بسم الله الرحمن الرحیم
«وَ لَنْ تَرْضى‏ عَنْكَ الْيَهُودُ وَ لاَ النَّصارى‏ حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم ؛ یهود و نصاری هرگز از تو راضی نخواهند شد مگر این‌که از کیش آنان پیروی کنی.» (بقره: 120)
«بنده این توسعۀ غربی را به ‌هیچ ‌وجه قبول ندارم؛ پایه‌هایش غلط است، مبانی‌اش غلط است، بسیاری از فروعاتش غلط است. » (مقام معظم رهبری مدظله‌العالی)
انقلاب اسلامی با آرمان‌هایی چون تعالی‌گرایی دینی و استقلال فرهنگی شکل گرفته است. بخش مهمی از این آرمان‌ها در چند سند بالادستی (مانند سند چشم‌انداز 20 ساله، سند تحول آموزش و پرورش، و سند جامع علمی کشور) لحاظ شده‌اند و با تصویب آنها، همه دولت‌ها موظف به تحقق و انجام آنها هستند. این اسناد با پشتوانه‌های عمیق فکری و اعتقادی تدوین یافته واجرای مفاد آنها چاره‌ساز بسیاری از مشکلات کشور در زمینه آموزش خواهد بود. اما گزارش‌ها از انفعالِ برخی مسئولان در برابر جهانی‌سازی فرهنگ غرب حکایت دارد.
در روز شنبه 20/9/1395 از «سند ملی آموزش 2030» رونمایی شد. این مراسم با حضور محمد فرهادی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری؛ فخرالدین احمدی دانش آشتیانی، وزیر آموزش و پرورش؛ شهیندخت مولاوردی، معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده و جمعی از مسئولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار شد.
سند مذکور الگوی بومی‌شده و بازتاب همان «آرمان چهارم از مجموعه آرمان‌های اهداف توسعه پایدار» می‌باشد که تحت عنوان «سند جهانی آموزش 2030» به تصویب یونسکو رسیده و توسط برخی از مسئولان عالی آموزش کشور امضاء شده است و متاسفانه به دنبال جهت‌دهی جهانی نظام آموزشی کشورها در تمامی سطوح می‌باشد.
سند آموزش 2030 برنامه‌ای است که در یونسکو برای جهان تدوین یافته و در سطح منطقه‌ای مورد تقسیم کار قرار گرفته، و در سطح ملی بومی‌سازی و اجرا می‌شود. چنان‌که، درهمه این سطوح مورد بازرسی و ارزیابی منظم قرار می گیرد.
جهت مشاهده تصویر در انداه بزرگ‌تر بر روی آن کلیک نمایید

1. «تخریب فرهنگ اسلامی در پرتو معیارهای بین المللی غربی»، 2. «تساوی جنسیتی و حذف موانع جنسیتی»، 3- آموزش‏های جامع جنسی، 4. «آموزش حقوق بشر غربی»، 4. «تسهیل پایش پدیدۀ حذف اجتماعی در آموزش»، 5. تضعیف فرهنگ بومی و اسلامی با عنوان«تقویت همکاری‌ و تفاهم بین‌المللی فرهنگی»، 6. «آموزش شهروندی جهانی بر اساس هنجار های غربی»، 7. حذف فرهنگ ایثار و شهادت به بهانه « دور نگه داشتن مدارس از خشونت».
روح حاکم بر همه‌ي اهداف این سند، جهانی‌سازی فرهنگ غرب و توسعه سلطه فرهنگی آنان بر کشورها است.
این اهداف نه تنها با فرهنگ و ارزش‌های اسلامی، بلکه حتی با فرهنگ شرقی نیز سازگاری ندارند. سند جهانی آموزش 2030 تعهدات و الزاماتی را برای کشورهایی که آن را بپذیرند به دنبال خواهد داشت که عدم پایبندی به آنها ده‌ها پیامد ناگوار را برایشان در جوامع بین المللی رقم خواهد زد و در صورت اجراء، دارای مصائبی خواهد بود که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود:
1. دور شدن، تخریب و تضعیف ارزش‌های اسلامی؛
2. حذف برخی آموزه ها و قوانین اسلامی در کتاب‌های درسی به سبب پذیرش برابری جنسیتی؛
3. آموزش اعلامیۀ جهانی حقوق بشر در همه سطوح آموزشی بدون توجه به مغایرت آن با قوانین و ارزش‌های اسلامی؛
4. گذر از بسیاری ارزش‌های اخلاقی و اسلامی در سطح خانواده، مدرسه و جامعه و در نهایت حاکمیت فرهنگ لیبرالی غرب در برابر پذیرش «آموزش شهروندی»؛
5. کنار گذاشتن آموزه‌ها‌ي جهاد و شهادت و آموزش‌ های نظامی و حذف بسیج دانش‌آموزی و دانشجویی، به بهانه »نفی خشونت و دور نگه داشتن مدارس از خشونت»؛
6. تسلیم شدن در برابر گروه‌های غیرقانونی و پیروان فرق ضالّه و انحرافی مانند بهائیت و تسلیم در برابر خواسته‌های آنان با قبول «تسهیل پایش پدیدۀ حذف اجتماعی در آموزش»؛
7. ترویج نوعی تساهل و تسامح در برابر ارزش‌های منفی و ضد دینی با عنوان«آموزش بین فرهنگی»؛
8. پذیرش نوعی نظارت و در مواردی حتی دخالت فرهنگی از جانب غرب به سبب قبول نظارتِ جهانی؛
9. انفعال در برابر توهین به مقدسات اسلامی به دلیلِ پذیرش مرجعیت حقوق بین‌الملل به ظاهر بشردوستانه، با امکانِ پرورشِ دهها سلمان رشدی و شارلی ابدو و ... .


سه محور اصلی برای اجراء و تحقق اهداف سند پیش‌بینی شده است:
الف. تغییر کتاب‌های درسی؛
ب. آموزش معلمان؛
ج. نظارت بر فعالیت‌های واحدهای آموزشی.


1. آیا هریک از وزیران ویا حتی هیأت دولت حق دارند اسناد و تعهداتی از این دست را بدون تصویب مجلس امضاء کنند؟ آیا این عمل مخالف صریح اصل 77 و 125 قانون اساسی نیست!؟
2. چرا این سند قبل از تصویب در مراجع ذی صلاح هم چون شورای عالی انقلاب فرهنگی، توسط دولت مردان رونمائی شد!؟
3. آیا سند آموزشی یک کشور اسلامی باید بر اساس معیارهای تربیتی اسلامی تدوین و تصویب شود و یا بر اساس معیارهای لیبرالیستی؟
4. آیا طرح جامع علمی کشور و سند تحول آموزش و پرورش و هدایت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رهبر معظم انقلاب بر جریان آموزشی دیگری تاکید نمی‌کند ؟
5. آیا بومی‌سازی مصوبات جهانی یونسکو و دیگر نهادهای بین‌المللی موجب سلطه فرهنگی بیگانه بر کشور نخواهد شد؟
6. آیا قدم گذاشتن در مسیری که سلطه بیگانه را بر کشور به دنبال دارد، مخالف قاعدۀ فقهی «نفی سبیل» و خلاف اصل 153 قانون اساسی نیست؟
7. پنهان‌کاری در فرایند پذیرش چنین تعهداتی، چه جایگاه حقوقی دارد؟


همه دغدغه‌مندان نظام و از جمله اساتید انقلابی و بسیجی حوزه‌های علمیه از سازمان‌های نظارتی می‌خواهند که از وظایف خطیر خود نسبت به قانون شکنی‌ها غفلت نکرده و با رصد دقیق رخدادهای کشور، کوتاهی‌های مسئولانِ امر را در هر رده و مقامی پیگیری کنند.

منبع: دبیر خانه بسیج اساتید و نخبگان حوزه‌های علمیه