نویسنده: صمصام صانعی
انزروت نوعی صمغ می‌باشد.

نام علمی گیاه مولد صمغ:

Astragalus sarcocolla می‌باشد. نام‌های دیگر صمغ به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، کنجیده، کنجده، کحل فارسی، کحل کرمانی، زنجر، کلک، عنزروت و انزروت نامیده شده است.

نوع گیاه:

درختچه

مشخصات ظاهری درختچه:

درختچه‌ای است به ارتفاع حدود 2 متر گاهی موارد بیشتر شبیه به درخت کندر، خاردار و برگ‌های آن شباهت زیادی به برگ مورد دارند.

مشخصات ظاهری صمغ (انزروت):

صمغی است سفید رنگِ مایل به زرد، ترد و طعم آن تلخ و مایل به شیرین می‌باشد.

طبیعت صمغ:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

این نوع درخت بیشتر در استان فارس روییده و بهترین نوع صمغ انزروت از آن به دست می‌آید.

ترکیبات شیمیایی:

سارکوکولین، مواد ژلاتینی و غیره در آن مشخص شده است.

نحوه مصرف صمغ انزروت:

با دستور پزشک

خواص درمانی انزروت:

خارج کننده کرم معده و چاق کننده، دفع کننده بلغم‌های غلیظ مفصلی و برطرف کننده یبوست، بازکننده گرفتگی عروق کرونر و مسکن دردهای عمومی بدن می‌باشد. در ضمن برای دمل و جوش، روماتیسم، درد مفاصل و لگن خاصره، انزال زودرس، درد گودی کمر و عصب سیاتیک نیز مفید است.

تذکر:

استفاده از آن برای خانم‌های باردار ممنوع و زیاده‌روی در مصرف آن خطرناک و مرگ‌آور است به دلیل اینکه منافذ بدن را می‌بندد و به احشاء می‌چسبد.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.