در قرآن کریم آیاتی است که با حرف «سین» آغاز شده و با سلام و درود به بندگان و ایامی خاص، بشارت هایی به صالحان داده شده است که به هفت سین از سین های قرآنی اشاره می کنیم:

1- سَلامٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحیمٍ (یس/58)
 

از جانب پروردگاری مهربان به آنان سلام گفته می شود. این ندای روح افزا و نشاط بخش و مملو از مهر و محبت خدا، چنان روح انسان را در خود غرق می کند و به او لذت، شادی و معنویت می بخشد، که با هیچ نعمتی برابر نیست، آری شنیدن ندای محبوب، ندایی آمیخته با محبت و آکنده از لطف، سرتا پای بهشتیان را غرق سرور می کند، که یک لحظه ی آن بر تمام دنیا و آنچه در آن است برتری دارد.
از پیامبر اکرم (ص) روایت شده: «در همان حال که بهشتیان غرق در نعمتهای بهشتی هستند نوری بر بالای سر ایشان آشکار می شود؛ نور لطف خداوند که بر آنها پرتو افکنده است. » پس ندایی برمی خیزد که «سلام بر شما ای بهشتیان» ، نظر لطف خداوند چنان بهشتیان را مجذوب می کند که از همه چیز جز او غافل می شوند، و همه نعمتهای بهشتی را در آن حال به دست فراموشی می سپارند.

2- سَلامٌ عَلی‏ نُوحٍ فِی الْعالَمینَ (صافات/79)
 

«درود بر نوح در میان جهانیان» .
چه افتخاری از این برتر و بالاتر که خداوند بر حضرت نوح (ع) ، سلام می فرستد، سلامی که در میان جهان و جهانیان باقی می ماند و تا دامنه قیامت گسترده می شود، سلام خدا توأم با ثناء جمیل و ذکر خیر بندگانش در قرآن کریم، کمتر سلامی به این گستردگی و وسعت درباره کسی دیده می شود، به خصوص اینکه لفظ «العالمین» معنی وسیعی دارد که نه تنها همه انسانها، بلکه عوالم فرشتگان و ملکوتیان را نیز در بر می گیرد.

3- سَلامٌ عَلی‏ إِبْراهیمَ (صافات/109)
 

«درود بر ابراهیم» .
در آیات پیش از این آیه، به چگونگی بشارت دادن فرزندی بردبار و پراستقامت بر حضرت ابراهیم، و جریان دستور ذبح اسماعیل - فرزند ایشان - و تسلیم بودن هر دوی آنها بر این امر به میان آمده است که پس از یادآوری این قضایا، خداوند می فرماید: سلام بر ابراهیم [آن بنده مخلص و پاک باد. ]

4- سَلامٌ عَلی‏ مُوسی‏ وَ هارُونَ (صافات/120)
 

«درود بر موسی و هارون» .
در آیات پیش از این آیه، خداوند ضمن آیاتی، جریانات حضرت موسی و هارون را نقل می فرماید:
- ما این دو برادر و قوم آنها را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم. (صافات/115)
- ما آنها را یاری کردیم تا آنها بر دشمنان نیرومند خود پیروز شدند. (صافات/116)
- ما به آن دو، کتاب آشکار دادیم. (صافات/117)
- ما آن دو را به راه راست هدایت نمودیم. (صافات/118)
- ما ذکر و یاد خیر آنها را در اقوام بعد باقی و برقرار ساختیم. (صافات/119)
و بعد از یادآوری موارد فوق خداوند بر آن دو سلام می رساند.
سلامی از ناحیه پروردگار بزرگ و مهربان.
سلامی که رمز سلامت در دین و ایمان در اعتقاد و مکتب، و در خط و مذهب است. سلامی که بیانگر نجات و امنیت از مجازات و عذاب این جهان و آن جهان است.

5- سَلامٌ عَلی‏ إِلْ‏یاسینَ (صافات/130)
 

«درود بر پیروان الیاس»
خداوند می فرماید: ما نام نیک الیاس را در میان امتهای بعد جاودان کردیم. (صافات/129)
امتهای دیگر، زحمات این انبیاء بزرگ (الیاس وسلاله ی او) را که در پاسداری خط توحید، و آبیاری بذر ایمان منتهای تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد، و تا دنیا برقرار است یاد و مکتب این بزرگ مردان فداکار زنده و جاویدان است.
تعبیر به «ال یاسین» به جای «الیاس» یا به خاطر این است که ال یاسین لغتی در واژه «الیاس» بوده و هر دو به یک معنی است، و یا اشاره به الیاس و پیروان او است که به صورت جمعی آمده است.

6- سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدینَ (زمر/73)
 

« ... سلام بر شما، خوش آمدید، در آن درآیید و جاودانه بمانید. در این آیه، خداوند می فرماید که بهشتیان وقتی به بهشت می رسند، در حالی که درهای آن گشوده شده است، در این هنگام نگهبانان بهشت، آن ملائک رحمت به آنها می گویند: سلام بر شما، گوارا باد این نعمتها بر شما، داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید.

7- سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ (قدر/5)
 

«آن شب تا دم صبح، صلح و سلام است. »
این آیه، در توصیف شب قدر است. آن شبی است که قرآن در آن نازل شده و عبادت و احیاء آن معادل هزار ماه است، خیرات و برکات الهی در آن شب نازل می شود و رحمت خاص الهی شامل بندگان می گردد و فرشتگان و روح در آن شب نازل می گردند.

منبع: مجله راه قرآن
/خ