دوست یابی از منظر ائمه اطهار ع

انسان در دین خود از دوستش تاثیر می‏پذیرد پس لازم است هر یک از شما درباره‏انتخاب دوست، دقت کنید.
کسی که تو به حقوق او توجه داری ولی او به حق تو توجه ندارد رفیق خوبی نخواهدبود (شایستگی رفاقت ندارد).
از دوستی با کسانی که افکارشان نادرست و اعمالشان ناپسند است، دوری گزین زیراانسان از دوستش، متاثر می‏شود.
با چاپلوس (تملق‏گو) دوستی نکن، زیرا کار ناروای خود را در نظر تو نیک جلوه‏می‏دهد و دوست دارد تو نیز مانند او شوی.
کسی که ناسنجیده با دیگران پیمان دوستی می‏بندد، بناچار به دوستی اشرار تن درمی‏دهد.
همنشین نیکان شو، تا از آنان شوی و از بدکاران دوری کن تا از آنان نباشی.
در دوست داشتن میانه رو باش، چه بسا دوست روزی دشمن گردد و در دشمنی نیزمیانه رو باش، شاید روزی دشمن، دوست تو گردد.
از مصاحبت‏با انسان شرور بپرهیز، زیرا طبیعت‏به طور ناخودآگاه، از خوی او شری‏را می‏گیرد و تو از آن بی‏خبری.
کسی که پس از آزمایش صحیح، کسی را به دوستی برگزیند رفاقتش پایدار و مودتش‏استوار خواهد بود. امام علی
کسی که راضی و خشنود نمی‏شود از دوست‏خود مگر آن که شخصیت‏خود را نادیده بگیردو رفیق نادان را بر خود ترجیح دهد، همواره در خشم و ناراحتی خواهد ماند.
از مصاحبت کودن پرهیز کن، زیرا اراده می‏کند به تو نفع برساند ولی به علت‏نادانی تو را زیان می‏رساند.
کسی که با رفیق بد همنشین شود سالم نمی‏ماند (سرانجام به ناپاکی آلوده می‏شود)
پس از آن که رشته دوستی را گسستی درباره دوستت‏بدگویی نکن زیرا با این کارراه بازگشت او را می‏بندی، شاید تجربه‏های زندگی او را به تجدید رفاقت‏بکشاند.
کسی که سه مرتبه نسبت‏به تو خشمگین شود و درباره‏ات به بدی سخنی نگوید او رادوست‏خود قرار بده.
دوست‏خود را از اسرار زندگیت آگاه مکن، مگر اسراری که اگر دشمنت از آنان آگاه‏گردد، زیانی به تو نرسد برای این که چه بسا دوست روزی دشمن شود.
منبع: پایگاه حوزه
/خ