خربزه-طالبي-گرمک:نسخه هاي شفا بخش خربزه

نويسنده: حسين غفراني



خربزه و طالبي از ميوه هاي تابستاني هستند و طعم و بوي مطبوع دارند.انواع آنها داراي خواص مشابه منابع سرشاري از ويتامين هاي B،A کمپلکس، PP،Cمواد از ته،مواد هيدروکربنه، مواد چرب و راديو اکتيو مي باشند آب خربزه و طالبي حاوي انواع ويتامين ها، مواد معدني،آنزيمها و بسياري از شکرهاي طبيعي مي باشند.طبيعت آنها معتدل اما خنک کننده و داروي هاضمه هستند و براي پوست و اعصاب مفيدند.قند خربزه گلوکز و لوولز است که فوراً جذب مي شوند لذا نيرو فعاليت سلولها را افزايش مي دهند و خستگي را برطرف مي سازند.خربزه و طالبي،اسيد اوريک و سموم خون و سنگ کليه را دفع مي کنند و به عنوان دارو و جهت رماتيسم و نقرس و ضعف کبد مصرف مي شوند.خربزه و طالبي داراي مواد يد دار نيز مي باشند و مقدار زيادي مواد معدني مثل پتاسيم،منگنز،فسفر،کلسيم و ماده پکتين در بردارند،کلسيم موجب تقويت عضلات و استخوان بندي و فسفر موجب تقويت سلولهاي مغزي و فعاليت اعصاب داراي خاصيت قليايي است و PH خون را بالا مي برد. اگر خربزه اي زياد شيرين را ناشتا به مدت چند روز مصرف کنند سبب حرارت کبد و کليه ها شده و ايجاد تب مي کند.خربزه با داشتن طعم و اسانسهاي مطبوع محرک خوبي براي دستگاه گوارش و اعصاب و روان مي باشد.و چون داراي آنزيمهاي فراوان است عمل هضم را سرعت مي دهد.
سلولزهاي خربزه مواد زائد را از روده ها دفع مي کند و رنگ رخسار را جلا مي دهد.خربزه و طالبي رطوبت بدن،يرقان،ورم و درد چشم و امراض سودايي را برطرف مي سازند اما براي افرادي که به امراض ديابت،ورم روده و سوء هاضمه دچار هستند مضر مي باشد.پوست خربزه و طالبي داراي خواص فوق مي باشد از اينرو ميوه را مي توان با پوست آب گرفت.آب خربزه و طالبي را بهتر است با مقداري سرکه يا آبليمو و يا آب انار توام نمود و ميل کرد.
منبع:خواص ميوه ها و گياهان در درمان بيماريها