ياري امام عصر عليه السلام با ياري امام حسين عليه السلام (2)

ياري سيّدالشّهدا عليه السلام از طريق زيارت ايشان

يکي از نشانه هاي کسي که نيّت ياري سيّدالشّهداء عليه السلام را دارد، شوق و رغبت او به زيارت ايشان است. اين شوق، نشانه ي آن است که خداوند مي خواهد به او خيري برساند. امام صادق عليه السلام مي فرمايند:
کسي که خدا برايش خير بخواهد در قلب او محبت امام حسين عليه السلام و زيارت ايشان را قرار مي دهد. (1)
ممکن است توفيق زيارت قبر مطهر حضرت اباعبدالله عليه السلام براي کسي که ساليان سال، شوق زيارت حضرتش را دارد، نصيب نشود؛ اما همين علاقه و اشتياق او به زيارت، نشان دهنده ي پيوند روحي و قلبي او با امام حسين عليه السلام و از مصاديق ياري ايشان با قلب مي باشد.
به طور کلي، از نشانه هاي محبت به اهل بيت عليهم السلام شوق و رغبت نسبت به زيارت سيدالشهداء عليه السلام است. امام باقر عليه السلام فرمودند:
هر کس مي خواهد بداند که از اهل بهشت است، بايد محبت ما را به قلب خود عرضه کند. اگر قلبش پذيراي آن باشد، پس او مؤمن است و هر کس محبت ما را داشته باشد (نشانه اش اين است که) بايد شوق و رغبت نسبت به زيات امام حسين عليه السلام داشته باشد. پس کسي که امام حسين عليه السلام را مکرر زيارت کند، ما او را به عنوان دوستدار خود مي شناسيم (مي پذيريم) و او از اهل بهشت است و هر کس امام حسين عليه السلام را زياد، زيارت نکند، ايمانش ناقص است. (2)
و نيز فرمودند:
اگر کسي هزار بار حجّ به جا آورد، اما قبر حسين بن علي عليه السلام را زيارت نکند، يکي از حقوق خداوند را ترک کرده است. (3)
زيارت قبر امام حسين عليه السلام حقّ خداوند و حقّ رسول خدا و عترت ايشان است و کوتاهي کردن در اداي اين حقّ، از مصاديق «عقوق» اهل بيت عليهم السلام شمرده شده است.
يکي از اصحاب امام صادق عليه السلام مي گويد: از ايشان پرسيدم: نظر شما درباره ي کسي که قادر به رفتن زيارت سيّدالشّهداء مي باشد و آن را ترک کند چيست؟ حضرت فرمودند:
نظر من اين است که چنين شخصي پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و يا اهل بيت عليهم السلام را ايذاء (عاق) کرده است. (4)
ممکن است پذيرفتن اين همه تأکيد بر زيارت قبر امام حسين عليه السلام براي برخي افراد، قدري سنگين و دشوار باشد. علت آن، آگاهي نداشتن از عظمت و اهميت اين عبادت بزرگ نزد خداوند متعال است. ائمه ي اطهار عليهم السلام بسياري از برکات اين عمل شريف را ناگفته گذاشته اند؛ چرا که مردم، تحمل شنيدن تمام فضائل زيارت آن حضرت را ندارند. امام باقر عليه السلام در اين باره فرموده اند:
اگر مردم فضيلت زيارت امام حسين عليه السلام را مي دانستند از فرط اشتياق جان مي دادند و جان هايشان از حسرت قطعه قطعه مي شد. (5)
پس بايد دانست که عظمت زيارت اين امام همام، قابل وصف نيست و اگر کسي معرفت عميق و صحيح نسبت به آن پيدا نمايد، جاي شگفتي نيست که از شوق، قالب تهي کند. به اين دو حديث شريف دقت فرماييد:
حضرت حسين بن علي عليه السلام در نزد پروردگارش عزوجل... به زيارت کنندگانش نظر مي افکند؛ در حالي که نسبت به آنها - به اسم خودشان و پدرانشان و درجات و منزلت هايشان نزد خداي عزّوجلّ - آشناتر است، از شناختي که يکي از شما به فرزند خود دارد. و او هر کس را که برايش گريه مي کند، مي بيند. پس براي او طلب مغفرت مي کند و از پدرانش هم مي خواهد که آن بزرگواران هم براي اين شخص از خدا آمرزش بخواهند و مي فرمايد: اگر زائر من، آن چه (از پاداش) را که خدا برايش فراهم کرده، مي دانست، خوشحالي او از بي تابي اش بيشتر بود و زيارت کننده ي او (امام حسين عليه السلام) در حالي (از زيارت) باز مي گردد که هيچ گناهي بر او نيست. (6)
امام صادق عليه السلام در حديث ديگري فرمودند:
حضرت فاطمه دختر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نزد زائران قبر پسرش حسين عليه السلام حاضر مي شود پس براي آنها از گناهانشان طلب مغفرت مي کند. (7)
اگر کسي به کنه آن چه در اين دو حديث فرموده اند، معرفت پيدا کند، معلوم نيست که از شدت اشتياق قالب تهي نکند! به هر حال عموم انسان ها تا وقتي در دنيا هستند، نمي توانند به ارزش زيارت اباعبدالله عليه السلام پي ببرند؛ اما آن گاه که قيامت برپا شود، قدر و منزلت زائران حضرتش عليه السلام آشکار مي شود.
امام صادق عليه السلام فرمودند:
در روز قيامت، ندا دهنده اي ندا مي کند: زائران حسين بن علي عليه السلام کجا هستند؟ عده اي مردم برمي خيزند که جز خدا کسي شماره ي آنها را نمي داند. (آن منادي) به ايشان مي گويد: قصد شما از زيارت قبر حسين چه بود؟ اين ها پاسخ مي دهند: اي خدا! زيارت ما به خاطر محبتي بود که به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و علي عليه السلام و فاطمه سلام الله عليها داشتيم و به جهت آن بود که نسبت به آن چه بر سر امام حسين عليه السلام آوردند دل ما به رحم آمد.
پس به ايشان گفته مي شود: اين پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام. پس به ايشان بپيونديد که شما با آنها و در درجه ي آنها خواهيد بود. به پرچم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بپيونديد.
پس آنها در زير سايه و پرچم پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم که به دست علي عليه السلام است قرار مي گيرند و به همين صورت همگي وارد بهشت مي شوند در حالي که بعضي در پيش پرچم، برخي طرف راست، گروهي طرف چپ و عده اي هم در پشت پرچم هستند... . (8)
اين پاداش براي کساني است که در زيارت امام حسين عليه السلام قصدي جز عرض ارادت و محبت نسبت به خاندان رسالت نداشته اند. چنين نيتي، برخاسته از معرفتي صحيح و عميق نسبت به آل الله است که با بندگي خدا و رعايت وظايف مقرر نسبت به ايشان به دست مي آيد.

زيارت عاشورا:

زيارت امام حسين عليه السلام را در هر زمان و مکان مي توان انجام داد؛ گرچه زيارت قبر ايشان از نزديک، آثار و برکات خاصي دارد.
از نظر زماني هم کمتر مناسبت مهمي - خصوصاً اعياد - در طول سال وجود دارد که در آن، توصيه به زيارت امام حسين عليه السلام نشده باشد و در تمام اين مناسبت ها زيارت آن حضرت به نيّت ياري کردن ايشان سفارش شده است. (9)
اما روز عاشورا بيشتر از ساير ايام، يادآور غربت امام حسين عليه السلام مي باشد و روزي است که جنّ و ملک هم براي ياري آن امام غريب، اعلام آمادگي کردند، اما هيچکدام توفيق ياري آن عزيز را پيدا نکردند.آن روز، غمناک ترين روز سال براي اهل بيت عليهم السلام است. در اين روز، شيعيان با حال و هواي خاصي به زيارت آن حضرت مي روند و بيشتر از اوقات ديگر، تمنّاي نصرت آن «غريب الغرباء» را مي کنند.
يکي از بهترين راه هاي زيارت امام حسين عليه السلام خواندن زيارت عاشوراي آن حضرت است. در اين زيارت، عباراتي نقل شده که روحيه ي ياري کردن آن امام را تقويت مي کند و آرزوي کساني را که در حسرت ياري و شهادت در رکاب ايشان به سر مي برند، برآورده مي سازد.
راوي زيارت عاشورا - علقمه بن محمد حضرمي - مي گويد: خدمت امام باقر عليه السلام عرض کردم دعايي به من تعليم فرماييد که اگر در روز عاشورا امام حسين عليه السلام را از نزديک، زيارت کردم، آن را بخوانم و نيز دعايي که اگر از نقاط دور و از خانه ي خودم ايشان را زيارت کردم آن را بخوانم.
امام باقر عليه السلام زيارت عاشورا را همراه با نماز زيارت و آداب خاصّ ديگر به او تعليم فرمودند و در فضيلت خواندن آن فرمودند:
اگر اين زيارت را بخواني، هر آينه همان دعايي را خوانده اي که فرشتگان زيارت کننده ي ايشان مي خوانند و خدا به سبب اين زيارت يک ميليون حسنه براي تو مي نويسد و يک ميليون سيئه (بدي) از تو مي بخشايد و صد ميليون درجه تو را بالا مي برد و مانند کساني خواهي بود که همراه حسين بن علي عليهما السلام به شهادت رسيدند تا آن جا که با آنها در درجاتشان شريک خواهي شد و شناخته نمي شوي مگر در زمره ي شهيداني که در رکاب آن حضرت به شهادت رسيدند و پاداش هر پيامبر خدا و ثواب زيارت همه ي کساني براي تو نوشته مي شود که حسين بن علي عليهما السلام را از روز شهادتش تاکنون زيارت کرده اند. (10)
در پايان حديث، امام باقر عليه السلام به علقمه فرمودند:
اگر بتواني که در طول عمر خود هر روز امام حسين عليه السلام را با اين زيارت، زيارت کني اين کار را انجام بده که در آن صورت تمام ثواب هايي که بيان شد، ان شاءالله خواهي برد. (11)
يکي از دعاهاي زائر در اين زيارت شريف، عباراتي است که در آن از خدا مي خواهد تا توفيق ياري امام عصر عليه السلام را پس از ظهور، در خون خواهي از سيدالشهداء به او عطا فرمايد.
به عنوان نمونه:
«أسأله... أن يرزقني طلب ثارکم مع امام مهدي ناطق لکم. (12)
از او (خدا) درخواست مي کنم که خونخواهي شما را - به همراه پيشواي هدايت شده (حضرت مهدي) که سخن گوي شماست - روزي من گرداند.
کسي که نهايت آرزويش ياري کردن امام زمان عليه السلام از طريق ياري سيّد الشّهداء عليه السلام است، بايد خود را در تمام عمر، مقيّد به خواندن اين زيارت شريف کند.
فضيلت اين عمل مقدس، وقتي ارزشمندتر مي شود که زائر، آن را به نيابت از امام زمانش انجام دهد و حاجت خود را از انجام اين زيارت، تعجيل در فرج قائم آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم قرار دهد.

پي نوشت :

1. کامل الزيارات: باب 55 ح 3.
2. کامل الزيارات: باب 78 ح 4.
3. همان: 6.
4. کامل الزيارات: باب 46 ح 3.
5. همان: باب 56 ح 3.
6. بحارالانوار: ج 101 ص 64 ح 49.
7. کامل الزيارات: باب 40 ح 9.
8. بحارالانوار: ج 101 ص 21 ح 11.
9. زيارت امام حسين عليه السّلام در هر مکان و زمان و به هر شکل از مصاديق ياري امام زمان عليه السّلام محسوب مي شود - علاقه مندان به مطالعه مي توانند به کتاب ارزشمند «شيوه هاي ياري قائم آل محمّد صلي اللّه عليه و آله و سلّم» نوشته ي مرحوم آيه اللّه محمّدباقر فقيه ايماني مراجعه نمايند.
10. کامل الزيارات: باب 71، قسمت دوم، حديث 9.
11. همان مدرک.
12. کامل الزيارات: باب 71، قسمت دوم، حديث 9.

منبع: کتاب آشناي غريب