انرژی پاكیزه

نويسنده:امیر حکیمی



تولید الكتریسیته پاكیزه از «منابع جدید جایگزین شونده» مانند خورشید، باد، توده‌های زیستی و نیروی ناشی از حرارت مركزی زمین، نیازمند حمایت شدید است.
اما ظرفیت جمعی این فناوری‌ها برای تولید برق در دهه‌های آینده محدود است.
پیش بینیهای نشان میدهد كه حتی با 20 سال حمایت تحقیقاتی و یارانه‌ای، این منابع جدید جایگزین شونده می‌توانند كمتر از 3 درصد از برق جهان را تأمین كنند.
كارشناسان امور محیط زیست در زمینه هشدار نسبت به این كه تغییرات فاجعه‌بار آب و هوایی یك خطر واقعی و حتمی است، نقش ارزشمندی ایفا كرده اند.
این مسأله نیز اهمیت حیاتی دارد كه آنان باید برای یافتن راه‌حل‌های این مشكل نیز به همین اندازه واقع‌گرا باشند.
ما حتی با حداكثر ذخیره‌سازی انرژی و چشم‌اندازی كه پوشیده از صفحه‌های گیرنده انرژی خورشیدی و نیز آسیاب‌های بادی است، باز هم برای تأمین بیشتر نیازهای مربوط به انرژی خود به منابع معتنابهی از آن نیاز داریم كه به طور 24 ساعته برق تولید كنند.
نیروی هسته‌ای مانند انرژی خورشیدی، باد و آب، می‌تواند بدون تولید دی‌اكسید كربن یا انتشار سایر گازهای گلخانه‌ای برق تولید كند.
تفاوت اساسی انرژی هسته‌ای در آن است كه این انرژی تنها گزینه‌ای است كه می‌تواند منابع گستردة الكتریسیته پاكیزه را در مقیاس جهانی تولید كند.
چنانچه بخواهیم نیاز بیكران جهان را به انرژی پاكیزه تأمین كنیم، باید نیروی هسته‌ای و «منابع جدید جایگزین‌شونده» را اگر چه رقیب یكدیگر محسوب می‌شوند، به عنوان شریك یكدیگر در نظر بگیریم.

ضرورت استفاده از نیروی هسته‌ای

جهان ما بدون گسترش سریع انرژی هسته‌ای نمی‌تواند نیازهای روبه‌ افزایش خود را در زمینه انرژی به شكلی پاكیزه رفع كند.

انرژی هسته‌ای امروز

استفاده از نیروی هسته‌ای از 40 سال پیش آغاز شد و اینك این نیرو همان اندازه از برق جهان را تأمین می‌كند كه 40 سال پیش به وسیله تمام منابع انرژی تأمین می‌شد.
حدود دوسوم از جمعیت جهان در كشورهایی زندگی می‌كنند كه نیروگاه‌های هسته‌ای آنها در زمینه تولید برق و زیرساخت‌های صنعتی نقش مكمل را ایفا می‌كنند.
نیمی از مردم جهان در كشورهایی زندگی می‌كنند كه نیروگاه‌های انرژی هسته‌ای در آنها در حال برنامه‌ریزی و یا در دست ساخت هستند.
به این ترتیب، توسعه سریع نیروی هسته‌ای جهان مستلزم بروز هیچ تغییر بنیادینی نیست و تنها نیازمند تسریع راهبردهای موجود است.
امروزه حدود 440 نیروگاه هسته‌ای در 31 كشور جهان برق تولید می‌كنند.
بیش از 15 كشور از مجموع این تعداد در زمینه تأمین برق خود تا 25 درصد یا بیشتر، متكی به نیروی هسته‌ای هستند.
در اروپا و ژاپن سهم نیروی هسته‌ای در تأمین برق بیش از 30 درصد است.
در آمریكا نیروی هسته‌ای 20 درصد از برق را تأمین می‌كند.

قابلیت رقابت نیروی هسته‌ای

در حال حاضر هزینه ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای بیش از ساخت نیروگاه‌هایی است كه با سوخت زغال یا گاز كار می‌كنند. این تفاوت با توجه به تجربة طولانی استفاده از نیروی هسته‌ای كه به كاهش دورة ساخت و افزایش طول عمر نیروگاه كمك می‌كند، در حال كم شدن است.
در صورتی كه نیروگاه‌های هسته‌ای ساخته شوند، می‌توانند به دلیل استفاده از سوخت ارزان و كارآیی اصلاح شده، با هزینة كمتری به فعالیت خود ادامه دهند.
بنابراین نیروی هسته‌ای حتی در بازار فروش كه چندان به خواص آن اهمیت نمی‌دهد، نیز به طور فزاینده‌ای قابل رقابت است.
درحالیكه از نظر انتشار گازهای گلخانه‌ای زیانبار برچسب قیمتی برای منابع انرژی درنظر بگیریم، به سرعت درمی‌یابیم كه نیروی هسته‌ای در زمینة تولید فزایندة انرژی، آن هم در مقیاس جهانی، ارزان‌ترین و البته پاكیزه‌ترین گزینه است.

آینده هسته‌ای فراگیر

با شروع قرن بیست و یكم، انرژی هسته‌ای 16 درصد برق جهان را تأمین می‌كند.
با اجرای یك سیاست همگانی بی‌نقص، این درصد می‌تواند به سرعت افزایش یابد و بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای و ایجاد آلودگی از موفقیت اقتصاد جهانی حمایت كند.
خوشبختانه اورانیومی كه سوخت هسته‌ای است به مقادیر زیاد هم در روی زمین و هم در بستر دریا یافت می‌شود.
در دسترس بودن اورانیوم در سرتاسر جهان و با هزینه كم، عامل مهمی است كه موجب گسترش سریع نیروی هسته‌ای می‌شود.
صنعت نیروی هسته‌ای سرگرم آماده كردن نسل جدیدی از راكتورهاست.
طرح‌های ساده‌تر و مطابق استاندارد موجب تسریع صدور مجوز ساخت راكتور شده و زمان و هزینه ساخت را كاهش می‌دهد و این در حالی است كه حداكثر استانداردهای حفاظت در برابر حوادث، زلزله و یا حمله تروریستی نیز در آن رعایت شده است.
راه‌اندازی راكتورهای پیشرفته حتی هزینه كمتری داشته و پسمان كمتری نیز تولید می‌كند.
بدعت مهم در این زمینه تلفیق خصوصیات «ذاتی» و «تابع» ایمنی است و منظور از آن استفاده از اصول طبیعی و فیزیكی به عنوان جایگزینی برای كنترل فعال است.

منبع: bionuclear.mihanblog.com