« وصيت نامه طلبه شهيد سعيد حشمي كلهر »

احساس مي كنم امان بيانش نتوانم كرد. اي همه چيزم بيادت هستم، بيادم باش كه بي تو هيچ و پوچ خواهم بود. خدايا سپاسم را بپذير.
خدايا : بهترين لذتهاي آخرتي و دنيائي را به من عطاكن و آن لذت بهتريني كه ميدهي در عبادت كردن تو قرار ده.
خدايا : ميدانم آنچه تو ميخواهي ميكني مرا بر آن راهي بگذار كه مصلحت توست.
خدايا : تو جانم داديي و جانم راخواهي گرفت مرا درآن صراطي گذار كه ، هيچگاه در لحظۀ جان دادن غفلت نخورم.
خدايا : به من نعمتها دادي كه نه قدرش رادانستم و نه لياقتش داشتم پس مرا زباني ده كه سپاسگزار تو باشم .
خدايا : به من دانشي ده كه تو را بهترين بشناسم و زباني ده كه تو را بهترين وصف كنم و هوشي ده كه تو را بهترين درك كنم وحافظه اي ده كه تو را هميشه بهترين درنظر گيرم و ذهني ده كه تو را دائم در ذهنم بگيريم و به من بينايي ده كه تو را هميشه ببينيم ، به من حسي ده كه تو را هميشه احساس كنم:
خدايا : تو خدايي يعني آفريننده اي و من هيچ ولي خدايا بنا به حكم تو بشر مي تواند به جائي برسد كه فقط تو باشي خدايا لياقت رسيدن به اين مقام را به من عطا بفرما.
خدايا : بقدري گناه كردم و از فرمان تو سر پيچي كردم كه شرمنده ام . مرا از بخشيده گان درگاه خودت قرار ده.
خدايا : خدايا هرگز آني مرا بخود وامگذار كه بي تو هميشه هيچم.
خدايا : هرچه بخوهم كم است و هر چه بگويم كافي نيست و هر چه بشنوم ناقص و هر چه از تو بخواهم و تو بدهي لازم و هرچه درك كنم ناكامل و هرچه حس كنم محسوس پس و هرچه ببينيم نامعلوم پس خدايا آني بمن عطا كن كه با داشتن اش تو را بهتر درك كنم .
بنام خدا كه همه چيزم از اوست. بنام او كه زندگيم از اوست. بنام او كه زنده به اويم . زندگيم بخاطر اوست . بودنم از اوست ، رفتنم از اوست يادم اوست جانم اوست معشوقم اوست معبود و مقصودم اوست مرادم اوست اميدم اوست احساس مي كنم با قلبم و ذره ذرۀ وجودم با تمام سلولهايم به همه شما وصيت مي كنم كه به دوستان وآشنايان تبريك بگوئيد و
به آنها بگوئيد جان او هديه اي براي امام امت خميني بت شكن و راه خداست و بگوئيد فقط براي دين اسلام به جهاد رفته و شربت شهادت نوشيده است، اميدوارم به من ، هيچ وقت ناكام نگوئيد چون درنهايت كام را گرفتم كه بهترين نعمتهاست ، امروز من در راه جاودانه ايي گام نهادم كه انتهاي آن حكومت مستضعفين برجهان است راه و حركت ما امروز يا چند روز پيش آغاز نشده بلكه از تاريخ و داستان هابيل شروع شده است و تا ظهور حضرت مهدي « عج » ادامه خواهد داشت :
وصيتم به پدر و مادر و خواهرم و برادرانم اين است كه بعد از شهادتم لباس سياه نپوشيد و نگرييد چون شب داماديم است و خوب مي دانيد قلب و روحم هميشه پيش معبودي بود كه از همه كس به او نزديكتريم واين آرزوي من بود و مي خواهم ك شيريني و نقل و ميوه بدهيد و افتخار كنيد كه براي اسلام و به فرمان مردي به جهاد رفتم كه به حق نايب مهدي « عج» و براي حق و حقيقت ومبارزه با كفر و الحاد است و خداوند فرموده ما من قطره احب الله من قطره دم في سبيل الله يعني هيچ قطره ايي در مقياس حقيقت و در تردد خدا از قطره خوني كه در راه خدا ريخته شود بهتر نيست ومن مي خواهم با اين قطره خونم به عشقم برسم كه راه خداست ، پدرم درود بر تو كه چونان ابراهيم فرزند خويش را به فرمان خداي بزرگ به قربانگاه فرستادي و آگاه باش كه اسماعيلت هرگز از فرمان باريتعالي سرباز نميزند و مرگ در راه خدا را جزء اجر وسعادت نمي داند و شهادت را بهترين نعمت خداوند مي دانم و زندگي مرا جز جهاد در راه عقيده چيزي درست نمي كند.
مادرم سلام بر تو كه بالاخره براحساس مادرانه ات پيروز شدي و فرزندت را روانه ميدان نبرد كفار با مسلمين كردي گفتي كه تو را در راه خدا هديه به انقلاب اسلامي مي كنم و من به وجود توافتخار مي كنم كه مادري از پيروا ن فاطمه زهرا ( س) و از تبار زينب كبري (س) هستي. خواهرم ؛ تو زينب باش و از هر آنچه هوس كردي بپرهيز و در راه خدا مبارزه كن.
برادرانم : راه خدا بهترين و برترين راههاست پوينده وكوشنده در اين راه باش.
مادرجان: حال وقت آن رسيده كه رسالت زينب وار خود را نشان دهي مادر جان گريه نكن بخند و خوشحال باش زيرا در راه هدف مقدسي گام برداشته ام وجان باخته ام . مادر بمن درس آموخته ايي كه پاي خود را جاي پاي ياران حسين ابن علي « ع» گذارده ام و شهادت من براي توافتخار و من اين سعادت را مرهون تو ميدانم كه از هنگامي كه حرف زدن و راه رفتن آموختم توسط تو به هيتهاي مذهبي راه يافتم و درآنجا بود كه حسين عليه السلام را شناختم.
عزيزان من امكان دارد اتفاقي بيفتد كه جنازه من بدست شما نرسد آنگاه بياد شهداء كربلا بيفتيد و ناراحت نشويد و برويد بهشت زهرا «س» كه آنجا چونان من هزاران است . انسان يك بار بيشتر نمي ميرد، چه بهتر است اين مردن در راه الله باشد چنين انساني هرگز خود را تنها و بي پناه و سرگردان و يا پوچ و بي ارزش نمي يابد ، بلكه به عكس خود را ذره اي بي انتها وابسته ابديتي بي پايان و جاودانۀ به ، عظمتي با شكوه و به كمالي بي عنايت و ... و بي نهايت دوست داشتني ميابد و هرگز به نابودي مطلق كشيده نمي شود وحتي مرگ او در حقيقت آغاز دورۀ جديدي از حيات است .
چشمانم را باز بگذاريد تا كوردلان بدانند كه كوركورانه به اين راه نرفتم ، دستانم را بيرون بگذاريد تا راحت طلبان و دنيا پرستان ببينند كه چيزي با خود به آن دنيا نمي برم ، مشتانم راگره كنيد تا ملحدان و منافقان بدانند كه حتي جسم بي جانم نيز نخواهد گذاشت حتي لحظه اي آرامش بخود ببينند.
«« خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار الهي آمين يا رب العالمين »»
با اميد فتح كربلا و قدس عزيز انشاءالله
بنده كوچك خدا سعيد حشمي كلهر
منبع:www.gordanmeghdad.ir
/س