چگونه به فرزندانتان در مورد بیماری سرطان خود بگویید

دومین کار سختی که بعد از تشخیص سرطان انجام می‌شود این است که کودکان را در مورد بیماری خود مطلع سازید. با وجود اینکه ممکن است به نظر ساده برسد که این واقعیت را از کودکان پنهان کنید، ولی بهتر است با حقیقت کنار بیاییم.
گروه‌های پشتیبانی برای کودکان با والدین مبتلا به سرطان با بیان رفتارهای سازنده خود، به آنها کمک می کنند تا با فرزندان ارتباط برقرار کنند.
طبیعی است که پس از تشخیص سرطان، ترس بر کسانی که فرزندانشان سرطان دارند غلبه می‌کند. والدین در مورد بیماری با فرزندان خود صحبت نمی‌کنند و از انجام این کار خودداری می‌کنند تا کودکانشان را از شوک، ترس و استرس ناشی از دانستن بیماری محافظت کنند. با این حال، مخفی نگه داشتن این اطلاعات از فرزندان تاثیر بیشتری بر والدینی که در حال تلاش برای کنار آمدن با بیماری فرزند خود و همچنین حفظ محیط طبیعی در خانه هستند میگذارد بچه ها به زودی متوجه خواهند شد که همه چیز غیرطبیعی است. آنها سرانجام از مکالمات مخفیانه و مضطرب، و افزایش مراجعه به دکتر، دلواپس می‌شوند.
اگر فکر می‌کنید که فرزندتان هنوز امادگی لازم را ندارد آنها رو به حال خود رهاکنید، هرچه زودتر حقیقت را به فرزندتان بگویید بهتر است طوری‌که آنها احساس می‌کنند شما با آنها همراه هستید این مقاله درمورد نحوه صحبت کردن درباره بیماری سرطان با فرزندان مبتلا را بیان می‌کند.

چه کسی باید با کودکان صحبت کند؟

اگر شما ازدواج کرده‌اید یا شریک زندگی دارید، از او بخواهید تا راجع به بیماری با فرزندتان صحبت کند. شما هم می‌توانید در مکالمه همسرتان با فرزندتان حضور داشته باشید و همسر شما میتواند با اطمینان به فرزندتان کمک کند. اگر شما یک پدر و مادر هستید و فکر می‌کنید که می توانید خودتان با فرزندتان صحبت کنید، می‌توانید این کار را انجام دهید. با این حال، بهتر است از یک عضو خانواده نزدیک یا یک دوست بخواهید که در هنگام صحبت کردن با کودکان از شما حمایت کنند. حتی اگر شما نمی‌خواهد خودتان با فرزندتان صحبت کنید اعضای خانواده یا دوستانتان قادر به رسیدگی به این کار هستند.
قبل از اینکه تصمیم بگیرید که فرزندانتان را درباره سرطان خود مطلع کنید، اطلاعاتی در رابطه با نوع سرطان، مرحله ای که تشخیص داده شده، درمان مورد انتظار و مهمتر از همه پیش آگهی، از پزشک خود جمع آوری کنید. اگرچه ممکن است از همه چیز آگاه نباشید، در واقع اطلاعاتی دارید که به کاهش سردرگمی و اضطراب کودکان کمک می کند.
شما می‌توانید گفتگو را با توضیح اینکه سرطان چیست، چگونه ممکن است بر شما و سلامت شما تاثیر بگذارد آغاز کنید. به آنها بگویید که سرطان در بدن شما است و چگونه از طریق دارو و شیمی درمانی درمان می‌شود یا از طریق عمل جراحی حذف می‌شود. بسته به سوالاتی که توسط بچه های شما مطرح می‌شود، ممکن است لازم باشد توضیح دهید که شیمی درمانی چیست و چگونه دارو ممکن است باعث ضعیف شدن بیمار شود. به اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به بیماری به بچه‌ها کمک می‌کند که درمورد آنچه راجع به سرطان دیده‌اند یا شنیده‌اند نترسند. آنها نباید احساس کنند شما می‌خواهید چیزی را از آنها پنهان کنید سعی نکنید جدی بودن بیماری را از آنها پنهان کنید و به آنها اطمینان دهید که پزشک معالج اقدامات لازم را جهت بهبودی آنها انجام می‌دهد.
سعی کنید از واژه های ساده و جملات کوتاه استفاده کنید تا دامنه سردرگمی را به حداقل برسانید. از زبان و صدای خوش بینانه استفاده کنید و به فرزندتان بگویید که امیدوار هستید که بهبودی کامل را به دست می‌آورند. اگر پاسخ برخی سوالات آنها را نمی‌دانید به آنها اطلاع دهید و این اطمینان را به آنها دهید که پاسخ سوالات آنها را می‌یابید اگر پاسخ آنها نامعلوم است به فرزندان خود اجازه دهید بدانند برخی مسائل نامعلوم باقی می‌مانند.
اگر فرزندان شما هنوز کم سن و سال هستند و وضعیت موجودرا درک نمی‌کنند، سعی کنید شرایط را به صورت یک داستان توضیح دهید. پس از آن بپرسید که داستان به چه معنی است. بچه‌های خود را تشویق کنید تا بر اساس داستان سوالاتی را به تدریج بپرسند. با توجه به پاسخ سوالات به آنها نشان دهید که مبتلا به سرطان هستند.
از آنجایی که کودکان تمایل به تخیلات دارند، از استفاده از کلمات که ممکن است دیدگاهی ترسناک داشته باشند، خودداری کنید.
اجازه دهید فرزندان شما بدانند که بیماری آنها به دیگر اعضای خانواده منتقل نمی‌شود. مهمتر از همه شما باید به آنها اطمینان دهید که تنها نیستند و تمام خانواده برای متحمل شدن شرایط سخت با آنها هستند
صحبت کردن با بچه‌های نوجوان ممکن است کمی پیچیده‌تر باشد، زیرا پس از شنیدن خبربیماری ممکن است ناامید شوند.
فرزندان خود را مطمن کنید که بسیاری از مردم با وجود بیماری سرطان زنده مانده‌اند و تا زمانی که درمان مناسب در اختیار آنها قرار گیرد، چیزی برای ترس وجود ندارد.
شما همچنین می‌توانید از فرزندان خود بخواهید تا بیشتر در مورد بیماری سرطان مطالعه کنند، و شما راجع به جزئیات بیماری باهم بحث کنید.
فرزندان شما ممکن است همه چیزهایی را که به آنها گفته‌اید نفهمند. آنها ممکن است سوالات زیادی از شما بپرسند و ممکن است به نظر برسد که سوالاتشان بی پایان است. با این حال، سعی کنید هر زمان که ممکن است به سوالاتشان پاسخ دهید.
در حالی که آنها سؤال می‌کنند، سعی کنید آنچه را که می‌دانید به آنها بگویید. درصورتی که حقایق را اشتباه درک کرده اند باید اشتباهات را تصحیح کرد.
شما همچنین باید خودتان را برای پاسخ دادن به سوالات درباره مرگ آماده کنید و به انها اطمینان دهید که پزشک معالج راجع به بهبودی آنها امیدوار است
با این حال اگرچه چنین وضعیت دشواری هم پیش بیایید صرف نظراز نتیجه، فرزندان خود را مطمن کنید که خانواده عاشق و مراقب آنها هستند و آنها تنها نیستند.
شما فرزندان خود را بیش از هر کس دیگری می‌شناسید و بیشتر به شما اعتماد می‌کنند. شما والدین بهترین قاضی در مورد نحوه برخورد با فرزندتان در مورد بیماری آنها هستید پس نحوه برخورد شما باید بهترین باشد.