مزاج رنگ‌ها

بر اثر تماشای هر صحنه‌ای، هر رنگی و در اثر دیدار هر چهره‌ای و خوراکی، انعکاسی در ذهن پدید می‌آید که موجب بروز حالتی در فرد می‌گردد، این حالت ممکن است سرور و نشاط و یا اینکه غم و تأسف و نگرانی و بیحالی و بی‌انگیزشی باشد، و از این طریق زمینه‌ای برای تفکّری عبرت‌انگیز، وجدآفرین، تصمیمی کارساز و اراده‌ا‌ی مصمّم پدید می‌آید و یا اینکه موجب سستی، رخوت، پشیمانی و نفرت می‌گردد و بذر یأس و ناامیدی را در روح و روان انسان می‌پراکند؛ بنابراین رنگ‌ها مزاج دارند و چهره‌ها و صورت‌ها انرژی دارند و اثرات مثبت و منفی آنها در زندگی انسان انکارناپذیر است.

رنگ‌های گرم

رنگ سبز (آرام‌بخش است؛ هرگاه در معرض دید انسان‌های ناامید هستی باید پوششی سبز رنگ داشته باشی و انسان‌های افسرده را باید در مناظر سبز قرار داد). رنگ قرمز (تحریک کننده، تماشای گلزارهای با رنگ قرمز گرمابخش است و انرژی و شادی می‌آفریند؛ گرمای زیاد صحنه‌هایی با پوشش گلها حرارت‌زا و تحریک کننده و موجب طغیان و فوران گرمی و انرژی است و برای انسان‌های گرم مزاج زیان‌بخش است.

رنگ‌های سرد

رنگ سفید (موجب انعکاس سردی در روح و روان و بدن می‌گردد). رنگ سیاه (سردی رنگ سیاه بیشتر از سفید است از این رو می‌توان گفت رنگ سیاه سرد و خشک و رنگ سفید سرد و تر است). تماشای مستمر این رنگ‌ها سردی اندیشه و ناامیدی و غمگینی می‌آورد.

بررسی تأثیر مزاجی هفت رنگ

تأثیر رنگ‌ها روی بخش‌های مختلف بدن بسیار عجیب است؛ تجزیه نور شامل 7 رنگ بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی و قرمز می‌باشد. چهار رنگ اول، بنفش، نیلی، آبی و سبز تأثیرات مربوط به روح و سه رنگ زرد، نارنجی و قرمز تأثیرات مربوط به جسم را القا می‌کنند.  

رنگ قرمز

این رنگ مزاج گرم دارد. میوه‌های قرمز رنگ در پاکی خون اثرگذار بوده و باعث ساخته شدن خون جدید می‌شوند. بر اثر استفاده از رنگ قرمز ارتعاشات درمان کننده و تقویت کننده‌ای برقرار می‌شود. این اثرات در موارد کم‌خونی، لاغری و نحیفی، سردی دست و پاها و در موارد فقر غذایی می‌تواند کمک کننده باشد و در تأمین انرژی بدن همراه با سایر مکمّل‌های غذایی بسیار کارساز است. رنگ چهره افراد دموی قرمز می‌باشد.

رنگ نارنجی

این رنگ مزاج گرم دارد و علامت انرژی می‌باشد. این رنگ از اختلاط دو رنگ قرمز و زرد حاصل می‌شود. اگر رنگ قرمز را نشانه شخصیّت و رنگ زرد را نشانگر عقل بدانیم از جمع شدن این دو به غلبه بر خشم و کنترل بر خویش حاصل می‌شود.

رنگ زرد

این رنگ زرد مزاج گرم و خشک دارد. این رنگ علامت هوش، فهم، درایت زیاد و عشق‌ورزی است. رنگ زرد دارای قدرت درمان کنندگی در مورد دیابت و تحریک روده بزرگ و یبوست می‌باشد. رنگ چهره افراد دچار غلبه صفرا زرد است که برابری دارد با عنصر آتش.

رنگ سبز

رنگ سبز دارای ارتعاشات متعادل کننده مهمی برای سیستم عصبی است. مزاج این رنگ معتدل است. رنگ سبز موجب تهییج، التهاب یا حساسیّت نمی‌شود. رنگ سبز اثر آرام‌بخش جدّی روی قلب دارد. اثر کنترل کننده رنگ سبز روی افراد دچار فشار خون نیز بسیار مطرح می‌باشد. رنگ سبز جهت تمدّد اعصاب خسته استفاده می‌شود.

رنگ آبی

این رنگ مزاج خنک دارد و موجب آرامش و تشعشات صلح‌آمیز شده، دارای کیفیّت خواب‌آور است. رنگ آبی سبب ایجاد روحیه مثبت و ترفیع فرد می‌شود. همچنین آبی فیروزه‌ای برای ایرانیان علامت پیروزی است.

رنگ نیلی

این رنگ شروع لطافت طیف‌های نور است. نیل به روحانیّت، خودکفایی و عقل می‌باشد. رنگ نیلی موجب گشادگی چشم سوم (دید درون و برون) می‌گردد و درها را به روی ناآگاه باز می‌کند. به کمک رنگ نیلی می‌توان خاطراتی را که مدّت‌های طولانی فراموش شده بود به ذهن بازگرداند.

رنگ بنفش

این رنگ طیف مربوط به تسلط روحانی است. معتدل است با گرایش به سردی. بالارتین و عمیقترین طیف نوری است که با بالاترین عامل وجودی یعنی فهم عالی ارتباط دارد. رنگ بنفش از ترکیب رنگ قرمز (مربوط به جسم) و رنگ آبی (مربوط به روح) حاصل می‌شود. استفاده از رنگ بنفش برای رفع بی‌خوابی و رفع نارسایی ذهن توصیه می‌شود.
منبع مقاله :
خدادادی، مصطفی؛ (1395)، مزاج شما چیست؟، ساری: انتشارات پارسی سرا، چاپ اول