بهره ی بی زحمت

شيري با خرسي بر سر تصاحب آهو برّه‌اي دعواي‌شان شد. آن دو چنان به جان هم افتادند و چنان يکديگر را زدند که هر دو نيمه‌جان از حال رفتند.
روباهي که از آن‌جا مي‌گذشت، آن دو را به آن حال ديد و آهو برّه را که بين آن دو افتاده بود، با خود برد.
شير و خرس هم‌چنان‌که بي‌رمق افتاده بودند، گفتند: «چه شوربختي غم‌انگيزي. رنج و عذاب را ما کشيديم، بهره را روباه برد.»
وقتي افراد بهره‌ي تلاش و کوشش خود را نصيب کساني مي‌بينند که هيچ زحمتي براي آن نکشيده‌اند، دل‌شان مي‌گيرد.
منبع مقاله :
هندفورد، اس. اِي و ديگران؛ (1392)، افسانه‌هاي مردم دنيا (جلدهاي 9 تا 12)، ترجمه‌ي حسين ابراهيمي (الوند) و ديگران، تهران: نشر افق، چاپ سوم