوجیما و همكارانش به سراغ یك بازی جدید بروند.
منبع:www.mobile4persian.com
/س