ملاحظات کلی در طراحی و ساخت اماکن ورزشی

در ساخت اماکن ورزشی به نکته‌های مهمی باید توجه شود که عبارت‌اند از:

1. در دسترس بودن:

امکان اتصال کاربر به تسهیلات ورزشی را دسترسی به امکانات ورزشی گویند. منظور از این خصیصه آن است که مکانی که برای ساخت سالن‌های ورزشی و استادیوم‌ها در نظر گرفته می‌شود باید به آسانی در دسترس باشد. تعیین نوع امکانات ورزشی از جمله نکته‌های قابل توجه در ارتباط با دسترسی است. ممکن است عواملی چون منطقه، آب و هوا، حمل و نقل و علایق شرکت‌کنندگان به طور مستقیم بر قابلیت دسترسی به تسهیلات ورزشی تأثیر بگذارد (فولر، (1) 2004). سالن‌ها، زمین‌ها، استخرها، پیست‌ها و ... باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شوند که همه‌ی اقشار جامعه، به ویژه معلولین (به عنوان ورزشکار یا تماشاچی) با تحمل کمترین زحمت بتوانند از امکانات ورزشی استفاده کنند. طراحی و ساخت مسیرهای تردد ویژه‌ی معلولین، تسهیلات بهداشتی ویژه‌ی معلولین و ... از مواردی است که در طراحی و ساخت اماکن ورزشی باید به آن توجه کرد (فارسی، 1385).

2. قابلیت توسعه:

امروزه برای آنکه بتوان در عرصه‌ی رقابت و تغییرات محیط باقی ماند، لازم است ضمن شناخت تغییرات و تحولات پیرامون، پاسخ‌های بدیع و تازه‌ای در قبال آنها تدارک دید و تا حد امکان آنها را به شکل دلخواه درآورد. به عبارتی باید تمام فعالیت‌ها و فرایندها در جهت توسعه‌ی همه جانبه باشد. ورزش و فعالیت‌های بدنی نیز به عنوان نمودی اجتماعی می‌تواند همگام با تغییر و تحولات تدریجی توسعه یابد. امکانات ورزشی باید در محیطی باشند که استفاده از آنها برای واحدهای مسکونی مجاور مزاحمتی ایجاد نکند و همچنین در مجاورت این مکان‌ها واحدهایی نباشند که بر اجرای وزرشکاران و کاربران اماکن ورزشی تأثیر منفی داشته باشند، مثل دود یا سرو صدای مؤسسه‌های تجاری و کارخانه‌ها. یک جنبه‌ی مهم در ارتقای سطح کمی و کیفی زندگی شهری و عملکردهای ورزشی، وجود امکانات و زیرساخت‌های توسعه یافته است. سیاست‌های توسعه‌ی امکانات ورزشی بایستی مبتنی بر تجربه‌های قبلی، شناسایی و پیش‌بینی نیازهای آتی باشد. به عبارت دیگر در توسعه‌ی امکانات ورزشی بایستی به نکته‌هایی مانند وضعیت فعلی و آتی تسهیلات ورزشی توجه کرد و راه دست‌یابی به وضعیت مطلوب را در نظر داشت. در توسعه‌ی امکانات ورزشی مباحثی مانند هزینه‌های سرمایه‌گذاری و جلب اعتبارات مالی، حمایت فنی به همراه تقاضای سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی، امنیت، نیازمندی به ساختارهای پیشرفته‌ی مدیریتی، هزینه‌ی بیمه، کمبود فضاهای ورزشی مناسب، تخریب امکانات ورزشی و هزینه‌های تعمیر و نگهداری مطرح است (فارسی، 1385).  

3. مجزا بودن:

منظور از این خصیصه، آن است که اماکن و تأسیسات ورزشی، خصوصاً فعالیت‌هایی که در مکان‌های روباز انجام می‌شوند باید در محیطی آرام و بی‌سر و صدا تأسیس شوند. به عبارت دیگر این امکانات باید در محیطی باشند که استفاده از آنها برای واحدهای مسکونی مجاور مزاحمتی ایجاد نکند و همچنین در مجاورت این مکان‌ها واحدهایی نباشند که بر اجرای وزرشکاران و کاربران اماکن ورزشی تأثیر منفی داشته باشند، مثل دود یا سرو صدای مؤسسه‌های تجاری و کارخانه‌ها (فولر، 2004).

پی‌نوشت:

1. Fuller.

منبع مقاله :
یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول