واقعیت‌هایی درباره آلودگی صوتی که احتمالاً هرگز نشنیده‌اید

به طور کلی، واژه نویز به هر گونه صدای ناخواسته مربوط می‌شود. نویز ممکن است صدای حاصل از چکش زدن، صدای هواپیما هنگام پرواز از روی خانه ما، صدای بلند موسیقی، صدای گریه بچه همسایه و هر چیز دیگری باشد که برای گوش‌های ما خوشایند نیست. آلودگی صوتی که نویز زیست محیطی نیز نامیده می‌شود به عنوان صدای ناخوشایند تولید شده توسط انسان‌ها، حیوانات یا ماشین‌ها تعریف می‌شود که تعادل زیست محیطی را مختل می‌کند.
منابع نویز
منابع آلودگی صوتی به طور کلی به دو گروه تقسیم می‌شود: منابع داخلی مانند صدای بلند موسیقی، صدای لوازم الکتریکی و غیره و منابع خارجی مانند نویز تولید شده توسط وسایل نقلیه و ماشین آلات صنعتی. از این میان، منابع خارجی حقیقتاً منابع داخلی را پشت سر می‌گذارد. به طور مشابه، مناطق شهری آلودگی صوتی بیشتری از مناطق روستایی ایجاد می‌کند که دلایل آن کاملاً مشخص است. بدون شک آلودگی صوتی به عنوان یکی از خطرات شهر نشینی تلقی می‌شود.
اندازه گیری نویز
فشار صوتی که آن را می‌شنویم در دسی‌بل با استفاده از صداسنج اندازه گیری می‌شود. اگر در حال حرف زدن عادی هستید صداسنج خوانش 60 دسی‌بل را نشان خواهد داد. اگر داد بزنید، صداسنج ممکن است خوانش محدوده 80 دسی‌بل را نشان دهد. در مقابل، زمزمه کردن باعث ایجاد خوانش 30 دسی‌بل در صداسنج می‌شود. صدای ماشین چمن زنی، پخش کننده موسیقی، بوق زدن، ابزارآلات موسیقی، صدای موتور سیکلت و غیره بالاتر از 85 دسی‌بل خواهد بود. در اینجا باید روی 85 دسی‌بل تأکید کرد زیرا، اداره ایمنی و بهداشت حرفه‌ای به وضوح می‌گوید که قرار گرفتن در معرض صدای 85 دسی‌بل یا بیشتر برای بیشتر از 8 ساعت در طول روز می‌تواند باعث از دست دادن شنوایی ناشی از نویز شود. نکته مهمی که باید توجه داشته باشید آن است که دسی‌بل‌ها در مقیاس لگاریتمی اندازه گیری می‌شود که یعنی هر 10 دسی‌بل افزایش در واقع برابر است با افزایش 10 برابری شدت صدا. به طور مشابه، همچنین باید توجه داشته باشید که مدت زمان قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی نیز از اهمیت برخوردار است.
خطرات سلامتی
نویز تنها آزار دهنده نیست بلکه برای سلامتی ما نیز مضر است. خطرات سلامتی آلودگی صوتی را می‌توان به خطرات فیزیکی مانند از دست دادن شنوایی، فشار خون بالا، اختلال در الگوهای خواب و غیره و خطرات روانی مانند رنجش، خشونت و استرس تقسیم کرد. اگرچه گوش‌های ما با قرار گرفتن در معرض نویز حدود 130 دسی‌بل شروع به درد کردن می‌کند ولی، نویز حدود 85 دسی‌بل خود برای گوش‌های ما خصوصاً در مدت زمان طولانی مضر است. نویز حدود 130 دسی‌بل آستانه درد نامیده می‌شود. همانطور که قبلاً گفتیم، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نویز بیشتر از 85 دسی‌بل می‌تواند منجر به بروز برخی مشکلات سلامتی شود که آشکار‌ترین آن صدمه دیدن پرده گوش و در نتیجه از دست دادن شنوایی است.
تأثیر روی حیوانات
تأثیرات مضر آلودگی صوتی تنها محدود به انسان‌ها نیست. حتی حیوانات نیز چنین مضرراتی را تحمل می‌کنند. افزایش در سطح نویز بالاتر از حدی خاص فرآیند برقراری ارتباط در حیوانات را مختل می‌کند که بدین ترتیب منجر به ایجاد اختلال در فرآیند‌های مختلف زندگی آن‌ها می‌شود. با افزایش سطح نویز قورباغه‌های ماده نمی‌توانند قورباغه‌های نر را از صدای آن‌ها پیدا کنند، گونه‌هایی مانند جغدها و خفاش‌ها برای پیدا کردن شکار دچار مشکل می‌شوند. در اقیانوس‌ها، نویز نسبت داده شده به کشتی‌های تجاری و حفاری در ساحل باعث افزایش سطح تنش در گونه‌های دریایی مانند دلفین‌ها و وال‌ها می‌شود که در نهایت خود را در ساحل غرق می‌کنند.
ما به عنوان شهروند مسئولیت داریم به همه خطرات آلودگی صوتی توجه کنیم و مطمئن شویم همین کار را انجام نمی‌دهیم. در رابطه با ارائه راه حل، گزینه‌هایی مانند موانع نویز و محدودیت سرعت وسایل نقلیه عملکرد بسیار خوبی دارد اما، این تنها در صورت پیاده سازی موکد است.