دعوى اخلاص

تــــو آدم‏زاده هستى «عَلّم اَلاَسما» چه شد
«قابَ قَوْسينت» كجا رفته است «اَوْ اَدْنى» چه شد
بـــــر فـــــــــراز دار فـــــــــرياد «اَنَا الحق» مى‏زنى
مــــــدّعىِ حــــــــق طلب! اِنيّت و اِنّـــــا چه شد
صــــوفى صـــــافى اگر هستى بكن اين خرقـه را
دم زدن از خــــويشتن با بـــــوق و با كرنا چه شد
زهــــــد مفـــــــروش اى قلنـــــدر! آبروى خود مريز
زاهـــــد ار هستى تو پس اقبال بر دنيا چه شد
اين عبــــادتــها كه ما كرديم خوبش كاسبى‏است
دعــــــــــوى اخلاص با اين خود پرستيها چه شد
مــــــرشد! از دعوت به سوى خويشتن بردار دست
«لا الهت» را شنيدستم ولــــــــى «الاّ» چه شد
ماعر بي مايه ! بشكن خامه آلوده ات
كم دل آزاري نما ، پس از خدا پروا چه شد