ديار قدس

از دلم بدار كه جانم به لب رسيد
انــــدر فــــــراقِ روى تو، روزم به شب رسيد
گفتم به جــان غمزده ديگر تو غم مخور
غم رخت بست و موسم عيش و طرب رسيد
دلـدار من چو يوسف گمگشته بازگشت
كنعـــــان مــــرا ز روى دل مـــــــلتهب رسيد
راز دلــــم كــــــه قلب جفـا ديده ام دريد
از سينـــــــه‏ام گذشت و به مغز عصب رسيد
مـــــرغ ديـــــار قدس از آن، پر زنان رميد
بــــــــر درگهـــــــى كه بود ورا منتخب رسيد
دارالسلام، روى سلامت نشــــان نــداد
بگــذشت جـــــــان از آن و به دارالعجب رسيد