8 اردیبهشت 1388 / 3 جمادی الاولی 1430 / 28 آوریل 2009


رژيم طاغوت به نشانه حمايت از مستكبران، تظاهرات حق طلبانه كارگران كارخانه جهان چيت را سركوب كرد. حكومت پهلوي با به رگبار بستن كارگران عده زيادي از آنان را شهيد يا مجروح ساخت اين واقعه از ننگين ترين اعمال حكومت طاغوت بشمار مي رود .
سردار رشيد سپاه اسلام سروان خلبان علي اكبر شيرودي در جبهه هاي جنگ با دشمن بعثي به شهادت رسيد . اين سرباز دلاور ايران زمين از ابتدا پيروزي انقلاب اسلامي ، درمنطقه غرب كشور با گروهكها ي محارب مبارزه كرد و سپس با شروع جنگ تحميلي نيز شجاعانه با متجاوزان بعثي شتافت و سر انجام به فيض شهادت نايل آمد .
رزمندگان اسلام در ادامه عمليات والفجر 8 با پيشروي در جاده استراتژيك فاو- بصره و درياچه نمك موفق شدند كه نقاط حساس دريا چه نمك را به تصرف خود در آوردند . اين عمليات كه از اواسط بهمن با رمز يازهرا (س)آغاز شده بود ، 78روز بطول انجاميد وطي اين مدت نيروها ي اسلام چندين گذرگاه استراتژيك را تصرف كردند و لشگر ارتش صدام و شماري گردان وتيپ نيز منهدم شدند. عده كشته شدگان ومجروحان دشمن دراين علميات بيش از 50000 نفر اعلام شد، و بيش از 2000 تن از آنان به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند .
استاد جعفر روح بخش هنرمند نقاش ايراني در تهران بدرود حيات گفت . استاد روح بخش در سال 1317 شمسي در تهران متولدشد تحصيلات خود را تا اخذ درجه كارشناسي ارشد در رشته نقاشي ادامه داد. وي از استادان رشته هاي طراحي نقاشي و چاپ در دانشگاه تهران بود . استاد در بسياري از نمايشگاهها ي داخلي و خارجي شركت كرد و جوايزي هم به دست آوردند از مرحوم روحبخش آثار متنوعي بيادگار مانده است كه جملگي بيانگر هنر ايشان در نقاشي اند . ايشان از چهره هاي بارز مكتب سقاخان در نقاشي معاصر ايران بشمارمي رود.
پس از قتل عام زائران خانه خدا توسط رژيم آل سعود در نهم مرداد 1366 و وقوع حادثه جمعه خونين مكه، روابط ايران با اين كشور به پايين‏ترين حد خود رسيد و تعداد ديپلمات‏هاي ايراني در عربستان سعودي به حداقل رسيد در حالي كه اعضاي سفارت سعودي در ايران نيز، از مدت‏ها قبل، تهران را ترك كرده بودند. تا اينكه سرانجام روابط سياسي دو طرف كاملاً قطع شد و حتي در اعزام زائران بيت اللَّه الحرام و حرم شريف نبوي نيز براي چندين سال، وقفه‏اي پديد آمد. اقدام دولت عربستان سعودي براي قطع رابطه با ايران، در راستاي همسويي سياست اين رژيم با اربابان آمريكايي خود و به منظور انحراف اذهان مسلمانان جهان از سياست مخالفت حضور حجاج ايراني خانه خدا در مراسم حج سال 1367 تفسير شد.
احسان طبري در سال 1295 ش در ساري به دنيا آمد. او دروس جديد و قديم را فرا گرفت و در خلال تحصيل در دانشكده حقوق، به فراگرفتن علوم ادبي و عربي پرداخت و با فلسفه و علوم عقلي آشنا شد. در سنين جواني به ماركسيسم گرويد و در سال 1316 همراه با 52 نفر به زندان رضاشاه افتاد و تا زمان تبعيد رضاخان، در زندان باقي ماند. طبري سپس در فعاليت‏هاي حزب توده مشاركت كرد و پس از ترور نافرجام شاه در 1327 و اعلام غيرقانوني بودن حزب توده، به اعدام محكوم شد. وي پس از اين واقعه ناگزير به مسكو رفت و پس از اتمام تحصيلات در آكادمي اين شهر، به مقام استادي دست يافت. احسان طبري پس از نه سال اقامت در شوروي، به آلمان شرقي عزيمت كرد و دوره آكادميك علوم اجتماعي را گذراند و پس از اخذ مقام علمي، سال‏ها در آن كشور به تدريس پرداخت. او با زبان‏هاي عربي، پهلوي، روسي، آلماني، انگليسي، فرانسوي، تركي آذري و تركي اسلامبولي آشنايي داشت و تخصصش در زمينه تاريخ فلسفه و ادبيات بود. طبري در سال 1357، همزمان با اوج‏گيري قيام مردم و انقلاب اسلامي پس از سي سال دوري به ايران آمد و فعاليت‏هاي سياسي خود را با بازگشايي حزب توده از سر گرفت. در سال 1362 ش پس از كشف توطئه‏هاي متعدد اين حزب عليه نظام اسلامي، فعاليت آن، مغاير مصالح جمهوري اسلامي شناخته شد و احسان طبري به اتفاق كادر رهبري حزب، دستگير و زنداني گرديد. احسان طبري در زندان به اشتباهات خود و حزب اعتراف كرد و كتاب "كژ راهه" (چاپ 1366) را در اين زمينه نوشت. او همچنين مشغول نگارش كتاب "آورندگان انديشه خطا" حاوي كنكاشي در انديشه‏هاي احمد كسروي، صادق هدايت و سيدحسن تقي‏زاده بود كه با مرگ وي ناتمام ماند. شكنجه و اميد، فرهاد چهارم، ترانه خواب‏گونه و سفر جاده و... از ديگر آثار اوست. احسان طبري در هنگام مرگ در هشتم ارديبهشت 1368 ش، 73 سال داشت. وي از بزرگ‏ترين نظريه‏پردازان ماركسيسم در ايران و جهان به شمار مي‏رفت. احسان طبري از حافظه و استعداد شگرفي برخوردار بود و در زمينه شعر كلاسيك و نو و داستان و رمان و تحقيقات فلسفي و بررسي‏هاي لغوي و فرهنگ عاميانه و مسائل سياسي و اجتماعي، اطلاعات عميقي داشت.
حاج ميرزا ابوالقاسم زنجاني از علماي بزرگ زنجان و شاعر تواناي مسلمان در اين شهر دار فاني را وداع گفت . اين عالم فاضل در سال 1224قمري متولد شد و در ايام جواني به قصد تحصيل به اصفهان سفر كرد . او در حوضه علميه اصفهان كه از مراكز معتبر علوم ديني بشمار مي‏رفت نزد علمايي چون سيد رشتي و حاج محمد ابراهيم كرباسي كسب فيض نمود . آيت الله زنجاني در پي اتمام تحصيلات به زادگاهش زنجان بازگشت و از آن پس به تدريس اشتغال يافت . اين عالم بزرگ ضمن تدريس به تأليف كتابهاي متعدد همت گماشت كه از آن جمله‏اند ردالباب ، حجةالابرار و هدايةالمتقين .
حاج سيداسماعيل بن سيد صدرالدين صدر از بزرگ‏ترين علما و مراجع تقليد و طراز اول قرن چهاردهم هجري مي‏باشد. مراتب علمي و كمالات نفساني او مشهور و مسلم بوده و مورد تاييد است. در شش سالگي و بعد از فوت پدر، در 1262 ق تحت تعليم برادر بزرگ خود معروف به آقامجتهد قرار گرفت. سپس راهي عتبات گرديد و از محضر ميرزا محمدحسن شيرازي و ديگر بزرگان استفاده كرد و به حَسَب تكليف شرعي، در كربلا اقامت گزيد. در آن جا بناي تدريس گذاشت و از مراجع وقتِ آن ديار شد. ميرزا حسين ناييني، سيدشرف الدين عاملي و سيدحسين فشاركي از جمله شاگردان اويند. فتواي مشهور سيداسماعيل صدر در خصوص تاييد حركت‏هاي استقلال طلبانه و رَدِّ سلطه‏ي بيگانگان، از عشق او به جهان اسلام حكايت دارد و با اين همه، ساده‏زيستي، دوري از تعارفات و تشريفات، رسانيدن وجوه شرعي به مستحقّان و تحمل شرايط دشوار زمانه، از خصوصيات و صفات برجسته‏ي اين عالم رباني است. سرانجام اين فقيه بزرگوار در سامرا چشم از جهان فرو بست و در حرم امام موسي كاظم(ع) مدفون گشت.
كنگره مذهبي معروف به اوگسبورگ به همين نام درآلمان تشكيل شد. اين گنكره براي پايان دادند به كشمكش هاي مذهبي امپراتوري مقدس روم بر پا شد . زيرا در نتيجه اصلاح ديني ، اختلافاتي در اين امپراتوري بوجود آمده بود . از نتايج كنگره اوگسبورگ اعطاي آزادي پيروان مدهب پروتستان بود . همچنين املاك غضب شده پروتستانها رابه آنان باز پس دادند .
دولت امريكا به بهانه حفظ جان اتباع خود به كشور دومينيكن در آمريكاي مركزي حمله كرد. در پي حملات امريكاييان مردم دومينيكن بر ضد نظامي كه بر اريكه قدرت نشسته بودند ، قيام كردند و درنهايت با پيوستن گروهي از نظاميان به انقلابيون، مردم اين كشور شكست سختي بر ارتش و رهبران مستبد آن وارد آوردند. امريكا نيز نيروهاي خود را افزايش داد اما سرانجام دولت انقلابي تشكيل شد و نيروهاي امريكايي را مجبور به خروج از دومينيكن كرد .
بنيتو موسوليني ديكتاتور پيشين ايتاليا در 20 ژوئيه 1883م در خانواده فقيري در شمال ايتاليا متولد شد. وي پس از پايان تحصيلات دانشگاهي، به روزنامه‏نگاري روي آورد. موسوليني در 23 مارس سال 1919م با استفاده از شورش‏ها و هرج و مرج موجود در ايتاليا، حزب فاشيست را به وجود آورد و رهبري آن را بر عهده گرفت. با پيروزي اين حزب در انتخابات سال 1922م، موسوليني با جلب رضايت پادشاه ايتاليا، به نخست وزيري رسيد و با شدت عمل، كشور را از وجود مخالفان خود پاك نمود. وي در اندك زماني، ايتاليا را زير سلطه حزب فاشيست درآورد و هم‏زمان در دوران حكومتش فعاليت‏هاي عمراني فراواني انجام داد. با روي كار آمدن هيتلر در آلمان، موسوليني به او نزديك شد به طوري كه در طي سال‏هاي 1936 الي 1939م نيروها و تجهيزات ايتاليا همراه با نيروهاي آلمان در جنگ‏هاي داخلي اسپانيا به نفع سلطنت طلبان فعاليت مي‏كردند. موسوليني براي استحكام موقعيت ايتاليا در درياي مديترانه و تسلط بر درياي آدرياتيك، در سال 1939م به آلباني حمله برد و با وجود مقاومت شديد مردم آن، اين كشور را تسخير نمود. با آغاز جنگ جهاني دوم در سال 1939م موسوليني رسماً حمايت خود را از هيتلر اعلام كرد و سال بعد نيز آشكارا، ارتش ايتاليا را وارد صحنه‏هاي جنگ نمود. وي پس از يك رشته پيروزي‏ها و شكست‏ها و اشغال ايتاليا، در 25 ژوئيه 1943م، از طرف پادشاه، بر كنار شد و از آن پس، سياست ايتاليا، عليه آلمان ادامه يافت. موسوليني پس از بركناري، در نقطه‏اي در يك‏صد كيلومتري رم زنداني شده بود اما با كمك خلبانان ورزيده آلماني در 12 سپتامبر 1943م آزاد شد. موسوليني پس از آن به مونيخ انتقال يافت و پس از ملاقات با هيتلر، براي تشكيل يك حكومت جمهوري طرفدار آلمان در شمال ايتاليا به ميلان بازگشت. عمر حكومت جمهوري موسوليني هم بيش از پانزده ماه به طول نينجاميد و موسوليني به دنبال پيشروي نيروهاي متفقين به شمال ايتاليا، متواري شد. در نهايت، بنيتو موسوليني در حين فرار در لباس سربازان آلماني، در 28 آوريل 1945م توسط يك گروه از پارتيزان‏هاي مخالف، شناسايى و دستگير گرديد و پس از يك محاكمه كوتاه، در 62 سالگي اعدام شد. به همراه موسوليني، كلارا پتاچي، معشوقه وي نيز حضور داشت كه علي‏رغم توانايى براي فرار، از بنيتو جدا نشد. موسوليني در حالي در سال 1935م به اين زن كه همسر يكي از افسران جوان ارتش ايتاليا بود، دلبسته شد كه خود داراي همسر و پنج فرزند بود. افشاي رابطه نامشروع او با يك زن، به حيثيت و موقعيت سياسي موسوليني لطمه شديدي وارد ساخت. پس از تيرباران موسوليني و كلارا پتاچي، جنازه‏هاي آن دو را به صورت وارونه در ملأ عام به نمايش گذاشتند.
پس از شدت يافتن درگيري‏ها و خشونت‏هاي داخلي ميان گروه‏هاي چپ و راست و نظاميان در دومينيكن، در 28 آوريل 1965م نيروهاي امريكايى در دومينيكن پياده شده و اين كشور را به بهانه حمايت از اتباع خويش اشغال نمودند. اما در مدت زماني كوتاه، 1500 تفنگدار امريكايى به چهل هزار نفر افزايش يافتند و با حمايت 37 رزمناو، دومينيكن را محاصره كردند. جانسون، رئيس‏جمهور امريكا، با نقض صريح منشور سازمان كشورهاي امريكايى كه مداخله مستقيم و غيرمستقيم به هر دليل در امور داخلي يا خارجي هر يك از كشورهاي عضو را ممنوع كرده بود، تفنگ‏داران دريايي و لشكر 82 هوابُرد خود را روانه اين كشور امريكاي مركزي كرده بود. نيروهاي نظامي امريكا سرانجام با تشكيل دولتي متشكل از انقلابيون و عوامل طرفدار امريكا، مجبور به خروج از دومينيكن شدند.
پس از خروج استعمارگران فرانسوي از ويتنام و انعقاد معاهده ژنو در 20 ژوئيه 1954م، به منظور تقسيم ويتنام به دو قسمت شمالي و جنوبي، اغتشاش و هرج و مرج در اين كشور ايجاد شد. از اين رو امريكا به بهانه اجراي مفاد عهدنامه ژنو، نيروهاي خود را وارد ويتنام ساخت. ادامه اين روند باعث شعله‏ور شدن آتش جنگ امريكا و ويتنام شمالي گرديد و تلفات سنگيني به دو طرف وارد شد. طولاني شدن جنگ، هزينه‏هاي سرسام‏آور اين لشكركشي بي‏نتيجه و گسترش اعتراضات مردم، سردمداران امريكا را وادار ساخت تا براي پايان جنگ فكري بكنند. با روي كار آمدن ريچارد نيكسون، تلاش‏ها براي پايان دادن به دخالت نظامي امريكا ابعاد وسيعي يافت و در نهايت در 28 آوريل 1975م، وي دستور عقب‏نشيني كامل نيروهاي امريكايي از ويتنام را صادر كرد. به دنبال خروج نيروهاي امريكايي، دولت ويتنام جنوبي سقوط كرد و ويتنام شمالي و جنوبي، كشور واحدي تشكيل دادند. در طي جنگ امريكا عليه ويتنام كه بيش از ده سال به طول انجاميد، بيش از سه ميليون ويتنامي و پنجاه هزار امريكايي كشته و چندين برابر آن، مجروح شدند. با خروج نيروهاي نظامي امريكا از ويتنام، اولين شكست امريكا از كشوري كوچك شكل گرفت و حيثيت بين‏المللي ايالات متحده امريكا در جهان را لكه‏دار ساخت.
/س