درمان خارش پوست

خارش پوست بدن

خارش یک احساس تحریکی محدود یا منتشر در پوست می‌باشد. خارش یک علامت خیلی شایع است که همراه با بسیاری از اختلالات پوستی دیده می‌شود. تحریک ممکن است محدود به یک منطقه‌ی کوچک بوده و یا در سرتاسر بدن منتشر شود. خاراندن مداوم که اغلب به پوست آسیب می‌رساند، مشکل را بدتر می‌کند. خارش ناحیه‌ای، اغلب می‌تواند به دلیل گزش حشره باشد. هم چنین خارش ممکن است با یک راش همراه باشد. روش‌های متعددی وجود دارند که شما می‌توانید باعث تسکین خارش و توقف خاراندن شوید. نرم کننده‌ها به مرطوب کردن پوست خشک و خارش‌دار کمک خواهند کرد، به ویژه اگر آن‌ها را بعد از شستشو و حمام کردن به کار برید. برای تسکین خارش شدید ممکن است دریابید که استفاده از آنتی هیستامین‌های خوراکیِ بدون نسخه، کورتیکواستروئیدهای موضعی و یا پماد کالن دولان و کالامین مفید است. یک راش خارش‌دار، علامت اصلیِ حالاتی هم چون: کهیر، اگزما، لیکن پلان و عفونت‌های انگلی پوست مثل جرب است. خارش منتشر، ممکن است در نتیجه‌ی خشکی پوست یا واکنش تحریک به فرآورده‌های حمامی خاص یا شوینده‌ها و یا در نتیجه‌ی یک واکنش آلرژیک به داروهای مشخص ایجاد شود. هم چنین این حالت می‌تواند به عنوان یک علامت از یک اختلال زمینه‌ای جدی مثل بیماری کبدی یا نارسایی مزمن کلیوی رخ دهد. پچ‌های پایدار و خارش‌دار ممکن است در نتیجه‌ی استرس‌های روحی به وجود آیند. این نوع خارش به طور معمول اندام‌ها و گردن را مبتلا می‌کند، اما می‌تواند نواحی دیگر بدن را هم درگیر سازد. خاراندن مکرر که اغلب به صورت ناخودآگاه انجام می‌گیرد منجر به ضخیم شدن پوست و افزایش خارش می‌شود و در نتیجه یک سیکل معیوب به وجود می‌آید. این وضعیت که تحت عنوان لیکن سیمپلکس یا درماتیت عصبی خوانده می‌شود در زنان شایع‌تر است.
روش‌های متعددی وجود دارند که شما می‌توانید باعث تسکین خارش و توقف خاراندن شوید. نرم کننده‌ها به مرطوب کردن پوست خشک و خارش‌دار کمک خواهند کرد، به ویژه اگر آن‌ها را بعد از شستشو و حمام کردن به کار برید. برای تسکین خارش شدید ممکن است دریابید که استفاده از آنتی هیستامین‌های خوراکیِ بدون نسخه، کورتیکواستروئیدهای موضعی و یا پماد کالن دولان و کالامین مفید است.
تا حد امکان باید از مصرف مواد محرک پوست مثل فرآورده‌های معطر شستشو، شوینده‌ها یا لباس‌های پشمی، نایلونی و پلاستیکی اجتناب ورزید. ممکن است پوشیدن لباس‌های نخی، شل و آزاد که پوست را تحریک نمی‌کنند و کوتاه نگه‌داشتن ناخن‌ها به طوری که هنگام خاراندن به پوست آسیب نرسانند مفید باشد. در صورتی که دچار خارش پایدار بوده و هیچ علت مشخصی برای آن نمی‌یابید. باید با پزشک تماس بگیرید، اما به نظر بنده در کسانی که مدتی به خارش تمامی بدن یا قسمتی از بدن مبتلا هستند که باعث ناراحتی شدید آنان شده است بهترین معالجه و اولین اقدام زالو انداختن به ناحیه‌ی خارش‌دار است، خون‌گیری و کم کردن خون نیز مؤثر خواهد بود و بهترین درمان، از بین بردن عامل محرک خارش و حساسیت است، به طور کلی غذاها در پیدایش خارش و یا تحریک آن رُل بسیار مهمی را به عهده دارند، مثلاً با خوردن غذاهای نمک سود، ماهی کهنه و نمک‌زده یا دودی شده، پنیر کهنه، غذاهای سرخ کرده، انواع فلفل، ادویه‌جات، زنجبیل، دارچین، هل، میخک، خرما، انجیر، انگور، خربزه، گوجه‌فرنگی، رُب‌گوجه، بادمجان، تخم‌مرغ و سرکه بیماری شدت می‌یابد و درمان آن نیز به طول می‌انجامد. همین طور درمان آن با از بین بردن عامل محرک سود بخش بوده، لذا در صورتی که مبتلا شده‌اید باید مرتب حمام کنید و از خوراکی‌هایی که طبیعتشان خنک است، مایعات، شیر گاو، آب لیمو، شیر خشت با شربت انار، مخلوط عرق کاسنی و عرق شاه تره، شربت بنفشه، آب انار، آب زرشک و آب عناب بیشتر استفاده کنید.
برای درمان آن می‌توانید 20 گرم گِل ارمنی، 2 گرم کافور، دو استکان سرکه، یک استکان آب زردچوبه و نیم استکان روغن بادام را با هم مخلوط و دم کنید و در حمام به بدن بمالید.
* مازو را نرم بسایید و در سرکه حل کنید و بمالید.
* آرد عدس را با سرکه و کمی روغن گل مخلوط کنید و بمالید.
* مورد و گِل ارمنی را با سرکه مخلوط کنید و بمالید.
* گلنار فارسی، پوست انار، آرد جو، تخم ترشک،‌ ریشه‌ی مرغ، مریم گلی و آویشن را بجوشانید، بعد کمی بوره و گِل ارمنی در آن مخلوط کنید و بمالید.
* آب برگ عناب، آب چغندر خام، آب کرفس و سرکه را با هم مخلوط کنید و بمالید.
* هر روز صبح 5 گرم پوست هلیله‌ی زرد را بسایید و با 1 فنجان سکنجبین و مقداری آب مخلوط کنید و میل فرمایید.
* پوست هلیله‌ی زرد، پوست هلیله‌ی کابلی، هلیله‌ی سیاه، پر سیاوش، تخم کشوث، گل نیلوفر، سنامکی، بسبایج و گل گاوزبان از هرکدام 5 گرم، شاه‌تره و سه‌پستان از هرکدام 10 گرم و عناب، تمرهندی، گل بنفشه، تخم کاسنی و ریشه‌ی کاسنی از هرکدام 20 گرم، همه را مخلوط و نیم‌کوب کرده و به 30 قسمت مساوی تقسیم کنید و هر قسمت را شب در آب جوش بخیسانید، صبح در همان آب بجوشانید و آب صاف کرده‌ی آن را ناشتا بنوشید.
* پنج گرم گوگرد زرد ساییده شده را در 40 گرم روغن کنجد حل کنید و خوب تکان بدهید که رسوب نکند و هر روز به محل خارش بمالید.
* محل خارش را با صابون گوگرد شستشو دهید.
* صندل، ریشه‌ی کاسنی، شاه‌تره و چوب گز را بجوشانید و آب آن را به بدن بمالید.
* مورد، ‌شاه تره، تخم ترشک و برگ کدو را به نسبت مساوی نرم بکوبید، سپس بخیسانید و در حمام به بدن بمالید و مدتی صبر کنید و بعد بشویید.
* هر روز صبح 30 گرم عناب نیم‌کوب شده را بجوشانید، بعد آب آن را با نصف استکان سکنجبین و یک لیوان آب مخلوط کنید و بنوشید.
* یک عدد انار را قطعه قطعه کنید و در سرکه بپزید، بعد له کرده و به صورت خمیر درآورید، سپس مغز تخم کدو و مغز تخم گرمک از هرکدام 25 گرم، زاج سفید و گوگرد زرد از هرکدام 5 گرم و مازو و پوست هلیله‌ی زرد 10 گرم، همه را نرم بکوبید و با خمیر فوق مخلوط کنید و بر محل خارش بمالید.
* روزی 3 بار، هر مرتبه یک فنجان آب شاه‌تره و عناب خیسانده را با یک قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کنید و بخورید.
* هر روز مقداری گوگرد زرد را در آب حل کنید و با آن شستشو کنید.
* سی گرم برگ یا پوست شاخه‌های جوان بیدمشک را در یک لیتر آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید، بعد 2 دقیقه هم دم کنید، سپس صاف کرده و روزی سه تا پنج بار به نوبت بنوشید.
* هلیله‌ی زرد، تمرهندی، هلیله‌ی کابلی، سنا، بسبایج، شیرین بیان، پر سیاوش، تخم کشوث، آلوچه‌ی خشک، عناب، سه پستان، گل بنفشه،‌شاه تره، ریشه‌ی کاسنی و تخم کاسنی را جوشانده و آب آن را بخورید.
* سماق را با سرکه مخلوط کرده و به بدن بمالید.
* برگ سماق را بجوشانید و بر بدن ضماد کنید.
* سماق را در گلاب بخیسانید، بعد کمی پودر کتیرا را با آن مخلوط کرده و بر بدن ضماد کنید.
* نمک را با روغن زیتون مخلوط کرده و بر بدن بمالید.
* از پای راست خون بگیرید و چند روز روغن بادام شیرین را با آب گرم بخورید.
* ضماد گرد غوره بمالید و آش ماش پوست کنده را با اسفناج و کدوی پخته بخورید.
* نعنای تازه را بکوبید و بر موضع ضماد کنید.
* هویج را بشویید، بعد ریز رنده کنید و روی پارچه پهن کرده و بر بدن کمپرس کنید، یا آب هویج را بگیرید و بر بدن بمالید.
* در حمام مرزه‌ی پخته را به بدن بمالید، مدتی صبر کنید و بعد بشویید.
* مقداری لوبیاسبز را در ظرفی بپزید، بعد آب آن را با کمی قند بجوشانید، سپس آن را در لگن یا وان حمام بریزید و در آن نشسته، خود را بشویید.
* آب کنگر را روزی سه مرتبه به بدن بمالید.
* آب آلو را با سرکه مخلوط کرده و یا آلو را در سرکه بخیسانید و بر بدن ضماد کنید.
* آب انار را در ظرف مسی سرخ (سفید نشده) ریخته و بجوشانید و به بدن بمالید.
* گشنیز تازه را با نان خشک بکوبید و بر بدن ضماد کنید.
* قرنفل را بسایید، بعد بجوشانید، سپس با آب خیار مخلوط کرده و به بدن ضماد کنید.
* شیره‌ی کوکنار را بکوبید، بعد با موم روغن مخلوط کرده و بر بدن ضماد کنید.
* آب کنگر را با یک سوم آن، موم و روغن مخلوط کنید و به بدن بمالید.
* شاه‌تره‌ی کوبیده را با حنا در حمام بر بدن ضماد کنید.
* پوست و هسته‌ی انار را کوبیده، با سدر مخلوط کنید و بر بدن ضماد کنید.
* سرکه را روی بدن بمالید یا مغز و گوشت خیار را چرخ کنید و به صورت ضماد روی آن بمالید.
بادام تلخ کوبیده و یا روغن بادام تلخ را با سرکه مخلوط کنید و به بدن بمالید.
* موز کال را له کرده، با سرکه مخلوط کنید و به بدن بمالید.
* نارنج را به طور کامل با پوست و مغز و هسته بپزید و بر آن قسمت خارش‌دار ضماد کنید.
* نخود کوبیده را روی آن قسمت خارش‌دار ضماد کنید.
* تاج‌ریزی تازه را له کرده و بر آن ضماد کنید.
* گل مامیثا، اقاقیا و حضض را به میزان مساوی کوبیده و با آب کاسنی و آب بارهنگ مخلوط کنید و بمالید.
* عدس را بپزید و آب آن را با گلاب مخلوط کرده و بمالید.
* صندل و گِل ارمنی را بسایید و با آب کاسنی تازه و تمرهندی مخلوط کنید، بعد به آن سرکه اضافه کرده و بمالید.
* گِل ارمنی، کافور و زعفران را کوبیده و با آب کرفس و سرکه مخلوط کنید و بمالید.
* اوشق و زاج سفید را در سرکه یا آب گشنیز حل کنید و بمالید.
* توتیای سبز، گوگرد زرد، زرنیخ سرخ، مردار سنگ و مرکوروژ را با سرکه مخلوط کنید و بمالید.
* گل مامیثا و اقاقیا را بکوبید، در آب کاسنی و سرکه مخلوط کرده و بمالید.
* سه پستان 3 مثقال، تمرهندی 5 مثقال، آلوی بخارا و عناب از هرکدام 10 مثقال، تخم کاسنی و تاجریزی از هرکدام 2 مثقال و گل نیلوفر 1 مثقال، همه را جوشانده، بعد مقداری ترنجبین را در آب آن شیره بکشید و هر روز صبح ناشتا میل کنید.
* سکنجبین، عرق گل نیلوفر و لعاب اسپرزه را مخلوط کرده و بخورید و گرد غوره را هم بر موضع ضماد کنید.
* صبر زرد، گل مامیثا و نشادر از هرکدام 5 گرم و برابر همه‌ی آن‌ها اشنان و 2 گرم زعفران مخلوط کرده و بسیار نرم بسایید، بعد با روغن گل مخلوط کنید و بمالید.

خارش بدن از حساسیت:

اگر خارش بدن در اثر حساسیت باشد، باید سداب، سفیدآب قلع و گوگرد زرد را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با سرکه مخلوط کنید و بمالید.
* پوست سبز گردو، اوشق، مازو و میعه‌سایله را به نسبت مساوی نرم بسایید، بعد با سرکه مخلوط کرده و بمالید.
* افسنطین، تخم خرفه، تخم کلم، تخم شاهی، گل بنفشه، اذخرمکی، شاه‌تره، چوب چینی، بادرنجبویه و اوشق را با آب برگ مورد تازه و آب کاسنی برگ تازه بپزید، بعد آب آن‌ها را صاف کنید، سپس با سرکه مخلوط کرده و بمالید.
* شهم حنظل را نرم بسایید و با ماست مخلوط کنید و بمالید.
* باقلای تازه یا خشک را همراه با پوست سبز آن بپزید و پس از آن که پخته و نرم شد، بکوبید و با هم وزن آن سدر مخلوط کرده و با آن خمیر روانی درست کنید و در حمام به تمام بدن بمالید و حدود 30 دقیقه تحمل کرده بعد بشویید.

خارش از اثر بلغم:

اگر خارش پوست بدن از اثر غلبه‌ی بلغم باشد، ابتدا باید بلغم را برطرف سازید و روزی سه مرتبه، هر بار مقداری تخم ترب بخورید.

خارش پوست نوزادان:

اگر می‌خواهید نوزادتان از خارش پوست بدن نجات یابد، او را قنداق نکنید، لباس‌های نایلونی و پلاستیکی نپوشانید و به او شربت قند ندهید.

خارش سر:

اگر دچار خارش سر شده‌اید، باید از خوردن خرما، انجیر، انگور، خربزه،‌فلفل، ماهی، بادمجان، تخم‌مرغ، انواع فلفل، ادویه‌جات، زنجبیل، نمک و سرکه پرهیز کنید و یک مشت بزرگ از شکوفه‌های درخت گردو را نرم بکوبید، بعد در 400 گرم پیه خوک آب کرده‌ی بدون نمک ریخته و بجوشانید و خوب مخلوط کنید، سپس در ظرفی شیشه‌ای یا چینی ریخته و نگه دارید و شب‌ها کمی از آن را بر پوست سر مالش دهید و صبح در حمام با صابون گوگرد یا سدر بشویید.
* گل بابونه‌ی شیرازی را مثل غبار بسایید و شب خمیر کرده و بر سر ببندید و صبح حمام کنید.
* جوش شیرین، شاه تره و سدر را به نسبت مساوی با ماست خمیر کرده و بر سر ببندید.
* آلوچه را صبح تا شب در آب جوش بخیسانید و شب آن‌ها را بدون هسته له کنید و هنگام خواب بر سر بمالید و صبح بشویید.
* گل خطمی و گل بابونه‌ی شیرازی را نرم بکوبید و همراه با سدر در آب غوره مخلوط کنید و شب، هنگام خواب بر سر بمالید.
* گل بنفشه، مورد، بلوط و میوه‌ی کاج را به نسبت مساوی نرم بسایید و با مقداری آب کدو و آب گشنیز تازه و آب غوره مخلوط کنید و بر سر بمالید.
* به جای تنباکو، هر بار مقداری تخم گشنیز را بر سر قلیان بریزید و دود آن را بکشید و مقداری از آن را هم بجوشانید و بخور دهید، بعد آبش را نیز صاف کرده و یک فنجان بنوشید و این کار را صبح و شب تکرار کنید.
* گل هماض، عناب و گشنیز تازه را بکوبید، بعد با قرقروت مخلوط کرده و شب بر پوست سر بمالید و بخوابید و صبح حمام کنید.  

خارش سر از ضعف:

اگر خارش سر در اثر ضعف بدن باشد باید مقداری گندم را بو بدهید و تا گرم است در کیسه‌ای بریزید و آن کیسه‌ی پر از گندم را در وسط سر بگذارید و صبر کنید تا سرد شود و چند مرتبه در طول روز این کار را تکرار کنید.  

خارش دماغ:

اگر نوک دماغ، قسمت بیرونی‌اش می‌خارد، به علت سرماخوردگی (سرمازدگی) یا زکام می‌باشد، ‌برای درمان آن باید روزی سه مرتبه به بینی و سر و مغز بخور بدهید و حداقل به مدت 18 تا 24 ساعت کاملاً استراحت فرمایید، ضمناً مصرف انفیسه به اندازه‌ی یک عدس به صورت کشیدن داخل هر سوراخ بینی در مورد سرماخوردگی‌های شدید و زکام مؤثر می‌باشد.

خارش پوست صورت:

برای رفع خارش پوست صورت باید برگ و ساقه‌ی کاسنی تازه را بکوبید و آب آن را بگیرید سپس با سفیده‌ی تخم‌مرغ مخلوط کرده و به صورت ضماد کنید و پس از 15 تا 30 دقیقه بشویید.  

خارش از گزیدگی پشه:

برای تسکین خارشی که در اثر گزیدگی پشه ایجاد شده است باید روی محل گزیدگی را پیاز یا آب پیاز یا پماد تتراسایکلین بمالید، ساکت خواهد شد.

خارش بین انگشتان:

برای دفع خارش بین انگشتان باید روغن کنجد یا روغن زیتون و یا آب شاه تره بمالید.
* گِل ارمنی را در سرکه حل کنید و بمالید.
* پوست خشخاش ساییده شده را با موم مخلوط کنید و بمالید.
* هر روز 20 عدد عناب و 1 قاشق چای‌خوری شاه‌تره را خیسانده، بعد 1 قاشق غذاخوری خاکشیر را با آب آن مخلوط کنید و بخورید و نیز آش ماش پوست کنده و اسفناج و کدو را بپزید و بخورید.
* گوگرد زرد، زرنیخ سرخ،‌ زرآوند، شیطرج، کندش و مازو را نرم بسایید و با روغن کنجد مخلوط کنید و بمالید، کمی صبر کرده و بعد بشویید.  

خارش کنج ران:

اگر کنج ران پا دچار خارش شده است، ضمن پرهیز از خوردن انگور، انجیر، خرما، خربزه، زنجبیل، ادویه‌جات، انواع فلفل، بادمجان، ماهی، نمک و سرکه، باید از خوراکی‌های موافق زیاد استفاده کنید، مانند آلو، زرشک، سماق، آب غوره، آب لیمو، آش تمرهندی، آش آلو، آش زرشک، آش سماق، آش آب غوره، آش ماش پوست کنده با اسفناج و کدو و هم چنین می‌توانید همه روزه 20 عدد عناب و 1 قاشق چای‌خوری شاه‌تره را بخیسانید، بعد 1 قاشق غذاخوری خاکشیر را با آب صاف کرده‌ی آن مخلوط کنید و بخورید.

خارض بیضه و پشت و شکم:

اگر خارش در اطراف بیضه، یا پشت یا شکم است، باید به اطراف آن قسمت زالو بیندازید و خون‌گیری کنید و ضمن پرهیز از خوردن: نمک، ادویه‌جات، انواع فلفل، زنجبیل، سرکه، ماهی، گوجه‌فرنگی، بادمجان، خرما، انگور و خربزه، باید از خوراک‌هایی که خارش را کاهش می‌دهند نیز بیشتر استفاده کنید، مانند: آلو، زرشک، سماق، آب لیمو، آب غوره، آش تمرهندی، آش آلو، آش زرشک، آب زرشک، آش سماق و آش ماش پوست کنده با اسفناج و کدو.
هم چنین می‌توانید به عنوان درمان هر شب 20 عدد عناب نیم‌کوب و 1 قاشق چای‌خوری شاه‌تره را بخیسانید و صبح آب آن را صاف کرده، بعد 1 قاشق غذاخوری خاکشیر بر آن افزوده و آن مقدار را صبح و شب میل کنید.
اقاقیا و گل مامیثا از هرکدام 10 گرم، صبر زرد و نشادر از هرکدام 5 گرم و نشاسته 15 گرم، همه را نرم بسایید، بعد در یک لیوان سرکه حل کرده و به صورت مالیدنی از آن استفاده کنید.
* اول خلط غالب را درمان کنید، بعد پوست هلیله‌ی زرد و شاه‌تره را به میزان مساوی مخلوط بسایید، سپس جوشانده‌ و روزی سه مرتبه بمالید و سماق، آب لیمو، آب غوره، آلوچه و آلو را به غذای روزانه اضافه کنید.

خارش زن حامله:

خانم‌های بارداری که دچار خارش می‌شوند باید گوشت، سبزیجات تازه، مغز گردو و کله جوش با مغز گردو بخورند، هم چنین باید با آب خیسانده یا آب جوشانده‌ی نخود لپه خود را شستشو دهند.  

خارش قسمت‌های زنانه:

برای رفع خارش واژن یا واژینال (قسمت‌های زنانه)، از سبزیجات تازه، کاهوی تازه و مغز گردو زیاد استفاده کنید و با آب برگ خرفه‌ی تازه خود را بشویید.
* گِل سرشویی (گل شیراز) را نرم بسایید و با لعاب تخم خطمی، ماست ترش و شیره‌ی تاجریزی یا آب کاسنی مخلوط کرده و بمالید و یا زیاد درست کنید و در آب آن بنشینید و خود را شستشو دهید.
* گل نیلوفر، گل بنفشه و آویشن شیرازی را به نسبت مساوی بجوشانید و با آب صاف کرده‌‌ی آن شستشو کنید.
* با آب کاهوی تازه و یا آب گشنیز تازه‌ی خام خود را بشویید و مدتی صبر کنید بعد دوش بگیرید.
* هر بار 1 گرم کات کبود را در 200 گرم آب حل کنید و خود را با آن بشویید.
* آب عناب را با لعاب اسپرزه مخلوط کنید و صبح‌ها، در حالت ناشتا مقداری از آب آن را بنوشید و با مقداری دیگر از آب صاف کرده‌اش شستشو کنید.

خارش مقعد:

اگر در لای چین‌های سرین (کفل) دچار خارش شده است، مهم‌ترین عامل تحریک این موضع و ایجاد خارش آن وجود انگل‌های ریز داخل مقعد است، زیرا انگل‌های نر و ماده برای جفت‌گیری در این مکان تجمع می‌کنند و همین باعث آزار شخص می‌شود. اگر چنین بود باید کمی زاج سفید را بو داده، بعد در روغن بزرک حل کنید و بمالید و یا آب جوشانده‌ی تخم‌کتان را بر موضع بمالید.
* پنج گرم تنباکوی حکوم را نرم بسایید و با 20گرم روغن وازلین مخلوط کنید و شب‌ها هنگام خواب یک قطعه پنبه را در آن روغن بقلطانید و به صورت شیاف استعمال کنید.
* مخلوط آب انار ترش و عسل و یا صبر زرد حل کرده در آب را بمالید.
* پنج گرم زاج سفید و 5 گرم گل زوفا را نرم بسایید بعد با 40 گرم پیه آب کرده‌ی مرغ مخلوط و شب‌ها به صورت شیاف استعمال کنید.

خارش از عرق سوزشدگی

اگر خارش به علت عرق سوز و یا حساسیت و آلرژی‌های پوستی باشد، کافور، سفیدآب قلع و شکر را با آب لیمو مخلوط کنید و روزی یک یا سه مرتبه بمالید.
* هر شب وازلین بوریکه را بر آن بمالید.
* مردارسنگ، سفیدآب قلع، گوگرد زرد، اسیدبوریک و اکسیددوزنگ از هرکدام 5 گرم را نرم بسایید و با 50 گرم روغن وازلین استریل و یا روغن کنجد مخلوط کنید و شب‌ها بمالید و صبح با آب جوشانده‌ی میوه‌ی کاج بشویید.

پوستی که قرمز می‌شود و می‌خارد:

اگر پوست بدن گاهی دچار خارش شده و قرمز رنگ می‌شود، باید ضمن پرهیز از شستشو بدن با انواع صابون، شامپو و موادهای شوینده‌ی دیگر. و نیز پرهیز از پوشیدن لباس‌های پشمی و نایلونی و ماندن در مکان‌های بسیار گرم، باید نعنای تازه یا برگ‌های تازه‌ی کاهو را بکوبید و بر آن ضماد کنید.
* پنجاه گرم برگ گردو را در یک لیتر آب بجوشانید و بر آن قسمت کمپرس کنید.

خارش افراد مسن:

اگر در سن کهن سالی پوست بدن دچار خارش شده است که علتی جز سن زیاد ندارد، ضمن پرهیز از خوردن: نمک، انواع فلفل، زنجبیل، ادویه‌جات، سرکه، ماهی، بادمجان، خرما، خربزه و انگور، باید گل و برگ و ساقه‌ی بنفشه را 20 تا 30 گرم در نیم لیتر آب سرد به مدت 2 ساعت خیس کنید، بعد در همان آب بجوشانید، سپس درب آن را بگذارید تا دم بکشد و آب صاف کرده‌اش را 4 قسمت کنید و در طول روز چهار مرتبه بنوشید و تا نتیجه‌ی کامل این کار را ادامه دهید.

شستشوی محل خارش

برای شستشوی محل انواع خارش می‌توانید از آب جوشانده‌ی برگ گردو یا آب برگ چغندر یا آب برگ شاه‌تره یا آب جوشانده‌ی گل بنفشه و یا آب جوشانده‌ی گل خطمی استفاده کنید.

لوپوس ارتیماتوی دیسکوئید (1)

لوپوس ارتیماتوی دیسکوئید اختلالی است که در آن پچ‌های خارش‌دار، قرمز و پوسته دهنده معمولاً بر روی صورت، سر و پشت گوش‌ها ظاهر می‌شوند. لوپوس ارتیماتوی دیسکوئید یک اختلال خود ایمنی است که در جریان آن بدن به بافت‌های خودش حمله می‌کند. این بیماری باعث ایجاد یک ضایعه‌ی قرمز، خارش‌دار و پوسته دهنده به ویژه بر روی صورت، سر و پشت گوش‌ها و هر قسمتی از بدن که در معرض تابش آفتاب است می‌شود. این اختلال بیشتر از همه در زنان در سنین بین 25 تا 45 سال به وجود می‌آید. علت نامشخص است اما احتمال دارد که یک عامل ژنتیک دخالت داشته باشد، زیرا DLE تمایل دارد که به صورت خانوادگی ایجاد شود. تماس با نور خورشید می‌تواند باعث شروع یک ضایعه‌ی جدید یا بدتر شدن ضایعه‌ای که از قبل وجود داشته است شود. طی یک دوره‌ی چندین ساله DLE ممکن است مکرراً با شدت‌های متفاوت فروکش و یا عود کند.
در بعضی از موارد ضایعه ناپدید می‌شود اما می‌تواند یک ناحیه‌ی اسکاری با پوست نازک و بدرنگ برجای گذارد. در صورتی که DLE در سر ایجاد شود آسیب پوستی می‌تواند باعث ریزش دایمی مو و ایجاد قسمت‌هایی طاس بر روی سر شود.

مرمیقیا

مرمیقیا نوعی بیماری است که شخص تصور می‌کند بر روی پوست بدنش مورچه یا حشره‌ای حرکت می‌کند، در صورتی که هیچ حشره‌ای وجود نداشته و فقط چنین احساسی دارد.

قوبا

قوبا نوعی بیماری خارش‌دار است شبیه جذام، یک بیماری جلدی است که به صورت خشکه‌ای در گردن، دست، پا و یا بعضی از اعضای بدن پدیدار می‌شود و با خارش همراه است و مانند پوست ماهی در محلی از بدن، به حالت خشک بوده و پوست هم می‌اندازد.

ورم ملتحمه‌ی بهاره

یک نوع آلرژی فصلی است که دارای عامل آلرژی یا حساسیت دهنده‌ای مقاوم می‌باشد که بیمار را سال‌ها مبتلا به خارش چشم، ورم، قرمزی و سوزش می‌کند که پولن‌های گیاهی، اسپور قارچ‌ها، گرد و غبار گوناگون، پر و یا کرک حیوانات و حتی غذاها می‌توانند عامل این بیماری باشند.

خیز عصبی عروقی

خیز عصبی عروقی عبارت است از لک‌های آلرژی موضعی که در لابه لای جلد (پوست) به وجود می‌آیند. در خیز عروقی بثورات مشابه کهیر هستند اما وسعت ناحیه‌ی خیز بیشتر است و بثورات به طور عمقی‌تر قرار می‌گیرند. در هر صورت باید دانست که بین این دو فرق مهمی وجود ندارد و کیفیت این دو را نمی‌توان از هم جدا به حساب آورد. بیشترین علت ایجاد این بیماری‌ها همانا مسمومیت از غذاهای گوناگون هستند.
مهم‌ترین عامل کهیر حاد را ممکن است خوردن میوه‌جات و سبزیجات فصلی دانست، آجیل‌ها نیز می‌توانند عوامل بیدار کننده‌ای باشند. در کهیر مزمن بیشترین عامل را می‌توان تخم‌مرغ، گندم، گوشت، پیاز، داروهایی مثل: آسپرین، پنسیلین، داروهای خواب‌آور، فیناستین برومورها، گزش حشرات، تزریق سرم‌های حیوانی، هورمون‌ها و یا هر چیزی که دارای مواد فوق باشد، دانست. باید بدانید که به محض ورود آن‌ها به بدنی که حساس باشد، کهیر ظاهر می‌شود.

تب یونجه

تب یونجه یا رینیت آتوپیک یا رینیت آلرژیک دایمی، نوعی بیماری آماس مخاطی است و علایمی چون عطسه‌ی فراوان، آب‌ریزش از بینی و احتقان بینی که معمولاً با ورم پلک چشم و حلق همراه است را به دنبال دارد. این عارضه گاهی در فصول معینی از سال رُخ می‌دهد و زمانی دایمی می‌باشد.  

شری

شری بیماری خارش‌دار مزاحمی است که اکثراً در مزاج‌های گرم و صفراوی به وجود آمده و موجب عدم آرامش بیمار می‌شود. این بیماری عبارت است از دانه‌های ریز قرمز خارش‌دار، زمانی دانه‌ها آب‌دار و یا گاهی خشک هستند، دفعتاً ظاهر شده و فرو می‌نشینند و شب‌ها بیشتر شده و با خارش، محل بیماری بدتر می‌شود. برای درمان بیماری شری باید از افراد پرخون خون‌گیری شود و در صفراوی مزاج‌ها داروی ضد صفرا به کار برده می‌شود که برای تلئین مزاج از آب انار، تمرهندی و آلو استفاده شود و در هنگام خارش اگر بدن را با آب گرم بشویید خارش کمتر می‌شود. اگر تخم گرمک و سبوس گندم را جوشانده و آب آن را بمالید خارش فرو می‌نشیند و برای تسکین خارش و مانع شدن از افزایش ماده‌ی بیماری‌زا و برای پاک‌سازی پوست و باز شدن مسام پوست، گلاب و سرکه از هرکدام نصف لیوان مخلوط کرده و بنوشید، در صورتی که خارش و حرارت و گرمی پوست شدید باشد، نیم گرم کافور را در یک لیوان دوغ ترش بی‌نمک یا یک لیوان شیره‌ی خرفه یا لعاب اسپرزه حل کرده و در سه وعده میل کنید و نیز می‌توان 250 گرم آرد جو را با آب تاجریزی یا آب برگ گشنیز استفاده کرد. سوپ مرغ که در آن اسفناج، خرفه، برگ کاهو، گشنیز و کدوی پخته شده باشد مفید است، می‌توان این سوپ را با تمرهندی یا با سرکه و یا آب غوره نیز میل کرد. هم چنین می‌توان صبر زرد به وزن سه نخود را با آب برگ کاسنی یا عرق کاسنی یا آب تاجریزی حل کرده و میل کنید، این عمل را سه روز صبح ناشتا انجام دهید.

پی‌نوشت‌ها:

1.DLE

منبع مقاله :
حاجی شریفی، احمد، (1395)، دائرةالمعارف گیاه درمانی ایران، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ پانزدهم.