الگوي رشد كودك از آغاز تولد تا يك سالگي

نویسنده : پگاه امير ديواني

تمامي اعمال و رفتار كودكان تابع الگويي است كه معمولا كودكان از اين الگو تبعيت مي كنند اما اگر كودكي وجود داشته باشد كه تمام اعمالش و يا حتي نيمي از آنها در چارچوب اين الگو نگنجد، نبايد در سلامت و تندرستي و ميزان رشد او ترديدي به خود راه داد.

1 ماهگي

  • هنگامي كه بلندش مي كنيد كودك بدن خود را سفت مي كند.
  • سرش را مي چرخاند اما نمي تواند آن را بلند كرده و نگه دارد.
  • به صورت افراد و اشياء در حال حركت خيره مي شود.
  • از نوازش كردنش لذت مي برد.

    2 ماهگي

  • هنگامي كه كودك روي شكم خوابيده مي تواند سرش را بلند كند.
  • نور در حال حركت را دنبال مي كند.
  • دستانش را مي شناسد.
  • لبخند مي زند و از جمع لذت مي برد.

    3 ماهگي

  • شروع به تف كردن مي كند.
  • اشياء در حال حركت را دنبال مي كند.
  • حباب هايي در دهان ايجاد مي نمايد و از صداهاي خودش لذت مي برد (از آغون آغون كردن)
  • نسبت به صدا عكس العمل نشان مي دهد، به خصوص صداهايي كه بلند باشند.

    4 ماهگي

  • هنگامي كه محافظي در پشتش قرار گيرد، مي نشيند، سرش را نگه مي دارد.
  • دستانش را براي گرفتن اشياء باز مي كند اما نمي تواند خودش چيزي را بگيرد.
  • نوري را كه به طرف بالا و پايين و از راست به چپ حركت مي كند، دنبال مي نمايد.
  • مي خندد، چهره هاي آشنا را تشخيص مي دهد، از توجه و مواظبت لذت مي برد.

    5 ماهگي

  • وقتي به پشت مي خوابد، پاهايش را در دهانش مي گذارد.
  • سرش را راست نگه مي دارد.
  • به دنبال منبع توليد صدا مي گردد.
  • حباب ايجاد مي كند.
  • به عكس خودش در آينه لبخند مي زند، به نظرش چيز جالبي مي رسد.
  • وقتي چيزي را مي خواهد، گريه مي كند.

    7-6 ماهگي

  • اولين دندان هايش درمي آيند (دو تا جلو در فك پايين).
  • از هر دو دستش استفاده مي كند.
  • به تنهايي مي نشيند.
  • خودش غلت مي زند.
  • با دقت به تيك تاك ساعت گوش مي دهد.
  • دو شيء متفاوت را از هم تشخيص مي دهد.

    9-8 ماهگي

  • دو تا دندان جلوي بالا در مي آيند.
  • به آساني مي غلتد.
  • بدون كمك كسي يا چيزي مي نشيند.
  • شروع به سينه خيز رفتن مي كند.
  • دو كلمه «مامان» و «بابا» را بر زبان مي آورد.
  • صورت ها را تشخيص مي دهد.
  • به آنچه اتفاق مي افتد، توجه مي كند.
  • با انگشتانش غذا مي خورد.
  • دست مي زند.

    11-10 ماهگي

  • چهار دست و پا مي رود. با اتكا به اسباب و اثاثيه، خودش را روي پاهايش مي كشد.
  • با اسباب بازي هايش حرف مي زند.
  • از كارهاي افراد تقليد مي كند.
  • لغات و درخواست هاي ساده را مي فهمد.
  • اسمش را مي فهمد.
  • هر چيز كوچكي را با انگشت شست و اشاره اش مي گيرد.
  • كشف و شناخت محيط اطرافش را آغاز مي كند.

    12 ماهگي

  • وزنش به سه برابر هنگام تولد مي رسد.
  • اولين دندان آسياب ظاهر مي شود.
  • راه مي رود.
  • صفحات كتاب را ورق مي زند، از پاره كردنشان لذت مي برد.
  • سعي مي كند كفش خود را بپوشد.
  • حباب ايجاد مي كند.
  • مي تواند اشياء را بشناسد و بفهمد به چه كسي تعلق دارد.
  • به آنچه مي خواهد، اشاره مي كند.
  • خودش غذا مي خورد.
  • با دميدن در بيني اش صدا ايجاد مي كند.
  • معني كلمه «نه» را مي فهمد.
    منبع: بنیاد اندیشه های اسلامی
    /س