غم و شادی مومن

سوال: دلیل اندوه و شادي شيعه در ايام حزن و شادماني اهل بيت(عليهم السلام)چیست؟

پاسخ:

ما مطابق با ارزشهاي اسلامي، هم به شادي و هم به اندوه در جاي خود به حد معقول و نياز بشر نياز داريم.اين شادي ها همان اعياد اسلامي است و در روايات و دستورات بزرگان اسلام هم شادي در جاي بسيار ارزشمندي قرار دارد.
در روايتي از امام صادق عليه السلام آمده: رحم الله شيعتنا خلقوا من فاضل طينتنا وعجنوا بماء ولايتنا يحزنون لحزننا ويفرحون لفرحنا ؛خدا شيعيان ما را رحمت كند كه از زيادي طينت ما آفريده شده اند و با آب ولايت ما عجين گشته اند و در ايام حزن ما محزون و در ايام سرور ما شادمان هستند.(1)
ودر روايت ديگري از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرمودند: شيعتنا جزء منا ، خلقوا من فضل طينتنا ، يسوءهم ما يسوءنا ، ويسرهم ما يسرنا؛ شيعيان ما از ما هستند و از فزوني طينت ما آفريده شده اند ناراحتي ما آنان را اندوهگين مي سازد و شادماني ما آنان را شادمان مي سازد.(2)
حتي ائمه معصوم(علیهم السلام) ما در ايام سرور، شادي خود را بروز مي دادند، در خانه هايشان را به روي مردم مي گشودند، لباسهاي نو مي پوشيدند، به يكديگر تبريك و تهنيت مي گفتند.
حضرت رضا علیه السلام فرماید: روز غدیر، روز تبسّم در روی مؤمنان است. هر كه روز غدیر در روی برادر دینی خود تبسّم كند خدای در روز قیامت نظر رحمت به سوی او افكند و هزار حاجتش را بر آورده سازد و در بهشت قصری از دُرّ سفید برایش بنا كند و صورتش را زیبا سازد. (3)
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: شادمانی را در میانتان و شادی را در ملاقاتتان آشكار كنید.(4)
دستور امام رضا عليه السلام به عزاداري در ايام مصائب اهل بيت عليهم السلام
امام رضا عليه السلام به ريان بن شبيب مي فرمايند: يا بن شبيب ، إن سرك أن تكون معنا في الدرجات العلى من الجنان، فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا؛ اگر دوست داري كه ما در بهشت همراه ما باشي ، به هنگام حزن ما ، اندوهگين باش و به وقت شادماني ما شاد باش. (5)

محرم ماه حزن اهل بيت عليهم السلام :

امام هشتم عليه السلام مي فرمايند: كان أبي ( صلوات الله عليه ) إذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا ، وكانت الكآبة تغلب عليه حتى يمضي منه عشرة أيام ، فإذا كان يوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته وحزنه وبكائه ، ويقول : هو اليوم الذي قتل فيه الحسين ( صلوات الله عليه )؛ وقتي ماه محرم داخل مي شد پدرم امام كاظم عليه السلام خنده بر لبهايش نمي نشست. و هر روز بر اندوه او افزوده مي شد تا روز دهم كه روز مصيبت و حزن و گريه آن حضرت بود و مي فرمود اين روز همان روزي است كه امام حسين عليه السلام را مظلومانه شهيد كردند.(6)
حزن و عزاداری در ایام شهادت ائمه اطهار(علیهم السلام) هم سبب صفای باطن و هم اجر اخروی است.
امام رضا عليه السلام : بر كسي چون حسين بايد كه گريندگان بگريند؛ زيرا كه گريستن بر او گناهان بزرگ را مي زدايد.(7)
امام صادق عليه السلام می فرمایند : كسي كه براي ما نگران باشد وبه خاطر ستمي كه بر ما برود غمگين ، نفس كشيدنش تسبيح است وغم خواريش براي ما عبادت .(8)
همچنین امام رضا عليه السلام می فرمایند : : هر كه روز عاشورا روز سوگواري واندوه وگريه اش باشد، خداوند عزّ وجلّ روز قيامت را روز شادي وسرور او قرار دهد.(9)
در روايت داريم که زراره از امام صادق (علیه السلام) نقل مي كند:
روز قيامت وقتي که مردم مشغول حساب پس دادن هستند ، درآن غوغاي قيامت، آن سروصدا وگرفتاري هايي که مردم را مشغول کرده گروهي اطراف امام حسين علیه السلام هستند، شاد، با نشاط، اطراف حضرت مشغول سخن گفتن با امام عليه السلام هستند. ملايکه مي آيند و مي گويند : بفرماييد به بهشت . مي گويند : شما برويد بعد مي آييم . بي اعتنا ! حاضرنيستند دست از ملاقات و زيارت بردارند و به بهشت بروند . دوباره ملايکه مي آيند مي گويند همسران شما در بهشت منتظر شما هستند، بفرماييد. مي گويند حالا برويد بعد مي آييم . براي مرتبه سوم ملايکه مي آيند ، اسب هاي بهشتي مي آورند ، اين ها را با سلام وصلوات سوار اسب مي کنند وبا احترام به طرف بهشت مي برند.(10)
1. شجره طوبى - شيخ محمد مهدي حائري - ج 1 ص 3
2. امالي شيخ طوسي - ص 299
3. اقبال الاعمال 2/261
4. اقبال الاعمال 2/259
5. امالي شيخ صدوق ص 192، عيون اخبار الرضا (علیه السلام) - شيخ صدوق - ج 2 ص 269
6. امالي شيخ صدوق ص 191، وسائل الشيعة ج 14 ص 505 ، إقبال الأعمال سيد ابن طاووس ج 3 ص 28.
7. ميزان الحكمه، ج 7، صفحه 401
8. ميزان الحكمه، ج 7، صفحه 434.
9. بحار الانوار ، ج 45، باب 40، ص 207، حديث 13 ، و مستدرک الوسايل ،ج 10، باب 26 ، ص 228 ،
10. ميزان الحكمه، ج 3، صفحه 92
/خ