تأثير متقابل دفاع مقدس و فرهنگ مهدويت (1)
تأثير متقابل دفاع مقدس و فرهنگ مهدويت (1)
چكيده
بيشك، فرهنگ مهدويت تأثيراتي بر دفاع مقدس داشته است. در اين مقاله، به برخي از اين تأثيرها اشاره شده است، از جمله تبعيت از نايب امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف، افتخار سربازي براي امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف و ايجاد ارتباط معنوي با امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف كه باعث شد حضور مردم در جبههها بيشتر گردد. در ادامه، به برخي از تأثيرات دفاع مقدس بر فرهنگ مهدويت اشاره شده است و در پايان، به برخي از صفات ياران امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف كه شهداي ما در عمل اين صفات را تفسير كردهاند، اشاره شده است.
كليد واژهها : فرهنگ مهدويت ، دفاع مقدس ، امام خميني قدس سره ، جنگ ، شهدا ، نايب امام زمان عليه السلام ، ارتباط با امام زمان عليه السلام.
با نگاهي گذرا به انقلاب اسلامي ايران، ميفهميم كه اين انقلاب، حوادث تلخ و شيرين زيادي را پشت سر گذاشته است. هركدام از اين حوادث، جلوة خاصي به اين انقلاب شكوهمند داده است. يكي از اين حوادث حساس، جنگي ناجوانمرادنه بود كه برضد اين انقلاب آغاز شد، آحاد ملت ايران، براي دفاع از دين و تماميت ارضي خود، وارد عمل شدند و مقطعي حساس و درعين حال بسيار درخشان در تاريخ اين انقلاب عظيم به وجود آوردند كه از اين مقطع، به دوران «دفاع مقدس» ياد ميشود.
هشت سال دفاع مقدس، داراي ابعاد و زواياي گوناگوني ميباشد كه با بررسي هر يك از اين ابعاد، در مييابيم فرهنگهاي ناب و ارزشمند ديني را در درون خود جاي داده است. يكي از اين فرهنگهاي اصيل، فرهنگ مهدويت است كه در دوران دفاع مقدس، جلوة خاصي يافت و درخشانتر از گذشته شد، دفاع مقدس در ترويج فرهنگ مهدويت، نقش بسزايي داشته است و فرهنگ مهدويت نيز در به وجود آمدن اين دفاع سرشار از قداست، نقش مؤثري ايفا كرده است. در اين نوشتار، كوشيدهايم به اين سؤال پاسخ دهيم كه تأثير متقابل بين فرهنگ مهدويت و دفاع مقدس چه بوده است؟ با توجه به معناي فرهنگ كه عبارت است از«دانش، ادب، علم و آثار علمي و ادبي يك قوم يا ملت[1]»، «مجموعة آداب و رسوم[2]»، ميتوان بيان كرد كه فرهنگ مهدويت، به معناي مجموعهاي از دانشها، آداب و علوم مربوط به حضرت بقيةالله عجل الله تعالي فرجه الشريف ميباشد. به عبارتي ديگر، فرهنگ مهدويت، به مجموعهاي از نگرشها و ارزشها و هنجارهاي مربوط به ظهور موعود از سلاله پاك پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله اطلاق ميشود[3].
طبق آية شريف 105 سورة انبياء[4] اين فرهنگ قدمتي ديرينه دارد و همة اديان الهي به ظهور يك منجي بشارت دادهاند؛ ولي در دين اسلام، به واسطه تعاليم قرآن كريم و بيانات پيامبر اكرم و امامان معصوم عليهم السلام و همچنين مجاهدت علمي و فرهنگي علماي شيعه، ابعاد اين فرهنگ، بيشتر آشكار شد.
تأثير فرهنگ مهدويت بردفاع مقدس
ميان تمام جوامع بشري، جامعه شيعي با ديدي عميقتر به مسألة انتظار مينگرد و انتظار را آيندهاي سرشار از خوبيها و پاكيها ميداند كه توسط فردي از نسل پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله حاصل ميشود، شخصيت عظيمي كه زنده است و روزي تمام خوبيها و تمام عدالت را در جهان حاكم ميكند. اين ديد عميق به مسالة انتظار را از كلمات معصومان عليهم السلام برداشت كرده است كه فرمودهاند: زمين را از قسط و عدل پر ميكند همانطور كه از ظلم و جور پرشده است.[6]
با دقت در روايات زيادي كه دربارة فرهنگ مهدويت وجود دارد و حتي به تواتر رسيده است، ميبينم دستهاي از آن روايات، به آماده كردن بستر اين قيام جهاني اشاره دارد. طي اين روايات، تمام انسانهاي منتظر دعوت شدهاند كه به اندازة سعي و توان خود بكوشند تا ظهور امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف نزديكتر شود. امام صادق عليه السلام ميفرمايد:
هر يك از شما بايد براي خروج قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف )سلاحي( مهيا كند، هر چند يك تير باشد. خداي تعالي هرگاه بداند كسي چنين نيتي دارد، اميد آن است عمرش را طولاني كند، تا آن حضرت را درك كند.[7]
لذا هر شخص منتظر وظيفه دارد مقابل كجرويها و ظلمها و ستمها مبارزه كند و جامعه را به سمت آيندهاي روشن پيش ببرد و در اين راه، از هيچ تلاشيـ حتي دادن جان خود ـ دريغ نكند. به دليل اين نوع تفكر است كه در تاريخ تشيع، نبردها و مبارزات زيادي به وجود آمده است كه نشان دهنده زنده بودن فرهنگ تشيع است؛ لذا در مكتب تشيع، تن دادن به حكومت هر حاكمي اشتباه است. جان دي استپل ميگويد: «از نظر تاريخي اسلام شيعه معتقد است كه هر دولت غيرمذهبي، ذاتاً فاسد است[8]».
همچنين وعاظ السلاطين مورّخ معروف اهل تسنن ميگويد:
به عقيده شيعه، هرحكومتي غاصب و ظالم است به هر شكل و در هر قالبي كه باشد، مگر آن كه امام معصوم يا نايب او، حكومت را در دست گيرد، به همين دليل شيعه در تاريخ، به طور مداوم در يك جريان انقلابي مستمر به سر ميبرند، نه آرام ميگرفتند و نه آن را رها ميكردند[9].
يكي از مهمترين مبارزات شيعي در سدههاي اخير، جنگ دو كشور ايران و عراق ميباشد كه اگر دقيق ريشهيابي شود، براي تشكيل حاكميت اسلام شيعي ميباشد، تا زمينه را براي حكومت جهاني حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف فراهم كند. با نگاهي دقيق به جنگ تحميلي ميفهميم كه اين جنگ را نگرشي همراهي ميكرد كه در پيروزي آن، بسيار مؤثر بود. آن نگرش، چيزي نبود جز نگرش انتظار و عجين شدن اين جهاد عظيم با فرهنگ مهدويت؛ چون فرهنگ مهدويت با فرهنگ استكبار و زورگويي، كاملاً متضاد ميباشد و به همين دليل، يك شخص منتظر، مستكبر نيست؛ بلكه مستكبر ستيز است و هر جا ظلم و ستمي ببيند، مقابل آن، قد علم ميكند؛ به همين دليل است كه رزمندههاي ما با سلاح «يا مهدي» و «يا حسين» و... به صفوف دشمن حمله ميكردند و با سردادن اين شعارها و رجزها روحيه ميگرفتند. سرلشكر حسن فيروزآبادي ميگويد: «همه آنهايي كه جبهه رفتند، تربيت شده انتظار مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بودند؛ همان چيزي كه باعث شد جوان ايراني، جنگجو باشد[10]».
فرهنگ مهدويت، در دفاع مقدس و شكلگيري آن، نقشهاي مؤثري داشته است كه در ذيل به برخي از آنها اشاره خواهد شد.
1. پيروي از نايب امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف
يكي از مهمترين خواستههاي امام امت رحمه الله عليه حفظ نظام و مبارزه و جهاد در راه اسلام و ارزشهاي اسلامي و مهدوي بود. اين كه امام رحمه الله عليه ميفرمود: «امروز، جنگ بين اسلام و كفر است و برهمة مسلمين واجب است دفاع كنند[12]». و اين كه ميفرمودند: «من به تمام جهانيان با قاطعيت اعلام ميكنم كه اگر جهانخواران بخواهند در مقابل دين ما بايستند، ما در مقابل همة دنياي آنها خواهيم ايستاد و تا نابودي همة آنها از پاي نخواهيم نشست[13]». به خاطر حفظ اسلام بود. مردم نيز حضور در جبههها را از وظايف شرعي خود ميدانستند.
يك پژوهش آماري در تعدادي از وصيتنامههاي شهدا نشان ميدهد كه در هر وصيتنامهاي به طور ميانگين، چهار بار به نام امام، ولايت و امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و تبعيت محض از ولايت فقيه ذكر شده است[14].
اين كه شهيد حاج محمد ابراهيم همت ميفرمايد: «پيام من فقط همين است: در زمان غيبت، اطاعت محض از ولايت فقيه داشته باشيد[15]» نشان دهندة اين مطلب است كه رزمندگان ما با تمام وجود از ولي امر و نايب امام زمان خودشان تبعيت ميكردند. چه بسيارند پيامها و وصيتنامههايي كه نشان دهندة اين مطلب مهم ميباشند!
شهداي ما و يا رزمندگان ما در طول هشت سال دفاع مقدس، انتظار و اعتقاد به امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف را با پيروي از ولايت فقيه، در عمل و بسيار ملموس به ما نشان دادند. آنان، چون واقعاً اعتقاد داشتند كه راهشان و هدفشان و مكتبشان اسلامي و مهدوي است، مشتاقانه وارد جبهههاي جنگ ميشدند.
2. ايجاد ارتباط معنوي
وصيتنامهها، خاطرات و دستنوشتههايي كه از دوران دفاع مقدس از آن عزيزان سفر كرده برجاي مانده، دريايي است از فرهنگ مهدويت كه ارتباطها، و حتي ملاقاتها و زمزمههاي دلتنگي زيادي در آنها موج ميزند. اگر در اين آثار برجاي مانده از آنان، دقت كنيم، به اين نكته ميرسيم كه با توجه به حجم عظيم اين قبيل خاطرات و آثار مكتوب، ارتباط و ملاقات با آن حضرت براي برخي از رزمندگان حاصل شده است.
مقام معظم رهبري در اين زمينه ميفرمايد:
خيلي از بزرگان ما در همين دوران غيبت آن عزيز و محبوب دلهاي عاشقان و مشتاقان را از نزديك زيارت كردهاند؛ بسياري، از نزديك با او بيعت كردهاند، بسياري از او سخن دلگرمكننده شنيدهاند، بسياري از او نوازش ديدهاند و بسياري ديگر بدون اين كه او را بشناسند، از او لطف و محبت ديدهاند و او را نشناختهاند. در همين جبهههاي جنگ تحميلي، جوانهايي كه در لحظههاي حساس، احساس نورانيت و معنويت كردهاند، لطفي از غيب به سوي دلهاي خودشان حس و لمس كردهاند، نشناختند و نفهميدند.... پيوند ميان بسيجيان عزيز و حضرت ولي عصر مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه الشريف عزيز يك پيوند ناگسستني است[16].
3. افتخار سربازي امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف
همه شما چه ارتش چه ژاندارمري، چه سپاه پاسداران و داوطلباني كه براي دفاع از اسلام و دفاع از شرافت اسلامي خودشان به جبههها ميروند؛ همة شما لشكرهاي اسلامي هستيد. همة شماها ارتش امام زمان هستيد[17].
دستنوشتهها و وصيتنامههاي شهداي ما، سرشار از مطالب ناب و ارزشمندي است كه بزرگان ما همواره به خواندن اين وصايا سفارش ميكرده و ميكنند. امام خميني رحمه الله عليه در اين باره ميفرمايد: «پنجاه سال عبادت كرديد؛ قبول باشد. يك روز هم يكي از اين وصيتنامهها را بگيريد و مطالعهكنيد[18]». گوشهاي از اين وصيتنامهها به اين مطلب اختصاص دارد كه اداره كننده اين جنگ، امامان معصوم عليهم السلام به ويژه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف ميباشد؛ براي نمونه در بخشي از وصيتنامة شهيد ناصر محمدخاني كه در تابستان 1361ش به فيض شهادت رسيده، به اين نكته چنين اشاره شده است: «ما هيچ نگراني نداريم؛ چون فرمانده ما امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف است و در جلوي ما حركت ميكند[19]». او در ادامه از يك امداد غيبي خبر ميدهد كه امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف عنايتي به ايشان و همرزمانش كرده است و آنها را از رفتن به يك ميدان مين بازداشته است. دوران دفاع مقدس، سرشار از اين حوادث و امدادهاي غيبي است كه در كتب مربوط به حماسهسازان جنگ به ثبت رسيده است.
اگر به حوادث جنگ تحميلي ـ به ويژه روزهاي اولية جنگ ـ نگاهي دقيق بيفكنيم، به خوبي ميفهميم كه اين جبههها سرشار از الطاف امامان معصوم عليهم السلام؛ به ويژه امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف بوده است؛ چرا كه طبق آمار و مستندات مراكز تحقيقاتي استراتژي جنگ، ملت ايران فقط با كشور عراق نميجنگيد و صدام از كشورهاي زيادي كمكهاي انساني و تسليحاتي ميگرفت؛ براي نمونه «كشور سودان، صدها تن از سربازان ارتش سودان را به عراق اعزام كرد، تا در جبهههاي شرقي رودخانة ميسيان در خط مقدم فعاليت كنند[20]». همچنين «افسران اسرائيلي برخي موانع دفاعي مانند "موانع فكه" و "مثلثيها" را طراحي كردند[21]». بسياري از كشورهاي پيشرفته مانند «آلمان»، «فرانسه»، «امريكا»، «ايتاليا»، «سوئيس»... نيز علاوه بر كمكهاي مالي، با در اختيار قراردادن تسليحات نظامي و اطلاعات جاسوسي و ماهوارهاي به عراق، اين كشور را روز به روز برضد ملت ايران كه واقعاً از نظر نظامي محروم بود، مجهزتر ميكردند.
با توجه به اين نكات كه تنها بخشي از آمارهاي موجود در اين باره است و با توجه به امكانات نظامي بسيار كم ايران و نداشتن يك نيروي منسجم و با تجربة نظامي، همچنين با توجه به تحريم اقتصادي كشور و دهها دليل ديگر، باز هم مردم شهادتطلب ابران با تكيه بر الطاف الهي به مبارزه ادامه دادند.
مقام معظم رهبري در اين رابطه ميفرمايد:
ما غريبانه جنگيديم. در دورة جنگ، ارتش ما غريب، سپاه ما غريب، بسيج ما غريب بود. كساني كه ميخواستند حقيقتاً جانفشاني كنند، با غربت ميجنگيدند. از چه جهت غريب؟ از اين جهت كه هيچ نقطة دنيا با ما موافق نبود... . همة كشورهاي اروپاي شرقي از عراق حمايت ميكردند و به او سلاح و امكانات ميدادند[22].
آري؛ تنها چيزي كه با وجود دشمنان بسيار زياد و امكانات بسيار كم، ملت ايران را شكستناپذير كرد، اميدواري آنان به پيروزي اسلام بر كفر بود. همين اميدواري آنان بود كه عقيدة آنها به راه و مكتبشان را روز به روز محكمتر ميكرد. آنان با لمس كردن عنايات الهي و امدادهاي غيبي و توجهات امام معصوم عليهمالسلام باور داشتند كه برحق هستند و دست ديگري هست كه اين جنگ را هدايت ميكند و سنگر به سنگر پيروزي نصيب آنها مينمايد.
رهبر معظم انقلاب در اين باره ميفرمايد:
در روز پانزدهم دي ماهِ سال 1359 من اين احساس را واقعاً در خود وجدان كردم كه صاحب اين ميدان، صاحب اين بيابانها، صاحب اين صحنه پرشور و عظيم (اشاره به جبهههاي جنگ) ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف است و بيگمان امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف هماكنون با جسم و حضور جسمي و بدنياش، يا با توجهش، در ميان اين جنگاوران و جنگجويان است[23].
دليل ديگر براين ادعا كه چرخاننده اصلي جنگ الطاف الهي و عنايات امامان و به ويژه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف بودهاند اين نكته است كه اگر به سن و سال فرماندهان جنگ در ردههاي مختلف توجه كنيم ميفهميم كه گردانندگان به ظاهر دسته اول جنگ، بين بيست تا سي سال سن داشتهاند؛ براي نمونه شهيد خرازي در سن 27 سالگي، شهيد عليرضا موحد دانش در سن 25 سالگي، شهيد حاج محمد ابراهيم همت در سن 28 سالگي و شهيد حسن باقري در سن 25 سالگي به شهادت رسيدهاند. علاوه بر فرماندهان جنگ بيشتر كساني كه وارد ميدان نبرد شدند، در سن كم و در بهار عمر خود بودند. خاطرات شهداي عزيز ما مملو است از داستانها و خاطراتي كه برخي از مشتاقان به خاطر سن كم و عشق به دفاع از دين خود، در شناسنامههايشان دست ميبردند، تا مشكل سني خود را حل كنند. امثال حسين فهميده و مسعود كمالينياهاي سيزده ساله و بهنام محمديها در جاي جاي جبههها كم نبودند كه جاذبة معنوي نايب امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف قلوب عاشق آنان را جذب كرد و راهي ميدانهاي نبرد شدند. اگر كسي ادعا كند همه اينها به تنهايي توانستند جنگ را اداره كنند، اولين چيزي كه اين ادعا را رد ميكند، سن كم رزمندهها ميباشد. طبق آمار، «15200 تن از شهداي دفاع مقدس، بين 14 تا 24 سال سن داشتهاند».[24]
همين افراد با سنين كم خود، حماسهها آفريدند؛ چون ميدانستند اين جنگ، بين اسلام و كفر است و سرانجام، اسلام است كه پيروز ميشود. آنان، عقيده داشتند، پرچم اسلام در آيندهاي نه چندان دور به وسيلة امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف بر كل عالم سايه ميافكند و خودشان را سربازان امام زمان ميدانستند و در اين راه، تمام سعي و تلاش خود را به كار ميبستند و از مصاديق بارز اين آية شريف شدند كه: (إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا).[25]
پی نوشت:
[1]. حسن عميد. فرهنگ عميد، تهران، انتشارات اميركبير، 1361ش، ص872.
[2]. محمد معين، فرهنگ معين، ج2، تهران، انتشارات اميركبير، چ چهارم، 1360ش، ص2538.
[3]. غلامرضا بهروزلك، «اهميت مهدويت در نظرخواهي از دانشوران» فصلنامه انتظار، سال چهارم، شماره يازدهم و دوازدهم، 1383، ص31 ـ 53.
[4]. (ولقد كتبنا فيالزبور من بعد الذكر انّ الارض يرثْها عبادي الصالحون) انبياء(21):105.
[5]. محمد معين، فرهنگ فارسي، (ذيل كلمة انتظار) ج1، تهران، انتشارات اميركبير، چاپ چهارم، 1360ش، ص364.
[6]. اين حديث را همه چهارده معصوم بيان كردهاند ودر كتب عامه و مصادر شيعي آمده است: «يملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا».
[7]. «ليعدن احدكم لخروج القائم و لو سهماً فان الله تعالي اذا علم ذلك من نيّته رجوت لطول في عمره حتي يدركه»؛ محمد بن ابراهيم نعماني، غيبت نعماني، قم، نورالهدي، 1422ق، ج10، ص320.
[8]. رحيم كارگر «انتظار و انقلاب» فصلنامه انتظار، سال اول، شماره دوم، ص126 ـ 146.
[9]. مسعود پورسيد آقايي، تاريخ عصر غيبت، قم، انتشارات حضور، 1379ش، ص376.
[10]. خبرنامه همايش دكترين مهدويت، شماره هشتم، ص16.
[11]. «واما الحوادث الواقعه فارجعوا الي رواة حديثنا فانهم حجتي عليكم و انا حجةالله عليهم»، طبرسي، احتجاج، ص28.
[12]. امام خميني، صحيفه نور، ج13، ص 239.
[13]. همان، ج20، ص118.
[14]. علي تقي زاده اكبري، عوامل معنوي و فرهنگي دفاع مقدس، قم، مركز تحقيقات اسلامي، 1380ش، ج1، ص161.
[15]. ابراهيم رستمي، طنين همت، قم، نشر جمال، چاپ دوم، 1384ش، ص5.
[16]. مرتضي نائيني «جان و جانان» فصلنامه انتظار موعود، سال اول، شماره دوم، 1380، ص19 ـ 60..
[17]. امام خميني، پيشين، ج2، ص 7-146.
[18]. همان، ج14، ص 491.
[19]. محمد اصغرينژاد، يك فروغ از رخ ساقي، قم، امام سجاد، 1385ش، ص154. ر.ك: متن وصيتنامه اين عزيز در بنياد شهيد قم.
[20]. محمدباقر حيدري كاشاني، نسل طوفان، قم، زلال كوثر، چاپ دوم، 1386ش، ص83، (به نقل از لايههاي پنهان جنگ).
[21]. ويژهنامه حماسه فتح خرمشهر، ص27، (به نقل از لايههاي پنهان جنگ).
[22]. ماهنامه فرهنگي اجتماعي فكه، ش38، ص 1.
[23]. مرتضي نائيني، پيشين، 1380، ص19 ـ 60.
[24] ويژهنامه حماسه فتح خرمشهر، خرداد83، ص 26.
[25]. فصلت(41):30.
/خ
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}