خُم مى

دكّـــــه عطر فروشى است و يا معبر يار
مـــــاه روشنگــــر بزم است و يا روى نگار
اى نسيم سحـــــرى از سر كويش آيى
كـــه چنين روح فــــزايى و چنين غاليه بار
غمزه‏اى! تا بگشــــــايى به رُخم راه اميد
لطفى اى دوست! بر اين دلشده زار و نزار
در ميخانه به رويـــم بگشوده است حريف
ســـــاغرى از كف خود بازده اى لاله عذار
خُم مى زنده اگر ساغرى از دست برفت
ســــر خُم باز كـــــــن و عقده ز جانم بردار
بــــر كَنَم خـــرقه سالوس اگر لطف كنى
ســـــــــر نهم بر قَدَمَت خرقه گذارم بكنار