یازدهم سپتامبر 2001 و اسامه بن لادن

در 11 سپتامبر 2001، تروریست ها 4 هواپیما را ربودند و آنها را به دو برج مرکز تجارت جهانی در نیویورک و نیز به پنتاگون در واشنگتن زدند. چهارمین جت در پنسیلوانیا سقوط کرد. حدود 3000 نفر کشته شدند و بخشی از پنتاگون نابود شد. به زودی معلوم شد که اسامه بن لادن و سازمان تروریستی القاعده پشت این حملات بودند.
این هواپیماها در صبح روز 11 سپتامبر فرودگاه ها را ترک کرد. مقصد اصلی آنها کالیفرنیا بود، به طوری که آنها مقدار زیادی سوخت داشتند. مدتی بعد از پرواز، تروریست ها کنترل هواپیماها را در اختیار گرفتند. بعضی از آنها آموزش خلبانی داشتند. ایالات متحده متقاعد شده بود که اسامه بن لادن و گروه تروریستی القاعده در پشت این حملات بودند. در ماه اکتبر، ایالات متحده به اردوگاه های تروریستی در افغانستان حمله کرد. در ساعت 8:45 صبح اولین هواپیما به برج شمالی مرکز تجارت جهانی زده شد. 20 دقیقه بعد، هواپیمای دوم به برج جنوبی اصابت کرد. آتش و دود از برج ها بیرون می‌آمد و افرادی که در آنجا کار می کردند سعی داشتند فرار کنند. حدود یک ساعت بعد از حمله، هر دو برج فرو ریخت.
در حدود ساعت 9:40 صبح یک هواپیما با 58 سرنشین به سمت غربی پنتاگون، ستاد نظامی امریکا در واشنگتن، سقوط داده شد. بخشی از ساختمان فرو ریخت و حدود 200 نفر کشته شدند.
یک هواپیمای چهارم احتمالاً قصد داشت به کاخ سفید یا عمارت کنگره زده شود، اما چند مسافر سعی کردند بر تروریست‌ها غلبه پیدا کنند. خلبانان کنترل هواپیما را از دست دادند و هواپیما در پنسیلوانیا سقوط کردند.

پس از حمله

پس از حمله به ایالات متحده آمریکا، در سراسر کشور وحشت حاکم شد. کاخ سفید تخلیه شد و تمام ترافیکهای هوایی در قاره متوقف شد. بورس اوراق بهادار نیویورک کسب و کار را متوقف کرد و بسیاری از سایتهای گردشگری بسته شد.
یک ماه پس از این حمله، دولت به پلیس و اف بی آی قدرت بیشتری داد تا تروریست ها را شکار کنند. این بازرسیهای ایمنی جدید در فرودگاه ها معرفی شد و خطوط هوایی شروع به بررسی دقیق تر بار مسافران خود کردند.
ایالات متحده متقاعد شده بود که اسامه بن لادن و گروه تروریستی القاعده در پشت این حملات بودند. در ماه اکتبر، ایالات متحده به اردوگاه های تروریستی در افغانستان حمله کرد.

چرا برج ها فرو ریختند

دو بوئینگ 767 که از بوستون بلند شده بودند سوخت زیادی داشتند زیرا آنها به لس آنجلس مسافرت می کردند. هر جت حدود 90 هزار لیتر سوخت داشت – که حدود 2 کامیون تانکر پر از سوخت بود.
هنگامی که هواپیماها به برج ها اصابت داده شدند، باعث آتش سوزی فراوانی شدند که در بسیاری از طبقه ها در بالای ساختمان گسترش یافت. به احتمال زیاد، مبلمان، چوب و کاغذ در دفاتر شروع به سوختن سریع کرد، به طوری که آتش توانست در عرض چند ثانیه گسترش یابد. این ساختمان ها سیستم آب پاش اتوماتیک نداشتند، هر چند چنین سیستمی برای اطفای حریق‌های کوچک ساخته شده است.
آتش باعث ایجاد درجه حرارتی بیش از 1000 درجه سانتیگراد شد، به طوری که حتی ساختارهای فولادی در ساختمان ها ضعیف تر و ضعیف تر شد.
در نهایت، طبقه‌های بالا که بدون صدمه باقی مانده بود، آن قدر سنگین بود که کل ساختمان فرو ریخت. مرکز تجارت جهانی، با این حال، به اندازه کافی در مقابل سقوط مقاومت کرد که هزاران نفر از مرگ نجات پیدا کنند. حدود 99 درصد از مردم در طبقه‌های پایین تر توانستند از ساختمان ها، قبل از این که سقوط کنند، بیرون بیایند.

بازسازی زمین صفر

در ماههای پس از 11 سپتامبر 2001 هزاران کارگر به پاک کردن محلی که در آن روزی مرکز تجارت جهانی ایستاده بود - به نام زمین صفر - کمک کردند. بسیاری از معماران در سراسر جهان برای ارائه طرح برای بازسازی محل دعوت شدند. در آینده، برج های شیشه ای یادبودی متعلق به 11 سپتامبر را احاطه خواهند کرد.  

مرکز تجارت جهانی

مرکز تجارت جهانی توسط معمار آمریکایی Minoru Yamasaki در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 ساخته شد. در سال 1972، در هنگام افتتاح، آنها بلندترین ساختمانهای دنیا بودند. آنها بیش از 400 متر ارتفاع داشتند و از 200 هزار تن فولاد ساخته شده بودند. هر برج 110 طبقه و 97 آسانسور داشت.
آسمان خراش هایی تا این اندازه بلند باید در بستری مستحکم ساخته شوند. در نیویورک سنگهای محکم از حدود 15 تا 20 متر زیر سطح شروع میشوند. زمانی که سازندگان مرکز تجارت جهانی شروع به حفاری کردند، متوجه شدند که بعد از چند متر، آب از حوزه رودخانه هادسون شروع به ریختن به محل حفاری کرد. پس آنها جعبه های کوچکی از زمین را حفاری کردند و فولاد و بتن را در درون محل حفاری گذاشتند تا پایه‌ی سفتی به ساختمان بدهند.
هنگامی که مرکز تجارت جهانی در سال 1973 افتتاح شد، این پروژه در میان نیویورکی ها خیلی محبوب نبود. اما با گذشت زمان، شرکت های بیشتر و بیشتری شروع به انتقال دفاتر خود به برج دوقلو کردند و این برجها محبوب تر شدند. دو برج همچنین از طریق فیلم هایی مانند "کینگ کنگ" و "سوپرمن" معروف شدند. ورزشکاران خیلی بزرگ مرکز تجارت جهانی را به عنوان مکانی برای امتحان بسیاری از شاهکارهایشان انتخاب کردند. شیرجه روندگان آسمان از بالای برج ها شیرجه زدند، کوهنوردان از روی دیوارهای بیرونی به بالای برجها صعود کردند، و یک آکروبات فرانسوی از بالای یک برج به بالای برج دیگر از روی یک طناب سیرک عبور کرد. در عرض چند سال تصویر برج ها بر روی کارت پستالها، تی شرتها و آگهی ها قرار داشت.
مرکز تجارت جهانی همچنین به نیویورکی ها جاذبه‌ی توریستی دیگری عطا کرده بود. در یک روز روشن، امکان مشاهده بیش از 60 کیلومتر در همه جهات وجود داشت. بازدید کنندگان می توانستند به بالای برج شمالی سفر کنند و در یک رستوران لوکس به نام "پنجره‌های جهان" به صرف غذا بپردازند.
برج دو قلو مانند یک شهر کوچک بود. بیش از 500 شرکت، از جمله بانک ها، شرکت های حقوقی، ایستگاه های تلویزیونی و خطوط هوایی، دفاتر خود را در آن جا دایر کرده بودند و 50000 نفر در هر دو ساختمان در هر روز کار می کردند. در یک روز معمولی حدود 200000 بازدید کننده از سراسر جهان از ساختمان ها عبور میکردند.
در سال 1993 مرکز تجارت جهانی هدف یک حمله تروریستی قبلی بود. کامیونی با 600 کیلوگرم مواد منفجره به گاراژ زیرزمینی ساختمان رانده شد. هنگامی که این کامیون منفجر شد، چند طبقه به طور کامل از بین رفت، اما تنها 6 نفر کشته شدند.  

اسامه بن لادن

تصور می شود اسامه بن لادن تروریست عمده جهانی و شخص مسئول حملات 11 سپتامبر به آمریکا بوده است. بن لادن در سال 1957 در عربستان سعودی متولد شد. پدرش محمد، یک شرکت ساختمانی را تاسیس کرد و یک میلیاردر شد. این شرکت بزرگ شده و مساجدی را در سراسر جهان، از جمله مکه و مدینه، بازسازی کرد.
اسامه هفدهمین فرزند پسر بود و در خانواده اش دارای موقعیت پایینی بود. او مهندسی را در جده مطالعه کرد.
در اواسط دهه 1980، بن لادن برای کمک به مجاهدین مسلمان که علیه تهاجم شوروی به افغانستان میجنگیدند، به افغانستان رفت. او برای این گروه مقدار زیادی پول جمع آوری کرد. در پایان دهه 1980، بن لادن القاعده را تاسیس کرد. اگرچه اسامه بن لادن رهبر و بنیانگذار گروه بود، اما این گروه تنها توسط او اداره نمیشد. القاعده ساختار مرکزی ندارد بلکه شبکه ای از گروه های محلی در کشورهای مختلف است که یکدیگر را نمی شناسند. هر گروه به صورت خود جوش عمل می کند و اگر یک گروه دستگیر شود، هیچ چیز درباره دیگران نمی داند. هنگامی که ایالات متحده در سال 1991 سربازان خود را به عربستان سعودی فرستاد تا نیروهای صدام حسین را از کویت بیرون کند، اسامه بن لادن مخالف دولت عربستان سعودی بود. او فکر میکرد این ناعاقلانه است که اجازه داده شود تا آمریکایی ها نفوذ خود را در کشورهای مسلمان گسترش دهند.
بن لادن به دلیل فعالیت های تروریستی خود، از عربستان سعودی اخراج شد. او برای چند سال به سودان رفت و سپس به افغانستان رفت و در آنجا توسط دولت طالبان محافظت شد.
وی در 15 سال بعدی به حملات تروریستی متهم شد. در بدترین حمله، سفارت ایالات متحده در کنیا و تانزانیا در سال 1998 بمب گذاری شد – که در اثر آن 200 نفر کشته شدند.
از زمان حملات 11 سپتامبر به آمریکا، ایالات متحده و دیگر کشورها به دنبال او بودند. بسیاری از حامیانش و سرانجام خودش کشته شدند و بسیاری از آنها دستگیر شدند.

القاعده

القاعده یک شبکه افراطی است که توسط اسامه بن لادن سازماندهی شد. این شبکه در دهه 1980 تأسیس شد و بن لادن به حامی مالی اصلی آن تبدیل شد.
القاعده فکر می کند که تمام غربی ها باید از کشورهای اسلامی بیرون رانده شوند و کشورهایی که از قوانین اسلامی پیروی نمی کنند بد هستند. به گفته موسس آن، همه مسلمانان در سراسر جهان باید در یک جنگ مقدس علیه ایالات متحده و اسرائیل مبارزه کنند. القاعده احتمالا با گروه های تروریستی در سراسر جهان تماس دارد.
اگرچه اسامه بن لادن رهبر و بنیانگذار گروه بود، اما این گروه تنها توسط او اداره نمیشد. القاعده ساختار مرکزی ندارد بلکه شبکه ای از گروه های محلی در کشورهای مختلف است که یکدیگر را نمی شناسند. هر گروه به صورت خود جوش عمل می کند و اگر یک گروه دستگیر شود، هیچ چیز درباره دیگران نمی داند.