سلطان ورزش‌ها، فوتبال

فوتبال چیست ؟

فوتبال یک بازی با توپ است که بین دو گروه یازده نفره صورت می گیرد، که هر یک قصد دارند با زدن گل های بیشتر به حریف خود، برنده شوند. فوتبال غالباً توسط پاها بازی می شود، اما ممکن است بازیکنان از هر عضو دیگری به جزء دست و بازویشان برای حرکت دادن توپ استفاده کنند. دروازه بان از این قاعده مستثنی است، و تنها عضوی از تیم است که می تواند در زمین بازی توپ را در دست بگیرد.
آنچه در نزد مردم به عنوان فوتبال شناخته شده است ورزشی است که ملل انگلیسی به آن (Soccer) یا (Association) می گویند و با آن چه آمریکایی ها و کانادایی ها به آن فوتبال می گویند ، فرق دارد و بسیار ساده تر و عملی تر است .
فوتبال بدون شک جذاب ترین و پر طرفدارترین ورزش دنیا است . بیشتر مردم جهان در اندک مدت شیفته فوتبال می شوند . حتی کودک خردسال همین که توپ را می بیند ، به طرفش می دود و آن را با پا می زند . اکثر جوانان و بزرگسالان علاقه مند به فوتبال برای گذراندن اوقات فراغت خود ، به این بازی روی می آورند و یا چون دیگران پای تلویزیون و در میدان ها تماشا گر بازی فوتبال می شوند.بازی فوتبال پر هیجان و زیبا است و انسان را خیلی زود سرگرم می کند ، تا آن جا که در سال های اخیر شیوه های فوتبال نوین ، مردم جهان را بیش از بیش به خود مجذوب کرده است.
گفته می شود که کشور ما بیشترین طرفدار را در سطح قاره آسیاداشته و دارد و از این جهت با کشورهای اروپا و دیگر کشورهای صاحب نام در فوتبال رقابت می کند اگر بخواهیم این رقابت به برتری بینجامد و فوتبال ما بیش از پیش رشد کند ، ناگزیر باید اشکالات کمی و کیفی آن را از راه آموزش بهتر و آموزش زود رس بر طرف کنیم .

تاریخچه فوتبال

اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب و شخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم . فوتبال امروزی به تدریج رشد کرده است ولی گفته می شود که نوعی از آن قبل از حضرت مسیح علیه‌السلام بازی می شد . در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در 2500 سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت .
عکس های مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان می دهد ولی در یونان یک بازی به نام اسپیشکیروز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیه است . فوتبال در سال 1894 از کشور برزیل شروع شد . این ورزش به وسیله ی چارلز میلر برزیلی که اجداد او انگلیسی بودند به مردم برزیل معرفی شد.
در سال 1970 مسابقه ای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد . هیچ کس تصور نمی کرد که 800 میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند . امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزشها می پردازند . فوتبال مدرن از کشور انگلستان سرچشمه گرفته است .
در ابتدا اختلافات عقیده ای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا می شد . این مسئله در سال 1863 زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد . گروه دیگر انجمن راگبی را تاسیس کردند و بالاخره در سال 1871 این دو رشته ی ورزشی کاملا از یکدیگر جدا شدند . از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفت های شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند . فدراسیون بین المللی فوتبال در سال 1904 بنیان گزاری شد .این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه ی اجرای مسابقات نظارت داشته باشد . قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمی کند . در سال 1920 بازیکنان فوتبال در مسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال 1930 اولین جام جهانی در کشور اروگوئه برگزار شد
فوتبال در دنیا مقابل چشمان مثل جرقه می ماند . در هر جای دنیا این واژه انگلیسی در زبان های بین المللی به سادگی رسوخ کرده . برای این امر دلیل خوبی است چرا که فوتبال مدرن به وسیله انگلیسی ها اختراع شد . ولی وقتی در آمریکا فوتبال گفته می شود . آمریکائیها فوتبال خشونت بار آمریکایی را استنباط می کنند . به هر جهت این لغت باعث اشتباه در درک معنای واقعی آن میان آمریکاییها شده است .

در تاریخ ریشه این ورزش بدین گونه بوده است :

سربازان چینی در حدود 2000 سال پیش ورزشی می کردند که آن را تسوچو (TSUCHU)می نامیدند . تسو یعنی ضربه زدن با پا و چو یعنی توپ یا هر شی گوی مانند .
در روز تولد امپراطور در مقابل کاخ امپراطوری دو تیم در زمین مسابقه ای که گلی به ارتفاع 90 سانتیمتر داشت بازی می کردند که بازیکنان برای سرگرمی امپراطور و دوستان و مهمانان به بازی می پرداختند . یکی از امپراطوران به حدی این بازی را دوست داشت که یکی از اعضای شورای قضایی وقتی از بازی انتقاد کرد دستور داد سرش را از تنش جدا کنند .
600 سال بعد هم ژاپنی ها یک ورزشی شبیه به فوتبال داشتند که آن را کماری (KEMARI) می نامیدند . البته بازی کماری تدافعی تر از تسوچو چینی بوده است . حتی قبل از چینی ها یونانی ها ورزشی اختراع کرده بودند که آن را هارپاستون (HARPASTON) می نامیدند . البته بازی آن با توپی بود که درونش ماسه و یا شن بوده است . وقتی انگلیسی ها به یونان رفتند ورزشی آوردند به نام هارپاستیوم (HARPASTIUM) که آن هم با توپ بازی می شد و این زمینه ای بود تا فوتبال در انگلیس به مدرنی امروز برسد .
هیچکس دقیقا زمان شروع فوتبال را نمی داند و مورخان تا آنجاییکه نوشته اند در روستاهای انگلیسی حدود 1000 سال قبل بازی با توپ وجود داشته است و بعد از مدتی تیم های مختلف روستایی شروع به مسابقه با هم دادند و ظاهرا شیوه بازی طوری بوده است که تیم ها سعی بر این داشتند توپ را (غالبا از سر تو خالی گاو یا چیزهای شبیه به آن بوده است) به منطقه دفاعی حریف برسانند .
( در انگلیس بیش از 200 سال قبل مردم در خیابان ها فوتبال بازی می کردند )
در قرن 14 این بازی به قدری محبوب شد که پادشاه انگلیس آن را غیر قانونی خواند ولی مردم هیچ توجهی به آن نکردند و جذابیت این بازی به حدی بود که با توجه به غیر قانونی بودنش بخصوص میان روستاییان بازی می شد و مقامات مسئول در سال 1572 مجبور به تسلیم در مقابل خواسته مردم شدند و فوتبال را قانونی اعلام کردند .
250 سال بعد طبقه اشراف رفته رفته به این ورزش روی آوردند و از دیدن و بازی کردن فوتبال لذت می بردند و بالاخره بخاطر نفوذی که در طبقه حاکم داشتند و علاقه و تمایلشان به فوتبال باعث شد که تصمیمی برای پیاده کردن یک شیوه کلاسیک در قوانین فوتبال اتخاد نمایند .
در دهه 1800 میلادی مدرسه های معروف انگلیس این ورزش را به عنوان تفریح محصلین در برنامه درسی گنجانیدند ولی تمامی مدارس از یک قانون خاص در فوتبال پیروی نمی کردند . هر مدرسه قانون مخصوص به خود داشت . سپس در سال 1823 فوتبال به صورت معمول رسمیت یافت و در سال های 1848 و 1862 فوتبال در سطح انگلستان یکپارچه شد و حتی کتابی به نام (ساده ترین ورزش) نوشتن شد که مشتمل بر قوانین اصولی فوتبال آن زمان بود .
(در سال 1850 فوتبال به دوردست ترین شهر های دنیا از قبیل مانیلا در فیلیپین و سایر کشور ها رسید )
اولین سوابق ثبتی آنچه که احتمالاً قدیمی ترین فعالیت شبیه به فوتبال به حساب می‌آمده را میتوان در دست نوشته‌های چینی نظامی در دوره سلسله هان و حدود قرن دوم قبل از میلاد پیدا نمود.
دیگر بازی آسیائی که با ضربه توپ سرو کار داشته و تحت نفوذ «کوجو» بوده‌است، بازی «کماری» است. بر طبق سوابق موجود، این بازی در زمین بازی سلطنتی ژاپن در کیوتو از سال ۶۰۰ میلادی انجام می‌شده‌است. در بازی «کماری» چندین نفر در یک دایره می‌ایستاده و با ضربه پا توپ را به سمت هم دیگر میرانده و سعی میکردند که توپ از زمین خارج نشود (خیلی شبیه کیپی آپپی).
این بازی سالیان زیاد انجام میشد ولی بنظر میرسد که در حدود نیمه قرن ۱۹ میلادی از بین رفته باشد. در سال ۱۹۰۳ و در یک اقدام سمبلیک در جهت احیای سنت‌های باستانی، این بازی مجدداً احیاء گشته و هم اکنون نیز در برخی فستیوال‌های توریستی قابل رویت می‌باشد.
قدمت بازی‌های همراه با توپ فرا امریکائی که با توپ‌های لاستیکی انجام میشده‌اند حتی بسیار قبل از مورد بالا ثبت گردیده‌اند و تصور میشود که در مراحل اولیه پیدایش، شباهت زیادی به فوتیال داشته‌اند. اما از آنجائی که فرم‌های بعدی این بازی‌ها شباهت هائی با بسکتبال و یا والیبال داشته‌اند و همچنین بدلیل آنکه نفوذ این گونه بازی‌ها بروی بازی مدرن فوتبال بسیار کم بوده‌است، بیشتر آن‌ها به‌عنوان فوتبال طبقه بندی نمی‌گردند.
یونانیان و اهالی رم نیز به داشتن بازی‌های همراه با توپ که در آنها از پای خود استفاده می‌کرده‌اند، شناخته شده‌اند.
نویسنده رومی سیسرو در یکی از نوشته‌های خود وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن مردی در مغازه سلمانی و در حال اصلاح بخاطر شوت شدن یک توپ به داخل مغازه کشته می‌شود. اعتقاد بر این است که بازی رومی هارپستوم از نوعی بازی تیمی بنام «επισκυρος» (اپی اسکایروس) یا فنیدا که اولین بار توسط نمایشنامه نویس یونانی انتیفانس (۳۱۱-۳۸۸ قبل از میلاد) بکار برده شده و بعدا کلمنت الکساندریا نیز به آن اشاره داشته‌است، گرفته شده‌است. بنظر میرسد این بازی بنوعی نه چندان واضح شبیه به راگبی بوده‌است.
البته سوابق غیر مستند دیگری از بازی‌های ماقبل تاریخ، باستانی و یا سنتی انجام شده با توپ که توسط مردم بومی در سراسر جهان انجام میشده نیز در دسترس می‌باشند. به‌عنوان مثال، در سال ۱۶۱۰ ویلیام استراچی از منطقه جیمز تاون اولین شخصی بود که یک نوع بازی بنام پاهساهمان را که توسط امریکائی بومی باز میشده را ثبت نموده‌است. در منطقه ویکتوریا، استرالیا، مردم بومی استرالیا نوعی بازی به نام مارن کروک را انجام میدادند.در کتاب رابرت برو-اسمیت که در سال ۱۸۷۸ بنام «مردم بومی منطقه ویکتوریاً منتشر شد نیز از مردی بنام ریچارد توماس نام برده شده که در سال ۱۸۴۱ شاهد انجام این بازی توسط مردم بومی منطقه بوده‌است.» آقای توماس توصیف مینماید که چطور بازیکن جلو توپ ساخته شده از پوست صاریغ را شوت نموده و دیگر بازیکنان برای گرفتن آن به هوا برمیخواستند.«امروزه اعتقاد گسترده‌ای مبنی بر اینکه مارن کروک تأثیر زیادی بر پیشرفت قواعد فوتبال استرالیا داشته، وجود دارد (بخش زیر را ببینید). در سرزمین کانادای شمالی و / یا آلاسکا، اینیوایت (اسکیمو‌ها) نوعی بازی بروی یخ بنام»آکاساکتوک" را انجام میداده‌اند. هر بازی با حضور دو تیم روبروی هم در دو خط موازی آغاز میشد. سپس دو تیم سعی در ضربه زدن به توپ، هدایت آن به سمت خط دروازه حریف و کاشتن گل داشتند.
قدمت این بازی‌ها و امثال آنها بطور عمیق در روزگاران باستان قرار داشته و در طول قرون متمادی، تأثیر خود را بروی فوتبال داشته‌است. بهرحال، بنظر میرسد که مسیر حرکت بسوی فوتبال مدرن در اروپای غربی و بخصوص در انگلستان شکل گرفته باشد.

فوتبال در چین باستان

تحقیقات باستان شناسان نشان می دهد که بین سالهای 200 تا 220 قبل از میلاد، هوانگ تین، امپراتور چین مبتکر بازی «تی-سو-چو» (T-So-Cho) بوده است. تی-سو در زبان چینی همان لگد زدن و با پا زدن است و چو، به معنی توپ می باشد. وی، تی-سو-چو را به این منظور ابداع کرد که سربازانش با هم مبارزه کنند و به رقابت بپردازند. پس از چندی این بازی از محدوده سربازخانه ها به میان مردم راه یافت. چو یا همان توپی که در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفت، هشت تکه ای و از جنس چرم بود. این چرم را به هم می دوختند و درون آن را از پر، پشم و یا پنبه پر می کردند. بازی تی-سو-چو با فوتبال امروزی وجوه اشتراک فراوانی داشته است. دروازه ها از پایه هایی از جنس چوب بامبو تشکیل می شد که بلندی آن به حدود 5 متر می رسید. این دروازه ها، دقیقاً بسان دروازه های امروزی بازی فوتبال، با تور پوشش داده می شد و جالب تر آن که نوشتارهای بدست آمده، حاکی از آن است که استفاده از شکم، سر، پا و سینه برای حمل توپ، مجاز ولی استفاده از دست، غیرمجاز بوده است. البته در پایان بازی تی-سو-چو، برنده بی نصیب از جایزه و بازنده بی بهره از مجازات نبود. جایزه برندگان، تنها کف زدن و هورا کشیدن بود، اما گروه بازنده باید بی دفاع در جای خود می ایستادند و کتک می خوردند.

فوتبال در ژاپن

در سال 587 میلادی، فوتبال از چین به ژاپن راه یافت و این حرکت با تحولات جدید و تکامل نسبی همراه بود. «کوماری» واژه ای است که ژاپنی ها به فوتبال اطلاق می کردند. در کتیبه های بدست آمده از آن دوران، فوتبال، عملی مذهبی و جزو آداب دینی شمرده می شده است. طبق اسناد معتبر، امپراتور وقت ژاپن، تنیشی-تنو که در سالهای 617 تا 621 سلطنت می کرد، علاقه فراوانی به این آئین داشت، چون خودش در زمان ولیعهدی، از بازیکنان زبده کوماری بود. به محض آنکه تنیشی-تنو به بازی فوتبال مبادرت ورزید، آئین ژاپنی سین توئیزم که برای امپراتورها شرف خدایی بود، کوماری را از ارج و قرب بالایی برخوردار کرد.
هر ساله در فصل پائیز، تشریفات و مراسمی به مناسبت بازی کوماری برگزار می شد. قبل از مراسم، توپ را برای تبرک نزد روحانی اعظم می بردند و او با خواندن دعا از درگاه خدایان برای سرزمین آفتاب، آرامش و برکت آرزو می کرد. سپس نجیب زادگان و بزرگان با لباسهای فاخر، در گوشه هایی از میدان مستقر می شدند. میدان بازی به شکل مربع بود و در هر گوشه میدان، درختی کاشته شده بود: کاج در شمال غربی، سرو در جنوب غربی، بید در جنوب شرقی و آلبالو در شمال شرقی. توپ 24 سانتی متر قطر داشت و زمان بازی در هر نیمه، حدود بیست دقیقه بود. کوماری در ژاپن برخلاف تی-سو-چو در چین، یک بازی اشرافی، آرام و بدون خشونت و برخورد بود. اگر بازیکن، کوچکترین حرکت خشنی از خود نشان می داد، از بازی اخراج می شد. کافی بود بازیکنی به بازیکن دیگر تنه بزند تا فوراً از زمین اخراج شود، البته اگر حریف، طرف مقابل را می بخشید، بازیکن در زمین می ماند و اخراج نمی شد. سالها بعد در اوایل قرن دهم میلادی، فوتبال از حالت اشرافیت خارج و همگانی شد.

فوتبال در روم و یونان

رومی ها نوعی بازی به نام "Harp Stum" (هارپ استوم) داشتند که در آن، دو گروه در دو سوی زمین قرار می گرفتند و زمین هر تیمی با خط کشی معین شده بود. برای بازی، از نوعی توپ استفاده می شد که رویه ای چرمی داشت. میان دو زمین، فاصله ای وجود داشت که با دوخط دیگر تعیین شده بود و بازی در میان این فاصله انجام می شد و هر تیم باید توپ را از خط مرزی عبور داده و به زمین حریف برده و تا به انتهای آن می رساند. در مرز هر زمین، همه می توانستند توپ را روی هوا با دست مانند دروازه بان امروزی بگیرند و مانع از ورود توپ به زمین خود شوند. این بازی در روم، بازی خاص سربازان بود و هر تیم فرمانده خود را به عنوان مربی انتخاب می کرد. در این بازی هل دادن، گلاویز شدن و کشیدن حریف امری عادی به شمار می رفت. در هر تیم، یازده بازیکن حضور داشتند که در سه خط دفاع، میانی و حمله قرار می گرفتند. بعدها دو خط میانی که منطقه مرزی را مشخص می کرد، از میان رفته و تنها یک خط، نیمه زمین را معین می کرد. این بازی تا به آنجا در میان سربازان ومردم رواج یافت که شکل قانونی به خود گرفت و هر سرباز رومی می بایست در آن شرکت می کرد. هنگامی که سربازان ژولیوس سزار، در قرن سوم به بریتانیا پا نهادند، باعث گسترش بازی در آنجا نیز شدند. پس از خروج سربازهای روم در سال 217 بعد از میلاد از ولز، بازی یی به نام «تراک» در آنجا شکل گرفت که منشاء اولیه بازی فوتبال در انگلستان بود.
در یونان هم بازی یی به نام «اسفروناشیا» که بسیارشبیه هارپ استوم بود، انجام می شد. افلاطون در مورد این بازی می گوید: «اسفروناشیا، سودمندترین تمرین نظامی است که یک سرباز را می سازد.»

مراحل تکامل بازی‌های فوتبال

الف- خاور دور
برای آنکه شمایی از پیدایش و تکامل ورزش فوتبال داشته باشیم، تاریخ بسیاری را باید ورق زد. مستندترین نوشته در این زمینه از " کنفسیون" حکیم و فیلسوف معروف چین بوده است. در کتابی که از این معلم اخلاق باقی مانده از ورزش مخصوصی بنام" کونگ فوو" که در آن از سر و پا استفاده می شده نام برده شده است. از سوی دیگر در چین و در دوران امپراتوری " چانگ تی" ( 32 قبل از میلاد) یک نوع بخصوص فوتبال بازی می شد که بنام " تسو چو" معروف بود و بوسیله توپ چرمی ، وبا پا انجام می شده است. این بازی بقدری جالب و دوست داشتنی بوده است که شعرا و تاریخ نویسان آن عصر، نام فوتبالیست های بزرگ را در اشعار و حماسه های خود آورده و از آنان به عنوان قهرمانان ملی یاد کرده اند. در کشور ژاپن، و در همان عصر ورزش دیگری شبیه فوتبال برگزار می شده که بسیار مقدس و مورد احترام مردم بوده است.
ب- روم : بازی هارپاستوم
همانطور که ذکر شد تمدن خاور دور توسط لشکر کشی اسکندر مقدونی به خاور میانه آورده شد، و بازیهای آنها بهمان رویه ادامه داشت. بای دیگری بنام " هارپاستوم" در روم بازی می شد، که پیدایش آن در قرون وسطی در ایتالیا بوده و درست مانند " جیکودل کالسیو" که بنام" سوله" یا " چوله" در فرانسه معروف بود، بازی می شده است.
در بازی هارپاستوم ابعاد زمین در مقایسه با بازی سوله کوچک تر بود ولی هدف هر بازی بردن توپ بانتهای خط طولی زمین قرار داشته است.
در ایتالیا از بازی هارپاستوم بازی دیگری بوجود آمد که بنام " جیکودل کالسیو" معروف شد و مورد توجه قرار گرفت تا جایی که در این بازی اشخاص سرشناس( اعیان و اشراف و حتی روحانیون کلیسا) نیز شرکت می کردند که ازجمله آنها می توان از " پاپ کلمنت" هفتم، " لئون" دهم و" اوربین" هفتم نام برد که در زمان خود قهرمانان فوتبال " فلورنتیسم " بودند.
ج- فرانسه( بریتانی و نورماندی)
رفته رفته بازی هارپاستوم که از تمدن روم ریشه گرفته و بصورت" سوله" یا " چوله" در آمده بود رونق فراوان یافت و مردم به آن گرایش زیادی نشان دادند. در بازی " هارپاستوم" هدف بازیکنان بردن توپ به نقطه انتهایی زمین بازی قرار داشت. جالب آنکه طول زمین باندازه ای بزرگ بود که در ابتدا و انتهای آن دو کلیسا و بین کلیسا، اماکن عمومی و مجاور آن دهات قرار داشته است، بازی چوله معمولاً روزهای یکشنبه بعد از ظهر پس از اتمام مراسم مذهبی برگزار می شد . زمان بازی و جزئیات رقابت دو طرف بازی در کارناوال ها به ثبت می رسید . در زمان کوتاهی بازی " سوله" سخت مورد پسند مردم بریتانی و نروماندی قرار گرفت . در تاریخ فوتبال چنین ثبت شده است که این بازی در 16 اکتبر 1566 میلادی توسط سردار انگلیسی بنام " ویلیام فاتح" و بعد از جنگ " هستینگ" به انگلستان برده شد.
د- انگلستان
از سوی دیگر گروهی از مورخان معتقدند که " امیل سووستر" که از پیروان ویلیام فاتح بود، این بازی را بعد از جنگ" هستینگ" بانگلستان برده و آنرا رواج داده است.
در تاریخ 13 آوریل 1314 میلادی " ادوارد دوم" پادشاه انگلستان اعلامیه زیر را صادر و برگزاری فوتبال را منع کرد. متن اعلامیه چنین بود:
" چون سر و صدا و صدمات زیادی به علت خشونت مثل تنه زدن و هل دادن برای گرفتن توپ های بزرگ بوجود آمده از طرف شاه فرمان صادر شد که خداوند این خشونت را منع کرده است و مجازات آن با زندان همراه خواهد بود. این ورزش، در آینده فقط می تواند در شهر انجام گیرد."
یکبار دیگر در تاریخ 12 ژوئن1349 میلادی دستور داده شد که روزهای اعیاد ورزش تیرو کمال و پرتاب نیزه به جای بازی احمقانه فوتبال، انجام شود. ولی سرانجام به سال 1823 بود که بالاخره فوتبال به صورت ورزش رسمی و امروزی درآمد و به این ترتیب فوتبال خود را از بازی را گبی بالاتر کشید.
در مورد جدا شدن فوتبال از راگبی اتفاق جالبی رخ داد. بدین معنی که بازیکنی بنام" ویلیام الیس" توپی را که در دستش قرار داشت به جلو برده و توپ را در داخل دروازه پرتاب کرد. این عمل باعث صرو صدای فراوانی شد و بدنبال آن " الیس" شروع به تدوین مقررات فوتبال و راگبی را از یکدیگر جدا ساخت.
بعد از جدا شدن دو ورزش، فوتبال بامقررات مستقل در انگلستان به سرعت پیشرفت نمود و سازمان فوتبال انگلیس در سال 1863 تاسیس شد. با توسعه فوتبال در آن کشور فوتبال توسط ملوانان، سربازان، تجار، مهندسین، و حتی توسط کشیشان انگلیسی به خارج از انگلستان برده شد و مورد توجه مردم قرار گرفت.
بعد از انگلستان، دانمارک دومین کشوری بود که در اروپا دارای سازمان ملی فوتبال شد.

تاسیس اولین باشگاه ورزشی در اروپا
در ایتالیا، یک عینک ساز اولین باشگاه را تشکیل داد. و شاهزاده" ساووی" اولین باشگاه ورزشی را تاسیس کرد.
تاسیس اولین باشگاه ورزشی در آمریکا جنوبی
دو برادر انگلیسی ساکن آرژانتین طی آگهی در روزنامه " بوینوس آیرس" خواستار تاسیس اولین باشگاه فوتبال در آرژانتین شدند و در اثر علاقه مردم به فوتبال در سال 1884 فوتبال در برنامه درسی دبیرستانی قرار گرفت.
اولین مسابقه بین المللی فوتبال
اولین مسابقه بین المللی بین دو کشور آرژانتین و اروگوئه و در سال1905 انجام شد. ولی قبل از این بازی در سال 1885 مسابقه بین آمریکای شمالی و کاندا انجام گردیده بود که از لحاظ زمانی زودتر از مسابقه دو کشور آرژانتین و اروگوئه صورت گرفته است.
اولین کشور آسیایی دارای فوتبال
در منطقه آسیا، هندوستان اولین کشور آسیایی بود که فوتبال را پذیرفت و یک نسخه از مقررات فوتبال در سال 1883 بآنجا رسید و در سال 1892 اولین مسابقه کاپ را برگزار کرد.
با اینکه ورزش در سطح وسیع و علمی، در بعضی از قاره های جهان شناسایی بین المللی نداشته است ولی فوتبال بر اثرعلاقه مردم بیش از صد سال است که جای خود را در اکثر کشورها باز کرده است.

سیر تکوینی فوتبال

از قرنهای اولیه پس از میلاد تا قرن هجدهم میلادی، ورزش فوتبال به شکل قانونی و غیرقانونی به اشکال مختلفی در کشورهای گوناگون انجام گرفت. بازی دسته جمعی با توپ، هرچند در دوره هایی توأم با خشونت بود و گاه به تعطیلی آن در برخی کشورها انجامید؛ ولی علاقه مردم به آن کم نگردید. در سالهای 1130 تا 1180، بازی فوتبال با نام «لاسول» در فرانسه رایج شد و در میان شاهان فرانسه، لوئی هفتم که از 1140 تا 1173 فرمانروایی نمود؛ به گسترش این ورزش همت گمارد. او جوانان بسیاری را به این ورزش تشویق نمود و تیمهای فراوانی را بوجود آورد. در طی سالیان پس از آن، این بازی خشن که گاهی با مرگ بازیکنان هم همراه بود، توسط بریتانیایی ها شامل قوانین و مقرراتی گردید. در حقیقت، منشاء فوتبال امروزی، مناطقی از بریتانیا بوده است که برای این بازی قوانینی وضع نمودند و تلاش کردند ضمن کاستن خشونت از آن، جاذبه های آن را افزایش دهند.
در سال 1681، در لندن بازی فوتبال با قوانین و مقررات خاصی دنبال می شد و حتی مسابقاتی هم در حضور پادشاه انگلستان برگزار گردید. تا سال 1832، بازی یی که به عنوان فوتبال در سراسر انگلستان رواج داشت، هیچ محدودیتی در استفاده از سر و پا و دست برای آن در نظر گرفته نشده بود و بیشتر شبیه راگبی امروزی بود. اما از این سال به بعد، فوتبال به سمت جدایی از راگبی پیش رفت و درنهایت در سال 1841، مقرر گردید که فوتبال بازی یی با پا و راگبی با دست و پا باشد. در نیمه دوم سال 1846، شاگردان سابق مدرسه «شرزبوری واتون» که دانشجویان دانشگاه کمبریج شده بودند، نخستین باشگاه فوتبال را تأسیس کردند و دو سال بعد، نخستین قوانین فوتبال را با همکاری سایر تیمهای دانشگاهی بنیان نهادند.
درسال 1862، باشگاه فاتس کانتی در شهر ناتینگهام تأسیس شد که به عنوان قدیمی ترین باشگاه فوتبال در لیگ باشگاههای انگلیس، هنوز هم حضور دارد و امروزه با نام «ناتینگهام فارست» شناخته می شود.
جام انگلیس (FACup)، قدیمی ترین مسابقات فوتبال جهان است که در سال 1871 پایه ریزی شده است. در روز بیستم جولای 1871، هفت عضو اتحادیه فوتبال انگلیس به دفتر مجله « اسپورت من» وارد شدند که یک هفته نامه ورزشی بود و به دبیرآن پیشنهاد نمودند تا اعلامیه مسابقات فوتبال میان باشگاههای لندن را منتشر کند و مسئولیت آن را برعهده گیرد. براساس این اعلامیه، هر تیمی با یک شکست حذف می شد و هر تیمی که خواهان شرکت بود، باید «یک گنی» (واحد پول انگلستان در آن زمان که اندکی بیشتر از یک پوند بود) می پرداخت. این مسابقات به سرعت شکل گرفت و فاتح آن، تیم فوتبال واندرز لندن بود که با نتیجه یک بر صفر، تیم سلطنتی مهندسان را شکست داد.
نخستین مسابقه بین المللی فوتبال، در روز شنبه 30 نوامبر 1872 بین دو تیم انگلیس و اسکاتلند در گلاسکو برگزار شد که با نتیجه بدون گل به پایان رسید.

شرایط بازی فوتبال

در این بازی هر تیم دارای ۱۱ بازیکن است که یکی از آن‌ها در دروازه قرار می‌گیرد و بقیه با توجه به استراتژی‌ بازی در نقاط مختلف زمین قرار می‌گیرند. در تقسیم‌بندی‌ دقیق، بازیکن‌ها با توجه به مکان قرارگیری‌شان در زمین به مدافع، هافبک و مهاجم تقسیم می‌شوند.
داوری مسابقات فوتبال به عهدهٔ چهار داور است. یکی از داوران که به نام داور وسط معروف است که در زمین فوتبال هم‌راه با بقیهٔ بازیکنان حرکت می‌کند، دو کمک‌داور نیز در کناره‌های زمین قرار می‌گیرند و داور چهارم نیز بیرون زمین است.
هر تیم فوتبال دارای حداقل یک سرمربی، یک مربی و یک مربی دروازه‌بان است. هم‌چنین هر تیم دارای تعدادی بازیکن ذخیره‌است که می‌توانند در میان بازی با بازیکن‌های درون زمین تعویض شوند. تعداد تعویض‌های هر تیم به سه تعویض محدود است.

بازیکن

بازیکنان میانه/هافبک‌ها با رنگ آبی نشان‌داده‌شده‌اند.در فوتبال بازیکن فردی است که بر پایهٔ قوانین فوتبال٫ فوتبال بازی می‌کند. در یک بازی فوتبال هر تیم ۱۱ بازیکن دارد که یکی از آن‌ها دروازه‌بان است و بقیه یا پدافندگر یا بازیکن میانه و یا مهاجم هستند.

دروازه‌بان

در بازی فوتبال به کسی که برای نگهداری و محافظت از دروازه می‌کوشد و مانع ورود توپ به داخل آن می‌شود دروازه‌بان می‌گویند. دروازه‌بان تنها بازیکنی است که می‌تواند از دستانش برای گرفتن توپ استفاده کند.(البته فقط در محوطه مشخص شده یا به اصطلاح محوطه 18 قدم)

مدافع

مدافع بازیکنی است که در پشت هافبک‌ها قرار دارد و اولین هدفش پشتیبانی از دروازه‌بان است. وظیفهٔ اولیه او جلوگیری از حریف است برای گل زدن.

هافبک/بازیکن میانه

هافبک یا بازیکن میانه بازیکنی است که جایگاهش بین پدافندگر(مدافع) و مهاجم است(در شکل با رنگ آبی نشان داده‌شده‌است). وظیفهٔ اصلی آن‌ها بی بهره کردن تیم حریف از توپ است(که معمولا با تکل انجام می‌شود)٫ تا توپ را به تصرف خود درآورند و برای مهاجمان خودی بفرستند.
فوروارد/مهاجم
فورواردها یا مهاجمان بازیکنانی هستند که در نزدیک ترین ردیف به دروازهٔ حریف بازی می‌کنند که مسئولیت گل زدن را دارند .

فوتبال استرالیایی

در سال ۱۸۵۸ شخصی بنام تام ویلز در ملبورن اقدام به پیشبرد فوتبال نمود. ویلز تحصیل کرده انگلستان در مدرسه راگبی بوده و در دانشگاه کمبریج کریکت بازی کرده بود. حدود نفوذ مستقیم بازی‌های فوتبال انگلیسی و ایرلندی بروی ویلز نامشخص است ولی بهرحال شباهت هائی بین این نوع بازی‌ها و بازی ابتکاری وی موجود بود. همچنین شباهت هائی بین بازی ویلز با فوتبال گیلیک (بنحوی که در سال ۱۸۸۷ قانونمند گشته بود) اعلام گشت. بنظر میرسد که فوتبال استرالیائی شباهت هائی با بازی «مارن گرووک» مردم بومی استرالیا نیز داشته‌است).
باشگاه فوتبال ملبورن نیز در سال ۱۸۵۸ تأسیس شد که کهن ترین باشگاه زنده فوتبال در استرالیا بحساب می‌آید، ولی قواعدی که این باشگاه در اولین فصل بازی‌های خود مورد استفاده قرار داد نامشخص است. قواعد باشگاه در سال ۱۸۵۹ قدیمی ترین قانون زنده استرالیائی بحساب می‌آیند. این قوانین در هتل پاراد واقع در شرق ملبورن در مورخ ۱۷ می توسط ویلز، دبلیو. جی. هامرسلی، جی. بی. تامپسون و توماس اسمیت (برخی منابع از شخصی بنام اچ. سی. ای. هریسون نیز نام می‌برند). این مردان سوابقی مشابه ویلز داشته و قواعد آنها نیز شباهت هائی با قانون شفیلد داشتند، خصوصا در نبود قاعده «آفساید» (گرچه شباهت‌ها نیز بصورت هم متلاقی بودند). یک ضربه آزاد در قبال «علامت» (گرفتن کامل). بهرحال اگرچه در قوانین ذکر نشده بود، ولی نگه داشتن و دویدن با توپ آزاد بود. توپ مورد استفاده نیز (نظیر آنچه بعدا در راگبی مورد استفاده قرار گرفت) بشکل «بیضی» بود. باشگاه همکاری قوی و دراز مدتی با باشگاه کریکت ملبورن و «کریکت بیضی» داشت که از لحاظ سایز تنوع داشته ولی از زمین‌های مورد استفاده در انواع دیگر فوتبال بسیار بزرگ‌تر بوده‌اند، به‌عنوان زمین استاندارد فوتبال برگزیده شد. در سال ۱۸۵۹ قوانین هنوز شامل اجزائی که طی مدتی کوتاه بصورتی مهم در آمدند نمی‌شدند. مانند الزام «زدن» توپ در حین دویدن.
گاهی اوقات از قواعد استرالیائی به‌عنوان اولین شکل قوانین تدوین گشته یاد می‌گردد. ولیکن – همانگونه که در تمام انواع فوتبال در آن زمان صادق بود، هیچ سازمان رسمی قوانین را پشتیبانی نمی‌نمود- بنابر این در هر باشگاه به نوعی بازی می‌شد. بهر حال در سال ۱۸۶۶ تعداد باشگاه‌های بیشتری در ویکتوریا قبول کردند که با قوانین بروز شده ملبورن اف. سی، که بعدا بنام «قوانین ویکتوریاً و / یا قوانین» استرال آسیائی بازی کنند". نام رسمی این قوانین بعدا به قواعد فوتبال استرالیائی (و جدیدا فوتبال استرالیائی) تغییر یافت. در مستعمرات دیگر مانند تاسمانی در دهه ۱۸۶۰ و استرالیای جنوبی در دهه ۱۸۷۰ نیز قوانین مشابه‌ای برای بازی‌ها در نظر گرفته شد. فوتبال استرالیائی خصوصا از دهه ۱۹۹۰ در بسیاری از کشور‌ها حضوری کوچک ولی فزاینده‌ای در سطح آماتوری داشته‌است ولی بیشترین نرخ مشارکت در پاپوآ گینه جدید، نائورو، زلاندنو و افریقای جنوبی بوده‌است.

فوتبال راگبی

در سال ۱۸۷۰ در بریتانیا، ۷۵ باشگاه وجود داشتند که به بازی راگبی مدرسه‌ای می‌پرداختند. این مدارس عبارت بودند از بلاک هیس (سال تأسیس ۱۸۵۸ که طبق سوابق مناقشه‌ای به‌عنوان قدیمی ترین باشگاه غیر دانشگاهی راگبی که هنوز وجود دارد، شناخته می‌شود). باشگاه‌های راگبی همچنین در کشور‌های ایرلند، استرالیا، کانادا و زلاند نو فعال بودند. بهرحال، تا سال ۱۸۷۱ یعنی زمانیکه ۲۱ باشگاه لندن گرد آمده تا اتحادیه فوتبال راگبی (آر. اف. یو.) را تشکیل دهند، قواعد قابل قبولی برای راگبی وجود نداشت. (بصورت کنایه‌ای، بلاک هیس اقدام به ممنوع ساختن ضربه زدن نمود.) اولین قواعد آر. اف. یو. در ماه ژوئن سال ۱۸۷۱ بکار گرفته شد. بر طبق این قوانین پاس دادن توپ مجاز اعلام شده بود. آن‌ها همچنین تلاش را در جائیکه بسمت دروازه و در بیرون خط با توپ تماس ایجاد شود شامل نمودند، اگر چه گل‌های ناشی از امتیاز و بازی عمومی و برگشت پنالتی هنوز در مناقشه بودند.

فوتبال امریکای شمالی

همانطور که در بریتانیای اوایل قرن ۱۹ متداول بود، مدارس و دانشگاه‌های امریکا نیز بازی‌های محلی خود را بین تیم‌های دانشجوئی برگزار می‌نمودند. در سال‌های دهه ۱۸۲۰، یک بازی بنام بالون که در ابتدا در کالج نیو جرسی (که بعد‌ها بنام دانشگاه پرینستون نامیده شد) و واحد قدیمی فوتبال بازی می‌شد، در کالج دارتماوس و نیو همپشایر برگزار شد. در سال ۱۸۲۷، یک دانشجوی دانشگاه هاروارد یک شعر حماسی کمدی بنام " نبرد دلتاً سرود که از اولین اشارات فوتبال در دانشگاه‌های امریکا محسوب گشت.
اولین مسابقه ثبت شده فوتبال در کانادا یک بازی بین کالج دانشگاه و دانشگاه تورنتو در مورخ ۹ نوامبر سال ۱۸۶۱ می‌باشد. کمی بعد از این بازی، یک باشگاه فوتبال تشکیل گردید. اگر چه قواعد بازی در این مقطع نامشخص است: یعنی مشخص نیست که آیا آن‌ها یک بازی «ضربه با پاً یا»کار با دست" و یا هر دو را انجام می‌دادند و اینکه آیا اعضاء بطور عمده در مقابل هم قرار می‌گرفتند.
اولین «باشگاه فوتبال» در امریکا که عمر کوتاهی نیز داشت باشگاه فوتبال اونیدا واقع در بوستون، ماساچوست بود که در سال ۱۸۶۲ تأسیس گردید. اغلب گفته می‌شد که این باشگاه اولین باشگاه در خارج از بریتانیا بود که در آن بازی ساکر انجام میشد. بهرحال قواعد مورد استفاده باشگاه اونیدا نیز ناشناخته بوده ولی قبل از تدوین قواعد اف ای شکل گرفته بود. این باشگاه مبتکر یک نوع بازی با قواعد «دویدن» بنام بازی بوستون بود که در سال‌های بعد در ماساچوست بازی میشد.
در سال ۱۸۶۴ در کالج ترینیتی تورنتو، دو نفر بنام‌های اف. بارلو کامبرلند و فردریک ای. بتان قوانینی را بر اساس بازی مدرسه‌ای راگبی، تدوین نمودند. بهرحال عقیده عمومی آن است که اولین بازی راگبی کانادا به سال ۱۸۶۵ در شهر مونترال زمانیکه افسران ارتش بریتانیا در مقابل شهروندان محلی قرار گرفتند، انجام پذیرفت. این بازی بتدریج ادامه یافته و باشگاه فوتبال مونترال در سال ۱۸۶۸ به‌عنوان اولین باشگاه ثبت شده کانادا تأسیس گردید.
اولین مسابقه‌ای که بعقیده عامه تحت قوانین اف ای انگلیسی (ساکر) در ایالات متحده امریکا برگزار شد یک بازی بود که بین پرینستن و راتگرز در سال ۱۸۶۹ انجام شد. این بازی همچنین به‌عنوان اولین بازی کالج فوتبال ایالات متحده که بین تیم کالج‌های مختلف انجام شد، شناخته گردید (اگرچه فرم نهائی فوتبال امریکا حاصل راگبی و نه ساکر بود).
رشد فوتبال مدرن امریکا ناشی از انجام یک بازی بین تیم‌های دانشگاه مک گیل مونترال و دانشگاه هاروارد در سال ۱۸۷۴ بود. در آن زمان، گفته می‌شد که دانشجویان هاروارد به «بازی بوستون» و ام دش؛ یک بازی «دویدنی» و ام دش بیش از بازی‌های «ضربه با پاًی تحت قوانین اف ای که مورد علاقه دانشجویان ایالات متحده بود، می‌پرداختند. این امر اتخاذ بازی پایه راگبی را که بین تیم مک گیل و دو تیم جایگزین با سلسله قوانین مورد قبول خود انجام می‌شد را برای تیم هاروارد تسهیل می‌نمود. بهر حال طی سالیان بعد، دانشگاه هاروارد هم قواعد راگبی مک گیل را پذیرفت و هم تیم‌های دانشگاه‌های دیگر ایالات متحده را به پذیرش این قواعد ترغیب نمود. در سال ۱۸۷۶، در همایش ماساسوئیت این دانشگاه قبول کردند که بیشتر قواعد اتحادیه فوتبال راگبی را بپذیرند. بهر حال قانون»بردن توپ بسمت دروازه«(که در آن زمان به‌عنوان فوتبال راگبی شناخته می‌شد) فقط در حالتی به‌عنوان امتیاز شناخته می‌شد که هیچ یک از دو تیم ضربه‌ای به»دروازه هاً وارد نسازند. در این همایش تصمیم گرفته شد که، در بازی امریکائی، چهار حمله امتیاز یک گل را داشته باشد. در صورت امتیاز مساوی، یک گل از تبدیل یک حمله بجای چهار حمله، اولویت می‌یافت.
تا چند سال بعد، تیم‌های پرینستن، راتگرز و دیگران با استفاده از قواعد پایه ساکر به بازی ادامه دادند و این بازی‌ها تا زمان جایگزینی قواعد پایه راگبی دانشگاه هاروارد و رقیبانش ادامه یافت. دانشگاه‌های ایالات متحده تا اوایل قرن بیستم به بازی ساکر باز نگشتند.
در سال ۱۸۸۰ والتر کمپ مربی یال تغییراتی عمده را در بازی امریکائی بوجود آورد که اولین آن‌ها کاهش تعداد بازیکنان از ۱۵ نفر به ۱۱ نفر بوده و با کاهش مساحت زمین بازی به تقریباً نصف و معرفی «مبارزه» که در آن بازیکن با پاشنه پا توپ را به عقب زده و بازی را شروع می‌نمود، ادامه می‌یافت. این تغییرات در سال ۱۸۸۲ با نوع آوری بعدی کمپ ادامه یافت: اگر تیم نمی‌توانست بعد از سه عقب ماندگی امتیاز، پنج یارد را بدست آورد، می‌باید مالکیت توپ را واگذار می‌نمود. (تکل موفق).
Rutgers College Football Team, 1882با گذشت سال‌ها فوتبال کانادا برخی پیشرفت‌های فوتبال امریکا را در خود جذب نمود ولی در عین حال برخی از خصوصیات یکتای خود را نیز حفظ نمود. یکی از این خصوصیات فوتبال کانادا آن بود که برای سالیان متمادی، بطور رسمی از پذیرش تفاوت بین خود و راگبی سر باز زد. به‌عنوان مثال، «اتحادیه راگبی کاناداً که در سال ۱۸۸۴ تأسیس گردید، بیش از خود اتحادیه اصلی راگبی، پیشرو برگزاری فوتبال لیگ کانادا بود. ( اتحادیه راگبی کانادا تا سال ۱۹۶۵ تأسیس نگردیده بود.) همچنین فوتبال امریکائی در دهه ۱۸۸۰ بطور مکرر به‌عنوان»راگبی" خوانده می‌شد.

فوتبال گیلیک

در نیمه قرن ۱۹، بازی‌های فوتبال سنتی که بطور کلی با عنوان « کاید» خوانده می‌شدند در ایرلند و مخصوصا استان کانتی محبوبیت خود را حفظ نمودند. در این دوران، یک ناظر بنام پدر دبلیو. فریس دو فرم اصلی «کاید» به این شرح توصیف می‌نماید: «بازی زمینی» که در آن هدف گذراندن توپ از دروازه‌های طاقی شکل که از تنه دو درخت ساخته شده می‌باشد و شعر حماسی «بازی سطح کشور» که در اکثر ساعات روز یکشنبه که در آن بازی انجام می‌گردید، زمزمه می‌شد و برنده تیمی بود که توپ را از خط دروازه می‌گذرانید. «درگیری فیزیکی»، «نگه داشتن» بازیکنان حریف و بردن توپ به جاهای مجاز از خصوصیات این بازی بود.
در دهه ۱۸۷۰، محبوبیت راگبی و انجمن فوتبال در ایرلند فراگیر گردید. کالج ترینیتی، دوبلین اولین دژ توسعه راگبی بحساب می‌آمد. قوانین اف ای انگلیسی بصورت گسترده‌ای توسعه یافت. فرم‌های سنتی «کاید» تبدیل به «بازی خشن و آشفته» که اجازه خطا می‌داد، گردیدند.
تا زمان تأسیس انجمن ورزشی گالیک (جی. ای. ای.) در سال ۱۸۸۴، تلاش عمده‌ای در جهت متحد ساختن و قانونمند کردن انواع فوتبال ایرلندی بعمل نیامده بود. سعی انجمن ورزشی گیلیک در پیشرفت ورزش‌های سنتی ایرلندی مانند هارلینگ و حذف بازی‌های خارجی مانند راگبی و انجمن فوتبال بود. اولین قواعد فوتبال گیلیک توسط شخصی بنام ماریس داوین تدوین و در مجله «ایرلند متحد» در تاریخ ۷ فوریه سال ۱۸۸۷ به چاپ رسید. قوانین داوین نشانگر نفوذ بازی‌هائی مانند هارلینگ و تمایل او به فرموله کردن قوانین فوتبال ایرلندی بود. ابتدائی ترین مثال این تفاوت‌ها عدم وجود آفساید بود (رفتاری که طی سالیان بعد از سوی فوتبال استرالیائی با دیگر بازی‌های ایرلند مانند پرتاب کردن انجام گردید).

فوتبال امروزی

کلمه «فوتبال» در زمانی که برای توصیف یک بازی خاص بکار برده شود، می‌تواند هر یک از موارد بالا را داشته باشد. به همین دلیل، مناقشات دوستانه زیادی بروی اصطلاح «فوتبال» ایجاد شد. اول بخاطر آنکه در مناطق مختلف جهان انگلیسی زبان این اصطلاح به حالت‌های متفاوت مورد استفاده قرار میگرفت. بیشتر اوقات کلمه «فوتبال» جهت اشاره به قانون غالب فوتبال در یک منطقه مشخص مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در اکثر کشور‌های انگلیسی زبان، کلمه «فوتبال» معمولاً اشاره به انجمن فوتبال دارد که بنام «ساکر» نیز خوانده می‌شود (این نام در ابتدا مختصر شده عامیانه کلمه «انجمن» بوده‌است). از ۴۵ کشور عضو فیفا که در آن انگلیسی زبان رسمی و ابتدائی است، فقط سه کشور ( کانادا، ساموا و ایالات متحده از کلمه «ساکر» استفاده می‌کنند و مابقی کلمه فوتبال را بکار می‌برند. (اگرچه فدراسیون فوتبال ساموا در واقع از هر دو نام استفاده می‌کند. در ماه می‌سال ۲۰۰۶ ساکر زلاند نو نام خود را به فوتبال زلاند نو تغییر داد. در استرالیا بخش حاکم نام «فوتبال» را بجای «ساکر» جایگزین و استفاده از آن را افزایش داد.(نامی که توسط اکثر استرالیا ئی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد) ولی این موضوع مناقشه ساز شد زیرا کلمه «فوتبال» بطور سنتی اشاره به قوانین فوتبال استرالیا و اتحادیه و لیگ راگبی داشت. لازم به توجه‌است که اعضای تیم انجمن فوتبال استرالیا هنوز بنام "ساکروس هاً شناخته می‌شوند.
قوانین مختلف در پایین لیست شده‌اند که بطور کامل در متون مربوطه توضیح داده شده‌اند.

قوانین فوتبال، زمین بازی

یکی از مهمترین موضوعاتی که علاقمندان به فوتبال می بایست از آن مطلع باشند قوانین کلی و داوری این ورزش است.
در تمامی ورزشها، قوانین رسمی نوشته شده ای وجود دارند که چهارچوب و اصول آن ورزش را وضع می کنند. این قوانین همچنین نحوه قضاوت و تصمیم گیری را در ورزش تعریف می کنند. قوانین رسمی ورزشها معمولا توسط فدراسیونها و اتحادیه های جهانی آن ورزش مشخص می شوند. برخی از کمیته ها یا سازمانهای وابسته نیز می توانند در وضع آن دخالت داشته باشند.
برای مثال در فوتبال، مجمعی بنام "بورد بین المللی" نظاره گر قانونهای تعریف شده در فیفا و ارایه گر تصمیمات مربوطه می باشد.
ما سعی داریم تا در این سایت شما را با قوانین نوشته شده ورزشهای مختلف آشنا کنیم. در این مقاله از قوانین داوری فوتبال، قانون شماره یک آن که قانون "زمین بازی" است را برگزیدیم:

اندازه ها

زمین بازى باید به شکل مستطیل و درازاى طول باید بزرگتر از دارازى خط دروازه باشد.
طول حداقل 90 متر و حداکثر 110 متر، عرض حداقل 45 متر و حداکثر 90 متر.

مسابقات بین المللى

طول حداقل 100 متر و حداکثر 110 متر، عرض حداقل 64 متر و حداکثر 75 متر

علامت گذارى زمین

علامت گذارى زمین بازى بوسیله خطوط مشخص می شود، ضخامت خطوط متعلق به محوطه مربوط مى باشد. خطوط بلندتر را خطوط طولى و خطوط کوتاه تر را خطوط دروازه می نامند.
ضخامت کلیه خطوط نباید بیشتر از 12 سانتی متر باشد.
زمین بازى بوسیله خط میانى به دو نیمه تقسیم می شود.
مرکز زمین بازى در وسط خط میانى مشخص میشود و یک دایره به شعاع 9.15 متر در اطراف آن رسم شده می شود.
محوطه دروازه (گل)
محوطه دروازه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:
دو خط به فاصله 5.5 متر از داخل تیرهاى عمودى بر روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله 5.5 متر به طرف داخل زمین بازى کشیده و بوسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه دروازه یا همان گل می نامند.
محوطه جریمه (پنالتى)
محوطه جریمه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:
دو خط به فاصله 16.5 متر از داخل تیرهاى دروازه در روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله 16.5 متر به طرف زمین بازى کشیده و به وسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه جریمه یا پنالتى می نامند.
میله هاى پرچم
میله پرچمى که ارتفاع آن کمتر از 1.5 متر نیست و نوک تیزى ندارد در گوشه هاى زمین بازى نصب می شود. چنین پرچمى را مى توان در دو طرف خط مرکزى و به فاصله حداقل 1 متر در خارج از خط طولى قرار داد.
قوس کرنر
یک ربع دایره به شعاع 1 متر از میله پرچم گوشه زمین، در داخل زمین بازى رسم می شود.
دروازه ها
دروازه ها در وسط هر خط عرضى قرار دارند و شامل دو تیر عمودى اند که به یک اندازه از میله هاى گوشه فاصله داشته و در بالا بوسیله یک تیر افقى بهم متصل می شوند.
فاصله بین دو تیر عمودى، 7.32 متر و فاصله لبه پایین تیر افقى تا زمین 2.42 متر است.
تیرهاى عمودى و افقى باید در عرض و عمق یکسان بوده و نباید بیشتر از 12 سانتى متر باشند.
تور مى تواند به تیرهاى عمودى و افقى و زمین پشت دروازه متصل شود و براى دروازه بانها مجال حرکت در فضاى وسیعى را بوجود آورد.
رنگ تیرهاى عمودى و افقى دروازه باید سفید باشند.
سالم بودن دروازه ها
دروازه ها باید بطور محکم برروى زمین نصب شوند.
دروازه هاى قابل حمل تنها موقعى مى تواند مورد استفاده قرار گیرند که نیاز فوق را براورده کنند.

- تصمیمات برد بین المللى:

تصمیم 1
اگر تیر افقى جدا شود یا بشکند، بازى میبایستى متوقف شده تا تیر دروازه تعمیر یا تعویض، و در موقعیت اصلى خود قرار گیرد. اگر تعمیر یا تعویض آن امکان پذیر نبود مسابقه تعطیل میگردد.
استفاده از طناب بجاى تیر افقى مجاز نیست.
اگر تیر افقى تعمیر شد، بازى مجددا با رها کردن توپ از محلى که قبلا متوقف شده بود، ادامه می یابد.
تصمیم 2
تیرهاى عمودى و افقى باید از چوب، آهن یا سایر موادى که مورد تایید باشد ساخته شوند. شکل تیرها ممکن است مربع، مستطیل، گرد، بیضى باشد و نباید براى بازیکنان خطرناک باشد.
تصمیم 3
از زمانى که تیمها وارد زمین مسابقه می شوند تا پایان نیمه اول و از شروع نیمه دوم تا پایان مسابقه، اجازه هیچ نوع تبلیغات برروى زمین بازى و وسایل مربوط به آن (شامل تور دروازه و محیط دروازه) داده نمی شود.
گذاشتن اجناس تبلیغاتى و نصب وسایل اضافى مانند: دوربین، میکروفون و ... برروى دروازه ها، تورها، میله هاى پرچم و پرچمها نیز ممنوع است.
تصمیم 4
هرگونه تبلیغات درون زمین محوطه فنى و یا تا فاصله 1 مترى خطوط طولى زمین و خارج از زمین بازى روى زمین، اجازه داده نمی شود. هم چنین انجام تبلیغات در محوطه بین خطوط دروازه اجازه داده نمی شود.
تصمیم 5
هرگونه آگهى تبلیغاتى یا استفاده از علایم و نشانه هاى فیفا، کنفدراسیون، فدراسیون ها و اتحادیه هاى ملى و باشگاه ها برروى زمین یا وسایل زمین (بانضمام تور دروازه و محیط دروازه) در جریان بازى همانطوریکه در تصمیم 3 شرح داده شده است، ممنوع می باشد.
تصمیم 6
در خارج از زمین بازى، مى توان علامتى به فاصله 9.15 متر از قوس مرکز روى خط دروازه رسم کرد، تا داور در موقع اجراى ضربه کرنر، از رعایت فاصله مجاز، مطمین شود.

قوانین فوتبال، توپ بازی

قانون بعد از قانون اول فیفا، یعنی قانون دوم، توپ این ورزش را تعریف می کند.
مطمئنا" تا به حال شما در بازی های مختلف دیده اید که از توپ های بعضا متفاوت استفاده می شود. در این مقاله شما با استانداردهایی که برای توب ورزش فوتبال توسط فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) تعریف شده اند آشنا می شوید. این استانداردها، خصوصیاتی یک توپ لازم است داشته باشد، را مشخص می کنند.

جنس و اندازه توپ:

- باید کروى باشد.
- از چرم یا جنسهاى مناسب دیگر ساخته شده باشد.
قانون بعد از قانون اول فیفا، یعنی قانون دوم، توپ ورزش فوتبال را تعریف می کند.
مطمئنا" تا به حال شما در بازی های مختلف دیده اید که از توپ های بعضا متفاوت استفاده می شود. در این مقاله شما با استانداردهایی که برای توب ورزش فوتبال توسط فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) تعریف شده اند آشنا می شوید. این استانداردها، خصوصیاتی یک توپ لازم است داشته باشد، را مشخص می کنند.
- محیط توپ نباید بیشتر از 70 سانتى متر و کمتر از 68 سانتى متر باشد.
- وزن توپ در آغاز بازى نباید بیشتر از 450 گرم و کمتر از 410 گرم باشد.
- فشار توپ 0.6 الى 1.1 آتمسفر (600 الى 1100 گرم بر سانتى متر مربع) در سطح دریا باشد.

تعویض توپ ناقص

اگر در جریان بازى توپ ترکید یا به هر طریقی حالت قانونى خود را از دست داد:
- بازى متوقف می شود.
- بازى مجددا با رها کردن توپ از محلى که توپ تغییر شکل داده است آغاز می شود.
اگر موقعى که توپ در بازى نیست ترکید یا از حالت قانونى خارج شد، مثل ضربه آغاز بازى، ضربه دروازه، ضربه کرنر، ضربه آزاد، ضربه پنالتى یا پرتاب اوت:
- بازى مجددا با همان ضربه شروع می شود.
- توپ نباید در جریان بازى تعویض شود مگر با اجازه داور.
- تصمیمات برد بین المللى
تصمیم 1
در مسابقات یا رقابتهایى که تحت سرپرستى کنفدراسیونها برگزار می شوند، توپ مورد استفاده باید داراى یکى از تاییدیه هاى زیر باشد:
The Official FIFA Approved
The Official FIFA Inspected
The Reference International Matchball Standard
وجود چنین علامت هایى روى توپ مورد استفاده، نشان مى دهد که با روشهاى لازم آزمایش شده و مورد قبول قرار می گیرد.
توپ علاوه بر اینها، باید مورد تایید برد بین المللى نیز باشد.
انستیتوهایى که آزمایش ها را انجام مى دهند بوسیله فیفا انتخاب می شوند.
فدراسیونها یا اتحادیه هاى ملى مى توانند، توپهایى را که داراى یکى از سه تاییدیه هاى فوق باشند مورد استفاده قرار دهند.
تصمیم 2
در مسابقات فیفا و مسابقاتى که تحت سرپرستى کنفدراسیونها و فدراسیونهاى ملى برگزار می شوند، هیچ نوع تبلیغ تجارى روى توپ مجاز نیست جز آرم بازى و علامت تجارى تولید کننده توپ.
مقررات مسابقه میتواند اندازه و تعداد این قبیل مارکها را محدودتر کند.

تعداد بازیکنان فوتبال

بازیکنان
مسابقه می بایستی به وسیله دو تیم که تعداد بازیکنان هر تیم نباید بیشتر از 11 نفر باشد و یکی از آنها دروازه بان است، آغاز گردد. اگر تعداد بازیکنان هر تیم کمتر از 7 نفر باشد مسابقه نباید آغاز شود.
- رقابتهای رسمی
در مسابقاتی که تحت نظارت و سرپرستی فیفا و کنفدارسیون ها و یا فدراسیون های ملی برگزار می شود حداکثر از 3 بازیکن جانشین می توان استفاده کرد. مقررات مسابقه باید مشخص کند که اسامی چند نفر جانشین باید معرفی شود. در مسابقات بین المللی تعداد بازیکنان ذخیره 3 تا 7 نفر است.
- سایر مسابقات
استفاده از بازیکنان جانشین در بازیهای غیر رسمی و دوستانه می تواند بدون محدودیت باشد، به شرط آنکه:
1. دو تیم در حداکثر تعداد تعویض ها به توافق برسند.
2. داور قبل از شروع مسابقه از این مسئله آگاه شود.
3. اگر داور مسابقه قبل از شروع مسابقه از این مسئله مطلع نشود و یا توافقی بین دو تیم حاصل نگردد، بیش از 3 تعویض مجاز نمی باشد.
- کلیه مسابقات
در تمامی مسابقات، اسامی بازیکنان اصلی و جانشین می بایستی قبل از شروع مسابقه به داور اطلاع داده شود. اسامی بازیکنان جانشینی که نامشان به داور داده نشده باشد، نمی توانند در مسابقه شرکت کنند.
- چگونگی تعویض بازیکنان جانشین
برای تعویض بازیکنان جانشین شرایط زیر باید رعایت شود:
1. داور می بایستی قبل از تعویض، اطلاع داشته باشد.
2. بازیکن جانشین در صورتی می تواند داخل زمین بازی شود، که بازیکن اصلی، زمین را ترک کرده باشد و سپس تنها با علامت داور می تواند وارد شود.
3. بازیکن جانشین در زمان توقف بازی و از خط میانی وارد می شود.
4. زمانی که بازیکن جانشین وارد زمین بازی شود، کار تعویض پایان می یابد.
5. از لحظه ایی که بازیکن جانشین وارد زمین بازی شود، جزو بازیکنان محسوب می شود و بازیکنی که تعویض شده از جرگه بازیکنان خارج می گردد.
6. بازیکنی که قبلاً در بازی بوده و تعویض شده است نمی تواند برای بار دوم وارد بازی شود.
7. کلیه بازیکنان جانشین، چه در بازی شرکت کنند و یا شرکت نکنند تحت اقتدار و اختیار داور خواهند بود.
- تعویض دروازه بان
هر یک از بازیکنان با اطلاع داور می توانند جایشان را با دروازه بان عوض کنند. عمل تعویض باید در زمان توقف بازی انجام شود.
- تخلفات/ تنبیهات
اگر بازیکن جانشین بدون اجازه داور وارد زمین بازی شود.
1. بازی متوقف می شود.
2. به بازیکن جانشین با نشان دادن کارت زرد، اخطار داده می شود و از او خواسته می شود که زمین بازی را ترک کند.
3. بازی با رها کردن توپ از محل توقف، مجدداً شروع می شود (دراپ بال).
اگر بازیکنی بدون اجازه داور، جایش را با دروازه بان عوض کند:
1. بازی ادامه می یابد.
2. بعد از اینکه توپ از بازی خارج شد، بازیکنان مربوطه با دریافت کارت زرد جریمه خواهند شد.
برای هر گونه نقض مقررات دیگر از قانون، بازیکنان مربوطه با دریافت کارت زرد، اخطار می گیرند.
- شروع مجدد بازی
اگر بازی برای دادن اخطار توسط داور متوقف شد، بازی باید با یک ضربه آزاد غیرمستقیم به وسیله بازیکن دسته مقابل و از محل توقف مجدداً شروع شود.
- اخراج بازیکنان جانشین
1. بازیکنی که قبل از شروع بازی اخراج شود، می تواند جایگزینی از یک بازیکن جانشین داشته باشد.
2. چنانچه یک بازیکن جانشین قبل از شروع بازی و یا در جریان بازی به دلیل مشخصی از نیمکت بازیکنان جانشین اخراج شد، دیگر نمی توان بازیکن جانشین را به لیست اسامی بازیکنان جانشین اضافه کرد.
تصمیمات برد بین المللی
1. حداقل تعداد بازیکنان در یک تیم، بستگی به نظر فدراسیون های ملی دارد. برد بین المللی معتقد است که اگر تعداد نفرات یک تیم کمتر از هفت نفر باشد، مسابقه نباید ادامه یابد.
2. مربی در حین بازی می تواند از منطقه فنی برای رساندن دستورات فنی به بازیکنان خود استفاده کند، اما باید پس از رساندن دستورات به محل خود باز گردد. مربی و کادر تیم باید درون منطقه فنی و بر روی نیمکت باشند و رفتاری همراه با مسئولیت پذیری داشته باشند.

وسایل بازیکنان

خطرناک نبودن وسایل
بازیکن نباید از وسایلی استفاده کند که برای خودش و بازیکنان دیگر خطرناک باشد. (بانضمام هرگونه زیورآلات)
- وسایل اساسی
وسایل اساسی و اجباری بازیکنان عبارتند از:
1. پیراهن
2. شورت (چنانچه از زیر شورتی گرم، شورت دوچرخه سواری) استفاده شود، می بایستی رنگ آن به رنگ اصلی شورت باشد.
3. جوراب ساق بلند
4. محافظ ساق
5. کفش
بازیکنانی که مجبور به استفاده از عینک می باشند، در صورتی که برای خود بازیکنان و دیگران خطرناک نبوده و تکنولوژی جدید ساخت عینکهای ورزشی را مدنظر قرار گرفته باشد، می توانند از عینک استفاده کنند.
- محافظ ساق
1. کلاً به وسیله جوراب پوشانده شود.
2. از جنس های مناسب مثل (لاستیک، پلاستیک یا جنس های مشابه) ساخته شود.
3. محافظت معقولانه ای را فراهم کند.
- دروازه بان ها
رنگ لباس دروازه بان ها باید از رنگ لباس سایر بازیکنان، داور و کمک داور متمایز باشد.
- تخلفات / تنبیهات
برای هرگونه نقض این قانون:
1. احتیاج نیست که بازی متوقف شود.
2. داور به بازیکنی که وسائلش ناقص است، دستور می دهد برای کامل نمودن وسایل خود زمین بازی را ترک کند.
3. بازیکن باید زمانی که توپ در بازی متوقف شده است، زمین بازی را ترک کند، مگر اینکه قبل از توقف و بلافاصله در داخل زمین وسایلش کامل شود.
4. بازیکنی که برای تکمیل کردن وسایل خود زمین مسابقه را ترک کرده است نمی تواند دوباره و بدون اجازه داور وارد زمین شود.
5. قبل از ورود مجدد بازیکن به زمین، داور می بایستی وسایل او را کنترل کرده و سپس چنانچه وسایل او منطبق با قانون بود اجازه ورود به وی دهد.
6. به بازیکن زمانی اجازه ورود مجدد به بازی داده می شود که توپ خارج از بازی باشد.
7. بازیکنی که زمین بازی را به دلیل تکمیل نمودن وسایل خود ترک می نماید و سپس بدون اجازه داور وارد زمین بازی شود، با نشان دادن کارت زرد به او اخطار داده می شود.

داور

هر مسابقه به وسیله یک داور اداره می شود. او برای اجرای قوانین، نسبت به مسابقه ای که تعیین شده اقتدار کامل دارد.
- قدرت و وظایف داور
1. اجرای قوانین بازی
2. کنترل بازی با همکاری کمک داوران و همچنین در مواردی که با داور چهارم قابل اجرا باشد.
3. اطمینان از قانونی بودن توپ (مطابق قانون 2
4. اطمینان از قانونی بودن وسایل بازیکنان (مطابق قانون 4
5. عمل کردن به عنوان وقت نگهدار و یادداشت کردن نتیجه بازی.
6. داور با تشخیص خود می تواند برای هرگونه نقض مقررات، مسابقه را متوقف یا به حالت تعلیق درآورده یا ختم نماید.
7. توقف، تعلیق یا ختم مسابقه به دلیل وجود هر نوع اشکال که در خارج از زمین اتفاق افتاده باشد.
8. اگر به عقیده داور بازیکنی به شدت آسیب دیده باشد بازی را متوقف کرده و از خارج شدن او از زمین مسابقه اطمینان حاصل می نماید.
9. اگر به عقیده داور، آسیب دیدگی بازیکن جزئی باشد، داور بازی را باید ادامه دهد تا توپ از بازی خارج گردد.
10. چنانچه بازیکنی از زخمش خون جاری شود، داور می بایستی از خروج او به بیرون زمین اطمینان حاصل نماید و بازیکن تنها موقعی می تواند با علامت داور به بازی برگردد که خونریزی او قطع شده باشد.
11. اگر بر روی تیمی خطایی صورت گرفت، داور باید قبل از دادن اخطار به تیم مقابل، فرصت استفاده (آوانتاژ) از موقعیت را به تیم بدهد، ولی چنانچه فرصت مذکور نتیجه ای نداد، داور باید خطای اصلی را جریمه کند.
12. اگر بازیکنی در یک زمان مرتکب بیش از یک خطا شد، داور باید او را برای خطای شدیدتر تنبیه کند.
13. چنانچه بازیکنان خطایی که قابل اخطار و یا اخراج است را مرتکب شوند، لزومی ندارد که داور فوراً به این عمل اقدام نماید و می تواند زمانی که توپ از بازی خارج شد به این کار عمل نماید.
14. عمل کردن با نظر کمک داوران، روی حوادثی که خود، آنها را ندیده است.
15. شروع مجدد بازی بعد از هر توقف.
16. مطمئن شود که شخصی بدون اجازه وارد زمین بازی نشود.
17. تهیه گزارش مقتضی و دادن اطلاعات لازم از موارد انضباطی بازیکنان یا مسئولان تیم و حوادث دیگر که قبل، در جریان و بعد از مسابقه اتفاق افتاده است.
18. داور می تواند مسئولین رسمی تیم را که رفتار غیرمسئولانه دارند، با تشخیص و صلاحدید خود از زمین بازی و اطراف آن به خارج هدایت نماید.
- تصمیمات داور
تصمیمات داور در حقیقت در ارتباط با بازی،‌نهایی می باشد. داور تنها زمانی می تواند تصمیم خود را روی حوادث تغییر دهد که این تصمیم به نظر او و کمک داور نادرست بوده و بازی مجدداً آغاز نشده باشد.

کمک داوران

وظایف
دو کمک داور تعیین می گردند، که وظایف آنان تابع داور است و می بایست به داور نشان دهند:
1. چه زمانی تمام توپ از زمین خارج شده است.
2. کدام تیم باید ضربه دروازه، ضربه کرنر یا پرتاپ توپ اوت را انجام دهد.
3. وقتی که بازیکنی باید به خاطر استفاده از موقعیت آفساید جریمه شود.
4. زمانی که تعویض درخواست می شود.
5. وقتی که خطا یا هر حادثه دیگری دور از چشم داور روی دهد.
6. وقتی خطایی روی دهد و کمک داوران به صحنه نزدیکتر از داور باشند (این مسئله شامل موارد خاص و خطاهای درون محوطه جریمه نیز می شود.)
7. وقتی در ضربات پنالتی دروازه بان قبل از زدن ضربه به طرف جلو حرکت کرده باشد و یا توپ از خط گذشته باشد.
- کمک کردن (همکاری)
کمک داوران می توانند برای کنترل بازی بر طبق قوانین فوتبال به داور کمک کنند. در موارد خاص کمک داور می تواند وارد زمین بازی شود و به داور برای کنترل فاصله 15/9 متر کمک کند. در صورت دخالت ناروا و غیرضروری یا برخورد نامناسب، داور، کمک داور را برکنار نموده و گزارش مقتضی را ارسال خواهد کرد.

مدت بازی

مدت بازی شامل دو وقت مساوی چهل و پنج دقیقه ایی می باشد. مگر اینکه طور دیگری بین داور و دو تیم موافقت به عمل آید.
هر نوع توافق در مورد تغییر زمان بازی (برای مثال کاهش دادن زمان هر نیمه به 40 دقیقه به دلیل کمی نور) باید قبل از آغاز بازی و با رعایت مقررات رقابتها مشخص شود.
- زمان بین دو نیمه
بازیکنان حق استفاده از مدتی جهت استراحت بین دو نیمه بازی را دارند. زمان استراحت بین دو نیمه نباید بیشتر از 15 دقیقه باشد. مقررات مسابقات، باید مدت استراحت بین دو نیمه را مشخص کند. مدت استراحت بین دو نیمه، تنها با موافقت داور می تواند تغییر کند.
- افزودن وقتهای تلف شده
این افزایش شامل تمام زمانهای تلف شده و به علت زیر صورت می گیرد:
1. تعویض ها
2. تشخیص بازیکنان آسیب دیده
3. انتقال بازیکنان آسیب دیده از زمین بازی به خارج برای مداوا
4. وقتهای تلف شده
5. هر علت دیگر
6. افزودن وقتهای تلف شده به تشخیص داور می باشد.
- ضربه پنالتی
اگر یک ضربه پنالتی، در پایان هر نیمه یا پایان وقت اضافی اتفاق بیفتد، اجازه داده می شود که ضربه پنالتی زده شود.
با مشخص شدن نتیجه ضربه پنالتی مسابقه تمام می شود.
- وقت اضافی
مقررات مسابقات می تواند بر طبق شرایط مندرج در قانون 8 (آغاز و آغاز مجدد بازی) دو وقت مساوی برای مسابقه منظور کند.
- تعطیل شدن مسابقه
اگر مسابقه ایی تعطیل شود، مجدداً برگزار می شود، مگر اینکه مقررات مسابقات طور دیگری تصویب شده باشد.

شروع و شروع مجدد بازی

مقدمات
1. با قرعه کشی به وسیله سکه مشخص می گردد که کدام تیم در نیمه اول به کدام دروازه حمله نماید (برنده سکه)
2. تیم دیگر ضربه شروع مسابقه را خواهد زد.
3. تیم برنده قرعه، ضربه آغاز را در نیمه دوم خواهد زد.
4. در نیمه دوم مسابقه، تیم ها زمین ها را تعویض کرده و به دروازه مقابل حمله می کنند.
- ضربه شروع
ضربه شروع روشی برای شروع مجدد بازی محسوب می شود:
1. در آغاز مسابقه
2. بعد از به ثمر رسیدن هر گل
3. در شروع نیمه دوم مسابقه
4. در شروع هر نیمه وقت اضافی (در صورت داشتن وقت اضافی)
چنانچه ضربه شروع بازی مستقیماً وارد دروازه شود گل محسوب می گردد.
- چگونگی شروع مسابقه
1. تمام بازیکنان در نیمه زمین متعلق به خود قرار می گیرند.
2. بازیکنان دسته مقابل شروع کننده بازی، باید حداقل 15/9 متر از توپ فاصله گرفته تا توپ در بازی قرار گیرد.
3. توپ به صورت ثابت روی نقطه مرکزی قرار می گیرد.
4. داور با سوت علامت می دهد.
5. وقتی که به توپ ضربه زده شد و به طرف جلو حرکت کرد، در بازی خواهد بود.
6. زننده ضربه برای بار دوم نمی تواند با توپ بازی کند، مگر اینکه توپ به وسیله بازیکن دیگری لمس شود.
7. بعد از به ثمر رسیدن گل، ضربه شروع باید به وسیله تیمی که گل دریافت کرده زده شود.
- تخلفات / تنبیهات
اگر زننده ضربه، قبل از اینکه توپ به وسیله بازیکن دیگری لمس شود، برای بار دوم با توپ بازی کند:
1. یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل از محلی که نقض مقررات صورت گرفته زده می شود.
2. برای هرگونه نقض دیگر ضربه شروع، ضربه شروع تکرار می شود.
- رها کردن توپ (دراپ بال)
رها کردن توپ روشی برای شروع مجدد بازی بعد از هر توقف موقت می باشد. آن در زمانی است که توپ در بازی باشد و مسابقه به هر علتی که در قانون پیش بینی نشده است قطع گردد.
- چگونگی رها کردن توپ
داور توپ را از محلی که قبلاً متوقف شده، به زمین رها می کند، بازی مجدداً موقعی شروع می شود که توپ زمین را لمس نماید.
- رها کردن مجدد توپ
1. اگر قبل از اینکه توپ با زمین برخورد کند، به وسیله بازیکنی لمس شود.
2. اگر توپ، بعد از برخورد با زمین و بدون تماس با بازیکنان، به خارج از زمین بازی برود.
- مقررات ویژه
1. یک ضربه آزاد که به نفع دسته مدافع و در داخل محوطه دروازه اعلام می گردد، از هر قسمت داخل محوطه دروازه می تواند زده شود.
2. یک ضربه آزاد غیرمستقیم که به نفع دسته حمله کننده در داخل محوطه دروازه حریف اعلام می شود. از روی خط محوطه دروازه که موازی با خط دروازه و نزدیک به محل خطا، زده می شود.
3. بعد از اینکه بازی به طور موقت در داخل محوطه دروازه قطع گردید، بازی با عمل رها کردن توپ از روی خط محوطه دروازه و نزدیک به محل توقف توپ مجدداً شروع می شود.

توپ در بازی و خارج از بازی

توپ خارج از بازی
توپ خارج از بازی است زمانی که:
1. تمام توپ از روی خط دروازه یا خط طولی از روی زمین یا هوا عبور کند.
2. بازی به وسیله داور متوقف شده باشد.
- توپ در داخل بازی
توپ در همه اوقات داخل بازی است و همچنین شامل وقتی که:
1. توپ در اثر برخورد به تیرهای دروازه یا تیرک پرچم گوشه برگشت کند و در داخل زمین بازی باقی بماند.
2. توپ در اثر برخورد به داور یا کمک داور، موقعی که آنها داخل زمین بازی هستند به زمین بازی برگردد.
روش امتیاز دادن (گل زدن)
به ثمر رسیدن گل
وقتی که تمام توپ از روی خط دروازه بین تیرهای عمودی و زیر تیر افقی عبور کند و قوانین بازی توسط تیمی که گل برای او محاسبه می شود نقض نشده باشد، گل محسوب می گردد.
- تیم برنده
تیمی برنده مسابقه است که تعداد بیشتری گل در جریان مسابقه به ثمر رسانده باشد. اگر هر دو تیم به تعداد برابر گل به ثمر برسانند، یا هیچ گلی زده نشود، بازی مساوی خواهد بود.
- مقررات مسابقه
برای مسابقاتی که در پایان مساوی می گردد، مقررات آن مسابقات برای مشخص کردن تیم برنده، وقت اضافی یا روش های دیگری که به تایید برد بین المللی رسیده باشد را پیش بینی می نماید.

آفساید

قرار گرفتن در وضعیت آفساید، به خودی خود خطا محسوب نمی شود. یک بازیکن در وضعیت آفساید است اگر:
بازیکن نزدیکتر از توپ و آخرین نفر دوم حریف به خط دروازه باشد.
یک بازیکن در وضعیت آفساید نیست اگر:
1. در نیمه زمین متعلق به خود قرار گیرد.
2. با آخرین نفر دوم تیم حریف مساوی باشد.
3. با آخرین دو نفر تیم حریف مساوی باشد.
- خطا
یک بازیکن برای قرار گرفتن در وضعیت آفساید، تنبیه خواهد شد، اگر در لحظه ای که توپ توسط بازیکن همدسته لمس یا بازی شود و او به تشخیص داور:
1. در بازی شرکت فعال داشته باشد.
2. دخالت کردن در بازی یا روی حریف
3. با قرار گرفتن در وضعیت آفساید در جستجوی کسب منفعت برای تیم خود باشد.
- خطا نیست
1. صرفاً در وضعیت آفساید قرار گیرد.
2. توپ را مستقیماً از ضربه کرنر، ضربه دروازه یا پرتاب اوت دریافت نماید.
- تخلفات / تنبیهات
برای خطای آفساید، داور یک ضربه آزاد غیرمستقیم از محلی که نقض مقررات انجام گرفته، برای تیم مقابل اعلام می نماید.
خطاها و رفتارهای ناشایست
خطاها و رفتار ناشایست به صورت زیر جریمه می شوند:
- ضربه آزاد مستقیم
اگر بازیکنی هر یک از شش خطای زیر را به طریقی که به تشخیص داور با بی ملاحظگی و با استفاده از نیروی بیش از حد انجام دهد، یک ضربه آزاد مستقیم به نفع تیم مقابل اعلام خواهد شد:
1. لگد زدن و یا اقدام به لگد زدن حریف
2. پشت پا زدن و یا اقدام به پشت پا زدن حریف
3. پریدن روی بازیکن حریف
4. تنه زدن به حریف
5. زدن و یا اقدام به زدن حریف
6. هل دادن حریف
اگر بازیکنی، هر یک از چهار خطای زیر را مرتکب شود، یک ضربه آزاد مستقیم برای تیم مقابل اعلام خواهد شد:
1. تکل روی حریف، برای کسب توپ در شرایطی که قبل از لمس توپ با حریف برخورد کند.
2. گرفتن حریف
3. تف انداختن روی حریف
4. دست زدن عمدی به توپ (جز برای دروازه بان در داخل محوطه جریمه خود)
یک ضربه آزاد مستقیم از محلی که خطا اتفاق افتاده زده می شود.
- ضربه پنالتی
اگر هر یک از ده خطای بالا به وسیله بازیکن در داخل محوطه جریمه خودی صورت پذیرد، یک ضربه پنالتی به نفع تیم حریف اعلام می گردد. در اعلام ضربه پنالتی، وضعیت توپ ملاک نیست، اما توپ باید در جریان بازی باشد.
- ضربه آزاد غیرمستقیم
اگر بازیکنی به تشخیص داور، هریک از خطاهای زیر را مرتکب شود، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل اعلام می شود:
1. بازی کردن به نحو خطرناک
2. سد کردن حریف
3. جلوگیری از رها کردن توپ با دست توسط دروازه بان
4. بازیکن هر خطای دیگری که در قانون 12 پیش بینی نشده باشد انجام دهد، و بازی برای دادن اخطار یا اخراج متوقف شود، ضربه آزاد غیرمستقیم از محلی که خطا اتفاق افتاده اجرا می شود.
یا اگر دروازه بان در داخل محوطه جریمه خود، هر یک از پنج خطای زیر را انجام دهد:
1. چنانچه دروازه بان توپ را بیش از 6 ثانیه در اختیار داشته باشد.
2. بعد از رها کردن توپ، قبل از اینکه توپ توسط بازیکن دیگری لمس شده باشد، آن را دوباره با دستهایش لمس کند.
3. چنانچه توپ عمداً توسط بازیکن همدسته دروازه بان با پا به طرف او زده شد و توپ را با دستهایش لمس نماید.
4. توپ را از پرتاب اوت توسط همدسته اش با دستهایش لمس نماید. (بجز دروازه بان در محوطه جریمه خودش)
- تنبیهات انضباطی
تنها برای بازیکنان و جانشینان و بازیکنان تعویض شده می توان از کارت زرد و قرمز استفاده کرد.
- خطاهای قابل اخطار
اگر بازیکن هر یک از هفت خطای زیر را انجام دهد، اخطار و کارت زرد می گیرد:
1. برای رفتار غیر ورزشی گناهکار باشد.
2. مخالفت خود را با کلمات و عمل نشان دهد.
3. مصرانه قوانین بازی را نقض نماید.
4. آغاز مجدد بازی را به تأخیر اندازد.
5. عدم رعایت فاصله، در ضربات آزاد، ضربه کرنر و...
6. بدون اجازه داور، وارد یا دوباره وارد زمین بازی شود.
7. عمداً زمین بازی را بدون اجازه داور ترک کند.
- خطاهای قابل اخراج
اگر بازیکنی هر یک از هفت خطای زیر را انجام دهد، اخراج شده و کارت قرمز می گیرد:
1. برای خطای شدید گناهکار باشد.
2. برای برخورد شدید گناهکار باشد.
3. تف انداختن روی حریف یا هر شخص دیگر.
4. فرصت آشکار گل را با دست زدن عمدی به توپ، از تیم حریف سلب نماید (بجز دروازه بان در محوطه جریمه خودش)
5. فرصت آشکار گل را از حرکت رو به جلو حریف با خطاهایی که جریمه آن ضربه آزاد یا پنالتی می باشد، سلب نماید.
6. استفاده از الفاظ اهانت آمیز، بی احترامی یا فحش و یا حرکاتی همچون ژِست زدن
7. دومین اخطار را در همان مسابقه دریافت نماید.
بازیکنی که اخراج شده باید زمین بازی و محوطه فنی را ترک کند.
- توصیه به داوران
اگر به نظر داور یک بازیکن از الفاظ یا حرکات اهانت آمیز، بی احترامی و یا فحش استفاده کند، باید از بازی اخراج شود. داور همچنین این اختیار را دارد که الفاظ یا حرکات یک بازیکن را غیرقبال قبول بداند و آن را خطای اخراج بداند.
- خطای شدید
خطای شدید زمانی است که بازیکن قوانین بازی را نقض نماید و در مبارزه با حریف در جهت کسب توپ به خشونت عمدی و شدید متوسل شود.
- برخورد شدید
برخورد شدید زمانی است که بازیکن برای تجاوز به حریف زمانی که در حال مبارزه برای در اختیار گرفتن توپ نیستند، گناهکار باشد. در این حالت توپ ممکن است در داخل یا خارج بازی باشد.
اگر بازیکن با یکی از بازیکنان همدسته خود، داور یا کمک داوران، تماشاگران و غیره نیز برخورد شدید داشته باشد، این عمل نیز برخورد شدید تلقی می شود و بازیکن از زمین اخراج می گردد.

تصمیمات برد بین المللی

1. بازیکنی که در داخل یا خارج از زمین بازی، به طور مستقیم یا غیرمستقیم به طرف بازیکن حریف یا بازیکن همدسته خود، داور، کمک داور یا هر شخص دیگر، خطای قابل اخطار یا اخراج انجام دهد، به مقتضای نوع خطا تنبیه خواهد شد.
2. اگر دروازه بان توپ را با دست یا هر قسمت بازویش لمس کند، توپ در مالکیت او خواهد بود، و شامل موقعیتهایی نمی شود که به تشخیص داور توپ به طور اتفاقی برخورد کند. برای مثال، بعد از اینکه اقدام به دفع توپ در یک موقعیت نمود.
3. برابر قانون 12 یک بازیکن می تواند توپ را با استفاده از سر یا سینه یا زانو و غیره به دروازه بان خود پاس دهد. چنانچه به تشخیص داور، بازیکن عمداً و به قصد فریب دادن از قانون استفاده کند برای این رفتار غیر ورزشی گناهکار است و بازیکن خاطی اخطار می گیرد، و یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل از محل وقوع خطا اعلام می گردد. چنین مواردی به اینکه دروازه بان توپ را با دستهایش لمس کند یا نکند ارتباط ندارد و خطای فریب دادن، بنا بر متن و روح قانون دوازدهم اتفاق افتاده است. همچنین بازیکنی که در حال نواختن ضربه آزاد است، از حیله عمدی و برای فریب دادن از قانون استفاده کند، به خاطر رفتار غیرورزشی اخطار می گیرد و ضربه آزاد مجدداً نواخته می شود.
4. یک تکل از پشت که سلامتی بازیکن را تهدید کند و خطرناک باشد، باید یک خطای شدید در بازی تلقی گردد.
5. هر عمل تظاهر و گول زدن داور که در هر نقطه از زمین به تشخیص داور اتفاق افتاده باشد، باید یک رفتار غیر ورزشی در بازی محسوب گردد.

ضربات آزاد

انواع ضربه آزاد
1. مستقیم
2. غیرمستقیم
برای هر کدام از ضربه های آزاد، توپ می بایستی ثابت باشد و زننده ضربه نمی تواند برای بار دوم با توپ بازی نماید، مگر اینکه بازیکن دیگری توپ را لمس کرده باشد.
- ضربه آزاد مستقیم
1. اگر ضربه آزاد مستقیم، مستقیماً وارد دروازه حریف شود گل محسوب می گردد.
2. اگر ضربه آزاد غیرمستقیم، مستقیماً وارد دروازه زننده ضربه شود، یک ضربه کرنر برای تیم حریف اعلام می شود.
3. اگر ضربه آزاد غیرمستقیم، مستقیماً وارد دروازه حریف شود، گل محسوب نمی شود، بلکه ضربه دروازه محسوب می گردد.
- ضربه آزاد غیرمستقیم
برای متمایز نمودن ضربه آزاد غیرمستقیم، داور با بلند کردن دستش در بالای سر، علامت می دهد و زمانی که ضربه زده شد و توپ با بازیکن دیگر تماس پیدا کرد و یا از زمین بازی خارج گردید دستش را پایین می آورد.
- ورود توپ به دروازه
1. اگر توپ بعد از ضربه و قبل از ورود به دروازه، به وسیله بازیکن دیگری لمس شود، گل محسوب می گردد.
2. اگر ضربه آزاد غیرمستقیم، مستقیماً وارد دروازه حریف شود، ضربه دروازه اعلام می گردد.
3. اگر ضربه آزاد غیرمستقیم، مستقیماً وارد دروازه زننده ضربه شود، ضربه کرنر به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
- وضعیت ضربه آزاد

ضربه آزاد در داخل محوطه جریمه

ضربه آزاد مستقیم و غیرمستقیم برای تیم مدافع:
1. کلیه بازیکنان مقابل می بایستی 15/9 متر از توپ فاصله بگیرند.
2. کلیه بازیکنان تیم مقابل بایستی خارج از محوطه جریمه قرار گیرند تا توپ در بازی قرار گیرد.
3. توپ زمانی در بازی است که مستقیماً بعد از ضربه از محوطه جریمه خارج گردد.
4. یک ضربه آزاد که در داخل محوطه دروازه اعلام می گردد، می توان از هر قسمت از داخل محوطه دروازه آن را زد.
- ضربه آزاد غیرمستقیم برای تیم مهاجم
کلیه بازیکنان تیم مدافع باید حداقل 15/9 متر از توپ فاصله گرفته تا در جریان بازی قرار گیرند مگر اینکه بازیکنان روی خط دروازه و بین تیرهای عمودی بایستند:
1. زمانی که به توپ ضربه زده شد و حرکت کرد در جریان بازی قرار می گیرد.
2. یک ضربه آزاد غیرمستقیم که از داخل محوطه دروازه اعلام می گردد از روی خط موازی خط و نزدیک به محل خطا زده می شود.
- ضربه آزاد خارج از محوطه جریمه
1. تمام بازیکنان حریف باید 15/9 متر از توپ فاصله بگیرند تا توپ در جریان بازی قرار گیرد.
2. زمانی که به توپ ضربه زده شد و حرکت کرد در جریان بازی قرار گرفته است.
3. ضربه آزاد، از محلی که خطا اتفاق افتاده، اجرا می شود.
- تخلفات / تنبیهات
1. زمانی که ضربه آزاد زده می شود، بازیکن حریف، حرکت توپ را از فاصله غیرمجاز مسدود کند، ضربه تکرار می گردد.
2. زمانی که ضربه آزاد به وسیله تیم مدافع و از داخل محوطه جریمه خودش زده می شود، توپ مستقیماً در بازی قرار نگیرد، ضربه تکرار می شود.
- زدن ضربه آزاد به وسیله بازیکنی بجز دروازه بان
1. اگر بعد از اینکه توپ در بازی قرار گرفت، زننده ضربه برای بار دوم و جز با دستهایش با توپ بازی کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
2. اگر بعد از اینکه توپ در بازی قرار گرفت، زننده، توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر عمداً با دست لمس کند، یک ضربه آزاد مستقیم و در صورتی که خطا در محوطه جریمه باشد یک ضربه پنالتی به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
- زدن ضربه های آزاد به وسیله دروازه بان
1. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، دروازه بان توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر، برای بار دوم (جز با دستهایش) لمس کند، یک ضربه آزاد غیر مستقیم به نفع تیم مقابل از محلی که خطا صورت گرفته اعلام می گردد.
2. اگر بعد از اینکه توپ در بازی قرار گیرد دروازه بان توپ را عمداً با دستهایش لمس کند، و قبل از تماس با بازیکن دیگر:
الف) در صورتی که خطا خارج از محوطه جریمه دروازه باشد، یک ضربه آزاد مستقیم از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
ب) در صورتی که خطا داخل محوطه جریمه دروازه باشد، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل از محل وقوع خطا اعلام می شود.

ضربه پنالتی

وقتی که بازیکنی یکی از خطاهای ده گانه که جریمه اش ضربه آزاد مستقیم است، در داخل محوطه جریمه خودش و زمانی که توپ در جریان باشد را انجام دهد، یک ضربه پنالتی برای تیم مقابل اعلام می گردد.
- از ضربه مستقیم پنالتی گل محسوب می گردد.
- اگر در پایان هر نیمه یا پایان وقت اضافی، پنالتی روی دهد اجازه داده می شود که ضربه پنالتی زده شود.
وضعیت توپ و بازیکنان
- توپ
توپ می بایستی ثابت روی نقطه پنالتی قرار گیرد.
- بازیکن زننده پنالتی
باید به طور مشخص معرفی گردد.
- دروازه بان تیم مدافع
روی خط دروازه روبروی زننده ضربه پنالتی و بین تیرهای عمودی دروازه قرار گیرد، تا با ضربه به توپ، ضربه پنالتی زده شود.
- موقعیت سایر بازیکنان بجز زننده ضربه
1. در داخل زمین بازی باشند.
2. خارج از محوطه جریمه باشند.
3. به فاصله 15/9 متر از نقطه پنالتی باشند.
- داور
تا زمانی که بازیکنان وضعیتی برابر قانون نداشته باشند، داور برای زدن پنالتی علامت نمی دهد.
تصمیم گیری زمانی که ضربه پنالتی به طور کامل اجرا شد.
- چگونگی اجرا
1. بازیکن زننده ضربه پنالتی، باید ضربه را به طرف جلو بزند.
2. او نمی تواند برای بار دوم با توپ بازی کند تا توپ با بازیکن دیگر تماس یابد.
3. وقتی که به توپ ضربه زده شد و به طرف جلو حرکت کرد توپ در بازی خواهد بود.
وقتی که در زمان عادی یا پایان نیمه اول و دوم، پنالتی روی دهد، اجازه داده می شود که ضربه پنالتی زده یا دوباره زده شود.
گل محسوب خواهد شد: اگر قبل از عبور توپ بین دو تیر عمودی و زیر تیر افقی توپ با تیرهای دروازه و یا دروازه بان تماس پیدا کند.
- تخلفات / تنبیهات
چنانچه داور برای زدن ضربه پنالتی، علامت بدهد ولی قبل از اینکه ضربه زده شود و توپ در بازی قرار گیرد، یکی از حالات زیر صورت پذیرد:
بازیکن زننده ضربه، قوانین بازی را نقض کند و یا یک بازیکن همدسته زننده ضربه پنالتی، قوانین بازی را نقض کند و به داخل محوطه جریمه وارد شود و یا فاصله 15/9 متر را نقض کند،
1. داور اجازه می دهد که پنالتی زده شود.
2. اگر ضربه پنالتی گل شد، گل محسوب نمی شود و ضربه پنالتی تکرار می شود.
3. اگر ضربه پنالتی گل نشد، ضربه تکرار نمی شود.
اگر یکی از بازیکنان مدافع و یکی از بازیکنان مهاجم، قوانین بازی را نقض کنند، ضربه پنالتی تکرار می شود.
اگر بعد از اینکه ضربه پنالتی زده شد:
1. زننده ضربه مجدداً توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر (بجز دستهایش) لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم ای تیم مقابل و از محلی که خطا صورت گرفته اعلام می گردد.
2. زننده ضربه عمداً توپ را از تماس با بازیکن دیگر با دستهایش لمس نماید، یک ضربه آزاد مستقیم برای تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می شود.
3. توپ در حین حرکت به جلو با شیئی خارجی تماس پیدا کند، ضربه تکرار می شود.
اگر توپ توسط دروازه بان و یا با برخورد به تیرهای دروازه به داخل زمین برگشت و با شیئی خارجی تماس پیدا نمود:
1. داور بازی را متوقف می کند.
2. بازی را مجدداً با رها کردن توپ از محل تماس با شیء خارجی، شروع می کند. (دراپ بال)
اگر دروازه بان قوانین بازی را نقض کند:
1. داور اجازه می دهد که ضربه زده شود.
2. اگر ضربه پنالتی گل شد، گل محسوب می شود.
3. اگر ضربه پنالتی گل نشد، ضربه تکرار می شود.
اگر بازیکن همدسته دروازه بان به داخل محوطه جریمه وارد یا فاصله 15/9 متر را نقض کند:
1. داور اجازه می دهد که ضربه پنالتی زده شود.
2. اگر ضربه پنالتی گل شد، گل محسوب می شود.
3. اگر ضربه پنالتی گل نشد، ضربه تکرار می شود.

پرتاب اوت

پرتاب توپ اوت روشی برای آغاز مجدد بازی محسوب می گردد. از پرتاب مستقیم اوت، گل محسوب نمی گردد. زمانی پرتاب توپ اوت اعلام می گردد:
1. وقتی که تمام توپ از روی خط طولی، از روی زمین یا هوا عبور کند.
2. از نقطه ای که توپ از خط طولی عبور کرده، پرتاب اوت انجام می شود.
3. پرتاب توپ اوت توسط بازیکن تیم مقابل بازیکنی که آخرین بار توپ را لمس کرده انجام می گردد.
- چگونگی اجرا
در لحظه پرتاب توپ اوت، بازیکن باید:
1. بدن و صورتش به طرف زمین بازی باشد.
2. قسمتی از هر دو پای او روی خط طولی و یا خارج از خط طولی باشد.
3. از هر دو دست برای پرتاب اوت استفاده نماید.
4. توپ از پشت و بالای سر، پرتاب گردد.
5. بازیکن پرتاب کننده توپ اوت برای بار دوم نمی تواند توپ را لمس کند، مگر اینکه توسط بازیکن دیگری لمس شده باشد.
6. توپ وقتی که وارد زمین شد در بازی خواهد بود.
- تخلفات / تنبیهات
- پرتاب توپ اوت به وسیله بازیکن دیگری جز دروازه بان
1. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، پرتاب کننده، توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر، برای بار دوم (جز با دستهایش) لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم از محل وقوع خطاو به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
2. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، پرتاب کننده توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر عمداً با دست لمس کند، یک ضربه آزاد مستقیم از محل وقوع خطا به نفع تیم مقابل اعلام می گردد، و در صورتیکه خطا در محوطه جریمه باشد یک ضربه پنالتی اعلام می گردد.
- پرتاب توپ اوت توسط دروازه بان
اگر بعد از پرتاب توپ اوت، دروازه بان توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر برای بار دوم لمس نماید:
1. اگر توپ را به جز با دستهایش لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم از محل وقوع خطا و به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
2. اگر توپ را با دستهایش و در خارج از محوطه جریمه لمس کند، یک ضربه آزاد مستقیم از محل وقوع خطا به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
3. اگر توپ را با دستهایش و در داخل محوطه جریمه لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم از محل وقوع خطا به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
اگر بازیکن مقابل پرتاب کننده اوت رفتار غیرمعقولی به منظور گیج نمودن پرتاب کننده داشته باشد و یا برای او مانعی ایجاد کند، به دلیل رفتار غیرورزشی اخطار می گیرد.
برای هرگونه نقض دیگر قانون، پرتاب اوت به وسیله بازیکنی از تیم مقابل انجام خواهد شد.

ضربه دروازه

ضربه دروازه روشی برای شروع مجدد بازی می باشد.
- ضربه دروازه که مستقیماً به دروازه تیم مقابل زده شود گل محسوب می گردد.
- ضربه دروازه زمانی اعلام می گردد:
1. تمام توپ آخرین بار توسط بازیکن مهاجم لمس شده باشد و از روی خط عرضی (خط دروازه) از روی زمین و هوا به بیرون از زمین رفته باشد.
2. همچنین گلی که طبق قانون 10 محسوب نگردد.
- چگونگی اجرا
1. توپ از هر نقطه در داخل محوطه دروازه، به وسیله بازیکنی از دسته مدافع زده می شود.
2. بازیکنان تیم مقابل باید خارج از محوطه جریمه قرار گیرند، تا توپ در بازی قرار گیرد.
3. زننده ضربه دروازه نمی تواند برای بار دوم با توپ بازی کند، مگر اینکه توسط بازیکن دیگری لمس شده باشد.
4. وقتی که ضربه زده شد و توپ مستقیماً از محوطه جریمه خارج شد در بازی خواهد بود.
تخلفات / تنبیهات
اگر ضربه دروازه زده شده مستقیماً توپ از محوطه جریمه خارج نشود، ضربه تکرار می گردد.
- اجرای ضربه دروازه توسط بازیکنی بجز دروازه بان
1. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، زننده ضربه برای بار دوم (بجز با دستهایش) توپ را لمس نماید، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
2. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، زننده ضربه توپ را عمداً با دستهایش لمس کند، یک ضربه آزاد مستقیم از محل وقوع خطا و به نفع تیم مقابل اعلام می شود، و در صورتی که محل وقوع خطا محوطه جریمه باشد، یک ضربه پنالتی به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
- اجرای ضربه دروازه توسط دروازه بان
1. اگر بعد از اینکه توپ در بازی قرار گرفت، دروازه بان توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر (جز با دستهایش) برای بار دوم لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
2. اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت،‌دروازه بان برای بار دوم عمداً توپ را با دستهایش لمس کند، چنانچه خارج از محوطه جریمه باشد، یک ضربه آزاد مستقیم و اگر داخل محوطه جریمه باشد، یک ضربه آزاد غیرمستقیم از محل وقوع خطا و به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
برای هرگونه نقض دیگر قانون ضربه دروازه تکرار می گردد.

ضربه کرنر

ضربه کرنر روشی برای آغاز مجدد بازی می باشد.
ورود مستقیم ضربه کرنر به دروازه حریف گل محسوب می گردد.
- زمانی ضربه کرنر اعلام می گردد که:
1. تمام توپ، توسط بازیکن مدافع از روی خط دروازه (خط عرضی زمین) از روی زمین یا هوا به بیرون از زمین رفته باشد.
2. گلی که طبق قانون 10 محسوب نمی گردد.
- چگونگی اجرا
1. توپ در داخل محل کرنر و نزدیک پرچم گوشه زمین قرار داده می شود.
2. میله پرچم نباید حرکت داده شود.
3. بازیکنان تیم مقابل باید حداقل 15/9 متر از توپ فاصله داشته باشند تا توپ در جریان بازی قرار گیرد.
4. توپ باید توسط بازیکنی از تیم مهاجم زده شود.
5. توپ زمانی در بازی است که به آن ضربه زده شود و حرکت کرده باشد.
6. زننده ضربه نمی تواند برای بار دوم با توپ بازی کند، مگر اینکه توسط بازیکن دیگری لمس شده باشد.
- تخلفات / تنبیهات
- اجرای ضربه کرنر توسط بازیکنی به جز دروازه بان
اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، زننده ضربه توپ را برای بار دوم و قبل از تماس با بازیکن دیگر (جز با دستهایش) لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت بازیکن زننده ضربه قبل از تماس با بازیکن دیگر عمداً توپ را با دستهایش لمس نماید:
1. یک ضربه آزاد مستقیم به نفع تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
2. چنانچه خطا در داخل محوطه جریمه باشد یک ضربه پنالتی به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
- اجرای ضربه کرنر توسط دروازه بان
اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت دروازه بان برای بار دوم توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر (جز با دستهایش) لمس کند، یک ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل و از محل وقوع خطا اعلام می گردد.
اگر بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت دروازه بان برای بار دوم توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر عمداً با دستهایش لمس کند:
1. چنانچه خطا در خارج از محوطه جریمه باشد یک ضربه آزاد مستقیم به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
2. اگر محل وقوع خطا داخل محوطه جریمه باشد که ضربه آزاد غیرمستقیم به نفع تیم مقابل اعلام می گردد.
برای هرگونه نقض دیگر قانون ضربه کرنر تکرار می گردد.

تصمیمات برد بین المللی

تصمیم 1
• اگر تیر افقی دروازه بشکند یا جدا شود، بازی می بایستی تا تعمیر تیر افقی متوقف گردد و چنانچه تعمیر آن میسر نبود مسابقه تعطیل می شود.
• استفاده از طناب به جای تیر افقی ممنوع می باشد.
• در صورتی که تیر افقی تعمیر شد، بازی دوباره با رها کردن توپ از محلی که قبلاً متوقف شده بود ادامه می یابد.
تصمیم 2
• تیرهای عمودی و افقی دروازه باید از جنس چوب، آهن یا سایر مواد مورد تأیید، ساخته شود.
• شکل تیرها می تواند مربع، مستطیل، گرد یا بیضی باشد و نباید برای بازیکنان خطرناک باشد.
تصمیم 3
• از زمانی که تیم ها وارد میدان مسابقه می شوند تا پایان نیمه اول و از شروع نیمه دوم تا پایان مسابقه، اجازه هیچ نوع تبلیغات تجاری بر روی زمین بازی و وسایل مربوط به آن (شامل تور، دروازه و محیط دروازه) داده نمی شود.
• گذاشتن اجناس تبلیغاتی و نصب وسایل اضافی از قبیل (دوربین، میکروفن و غیره) بر روی دروازه ها، تورها و تیرهای پرچم ها ممنوع است.
تصمیم 4
• هیچ گونه آگهی تبلیغاتی درون منطقه فنی و یا تا فاصله 1 متری خطوط زمین بر روی زمین نباید وجود داشته باشد. همچنین هیچ گونه آگهی تبلیغاتی در منطقه بین خطوط دروازه و تورهای دروازه نباید باشد.
تصمیم 5
• استفاده از علائم فیفا، کنفدراسیون ها ، فدراسیون های ملی اتحادیه باشگاهها بر روی زمین بازی و وسایل مربوط به آن (شامل تور دروازه ها، و محیط دروازه ها) در هنگام بازی ممنوع است.
تصمیم 6
• بر روی خط دروازه و در خارج از زمین بازی می توان علامتی به فاصله 15/9 متر از قوس کرنر روی خط دروازه رسم کرد تا داور در موقع اجرای ضربه کرنر، از رعایت فاصله مجاز به وسیله بازیکن مدافع مطمئن شود.
داور چهارم
طبق مقررات مسابقات، یک نفر به عنوان داور چهارم برگزیده می شود تا اعمالی را که سه نفر داور دیگر در زمان مسابقه قادر به انجام آن نیستند را انجام دهد.
▪ برگزیده گان مسابقه باید بطور واضح و قبل از مسابقه مشخص کنند که اگر داور قادر به ادامه مسابقه نباشد، داور چهارم عهده دار وظیفه داوری خواهد بود، یا اینکه کمک داور ارشد بجای داور برگزیده و داور چهارم به عنوان کمک داور تعیین می شود.
▪ داور چهارم باید در انجام هرگونه کارهای اجرایی، قبل، در جریان با بعد از مسابقه که مورد نیاز داور است، کمک کند.
▪ او برای کمک به تعویض بازیکنان، در جریان مسابقه مسئول خواهد بود.

▪ او باید بر تعویض توپها نظارت کند و اگر در جریان مسابقه لازم به تعویض توپ باشد، طبق دستور داور، توپ دیگری آماده و در اسرع وقت در اختیار داور بگذارد.
▪ او اختیار دارد وسایل بازیکنان را قبل از ورود به زمین بازی کنترل کند. و چنانچه وسایل بازیکنان منطبق قانون نباشد، به داور اطلاع دهد.
▪ بعد از مسابقه، داور چهارم باید با توجه به اختیاراتش، ضمن مشورت با داور و کمک داوران، گزارش مناسبی از رقتار ناشایست یا حوادث دیگری که خارج از دید داور و کمک داوران اتفاق افتاده، تسلیم کند.
▪ او اختیار دارد، رفتار غیر مسئولانه افرادی را که در محوطه فنی قرار گرفته اند، به داور اطلاع دهد.
▪ داور چهارم در تمام مدت به داور کمک می کند.
▪ داور چهارم می بایست وقتی که داور اشتباها به بازیکن دیگری اخطار می دهد یا وقتی که بازیکنی به دلیل خطای اخطار دوم اخراج نمی شود و یا وقتی که خارج از دید داور و کمک داوران برخورد شدیدی رخ می دهد به داور کمک کند.

محوطه فنی

محوطه فنی در تصمیم شماره 2 برد بین المللی قانون سوم توضیح داده شده است. در استادیوم هایی که مسابقات برگزار می شوند، مکانی برای مسئولان و بازیکنان ذخیره به گونه ای که در شکل نشان داده شده است، در نظر می گیرند. محوطه فنی در استادیومها ممکن است مختلف باشد. برای مثال در اندازه یا موقعیت.
اما در هر صورت یادداشت زیر به عنوان راهنمای عمومی باید مورد توجه قرار گیرد.
▪ اندازه محوطه فنی، یک متر از هر طرف جانبی جایگاه ذخیره که به طرف جلو تا یک متری خط طولی ادامه پیدا می کند.
▪ توصیه شده که برای محدود کردن این محوطه از خط کشی استفاده شود.
▪ تعداد بازیکنانی که طبق مقررات مسابقه می توانند در محوطه فنی ساکن شوند، باید مشخص گردد.
▪ هویت ساکنان محوطه فنی، بر طبق مقررات رقابتها و قبل از مسابقه باید مشخص شود.
▪ تنها یک نفر اجازه دارد، تعلیمات فنی را منتقل کند و باید پس از دادن تعلیمات لازم به وضعیت اصلی خود برگردد.
▪ مربی و دیگر افراد رسمی باید در داخل محوطه فنی باقی بمانند، جز در موقعیتهای خاص. برای مثال فیزیوتراپیت یا پزشک که با اجازه داور می تواند برای کمک به بازیکن مجروح، وارد زمین بازی شود.
▪ مربی و دیگر ساکنان محوطه فنی، در تمام مدت مسئول رفتار خودشان هستند.

تاریخچه فوتبال ایران

تاریخ شروع فوتبال در ایران ، به حدود یک قرن پیش باز می گردد یعنی زمانیکه یک گروه انگلیسی برای اکتشاف نفت در جنوب ایران عازم کشورمان شد. پس از حفر اولین چاه نفت در" مسجد سلیمان" به سال 1908، فوتبال به شکل جدی در این شهر دنبال گردید.
چندی بعد همین اتفاق در" بوشهر" افتاد. شهروندان انگلیسی در اوقات فراغت با هیجان رودروی تیم های محلی کشورمان می ایستادند والبته این رقابت ها بیشترحالت تفریحی داشت. فوتبال به تدریج درشهرهای دیگرایران ازجمله بندرانزلی و بندرعباس در یک زمان حساس و تعیین کننده مطرح شد. قبل از شروع جنگ جهانی اول(1914) فوتبال در مدرسه آلمانی ها بازی می شد ، اما بعد از خاتمه جنگ، کالج آمریکایی ها در تهران پیگیراین ورزش شد. همچنین مسابقاتی بین اعضای سفارتخانه های اروپایی درایران پایه ریزی و دنبال گردید. گسترش منظم فوتبال درادامه ، مرزهای شهرهایی چون آبادان و مشهد را نیز در نوردید و جوانان بیشتری را به سوی این رشته ورزشی جلب کرد.

اولین تیم فوتبال

در پایان دوره قاجاریه(1919) برای قدردانی از کوشش های برادران سردارخان که تحصیل کرده بلژیک بودند و درامر بسط و گسترش فوتبال نقش داشتند، یک تیم تشکیل شد. بازیکنان معروف آن تیم" برادران مفتاح"،" اکبر توفان"،" پان اسدالله"، "رضا والی کلانتری"، "هراند گالوستیان" و" گالیک هاراتونیان" بودند.

نخستین رقابت های داخلی

"ابوالفضل صدری" رئیس سازمان وقت ورزش، تشکیل تیم های آزاد در تهران را تشویق و ترغیب کرد و حتی برای برندگان رقابت های داخلی جوایزی تعیین نمود. تیمی به نام تهران که اعضای آن از بازیکنان رشته های ورزشی مختلف جمع آوری شده بودند، موفق به فتح نخستین دوره رقابت های داخلی فوتبال شد، با بازیکنانی چون" برادران سردارخان"، "اکبر توفان "، "حیدری"،" کریم زند" و" مفتاح".
چندی بعد" حسین صدیقانی" که برای ادامه تحصیلات عالیه به ترکیه رفته بود، به تیم فنر باغچه این کشور وسپس" راپیدوین اتریش" ملحق شد. او پس از بازگشت به ایران، موسس یک تیم در شهر مقدس مشهد شد . صدیقانی از جمله اولین کسانی بود که دراروپا با فوتبال مدرن و نوین آشنا شده بود. حضور او در فوتبال ایران مصادف شد با انتقال تجربه و دانش روز فوتبال جهان به جوانان علاقمندی که تشنه یادگیری صحیح این رشته ورزشی بودند.

اولین دیدار برون مرزی

تیم منتخب اتحادیه کارگران تحت عنوان تیم تهران اولین سفر برون مرزی که جنبه غیر رسمی داشت را به" بادکوبه" انجام داد. البته حاصل 3 بازی فوتبالیست های آن موقع کشورمان، 3 شکست پیاپی با نتایج 4 بر یک ، 3 بر صفرو 2 بر صفر بود.
درسپتامبر1941، تیم ملی فوتبال ایران اولین بازی رسمی خود را در برابر افغانستان و در کابل برگزار کرد، مسابقه ای که به تساوی بدون گل انجامید. اساس تشکیل نخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1940 باز می گردد. بین سالهای تشکیل نخستین تیم ملی رسمی کشورمان به سال 1941و 1963 ، ملی پوشان کشورمان فقط در سال 1951( بازی های آسیایی دهلی نو) به مرحله فینال دور نخست رقابت ها راه یافتند و این تنها موفقیت تیم ملی در طول این سالها محسوب می شد.
ازسال 1960 اولین دوره مسابقات باشگاهی ایران شکل گرفت و در طی سالهای 1962 تا 1970، تدریجاً فوتبال ایران قوی تر شد و در صحنه های بین المللی چهره موفق تری از خود نشان داد. حضور در مرحله یک چهارم نهایی المپیک توکیو(1964)، قهرمانی در بازی های آسیایی( 1968) فتح جام باشگاه های آسیا توسط استقلال تهران(1970) از جمله مواردی بود که رشد توانایی های فوتبال ایرانی را تایید می کرد.
دومین دوره مسابقات لیگ سراسری کشورمان در سال 1968 شروع و 11 سال ادامه داشت( تا سال 1978) .
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 و تغییراتی که در ساختار اجرایی و اموراداری فدراسیون فوتبال رخ داد، برای مدتی رقابت های باشگاهی سراسری به تعویق افتاد. این امر تا شروع لیگ قدس که در آن تیم های منتخب استان های کشور حضور داشتند، ادامه یافت. از سال 1989 دوباره بازی های باشگاهی و این بار تحت عنوان لیگ آزادگان راه اندازی شد و این برای کشوری که هشت سال (1980 تا 1988) درگیر جنگ با عراق بود یک افتخار بزرگ به حساب می آمد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی فوتبال ایران با پایان جنگ تحمیلی سیر صعودی خود را آغاز کرد و توانست در جام‌جهانی 1998 فرانسه شایسته‌ترین نماینده قاره آسیا باشد و در سال 2006 نیز به این پیکارها قدم بگذارد .
بازی‌های توپ قرون وسطی که هنوز زنده هستند
مسابقات سنتی شروو تیوزدی در یو کی –بازی‌های فوتبال سالیانه شهری و یا روستائی که قواعد خاص خود را دارا بودند. نام‌های جایگزین این بازی‌ها عبارت‌اند از: «موب فوتبال»، «شرووتاید فوتبال» و «فولک فوتبال»
آلن ویک در نورث هامبرلند
اشبورن در دربی شایر (که نام دیگرش فوتبال سلطنتی شرووتاید است.
آتراستون در وارویکشایر
کورف کسل دردورست - مراسم یادمان فوتبال شروو تیوزدی منطقه پیوربک ماربلرز.
هاکسی در لینکلن شایر (بازی هاکسی هود در واقع در مراسم ظهور حضرت عیسی بازی شد.)
هارلینگ اند سیلور بال که در کاخ سنت کلامب واقع در کورن وال بازی شد.
سیدگ فیلد در کانتی دورهام
دراسکاتلند هنوز هم بازی‌های با گیم و «بال گیم» در میان مسیحیان و در شب سال نو رایج است.
دانز، برویک شایر
اسکون، پرت شایر
کرک وال در جزایر اورک نی
بازی‌های دیگر قرون وسطی که هنوز در خارج از انگلستان بازی می‌شوند عبارت‌اند از:
کالسیو فیورتینو - شکل مدرن باقی مانده از فوتبال رنسانس قرن ۱۶ فلورانس.
دیگر بازیهای عمومی مدرسه‌ای باقیمانده تا زمان حال
بازی اتون فیلد
اتون فیلد گیم
اتون وال گیم
فوتبال هارو
فوتبال وینچستر
جدید ترین موارد اقتباس و ابداعات
بر اساس فوتبال قرون وسطی:
بر اساس قوانین اف. ای.
کابیز
فوتبال سه طرفه
تریسک لاین (ورزش) تریسک لاین
کبپی آپی هنر به نمایش گذاردن فوتبال با استفاده از پاها، زانوان، سینه، شانه‌ها و سر.
فوت بگ در این بازی بجای توپ از کیسه‌های کوچک لوبیا یا ماسه استفاده شده که در برخی انواع کیپی آپی مانند «هکی سک» انجام می‌شود.
فوتبال فرم آزاد نوع مدرن کیپی آپی بوده که در آن بازیکنان فرم آزاد بخاطر ارزش‌های سرگرمی و نشان دادن توانائی‌ها یشان رتبه بندی می‌گردند.
بر اساس راگبی"
اسکافل بال
فورس ام بکز
بازی‌های دو رگه
اسپید بال امریکائی – ترکیبی از فوتبال امریکائی، ساکر و بسکتبال، که توسط المر دی. میتچل در دانشگاه میشیگان و به سال ۱۹۱۲ ابداع گردید.
راگبی ویلچر (مردر بال). ابداع شده به سال ۱۹۷۷ در کانادا که ایده اولیه آن ازبیشتر از آنکه از فوتبال راگبی گرفته شده باشد، ازهاکی روی یخ و بسکتبال اقتباس شده بود.
لیگ راگبی ویلچر
بازی‌های رو میزی و دیگر سرگرمی ها
بر اساس قوانین اف. ای:
طبقه بندی: فوتبال (ساکر) کامپیوتری ویدئو گیم‌ها
سابوتیئو
بلو فوتبال
پریمیر ماناجر ۲۰۰۷-۲۰۰۶ بازی پلی استیشن ۲
فوتبال رو میزی (که با نام‌های دیگر «فوزبال»، «ساکر رو میزی»، «بیبی فوت»، «بار فوتبال» و یا «گتون» نیز شناخته می‌شود.)
فوتبال فانتزی (ساکر)
باتن فوتبال (که با نام فیوتبول د مسا؛ جوگو د بوتوئس نیز نامیده می‌شود)
بر اساس راگبی:
پیپر فوتبال
کوین فوتبال
بر اساس فوتبال امریکائی
بلاد بوال
فوتبال فانتزی (امریکائی
مادن ان. اف. ال.
بر اساس فوتبال استرالیائی:
لیست قوانین بازی‌های کامپیوتر فوتبال استرالیائی
ای.اف.ال. نخست وزیری ۲۰۰۵
تیم رویائی ای. اف. ال.

منابع :
تاریخچه فوتبال http://www.parssport.ir
فوتبال http://fa.wikipedia.org
قوانین فوتبال، زمین بازی http://www.netsport-magazine.com
تاریخچه فوتبال http://daneshnameh.roshd.ir
قوانین فوتبال - قوانین فیفا http://www.irfo.ir
قوانین فوتبال، توپ بازی http://www.netsport-magazine.com
تاریخچه فوتبال ایران http://www.toopetalayi.com
قوانین و مقررات فوتبال http://www.parssport.ir
فوتبال http://daneshnameh.roshd.ir
/الف